Piano Concerto No. 2 (Beethoven)
http://dbpedia.org/resource/Piano_Concerto_No._2_(Beethoven) an entity of type: Thing
Das Klavierkonzert Nr. 2, B-Dur, op. 19 ist ein frühes Klavierkonzert von Ludwig van Beethoven. Einerseits orientiert sich Beethoven hier noch an den frühen Vorbildern der Wiener Klassik, andererseits lässt sich hier schon seine spätere Handschrift erkennen.
rdf:langString
Le concerto pour piano et orchestre en si bémol majeur op. 19 est le deuxième (dans l'ordre des numéro d'opus) des cinq concertos pour piano et orchestre de Ludwig van Beethoven. En fait, le jeune Beethoven avait déjà composé un concerto pour piano en 1784 (Concerto pour piano en mi bémol majeur, WoO4) dont il reste une partition incomplète. De plus, le Concerto no 2 a été composé bien avant le Concerto no 1. Commencé pendant l'hiver 1794-95, une première version fut donnée par Beethoven à Vienne le 29 mars 1795. Il est remanié une première fois d'août à octobre 1798 en vue d'un concert à Prague. Beethoven recorrigera plusieurs fois la partie pour piano avant sa publication chez Hoffmeister à Leipzig en 1801.
rdf:langString
ピアノ協奏曲第2番 変ロ長調 作品19は、ルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンが1786年から1795年にかけて作曲したピアノ協奏曲。「第2番」とされているが、実際は第1番よりも先に作曲されている。 楽曲の規模や楽器の編成の点では第1番よりも小さく、またハイドンやモーツァルトの影響が強く残っている作品であるが、随所にベートーヴェンの個性と独創性が窺える。
rdf:langString
《피아노 협주곡 2번 내림나장조, 작품 번호 19》는 주로 1786년에서 1790년에 걸쳐 루트비히 판 베토벤에 의해 쓰인 피아노 협주곡이다. 장르 일련번호에서는 《2번》이 되고 있지만, 실제로는 《1번》보다 먼저 작곡되고 있다. 이 협주곡은 개인 저택에서 연주하는 것을 상정하고 있어, 규모와 악기의 편성 면에서는 《1번》보다 작게 느껴지고, 하이든과 모차르트의 영향 또한 강하게 드리워져 있지만, 곳곳에 베토벤의 개성과 독창성이 나타나 있는 것을 엿볼 수 있다.
rdf:langString
Ludwig van Beethovens Pianoconcert Nr. 2 in Bes majeur op. 19 werd gecomponeerd tussen 1787 en 1789. Doordat het een hoger opusnummer heeft dan het Pianoconcert nr. 1 in C majeur op. 15, geldt het als het "Tweede", maar chronologisch is het Beethovens eerste pianoconcert. Het werk is georkestreerd voor pianosolo en een orkest bestaande uit 1 fluit, 2 hobo's, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten en strijkers. Zoals gebruikelijk in concerten bestaat het uit drie delen:
* I. Allegro con brio (Bes-groot)
* II. Adagio (Es-groot)
* III. Rondo (Molto allegro) (Bes-groot)
rdf:langString
Il Concerto per pianoforte e orchestra n. 2 di Ludwig van Beethoven, scritto principalmente tra il 1787 e il 1789, è formato dai seguenti movimenti: 1.
* Allegro con brio 2.
* Adagio 3.
