Philastrius
http://dbpedia.org/resource/Philastrius an entity of type: Thing
Philastre ou Filastre (Philastrius, Filastrius, Filaster) est évêque de Brescia à la fin du IVe siècle. Il est l'auteur d'un catalogue d'hérésies - le Diversarum Hereseon Liber, appelé parfois plus simplement De Hæresibus.
rdf:langString
Filastrio, (o Filastro) (latino: Philastrius; ... – Brescia, 17 luglio 387), fu vescovo di Brescia alla fine del IV secolo e autore d'un catalogo di eresie intitolato Diversarum Hereseon Liber, chiamato per brevità De Haeresibus. È venerato come santo da tutte le Chiese che ammettono il culto dei santi.
rdf:langString
Filastri o Filastre (també, Philastrius, Filastrius, Filaster) va ser bisbe de Brescia a finals del segle iv. És l'autor d'un catàleg d'heretgies titulat Diversarum Hereseon Liber, o de vegades, simplement De Hæresibus, escrit cap a l'any 384. Va assistir a un sínode celebrat a Aquileia l'any 381. Agustí d'Hipona es va trobar amb ell a Milà cap a l'any 383 o potser una mica més tard. Va morir abans de l'any 397.
rdf:langString
Filastrius von Brescia (auch Brixiensis, Brixianus; * wohl um 330; † vor 4. April 397) war der Überlieferung nach der sechste Bischof von Brescia. Zum Priester wurde er evtl. 360, zum Bischof evtl. 380 geweiht, war allerdings kein gebürtiger Brescianer. Er unternahm zahlreiche Missionsreisen, die ihn durch die gesamte römische Welt führten. Dabei setzte er sich besonders mit der jüdischen Religion, dem alten römischen Götterglauben und den spätantiken Häresien (darunter besonders dem Arianismus) auseinander. In Mailand bezog er gegen den arianischen Bischof Stellung. 381 nahm er an der Synode von Aquileia teil.
rdf:langString
Filastrio o Filastro (también, Philastrius, Filastrius, Filaster) fue obispo de Brescia y estuvo presente en un sínodo celebrado en Aquileia en el año 381. San Augustín se reunió con él en Milán alrededor de 383, o tal vez un poco más tarde (San Agustín, Ep. ccxxii). Es el autor de un catálogo de herejías (Diversarum Hereseon Liber), llamado a veces, simplemente De Hæresibus, sobre el 384. Murió antes del año 397.
rdf:langString
Philastrius (also Philaster or Filaster) Bishop of Brescia, was one of the bishops present at a synod held in Aquileia in 381. Augustine of Hippo met him at Milan about 383, or perhaps a little later (St. Augustine, Ep. ccxxii). He composed a catalogue of heresies (Diversarum Hereseon Liber) about 384. He died before 397. Philastrius' comments and spellings do not always accord with those of Epiphanius or Pseudo-Tertullian, for example his description of Nazaraei does not match well with either the Nasaraioi or Nazoraioi which Epiphanius attempts to distinguish.
rdf:langString
Filastrius van Brescia, ook Philastrius Brixianus (gestorven voor 397), was de zesde bisschop van Brescia, apologeet en . Vrijwel alle biografische informatie over Filastrius is gebaseerd op de geschriften van diens opvolger bisschop Gaudentius en van kerkvader Augustinus. Onderzoek leidde tot uiteenlopende vermoedens van de afkomst van Filastrius: zowel Italië, Iberië als Egypte worden als geboorteland genoemd. Bisschop Filastrius wordt vereerd als heilige. Zijn gedachtenis valt op 18 juli. Zijn relieken worden samen met die van de bisschop-martelaar in de kathedraal van Brescia vereerd.
rdf:langString
Filastriusz (zm. przed 397; Philastrius, Philaster) – pisarz chrześcijański okresu późnego cesarstwa, święty Kościoła katolickiego, biskup Brescii. Istnieje bardzo niewiele wiadomości o życiu Filastriusza, brak informacji o jego dacie urodzenia, rodzinie i pochodzeniu. Głównym źródłem informacji biograficznych jest mowa pochwalna napisana przez jego ucznia i następcę, Gaudencjusza (Sermo de vita et obitu beati Filastri, XXI spośród Kazań Gaudencjusza), po śmierci Filastriusza. Filastriusz miał odbyć w swoim życiu wiele wędrówek, w czasie których zwalczał pogan oraz arian. Biskupem Brescii (Brixia) został przed 381. Nieznana jest także data śmierci, choć jest pewne, że zmarł przed 397 rokiem. (Autentyczność zachowanej osobno od innych kazań Sermo de vita et obitu beati Filastri jest zresztą
rdf:langString
Святой Филастрий — в IV веке, участник Аквилейского собора 381 года. Аврелий Августин в одном из своих писем сообщает, что встречался с ним в Милане около 383 года. Около 384 года Филастрий составил каталог ересей лат. «Liber de Haeresibus» — «Книга ересей» (описано 156 ересей). Умер до 387 года.
