Phalera (military decoration)
http://dbpedia.org/resource/Phalera_(military_decoration) an entity of type: Person
Faléra (či falera, z lat. phalerae) je kovový kotouček s plastickou ozdobou, podobou božstva nebo panovníka, který se ve starověku nosil jako ozdoba na šatech. Vojáci římské armády je patrně dostávali jako vyznamenání a nosili na prsou při slavnostních příležitostech. Vyznamenané jednotky je měly připevněny na svých standartách.
rdf:langString
Phalère, nom féminin, du latin phalera, même sens, lui-même du pluriel grec phálara (φάλαρα).
rdf:langString
Фа́лери (лат. phalerae, однина — phalera) — великі та малі пластинки круглої або овальної форми, діаметром 4-7 см. У Стародавньому Римі їх використовували для прикрашення кінської збруї, а надалі — як військову нагороду, аналог сучасних медалей.
rdf:langString
Die Phalerae (lat. nur im Plural überliefert; griech. Plural τὰ φάλαρα tà phálara „die Metallbuckel“, Singular phálaron) sind in der griechisch-römischen Antike runde Platten aus Gold, Silber oder einem anderen Metall mit erhabenen Verzierungen oder Gravuren. Nach Sueton war es ursprünglich eine Sitte fremder Völker, die aber die Römer von den Etruskern übernahmen, bei denen die Phalerae als militärische Auszeichnung für bewiesene Tapferkeit dienten und vorne auf der Brust getragen wurden.
rdf:langString
La phalera (plural en latín phalerae en griego φάλαρα) era en principio un disco de metal donde se unían las correas del casco de los legionarios romanos y soldados celtas. Por extensión y con el tiempo, la palabra designó al disco ornamental de metal utilizado tanto en las armaduras de los soldados como de los arneses de los caballos como elemento decorativo o como condecoración militar al valor. Discos ornamentales o phaleras fueron encontrados en tumbas, templos y montículos de procedencia celta, etrusca, sabina y romana.
rdf:langString
A phalera was a sculpted disk, usually made of gold, silver, bronze or glass, and worn on the breastplate during parades by Roman soldiers who had been awarded it as a kind of medal. Roman military units could also be awarded phalerae for distinguished conduct in action. These awards were often mounted on the staffs of the unit's standards. The term also refers to disks crafted by the continental Celts for religious and ornamental purposes, especially those used on equestrian gear.
* A soldier with seven phalerae
* Lauersfort Phalera, Burg Linn Museum Center, Krefeld, Germany
*
*
rdf:langString
La fàlera era in origine un disco laterale dell'elmo cui si fissavano gli allacci. Il termine falera designa per esteso un disco in metallo che serviva come semplice elemento decorativo, atto a ornare sia le corazze degli uomini sia la bardatura dei cavalli, oppure come decorazione al valor militare, in varie epoche e presso diverse popolazioni (celtiche, etrusche e romane).
rdf:langString
Phalerae (Latijn, ontleend aan het Griekse "ta falera" (beslag van helm, kuras of paard) is de verzamelnaam voor de onderscheidingen voor dapperheid en verdienste die in het Romeinse leger werden uitgereikt. De verzamelnaam was "" maar ook schenkingen van voedsel, grond en geld behoorden tot die categorie. Een belangrijke bron van kennis is het grafmonument van de legaat Marcus Caelius dat in 1630 bij Xanten in het Rijnland werd gevonden. Marcus Caelius, commandant van het 18e legioen is afgebeeld met: en in de begeleidende tekst is sprake van een Andere phalerae zijn de:
rdf:langString
Falery (łac. phǎlěrae z gr. τὰ φάλαρα) – metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową, przyznawane w nagrodę żołnierzom wojsk rzymskich i noszone jako odznaczenie bądź militarna ozdoba; odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Poza falerami rzymskimi znaleziska archeologiczne i ikonograficzne potwierdzają występowanie ozdób tego rodzaju także w prehistorycznej Brytanii. Archeologiczne świadectwa używania ich przez Celtów stanowią zarówno srebrne falery italskich (I wiek p.n.e.) odnalezione w Manerbio, jak i wyobrażenia koni dekorowanych falerami na kotle z Gundestrup z II w. p.n.e..
rdf:langString
Фалеры (лат. Phalerae, единственное — phalera) — большие и малые пластинки круглой или овальной формы, диаметром 4-7 сантиметров, наградные медальоны для конницы, даваемое за отличие всадникам для ношения на груди.