* Rondò: Molto allegro
rdf:langString
II koncert fortepianowy B-dur op. 19 skomponowany przez Ludwiga van Beethovena jest według numeracji opusowej drugim z pięciu koncertów tego kompozytora, jednak chronologicznie pierwszym.
rdf:langString
Концерт для фортепиано с оркестром № 2 Си-бемоль мажор, соч. 19, был написан Бетховеном между 1787 и 1789 годами. Опубликован концерт был только в 1801 году.
rdf:langString
Концерт Бетховена для фортепіано № 2, сі-бемоль мажор, тв. 19 — хронологічно перший, але другий за номером фортепіанний концерт Л. Бетховена.
rdf:langString
降B大調第二鋼琴協奏曲，作品19，為貝多芬的鋼琴協奏曲作品，作於1788年左右。
rdf:langString
El Concierto para piano n.º 2 en si bemol mayor, Op. 19, de Ludwig van Beethoven, fue compuesto principalmente entre 1787 y 1789, a pesar de que no alcanzó su forma definitiva hasta que fue publicado en 1795. Beethoven compuso otro final en 1798 para una interpretación en Praga, pero que no es el final que fue publicado. Fue utilizado por el compositor como un vehículo para sus propias actuaciones como un joven virtuoso, inicialmente en la de Bonn Hofkapelle. Fue publicado en 1801, después del Concierto para piano y orquesta n.º 1 en do mayor, aunque en realidad había sido compuesto bastante antes que esta pieza.
rdf:langString
The Piano Concerto No. 2 in B-flat major, Op. 19, by Ludwig van Beethoven was composed primarily between 1787 and 1789, although it did not attain the form in which it was published until 1795. Beethoven did write a second finale for it in 1798 for performance in Prague, but that is not the finale that was published. It was used by the composer as a vehicle for his own performances as a young virtuoso, initially intended with the Bonn Hofkapelle. It was published in December 1801 as Op. 19, later than the publication in March that year of his later composition the Piano Concerto No. 1 in C major as Op. 15, and thus became designated as his second piano concerto.
rdf:langString
O Concerto para piano n. ° 2, em Si bemol maior, Opus 19 foi composto por Ludwig van Beethoven entre 1787 e 1789, embora não tenha atingido a forma na qual tomara em 1795. Beethoven também escreveu um finale alternativo para sua performance em Praga, em 1798, porém este finale não foi publicado. O concerto foi oficialmente publicado em 1801. Foi estreado a 29 de março de 1795, em Viena, no Burgtheater, com o próprio compositor ao piano. Esta foi sua primeira exibição pública, sendo que antes disso só havia se apresentado em salões particulares da nobreza vienense. O próprio Beethoven aparentemente não elevava este concerto a um alto nível, pois, como ele próprio comentou com o editor , "não tinha sido um de seus melhores". A versão publicada em 1795 trata-se da versão tocada e gravada até
rdf:langString
rdf:langString
2. Klavierkonzert (Beethoven)
rdf:langString
Concierto para piano n.º 2 (Beethoven)
rdf:langString
Concerto pour piano no 2 de Beethoven
rdf:langString
Concerto per pianoforte e orchestra n. 2 (Beethoven)
rdf:langString
피아노 협주곡 2번 (베토벤)
rdf:langString
ピアノ協奏曲第2番 (ベートーヴェン)
rdf:langString
Piano Concerto No. 2 (Beethoven)
rdf:langString
Pianoconcert nr. 2 (Beethoven)
rdf:langString
II koncert fortepianowy Beethovena
rdf:langString
Concerto para piano n.º 2 (Beethoven)
rdf:langString
Концерт для фортепиано с оркестром № 2 (Бетховен)
rdf:langString
第2號鋼琴協奏曲 (貝多芬)
rdf:langString
Концерт Бетховена для фортепіано з оркестром № 2
rdf:langString
rdf:langString
Piano Concerto in B-flat major
xsd:integer
2248123
xsd:integer
1095356518
xsd:integer
19
rdf:langString
The composer portrayed in 1801. He made his public debut in Vienna in 1795, possibly playing this concerto at the Burgtheater
rdf:langString
Piano Concerto No. 2
xsd:double
1.1
xsd:integer
3
rdf:langString
Adagio
rdf:langString
Rondo. Molto allegro)
rdf:langString
Piano
rdf:langString
rdf:langString
orchestra
rdf:langString
No. 2
rdf:langString
Piano Concerto No.2, Op.19
rdf:langString
Das Klavierkonzert Nr. 2, B-Dur, op. 19 ist ein frühes Klavierkonzert von Ludwig van Beethoven. Einerseits orientiert sich Beethoven hier noch an den frühen Vorbildern der Wiener Klassik, andererseits lässt sich hier schon seine spätere Handschrift erkennen.