rdf:langString
rdf:langString
Filastri de Brescia
rdf:langString
Filastrius von Brescia
rdf:langString
Filastrio
rdf:langString
Filastrio
rdf:langString
Philastre de Brescia
rdf:langString
Filastrius van Brescia
rdf:langString
Philastrius
rdf:langString
Filastriusz
rdf:langString
Филастрий
rdf:langString
Philastrius
rdf:langString
Philastrius
xsd:integer
3944163
xsd:integer
1099887319
rdf:langString
Sarcofago Berardo Maggi by Stefano Bolognini particolare3
rdf:langString
~397 AD
xsd:gMonthDay
--07-18
rdf:langString
Saint
xsd:integer
250
rdf:langString
Filastri o Filastre (també, Philastrius, Filastrius, Filaster) va ser bisbe de Brescia a finals del segle iv. És l'autor d'un catàleg d'heretgies titulat Diversarum Hereseon Liber, o de vegades, simplement De Hæresibus, escrit cap a l'any 384. Va assistir a un sínode celebrat a Aquileia l'any 381. Agustí d'Hipona es va trobar amb ell a Milà cap a l'any 383 o potser una mica més tard. Va morir abans de l'any 397. Se sap molt poc de la seva vida. Es conserva un sermó en honor seu del seu successor, Gaudenci, que es va utilitzar en el catorzè aniversari de la seva mort, el 18 de juliol. Aquest sermó és un panegíric que posa de manifest les qualitats pastorals del prelat. Comença lloant la seva renúncia, perquè va deixar la seva terra natal, com en un altre temps ho havia fet Abraham. Això vol dir que no era de Brescia, i se l'ha considerat nascut a Hispània o a l'Àfrica, i fins i tot a Egipte. Després d'haver estat ordenat sacerdot, va viatjar per tot l'Imperi Romà (circumambiens Universum penis ambitum Orbis Romani), predicant contra els pagans, els jueus i els herètics, especialment contra els arrians. Va ser apallissat i torturat pel seu zel contra les heretgies, i va portar els senyals tota la vida. A Milà va ser un gran suport per als catòlics quan la diòcesi estava governada per , bisbe que defensava l'arrianisme. A Roma va tenir discussions privades i públiques amb heretges, i en va convertir molts. Quan va ser nomenat bisbe de Brescia, probablement per influència d'Ambròs, el successor d'Auxenci, va deixar de viatjar. Això hauria passat al voltant del 380, ja que l'any següent va assistir al sínode d'Aquileia. No en sabem res del que va fer durant els anys que va ser bisbe. El bisbe Ambròs, va morir a Milà el 4 d'abril 397, i va assistir a la consagració del bisbe Gaudenci, el successor de Filastri. Això ens dona un terminus ante quem per la mort del seu predecessor.
