Philippicus
http://dbpedia.org/resource/Philippicus an entity of type: Thing
Filípic (Φιλιππικός o Φιλεπικός Philippicos o Philepicos) fou emperador romà d'Orient del desembre del 711 al juny del 713.
rdf:langString
فيليبيكوس باردانيس (باليونانية: Φιλιππικός). كان إمبراطور الإمبراطورية البيزنطية ما بين 711-713.
rdf:langString
Ο Φιλιππικός (... - 713) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 711 έως το 713.
rdf:langString
Philippikos Bardanes (mittelgriechisch Φιλιππικὸς Βαρδάνης; † 713) war von 711 bis 713 byzantinischer Kaiser.
rdf:langString
Philippikos Bardanes (Φιλιππικός Βαρδάνης), en español Filípico Bardanes o Fílipico fue emperador de los romanos del 711 al 713.
rdf:langString
Philippicos (ou Philippikos; en grec : Φιλιππικός) fut brièvement un empereur et usurpateur byzantin du 11 décembre 711 au 3 juin 713. De son vrai nom Bardanès ou Vardanis (Βαρδάνης, arménien Վարդան), il était d'une famille arménienne de haut rang au service des empereurs byzantins. Son court règne de dix-sept mois raviva les controverses christologiques et déclencha une lutte contre les images qui, sans avoir de caractère religieux, laissait prévoir les grands conflits de l’iconoclasme.
rdf:langString
Philippicus (Latin: Filepicus; Greek: Φιλιππικός, romanized: Philippikós) was Byzantine emperor from 711 to 713. He took power in a coup against the unpopular emperor Justinian II, and was deposed in a similarly violent manner nineteen months later. During his brief reign, Philippicus supported monothelitism in Byzantine theological disputes, and saw conflict with the First Bulgarian Empire and the Umayyad Caliphate.
rdf:langString
Filippico, il cui nome originale era Bardane (greco: Φιλιππικός Βαρδάνης; ... – 713), è stato un imperatore bizantino che governò dal 711 fino al 3 giugno 713.
rdf:langString
Filípico (em grego: Φιλιππικός), foi imperador do Império Bizantino de 711 a 713. Seu nome original era Vardanes (em latim: Vardanes; em grego: Βαρδάνης; em armênio/arménio: Վարդան; romaniz.: Vardan), e era filho do patrício Nicéforo, de origem arménia, reinando durante um período conhecido como "Anarquia de vinte anos".
rdf:langString
Filippikos (född Bardanes), död 713 var bysantinsk kejsare 711-713. Denna artikel om en historisk person saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den.
rdf:langString
Филиппик Вардан (греч. Φιλιππικός Βαρδάνης; арм. Վարդան, Vardan), византийский император в 711—713 годах.
rdf:langString
菲利皮科斯(希臘語:Φιλιππικός)是一位拜占庭帝国皇帝(711年~713年在位),原名巴尔达尼斯,生身于亚美尼亚贵族。 在第一次反对查士丁尼二世皇帝的起义爆发时,巴爾達尼斯就试图夺取皇位。这些都导致他被提比略·阿西马(即提比略三世)放逐到凯法利尼亚岛,后来又因為查士丁尼的命令流放到克里米亞半島。在这里,巴尔达尼斯改名菲利皮科斯,在可萨人的帮助下,成功地煽动了人民起义。叛军成功地占领君士坦丁堡,查士丁尼被迫逃亡,菲利皮科斯篡夺了皇位。查士丁尼后来被逮捕并斩首;他的儿子提比略也被菲利皮科斯的两名手下约安尼斯和莫罗斯逮捕,在一个教堂里被处决。 菲利皮科斯罢黜君士坦丁堡的东正教大主教塞勒斯的行動得到和他同为自己教派的约翰六世的支持,并召集东部主教会议,废除了第六次基督教会议的教规。罗马教会也因此拒绝承认新皇帝和他的大牧首。保加利亚人特维尔在712年洗劫了君士坦丁堡的城墙。当菲利比库斯将一支军队从奥普西金军区转移到巴尔干半岛去管辖时,倭马亚王朝的瓦利德一世在小亚细亚薄弱的防御体系取得进展。 713年5月下旬,奥普西金军区的军队在色雷斯起义。713年6月,当菲利皮科斯在竞技场的时候,叛军人员进入了城市,并刺瞎了他。重臣阿泰米斯後來成为皇帝阿纳斯塔修斯二世。同年菲利皮科斯去世。
rdf:langString
Філіппік Вардан (грец. Φιλιππικὸς Βαρδάνης, вірм. Վրթանես; ? — 3 червня 713, Константинополь) — імператор Візантії з 711 по 713 роки.