rdf:langString
El Concierto para piano n.º 2 en si bemol mayor, Op. 19, de Ludwig van Beethoven, fue compuesto principalmente entre 1787 y 1789, a pesar de que no alcanzó su forma definitiva hasta que fue publicado en 1795. Beethoven compuso otro final en 1798 para una interpretación en Praga, pero que no es el final que fue publicado. Fue utilizado por el compositor como un vehículo para sus propias actuaciones como un joven virtuoso, inicialmente en la de Bonn Hofkapelle. Fue publicado en 1801, después del Concierto para piano y orquesta n.º 1 en do mayor, aunque en realidad había sido compuesto bastante antes que esta pieza. El concierto para piano n.º 2 en si bemol mayor se convirtió en una pieza para el lucimiento del propio Beethoven tras mudarse de Bonn a Viena. Beethoven fue el solista en su estreno el 29 de marzo de 1795, en el Burgtheater de Viena en un concierto que marcó su debut en público. Antes de eso, solo había tocado en los salones privados de la corte vienesa. Mientras que la obra en conjunto sigue el estilo de Mozart, hay un sentido del drama y el contraste que estaría presente en muchas obras posteriores de Beethoven. Beethoven no tenía en mucho aprecio esta obra, señalando a la editorial Franz Anton Hoffmeister que, junto con el Concierto para piano n.º 1, «no era uno de mis mejores». La versión que se estrenó en 1795 es la versión que se interpreta y graba hoy en día.
rdf:langString
Le concerto pour piano et orchestre en si bémol majeur op. 19 est le deuxième (dans l'ordre des numéro d'opus) des cinq concertos pour piano et orchestre de Ludwig van Beethoven. En fait, le jeune Beethoven avait déjà composé un concerto pour piano en 1784 (Concerto pour piano en mi bémol majeur, WoO4) dont il reste une partition incomplète. De plus, le Concerto no 2 a été composé bien avant le Concerto no 1. Commencé pendant l'hiver 1794-95, une première version fut donnée par Beethoven à Vienne le 29 mars 1795. Il est remanié une première fois d'août à octobre 1798 en vue d'un concert à Prague. Beethoven recorrigera plusieurs fois la partie pour piano avant sa publication chez Hoffmeister à Leipzig en 1801.
rdf:langString
The Piano Concerto No. 2 in B-flat major, Op. 19, by Ludwig van Beethoven was composed primarily between 1787 and 1789, although it did not attain the form in which it was published until 1795. Beethoven did write a second finale for it in 1798 for performance in Prague, but that is not the finale that was published. It was used by the composer as a vehicle for his own performances as a young virtuoso, initially intended with the Bonn Hofkapelle. It was published in December 1801 as Op. 19, later than the publication in March that year of his later composition the Piano Concerto No. 1 in C major as Op. 15, and thus became designated as his second piano concerto. The B-flat major Piano Concerto was an important display piece for the young Beethoven as he sought to establish himself after moving from Bonn to Vienna. He may have premiered it on 29 March 1795, at Vienna's Burgtheater in a concert marking his public debut. Prior to that, he had performed only in the private salons of the Viennese nobility. While the work as a whole is very much in the concerto style of Mozart, there is a sense of drama and contrast that would be present in many of Beethoven's later works. Beethoven himself apparently did not rate this work particularly highly, remarking to the publisher Franz Anton Hoffmeister that, along with the Piano Concerto No. 1, it was "not one of my best." However, the pianist Peter Serkin has noted that Beethoven's writing of the cadenza of the first movement much later than the concerto proper "indicates [his] own regard for his early concerto". The version that he may have premiered in 1795 is the version that is performed and recorded today.