rdf:langString
Filastrius von Brescia (auch Brixiensis, Brixianus; * wohl um 330; † vor 4. April 397) war der Überlieferung nach der sechste Bischof von Brescia. Zum Priester wurde er evtl. 360, zum Bischof evtl. 380 geweiht, war allerdings kein gebürtiger Brescianer. Er unternahm zahlreiche Missionsreisen, die ihn durch die gesamte römische Welt führten. Dabei setzte er sich besonders mit der jüdischen Religion, dem alten römischen Götterglauben und den spätantiken Häresien (darunter besonders dem Arianismus) auseinander. In Mailand bezog er gegen den arianischen Bischof Stellung. 381 nahm er an der Synode von Aquileia teil. Vermutlich im Zeitraum von 370 bis 380 verfasste er den Diuersarum hereseon liber, eine ausführliche Schrift gegen die Häresien, in der er in 156 Kapiteln jeweils eine Häresie behandelte. Als Quelle diente ihm dabei das Panarion des Epiphanius von Salamis, das allgemein als qualitativ höherwertig eingestuft wird. Zusammen mit dem Panarion diente der Diuersarum hereseon liber seinerseits wieder als Quelle für Augustinus, als er sein Buch De haeresibus schrieb. Inhaltlich setzt Augustinus sich mit dem Diuersarum hereseon liber allerdings kritisch auseinander und ist der Auffassung, Filastrius habe Lehren als Irrlehren bezeichnet, die eigentlich keine seien, was bei der Anzahl von 156 angeblichen Irrlehren auch plausibel scheint. Sein Nachfolger Gaudentius gibt seinen Todestag mit einem 18. Juli an. Eine Anmerkung in einer mittelalterlichen Handschrift bezeugt, dass Filastrius in der Kirche St. Andrea bei der Porta Romana in Brescia bestattet wurde. Heute befinden sich seine Reliquien zusammen mit denen des hl. Apollonius in der Kathedrale von Brescia. Er ist ein Heiliger der katholischen Kirche mit Festtag am 18. Juli.
rdf:langString
Filastrio o Filastro (también, Philastrius, Filastrius, Filaster) fue obispo de Brescia y estuvo presente en un sínodo celebrado en Aquileia en el año 381. San Augustín se reunió con él en Milán alrededor de 383, o tal vez un poco más tarde (San Agustín, Ep. ccxxii). Es el autor de un catálogo de herejías (Diversarum Hereseon Liber), llamado a veces, simplemente De Hæresibus, sobre el 384. Murió antes del año 397. Entre los escritos de San Gaudencio existe un sermón que se supone sería predicado en el decimocuarto aniversario de la muerte de Filastrio. Según este sermón, la vida de Filastrio comenzaría con un gran acto de renunciación, como un nuevo Abraham. Posteriormente, sería ordenado sacerdote y viajó por casi todo el mundo romano (circumambiens Universum pene ambitum Romani Orbis), predicando contra los paganos, judíos y herejes, especialmente contra los arrianos. Como San Pablo llevó en su cuerpo los ”stigmata” de Cristo, habiendo sido torturado por su celo contra los herejes. En Milán fue un gran sostén para los católicos en tiempos del predecesor arriano de San Ambrosio. En Roma sostuvo discusiones tanto públicas como privadas con los herejes, convirtiendo a muchos. Sus andanzas cesaron cuando fue nombrado obispo de Brescia. Louis Ellies Dupin fue el primero en levantar dudas sobre la autenticidad del sermón, y éstas han sido reiteradas por F. Marx, el último editor de Filastrio, quien pensaba que era una falsificación del siglo VIII o IX. La principal objeción a esta autenticidad, aunque débil, es que no se encontrase entre los manuscritos que contienen los auténticos sermones de San Gaudencio. Pero Marx fue refutado por Knappe, "Ist die 21 Rede des hl. Gaudentius (Oratio B. Gaudentii de Vita et Obitu B. Filastrii episcopi prædecessoris sui) echt? Zugleich ein Betrag zur Latinität des Gaudentius" (Osnabrück), que trata de probar la autenticidad del sermón mediante argumentos lingüísticos. Su revisión bolandista piensa que es un punto fuerte (Anal. Boll., XXVIII, 224). Justo Lipsio descubrió que en el "Catálogo" de herejías de Filastrio, las herejías cristianas hasta Noeto fueron obtenidas por el compilador de las mismas fuentes que Epifanio de Salamis, es decir, el perdido Sintagma de Hipólito (Syntagma of Hippolytus). Sin embargo, con la ayuda de los dos y el Pseudo-Tertuliano, autor de Adversus Omnes Haeresesha (“Adv. Haer.”), ha sido posible, en gran parte, reconstruir el tratado perdido de Hipólito. La primera edición del “Catálogo” fue publicada en Basilea (1528); la última, ed. Marx, en el “Corp. Script. Eccl. Lat.” de Viena en (1898). Los comentarios de Filastrio y la escritura, no siempre concuerdan con las de Epifanio o Pseudo-Tertuliano, por ejemplo, su descripción de no coincide bien con cualquiera de los Nasaraioi o Nazoraioi que Epifanio trataba de distinguir.
rdf:langString
Philastre ou Filastre (Philastrius, Filastrius, Filaster) est évêque de Brescia à la fin du IVe siècle. Il est l'auteur d'un catalogue d'hérésies - le Diversarum Hereseon Liber, appelé parfois plus simplement De Hæresibus.