rdf:langString
Filippikos Bardanes († 714) byl byzantský císař arménského původu, vládnoucí od listopadu 711 do června 713. Na císařský trůn vynesla Bardana (jak znělo jeho původní jméno) všeobecná nespokojenost s režimem Justiniána II., který se vyznačoval četnými popravami domnělých i skutečných panovníkových nepřátel. Bardanes, prohlášený za císaře v Chersonésu, sice dokázal poměrně rychle ovládnout říši, ale řešení jejích palčivých problémů se ukázalo nad jeho síly. Na Byzanc za jeho vlády dopadala rána za ranou – na východě postupovali vpřed Arabové vedení emírem a , na západě plenily oblast Thrákie oddíly bulharského chána Tervela.
rdf:langString
필리피코스(그리스어: Φιλιππικός, ? - 713년)는 711년부터 713년까지 동로마 제국의 황제였다. 2년 동안의 짧은 재위는 무능력으로 일관되었다. 필리피코스의 원래 이름은 바르다니스(그리스어:Βαρδάνης)로 아버지는 아르메니아 출신의 귀족인 니키포로스의 아들이었다. 티베리우스 3세 때 반란의 죄로 유배되었는데 유스티니아노스 2세의 치세에 다시 등용되어 소아시아의 케르손의 반란진압 임무를 맡았다. 그러나 유스티니아노스의 학정으로 인기가 떨어진 것을 기회로 그는 케르손의 세력과 손을 잡고 반란을 일으켜 711년 콘스탄티노폴리스를 점령하고 황제가 되었다. 황제가 된 이후는 계속 무능력한 황제로 자신의 쾌락과 소모적인 신학적인 논쟁만을 일삼았다.
rdf:langString
フィリピコス・バルダネス(ギリシア語:Φιλιππικός Βαρδάνης (Philippikos Bardanēs), ? - 714年1月20日?)は、東ローマ帝国の皇帝(在位:711年 - 713年6月2日)。 ペルガモン出身のアルメニア系の人物であり、元の名を「バルダネス」と言った。父のニケフォロスはパトリキオスという高い爵位をもっており、彼自身もパトリキオスだったとされている。 ティベリオス3世によって一時ケファレニア島に追放されていたが、ユスティニアノス2世によって召喚された。しかし711年、ケルソンに再び追放されることとなり、この年ユスティニアノス2世が復讐のためにケルソンに派遣した艦隊に同乗した。しかしこの艦隊がケルソン市民に呼応してユスティニアノス2世に反旗を翻すと、バルダネスを新たな皇帝として即位させたのである。 フィリピコスは即位すると単意説を支持して第3コンスタンティノポリス公会議の決議を破棄したが、これは多くの人々の不満を引き起こした。また彼は小アジア半島内部に進出してきていたウマイヤ朝の軍や、トラキア地方に侵攻してきた第一次ブルガリア帝国の軍にうまく対応することが出来なかった。
rdf:langString
Philippikos (Grieks:'Φιλιππικός / Philippikos; Latijn: Philippicus) was een Oost-Romeinse (Byzantijns) keizer van 711 tot 713. Philippikos, oorspronkelijk Bardanes (Βαρδάνης / Bardánēs) genaamd, was een zoon van Nikephoros, een welstellende patriciër die van Armeense afkomst was.