rdf:langString
rdf:langString
Faléra
rdf:langString
Phalerae
rdf:langString
Phalerae
rdf:langString
Phalère (bijou)
rdf:langString
Falera (ornamento)
rdf:langString
Phalerae
rdf:langString
Phalera (military decoration)
rdf:langString
Falery
rdf:langString
Фалеры
rdf:langString
Фалери
xsd:integer
8249724
xsd:integer
1111660515
rdf:langString
Faléra (či falera, z lat. phalerae) je kovový kotouček s plastickou ozdobou, podobou božstva nebo panovníka, který se ve starověku nosil jako ozdoba na šatech. Vojáci římské armády je patrně dostávali jako vyznamenání a nosili na prsou při slavnostních příležitostech. Vyznamenané jednotky je měly připevněny na svých standartách.
rdf:langString
Die Phalerae (lat. nur im Plural überliefert; griech. Plural τὰ φάλαρα tà phálara „die Metallbuckel“, Singular phálaron) sind in der griechisch-römischen Antike runde Platten aus Gold, Silber oder einem anderen Metall mit erhabenen Verzierungen oder Gravuren. Nach Sueton war es ursprünglich eine Sitte fremder Völker, die aber die Römer von den Etruskern übernahmen, bei denen die Phalerae als militärische Auszeichnung für bewiesene Tapferkeit dienten und vorne auf der Brust getragen wurden. Sie sind auf zahlreichen Denkmälern nachweisbar und auch noch vielfach im Original erhalten. Dargestellt werden neben einfachen Verzierungen Götter, Bilder eines Königs oder eines Kaisers. Die Adligen trugen diese Phalerae als Schmuck auf der Brust, die Soldaten bekamen sie als militärische Auszeichnungen.Phalerae dienten außerdem zum Schmuck von Geschirren für Pferde. Die ungerade Zahl wurde am Körper durch ein Riemenwerk zusammengehalten, breite Gurte, die um den Oberkörper liefen. Wurden sie als Halsschmuck getragen, konnten an den Metallbuckeln noch andere Schmuckstücke, wie zum Beispiel Halbmonde oder Glöckchen, hängen. Der Träger der Phalerae wird Phaleratus genannt. Die historische Hilfswissenschaft für Orden und Ehrenzeichen wird von diesem Begriff abgeleitet als Phaleristik bezeichnet.
rdf:langString
La phalera (plural en latín phalerae en griego φάλαρα) era en principio un disco de metal donde se unían las correas del casco de los legionarios romanos y soldados celtas. Por extensión y con el tiempo, la palabra designó al disco ornamental de metal utilizado tanto en las armaduras de los soldados como de los arneses de los caballos como elemento decorativo o como condecoración militar al valor. Discos ornamentales o phaleras fueron encontrados en tumbas, templos y montículos de procedencia celta, etrusca, sabina y romana. En las legiones romanas, las phalerae (de bronce, plata u oro) fueron utilizadas como condecoraciones al valor probablemente introducidas por el rey Lucio Tarquino Prisco (Lucius Tarquinius Priscus, o Tarquino el Viejo), quinto rey de Roma de origen etrusco. En la época monárquica y republicana, la condecoración era otorgada solamente a los combatientes del orden de los caballeros. En la era del Imperio, fue concedida a actos de valor individuales de legionarios y de tropas auxiliares (auxilia) como también de cohorte y legiones. Usualmente, según lo observado en monumentos y columnas, las phalerae consistía en nueve discos dispuestos en filas de tres enganchados sobre un linothorax que se superponía sobre la lorica del legionario.
rdf:langString
Phalère, nom féminin, du latin phalera, même sens, lui-même du pluriel grec phálara (φάλαρα).
rdf:langString
A phalera was a sculpted disk, usually made of gold, silver, bronze or glass, and worn on the breastplate during parades by Roman soldiers who had been awarded it as a kind of medal. Roman military units could also be awarded phalerae for distinguished conduct in action. These awards were often mounted on the staffs of the unit's standards. The term also refers to disks crafted by the continental Celts for religious and ornamental purposes, especially those used on equestrian gear.