rdf:langString
Philastrius (also Philaster or Filaster) Bishop of Brescia, was one of the bishops present at a synod held in Aquileia in 381. Augustine of Hippo met him at Milan about 383, or perhaps a little later (St. Augustine, Ep. ccxxii). He composed a catalogue of heresies (Diversarum Hereseon Liber) about 384. He died before 397. Among the writings of Gaudentius of Brescia was a sermon purporting to be preached on the fourteenth anniversary of Philastrius's death. According to this sermon, Philastrius's life began with a great act of renunciation, for which he might fitly be compared to Abraham. Later he was ordained priest, and travelled over nearly the whole Roman world (circumambiens Universum pene ambitum Romani Orbis), preaching against pagans, Jews, and heretics, especially the Arians. Like Paul of Tarsus he carried in his body the "stigmata" of Christ, having been scourged for his zeal against the last-named heretics. In Milan he was a great pillar of the Catholic party in the time of Ambrose's Arian predecessor. At Rome he held both private and public disputations with heretics, and converted many. His wanderings ceased when he was made Bishop of Brescia. Doubts were first raised by Louis Ellies du Pin as to the genuineness of this sermon, and these have been reiterated by Marx, the latest editor of Philastrius, who thinks the sermon a forgery of the eighth or ninth century. The chief objection to its genuineness, rather a weak one, seems to be that it is not found in the manuscripts containing the undoubted sermons of Gaudentius. Marx was answered by , "Ist die 21 Rede des hl. Gaudentius (Oratio B. Gaudentii de Vita et Obitu B. Filastrii episcopi prædecessoris sui) echt? Zugleich ein Betrag zur Latinität des Gaudentius" (Osnabrück), who endeavours to prove the genuineness of the sermon in question by linguistic arguments. His Bollandist reviewer thinks he has made a strong case (Anal. Boll., XXVIII, 224). Richard Adelbert Lipsius discovered that in Philastrius's "Catalogue" of heresies, for the Christian heresies up to Noetus, the compiler drew from the same source as Epiphanius of Salamis, i. e. the lost Syntagma of Hippolytus. By the aid, therefore, of these two and the Pseudo-Tertullian Adversus Omnes Haereses it has been possible in great measure to reconstruct the lost treatise of Hippolytus. Philastrius' comments and spellings do not always accord with those of Epiphanius or Pseudo-Tertullian, for example his description of Nazaraei does not match well with either the Nasaraioi or Nazoraioi which Epiphanius attempts to distinguish.
rdf:langString
Filastrio, (o Filastro) (latino: Philastrius; ... – Brescia, 17 luglio 387), fu vescovo di Brescia alla fine del IV secolo e autore d'un catalogo di eresie intitolato Diversarum Hereseon Liber, chiamato per brevità De Haeresibus. È venerato come santo da tutte le Chiese che ammettono il culto dei santi.
rdf:langString
Filastriusz (zm. przed 397; Philastrius, Philaster) – pisarz chrześcijański okresu późnego cesarstwa, święty Kościoła katolickiego, biskup Brescii. Istnieje bardzo niewiele wiadomości o życiu Filastriusza, brak informacji o jego dacie urodzenia, rodzinie i pochodzeniu. Głównym źródłem informacji biograficznych jest mowa pochwalna napisana przez jego ucznia i następcę, Gaudencjusza (Sermo de vita et obitu beati Filastri, XXI spośród Kazań Gaudencjusza), po śmierci Filastriusza. Filastriusz miał odbyć w swoim życiu wiele wędrówek, w czasie których zwalczał pogan oraz arian. Biskupem Brescii (Brixia) został przed 381. Nieznana jest także data śmierci, choć jest pewne, że zmarł przed 397 rokiem. (Autentyczność zachowanej osobno od innych kazań Sermo de vita et obitu beati Filastri jest zresztą kwestionowana; z pewnością nieautentyczny jest natomiast przypisywany Gaudencjuszowi utwór poetycki w strofie safickiej, także stanowiący pochwałę Filastriusza, który pochodzi z VIII wieku). Zachowanym dziełem Filastriusza jest (tj. Księga o różnych herezjach), dzieło datowane na 385-391. Tytuł utworu funkcjonuje w kilku wersjach (np. w Patrologia Latina Liber de haeresibus), przekazanych przez różne rękopisy. Stanowi ono katalog i omówienie rozmaitych herezji: 128 chrześcijańskich i 28 żydowskich. Jego wspomnienie liturgiczne przypada na 18 lipca.