rdf:langString
Filipikos Bardanes – cesarz bizantyjski w latach 711–713. Filipikos był synem Nicefora, bizantyjskiego patrycjusza. Jego właściwe imię, Bardanes, wskazuje na jego ewentualnie ormiańskie pochodzenie. Na Krym do Chersonezu został zesłany za panowania Tyberiusza III. Gdy Justynian II ponownie wstąpił na tron, mianował Bardanesa gubernatorem tej odległej prowincji. W 711 roku wysłał ekspedycję karną, która miała zburzyć Chersonez i zabić jego mieszkańców. Mieszkańcy miasta uprzedzeni na czas obwołali cesarzem swojego gubernatora Bardanesa. Ten zgodził się i wezwano na pomoc koczowniczych Chazarów, którzy w tym czasie zajęli Krym. Ekspedycja karna bojąc się gniewu Justyniana i wiedząc, że nie zdobędzie miasta, stanęła po stronie uzurpatora. Ten wraz z flotą udał się do Konstantynopola. Tam otwo
rdf:langString
rdf:langString
فيليبيكوس باردانيس
rdf:langString
Filípic
rdf:langString
Filippikos Bardanes
rdf:langString
Philippikos Bardanes
rdf:langString
Φιλιππικός Βαρδάνης
rdf:langString
Filípico
rdf:langString
Philippicos
rdf:langString
Filippikos Bardanes
rdf:langString
Filippico Bardane
rdf:langString
필리피코스
rdf:langString
Philippikos
rdf:langString
フィリピコス・バルダネス
rdf:langString
Philippicus
rdf:langString
Filípico
rdf:langString
Filipikos Bardanes
rdf:langString
Филиппик
rdf:langString
Filippikos (bysantinsk kejsare)
rdf:langString
Філіппік (візантійський імператор)
rdf:langString
菲利皮科斯
rdf:langString
Philippicus
rdf:langString
Philippicus
rdf:langString
xsd:integer
73931
xsd:integer
1118193150
rdf:langString
A solidus of Philippicus
xsd:integer
713
rdf:langString
Nicephorus
rdf:langString
Bardanes Filepicus
xsd:gMonthDay
--11-04
xsd:integer
711
--11-04
rdf:langString
Filípic (Φιλιππικός o Φιλεπικός Philippicos o Philepicos) fou emperador romà d'Orient del desembre del 711 al juny del 713.
rdf:langString
فيليبيكوس باردانيس (باليونانية: Φιλιππικός). كان إمبراطور الإمبراطورية البيزنطية ما بين 711-713.
rdf:langString
Filippikos Bardanes († 714) byl byzantský císař arménského původu, vládnoucí od listopadu 711 do června 713. Na císařský trůn vynesla Bardana (jak znělo jeho původní jméno) všeobecná nespokojenost s režimem Justiniána II., který se vyznačoval četnými popravami domnělých i skutečných panovníkových nepřátel. Bardanes, prohlášený za císaře v Chersonésu, sice dokázal poměrně rychle ovládnout říši, ale řešení jejích palčivých problémů se ukázalo nad jeho síly. Na Byzanc za jeho vlády dopadala rána za ranou – na východě postupovali vpřed Arabové vedení emírem a , na západě plenily oblast Thrákie oddíly bulharského chána Tervela. Ani vnitropoliticky nebyla Bardanova vláda poklidným obdobím, především proto, že císař byl rozhodným přívržencem monotheletismu, který prohlásil za jediné ortodoxní učení. Výsledkem byl konflikt s papežem i s mnoha biskupy na východě, třebaže část z nich obrat přivítala. Kromě toho byla novému režimu vytýkána marnotratnost, neboť císař se oddával nákladným zábavám. Nespokojenost s Bardanovou politikou vyvrcholila v červnu 713, kdy část vojska povstala, svrhla císaře, dala ho oslepit a na jeho místo dosadila vysokého úředníka Artemia jako císaře Anastasia II. Sám Bardanes zemřel již v lednu následujícího roku v exilu.
rdf:langString
Ο Φιλιππικός (... - 713) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από το 711 έως το 713.
rdf:langString
Philippikos Bardanes (mittelgriechisch Φιλιππικὸς Βαρδάνης; † 713) war von 711 bis 713 byzantinischer Kaiser.
rdf:langString
Philippikos Bardanes (Φιλιππικός Βαρδάνης), en español Filípico Bardanes o Fílipico fue emperador de los romanos del 711 al 713.
rdf:langString
Philippicos (ou Philippikos; en grec : Φιλιππικός) fut brièvement un empereur et usurpateur byzantin du 11 décembre 711 au 3 juin 713. De son vrai nom Bardanès ou Vardanis (Βαρδάνης, arménien Վարդան), il était d'une famille arménienne de haut rang au service des empereurs byzantins. Son court règne de dix-sept mois raviva les controverses christologiques et déclencha une lutte contre les images qui, sans avoir de caractère religieux, laissait prévoir les grands conflits de l’iconoclasme.