rdf:langString
ピアノ協奏曲第2番 変ロ長調 作品19は、ルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンが1786年から1795年にかけて作曲したピアノ協奏曲。「第2番」とされているが、実際は第1番よりも先に作曲されている。 楽曲の規模や楽器の編成の点では第1番よりも小さく、またハイドンやモーツァルトの影響が強く残っている作品であるが、随所にベートーヴェンの個性と独創性が窺える。
rdf:langString
《피아노 협주곡 2번 내림나장조, 작품 번호 19》는 주로 1786년에서 1790년에 걸쳐 루트비히 판 베토벤에 의해 쓰인 피아노 협주곡이다. 장르 일련번호에서는 《2번》이 되고 있지만, 실제로는 《1번》보다 먼저 작곡되고 있다. 이 협주곡은 개인 저택에서 연주하는 것을 상정하고 있어, 규모와 악기의 편성 면에서는 《1번》보다 작게 느껴지고, 하이든과 모차르트의 영향 또한 강하게 드리워져 있지만, 곳곳에 베토벤의 개성과 독창성이 나타나 있는 것을 엿볼 수 있다.
rdf:langString
Ludwig van Beethovens Pianoconcert Nr. 2 in Bes majeur op. 19 werd gecomponeerd tussen 1787 en 1789. Doordat het een hoger opusnummer heeft dan het Pianoconcert nr. 1 in C majeur op. 15, geldt het als het "Tweede", maar chronologisch is het Beethovens eerste pianoconcert. Het werk is georkestreerd voor pianosolo en een orkest bestaande uit 1 fluit, 2 hobo's, 2 fagotten, 2 hoorns, 2 trompetten en strijkers. Zoals gebruikelijk in concerten bestaat het uit drie delen:
* I. Allegro con brio (Bes-groot)
* II. Adagio (Es-groot)
* III. Rondo (Molto allegro) (Bes-groot)
rdf:langString
Il Concerto per pianoforte e orchestra n. 2 di Ludwig van Beethoven, scritto principalmente tra il 1787 e il 1789, è formato dai seguenti movimenti: 1.
* Allegro con brio 2.
* Adagio 3.
* Rondò: Molto allegro
rdf:langString
II koncert fortepianowy B-dur op. 19 skomponowany przez Ludwiga van Beethovena jest według numeracji opusowej drugim z pięciu koncertów tego kompozytora, jednak chronologicznie pierwszym.
rdf:langString
Концерт для фортепиано с оркестром № 2 Си-бемоль мажор, соч. 19, был написан Бетховеном между 1787 и 1789 годами. Опубликован концерт был только в 1801 году.
rdf:langString
O Concerto para piano n. ° 2, em Si bemol maior, Opus 19 foi composto por Ludwig van Beethoven entre 1787 e 1789, embora não tenha atingido a forma na qual tomara em 1795. Beethoven também escreveu um finale alternativo para sua performance em Praga, em 1798, porém este finale não foi publicado. O concerto foi oficialmente publicado em 1801. Foi estreado a 29 de março de 1795, em Viena, no Burgtheater, com o próprio compositor ao piano. Esta foi sua primeira exibição pública, sendo que antes disso só havia se apresentado em salões particulares da nobreza vienense. O próprio Beethoven aparentemente não elevava este concerto a um alto nível, pois, como ele próprio comentou com o editor , "não tinha sido um de seus melhores". A versão publicada em 1795 trata-se da versão tocada e gravada até os dias atuais.
rdf:langString
Концерт Бетховена для фортепіано № 2, сі-бемоль мажор, тв. 19 — хронологічно перший, але другий за номером фортепіанний концерт Л. Бетховена.
rdf:langString
降B大調第二鋼琴協奏曲，作品19，為貝多芬的鋼琴協奏曲作品，作於1788年左右。
xsd:nonNegativeInteger
9073