Philip Catherine

rdf:langString Philip Catherine

rdf:langString Philip Catherine (ur. 27 października 1942 w Londynie) – belgijski gitarzysta jazzowy. Urodził się w Londynie; jego matka była Angielką, ojciec Belgiem. Philip nie był jedynym znanym muzykiem w rodzinie; jego dziadek był pierwszym skrzypkiem w London Symphony Orchestra. Catherine grą na gitarze zainteresował się po usłyszeniu Georges’a Brassensa. Szybko poznał muzykę wielu ówczesnych muzyków jazzowych. Pozostawał pod dużym wpływem gitarzysty Django Reinhardta. Zawodowe granie rozpoczął już na początku lat 60. XX wieku, kiedy wraz z , Dexterem Gordonem i Stephane Grappellim wyruszył na swoje pierwsze tournée. Później został członkiem kwintetu Jean-Luca Ponty’ego, z na fortepianie. Było to wkrótce po nagraniu debiutanckiego albumu Stream, którego producentem był francuski gitarzysta i piosenkarz Sacha Distel. Rok później, podczas pobytu w Bostonie, poznał Johna Scofielda, Rana Blake’a, George’a Bensona i in. W 1977 Catherine zastąpił Jana Akkermana w holenderskiej grupie rockowej Focus. Nagrał z nimi album Focus Con Proby, który powstał we współpracy z amerykańskim wokalistą P.J. Probym. Catherine został zauważony przez Charlesa Mingusa, który określił go mianem "młodego Django" (young Django), co pomogło mu w rozwoju kariery. Następnie występował w wielu zespołach prowadzonych przez tak znanych i wybitnych muzyków jak: Chet Baker, , Larry Coryell, Dexter Gordon, Stéphane Grappelli, John Lee, Charlie Mariano, Jasper van ’t Hof, Charles Mingus, , Niels-Henning Ørsted Pedersen oraz Miroslav Vitouš. Philip Catherine otrzymał wiele nagród muzycznych w kategorii muzyków jazzowych. Gdy w 1995 w Belgii po raz pierwszy przyznano nagrodę imienia Django Reinhardta, to właśnie Catherine otrzymał „Django d’Or” (Złotego Django), dla muzyka posługującego się językiem francuskim (drugim nagrodzonym był flamandzki trębacz Marc Godfroid). Mimo swojego wieku nadal bierze czynny udział w belgijskim życiu muzycznym.