rdf:langString
Philippicus (Latin: Filepicus; Greek: Φιλιππικός, romanized: Philippikós) was Byzantine emperor from 711 to 713. He took power in a coup against the unpopular emperor Justinian II, and was deposed in a similarly violent manner nineteen months later. During his brief reign, Philippicus supported monothelitism in Byzantine theological disputes, and saw conflict with the First Bulgarian Empire and the Umayyad Caliphate.
rdf:langString
필리피코스(그리스어: Φιλιππικός, ? - 713년)는 711년부터 713년까지 동로마 제국의 황제였다. 2년 동안의 짧은 재위는 무능력으로 일관되었다. 필리피코스의 원래 이름은 바르다니스(그리스어:Βαρδάνης)로 아버지는 아르메니아 출신의 귀족인 니키포로스의 아들이었다. 티베리우스 3세 때 반란의 죄로 유배되었는데 유스티니아노스 2세의 치세에 다시 등용되어 소아시아의 케르손의 반란진압 임무를 맡았다. 그러나 유스티니아노스의 학정으로 인기가 떨어진 것을 기회로 그는 케르손의 세력과 손을 잡고 반란을 일으켜 711년 콘스탄티노폴리스를 점령하고 황제가 되었다. 황제가 된 이후는 계속 무능력한 황제로 자신의 쾌락과 소모적인 신학적인 논쟁만을 일삼았다. 그는 단성론에 기울었지만 굳이 단성론을 주장하지는 않았고 단의론을 부활시키려고 하였다. 이로 인해 교황 콘스탄티노와 다투었다. 712년 불가르족의 왕 테르벨은 유스티니아노스 황제의 복수를 구실로 제국을 침략했고 필리피코스는 스스로 방어를 하지 못하고 옵시키온 테마의 군대를 불러들였다. 그 참에 우마이아드 왕조의 이슬람은 소아시아를 다시 침범하였다. 트라키아에 있던 옵시키온 군대는 반란을 일으켰고 713년 6월 필리피코스는 폐위되어 눈이 뽑히는 형벌을 받았다. 원로원과 시민은 궁정의 비서장인 아르테미오스를 황제로 추대했고 그는 아나스타시오스 2세로 황제의 자리에 올랐다.
rdf:langString
フィリピコス・バルダネス(ギリシア語:Φιλιππικός Βαρδάνης (Philippikos Bardanēs), ? - 714年1月20日?)は、東ローマ帝国の皇帝(在位:711年 - 713年6月2日)。 ペルガモン出身のアルメニア系の人物であり、元の名を「バルダネス」と言った。父のニケフォロスはパトリキオスという高い爵位をもっており、彼自身もパトリキオスだったとされている。 ティベリオス3世によって一時ケファレニア島に追放されていたが、ユスティニアノス2世によって召喚された。しかし711年、ケルソンに再び追放されることとなり、この年ユスティニアノス2世が復讐のためにケルソンに派遣した艦隊に同乗した。しかしこの艦隊がケルソン市民に呼応してユスティニアノス2世に反旗を翻すと、バルダネスを新たな皇帝として即位させたのである。 フィリピコスは即位すると単意説を支持して第3コンスタンティノポリス公会議の決議を破棄したが、これは多くの人々の不満を引き起こした。また彼は小アジア半島内部に進出してきていたウマイヤ朝の軍や、トラキア地方に侵攻してきた第一次ブルガリア帝国の軍にうまく対応することが出来なかった。 そのためアルテミオス(後のアナスタシオス2世)らによって陰謀が企画された。713年のペンテコステの前日、コンスタンティノポリスの市民たちとの会食のあと、休憩しているところをテマの兵やの人々に襲われて馬車競技場に幽閉され、そこで盲目にされた。翌日アルテミオスがフィリピコスに代わって即位した。
rdf:langString
Philippikos (Grieks:'Φιλιππικός / Philippikos; Latijn: Philippicus) was een Oost-Romeinse (Byzantijns) keizer van 711 tot 713. Philippikos, oorspronkelijk Bardanes (Βαρδάνης / Bardánēs) genaamd, was een zoon van Nikephoros, een welstellende patriciër die van Armeense afkomst was. Vertrouwend op de steun van de Monotheletistische partij, maakte hij enige aanspraak op de troon tijdens het uitbreken van de eerste grote rebellie tegen Justinianus II. Om die reden werd hij eerst weggepromoveerd naar Cephalonia door Tiberios II en vervolgens op last van Justinianus verbannen naar Chersonesos. Hier nam Bardanes de naam van Philippikos aan, en wist met de hulp van de Chazaren de lokale bewoners tot revolutie aan te zetten. De rebellen veroverden Constantinopel en Justinianus II vluchtte (om korte tijd later te worden vermoord, niet in staat om voldoende steun te vinden in de provincies). Daarop kon Philippikos de troon bestijgen. Een van zijn eerste