rdf:langString
Filastrius van Brescia, ook Philastrius Brixianus (gestorven voor 397), was de zesde bisschop van Brescia, apologeet en . Vrijwel alle biografische informatie over Filastrius is gebaseerd op de geschriften van diens opvolger bisschop Gaudentius en van kerkvader Augustinus. Onderzoek leidde tot uiteenlopende vermoedens van de afkomst van Filastrius: zowel Italië, Iberië als Egypte worden als geboorteland genoemd. Volgens Gaudentius bereisde Filastrius de Romeinse wereld en preekte tegen het heiden- en jodendom. Hij koos partij tegen het arianisme van . Diens anti-ariaanse opvolger Ambrosius heeft waarschijnlijk een belangrijke rol gespeeld in de aanstelling van Filastrius als bisschop van Brescia. In 381 nam Filastrius deel aan de . In Milaan ontmoette hij naast Ambrosius ook Augustinus. Een brief van deze laatste aan de heilige Quodvultdeus bevestigt dat Filastrius de auteur is van het Diuersarum hereseon liber. Dit boek is van belang voor de dogmageschiedenis en kennis over gnostische groeperingen, zoals de borboriten uit de 4e eeuw. Het boek baseert zich voor in ieder geval een deel op het werk van Epiphanius van Salamis. In totaal behandelt het boek 156 stellingen die volgens Filastrius in strijd waren met het katholieke geloof. Aurelius Augustinus greep voor zijn eigen werk terug ook Epiphanius van Salamis, maar refereert eveneens vaak aan Filastrius. Daarbij stelde Augustinus dat Filastrius enige ketterijen opsomt, die volgens Augustinus geen ketterijen zouden mogen heten. Daarom telde Epiphanius 80 afwijkende leringen, terwijl Filastrius op bijna het dubbel aantal uitkomt (156). Bisschop Filastrius wordt vereerd als heilige. Zijn gedachtenis valt op 18 juli. Zijn relieken worden samen met die van de bisschop-martelaar in de kathedraal van Brescia vereerd.
rdf:langString
Святой Филастрий — в IV веке, участник Аквилейского собора 381 года. Аврелий Августин в одном из своих писем сообщает, что встречался с ним в Милане около 383 года. Около 384 года Филастрий составил каталог ересей лат. «Liber de Haeresibus» — «Книга ересей» (описано 156 ересей). Умер до 387 года. Среди трудов его преемника Гауденция сохранилась проповедь, предположительно прочитанная на 14-ю годовщину смерти Филастрия. В ней Гауденций сравнивает Филастрия за его самопожертвование, когда он вынужденно покинул родину, с Авраамом. После этого он стал священником и обошёл весь римский мир (лат. circumambiens Universum pene ambitum Romani Orbis), проповедуя среди язычников, иудеев и особенно ариан. Подобно апостолу Павлу (Гал. 6:17) он носил на своём теле язвы, оставленные бичевавшими его ариане. В Милане он был оппонентом арианского епископа Авксентия. В Риме он участвовал в публичных и частных диспутах с еретиками и многих из них обратил. Его странствия закончились с избранием епископом Брешии. Останки святого Филастрия покоятся ныне в крипте Старого собора в Брешии. Сомнения в подлинности этой проповеди были впервые высказаны французским историком церкви XVII века . Затем его мнение подтвердил издатель трудов Филастрия Ф. Маркс, который полагал, что проповедь была создана в VIII или XI веке. В качестве аргумента указывалось, что данная проповедь не содержится в несомненных рукописях с произведениями Гауденция. Их оппоненты, поддержанные болландистами, на основании лингвистических аргументов выступают за подлинность. Р. Липсиус обнаружил, что для описания ересей до Ноэта Филастрий в «Книге ересей» использовал тот же источник, что и автор Панариона, то есть утраченную «Синтагму Ипполита». С помощью этих двух произведений, а также «Adversus Omnes Haereses» — «Против всех ересей» Псевдо-Тертуллиана, можно в достаточной степени восстановить этот утраченный трактат Ипполита Римского. Комментарии Филастрия не всегда согласуются с мнениями других ересиологов. Сочинения Филастрия изданы в 12-м томе Латинской Патрологии.
xsd:nonNegativeInteger
4973
xsd:gYear
0397