acties was de afzetting van patriarch Cyrus van Constantinopel, ten voordele van Johannes VI, net als Philippikos een monotheletist, en het bijeenroepen van een conciliabulum, 'klein concilie' van de oosterse bisschoppen, dat leidde tot intrekking van de besluiten van het Derde Concilie van Constantinopel (ook bekend als het Zesde Oecumenische Concilie, 680), waarin de monotheletistische leer als ketterij werd veroordeeld. Philippikos liet in het keizerlijk paleis de afbeeldingen van dit concilie verwijderen. Daarna weigerde de Rooms-Katholieke Kerk de nieuwe keizer en zijn patriarch te erkennen. De naam van de 'ketterse' keizer werd daar weer uit de kerkgebeden geweerd. Ondertussen trok de Bulgaarse keizer Tervel al plunderend op tot aan de muren van Constantinopel in 712. Toen Philippikos een deel van zijn leger verplaatste van de provincie Opsikion naar de Balkan, trokken de Omajjaden onder Al-Walid I het rijk binnen in het oosten, voorbij de verzwakte verdediging van Klein-Azië. Eind mei 713 kwamen de Opsikiaanse troepen in Thracië in opstand. Enkele van hun officieren drongen op 3 juni 713 door tot in de stad, waar ze Philippikos vonden in een publiek badhuis en hem blind maakten. Hij werd voor korte tijd opgevolgd door zijn hoofdsecretaris, Artemius, die keizer werd onder de naam Anastasios II.
rdf:langString
Filippico, il cui nome originale era Bardane (greco: Φιλιππικός Βαρδάνης; ... – 713), è stato un imperatore bizantino che governò dal 711 fino al 3 giugno 713.
rdf:langString
Filípico (em grego: Φιλιππικός), foi imperador do Império Bizantino de 711 a 713. Seu nome original era Vardanes (em latim: Vardanes; em grego: Βαρδάνης; em armênio/arménio: Վարդան; romaniz.: Vardan), e era filho do patrício Nicéforo, de origem arménia, reinando durante um período conhecido como "Anarquia de vinte anos".
rdf:langString
Filipikos Bardanes – cesarz bizantyjski w latach 711–713. Filipikos był synem Nicefora, bizantyjskiego patrycjusza. Jego właściwe imię, Bardanes, wskazuje na jego ewentualnie ormiańskie pochodzenie. Na Krym do Chersonezu został zesłany za panowania Tyberiusza III. Gdy Justynian II ponownie wstąpił na tron, mianował Bardanesa gubernatorem tej odległej prowincji. W 711 roku wysłał ekspedycję karną, która miała zburzyć Chersonez i zabić jego mieszkańców. Mieszkańcy miasta uprzedzeni na czas obwołali cesarzem swojego gubernatora Bardanesa. Ten zgodził się i wezwano na pomoc koczowniczych Chazarów, którzy w tym czasie zajęli Krym. Ekspedycja karna bojąc się gniewu Justyniana i wiedząc, że nie zdobędzie miasta, stanęła po stronie uzurpatora. Ten wraz z flotą udał się do Konstantynopola. Tam otworzono przed nim bramy. Mały następca tronu, syn Justyniana – Tyberiusz został zgładzony, choć schronił się w kościele i zawiesił na sobie najświętsze relikwie, obejmując ołtarz. Justynian tymczasem przebywał w Synopie. Chciał ruszyć na stolicę, ale został pobity w bitwie z Bardanesem. Oficer armii Bardanesa, Eliasz, obciął własnoręcznie Justynianowi głowę. Była to zemsta za zabicie dzieci Eliasza i uczynienie jego żony nałożnicą kucharza. Później obciętą głowę cesarza pokazywano we wszystkich dużych miastach cesarstwa. Bardanes zostawszy cesarzem przyjął imię Filipikos. Był Ormianinem, więc tak jak jego rodacy sprzyjał monoteletyzmowi. Herezja ta została potępiona przez VI sobór powszechny w Konstantynopolu. Filipikos wydał edykt, w którym ogłosił monoteletyzm jedyną doktrynę religijną. Kazał też zdjąć obraz przedstawiający VI sobór i zerwać inskrypcję, którą umieszczono dla uczczenia soboru. W te miejsca kazał powiesić swoje portrety i patriarchy Sergiusza, dawnego sympatyka tej herezji. Stolicy Apostolskiej nie spodobało się postępowanie cesarza. Papież Konstantyn otrzymał od cesarza list, w którym Filipikos zawiadomiał o swoim wstąpieniu na tron i przesyłał monoteletyckie wyznanie wiary. W Rzymie zakazano bicia monet z wizerunkiem cesarza-heretyka, umieszczania w datacji aktów i wymieniania go w modlitwach. Papież kazał przyozdobić kościół św. Piotra obrazami przedstawiającymi sześć soborów powszechnych. Tymczasem Arabowie wznowili swoje napady, a Bułgarzy stanęli pod Konstantynopolem. Ich chan Terweł wypowiedział cesarzowi wojnę pod pretekstem pomszczenia swojego sojusznika Justyniana II. Filipik postanowił wezwać na pomoc stolicy oddziały z temu Opsikion, lecz te się zbuntowały. Filipikos został w wyniku spisku obalony 3 czerwca 713 r. i oślepiony. Nowym cesarzem został Anastazjusz II.
rdf:langString
Filippikos (född Bardanes), död 713 var bysantinsk kejsare 711-713. Denna artikel om en historisk person saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den.
rdf:langString
Филиппик Вардан (греч. Φιλιππικός Βαρδάνης; арм. Վարդան, Vardan), византийский император в 711—713 годах.
rdf:langString
菲利皮科斯(希臘語:Φιλιππικός)是一位拜占庭帝国皇帝(711年~713年在位),原名巴尔达尼斯,生身于亚美尼亚贵族。 在第一次反对查士丁尼二世皇帝的起义爆发时,巴爾達尼斯就试图夺取皇位。这些都导致他被提比略·阿西马(即提比略三世)放逐到凯法利尼亚岛,后来又因為查士丁尼的命令流放到克里米亞半島。在这里,巴尔达尼斯改名菲利皮科斯,在可萨人的帮助下,成功地煽动了人民起义。叛军成功地占领君士坦丁堡,查士丁尼被迫逃亡,菲利皮科斯篡夺了皇位。查士丁尼后来被逮捕并斩首;他的儿子提比略也被菲利皮科斯的两名手下约安尼斯和莫罗斯逮捕,在一个教堂里被处决。 菲利皮科斯罢黜君士坦丁堡的东正教大主教塞勒斯的行動得到和他同为自己教派的约翰六世的支持,并召集东部主教会议,废除了第六次基督教会议的教规。罗马教会也因此拒绝承认新皇帝和他的大牧首。保加利亚人特维尔在712年洗劫了君士坦丁堡的城墙。当菲利比库斯将一支军队从奥普西金军区转移到巴尔干半岛去管辖时,倭马亚王朝的瓦利德一世在小亚细亚薄弱的防御体系取得进展。 713年5月下旬,奥普西金军区的军队在色雷斯起义。713年6月,当菲利皮科斯在竞技场的时候,叛军人员进入了城市,并刺瞎了他。重臣阿泰米斯後來成为皇帝阿纳斯塔修斯二世。同年菲利皮科斯去世。
rdf:langString
Філіппік Вардан (грец. Φιλιππικὸς Βαρδάνης, вірм. Վրթանես; ? — 3 червня 713, Константинополь) — імператор Візантії з 711 по 713 роки.
xsd:nonNegativeInteger
9178
xsd:gYear
0713
xsd:gYear
0711
rdf:langString
Emperor of the Romans