* A soldier with seven phalerae
* Lauersfort Phalera, Burg Linn Museum Center, Krefeld, Germany
* Roman military unit standards with phalerae
* Circular Dacian phalera having the representation of a horseman with shield
rdf:langString
La fàlera era in origine un disco laterale dell'elmo cui si fissavano gli allacci. Il termine falera designa per esteso un disco in metallo che serviva come semplice elemento decorativo, atto a ornare sia le corazze degli uomini sia la bardatura dei cavalli, oppure come decorazione al valor militare, in varie epoche e presso diverse popolazioni (celtiche, etrusche e romane). La falera era spesso costituita da un rialzo centrale (umbone). Limitatamente al caso dei ritrovamenti di falere che provengono dal comune di Manerbio in provincia di Brescia, queste sono riconducibili alla tribù celtica dei Cenomani. Sul calderone di Gundestrup, datato al II secolo a.C., si possono notare cavalli ornati con falere.
rdf:langString
Phalerae (Latijn, ontleend aan het Griekse "ta falera" (beslag van helm, kuras of paard) is de verzamelnaam voor de onderscheidingen voor dapperheid en verdienste die in het Romeinse leger werden uitgereikt. De verzamelnaam was "" maar ook schenkingen van voedsel, grond en geld behoorden tot die categorie. De phalerae werden tot de "", de "tekenen van rang" gerekend en ook in begrafenissen meegevoerd. Deze onderscheidingen zijn bekend uit de literatuur en de afbeeldingen op Romeinse graven. De doden werden daarop vaak afgebeeld en daarbij werden ook de phalerae op de kuras zorgvuldig weergegeven. Een belangrijke bron van kennis is het grafmonument van de legaat Marcus Caelius dat in 1630 bij Xanten in het Rijnland werd gevonden. Marcus Caelius, commandant van het 18e legioen is afgebeeld met:
* de Corona,
* twee Torques of op de schouder gedragen lauwerkransen,
* twee of armbanden,
* vijf Phalerae of medaillons op het kuras en in de begeleidende tekst is sprake van een
* of , een onderscheiding voor het zorgvuldig voorbereiden van een veldtocht. Andere phalerae zijn de:
* (muurkroon),
* Corona Navalis (Scheepskroon),
* grote of kleine lauwerkransen van palmbladeren, laurier- of olijfbladeren die aan een eenheid werden verleend en op de adelaar (aquila) van het legioen of op de "signum", de hand op een staf die voor een manipel (een van de 30 delen van een legioen) werd gedragen, werd bevestigd,
* lauwerkransen op het hoofd, soms verguld als "",
* de ,
* de ,
* de ,
* de ,
* de ,
* de Corona Civica van eikenblad voor wie het leven van een kameraad of een Romeins burger redde,
* het Vexillum al was deze rode lap stof die om en paal was gedrapeerd ook het voorrecht van een commandant,
* en de , de hoogste militaire eer die in het Nederlands "triomfmars" heet. De meeste phalerae waren rond en vertoonden het hoofd van Medusa. Ook afbeeldingen van Gorgo, Mars, Minerva, Jupiter, de Sfinx, een leeuw of een ander dier komen voor. De phalerae werden met een gesp op het kuras bevestigd en waren van brons of zilver dat soms verguld was. Op het in Verona gevonden grafmonument van Q(uintus) Sertorius Fessus, centurion van het XIe legioen zijn negen op het bevestigd phalerae afgebeeld. Archeologische vondsten in Istrië, Ittenheim (men vond verguld zilveren phalerae) en Krefeld brachten goed bewaarde phalerae aan het licht die in musea in Triëst, Straatsburg en Krefeld worden bewaard. Op de triomfboog van Septimius Severus in Leptis Magna (Libië) is een man afgebeeld met een medaillon van de keizer om zijn hals. Ook dit was waarschijnlijk een onderscheiding. De naam voor de hulpwetenschap die zich op de kennis van onderscheidingen richt is faleristiek.
rdf:langString
Falery (łac. phǎlěrae z gr. τὰ φάλαρα) – metalowe krążki lub płytki z dekoracją reliefową, przyznawane w nagrodę żołnierzom wojsk rzymskich i noszone jako odznaczenie bądź militarna ozdoba; odpowiednik dzisiejszych medali wojskowych. Z tekstu Homera wynika, że ówczesne phálara stosowano tylko jako dodatkową ochronę i dekorację skórzanych hełmów achajskich wojowników. Wzmianka Swetoniusza wskazuje, iż w jego czasach noszenie ich było cechą innych ludów (Żywoty cezarów, Nero 30,3), a Florus twierdzi, że zwyczaj ten Rzymianie mieli przejąć od Etrusków (Zarys dziejów rzymskich I 5,6). Ozdoby, które wprowadził król Tarkwiniusz Stary jako przysługujące początkowo arystokracji, wkrótce rozpowszechniły się w wojsku, gdzie prawo do dekorowania nimi piersi przyznawano żołnierzom odznaczającym się w boju męstwem i odwagą. U Rzymian zamieniły się w stały rodzaj niższego odznaczenia za męstwo (dona militaria minora), przyznawanego konkretnym żołnierzom lub całym jednostkom (pieszym kohortom i konnym alae). Odznaczony nimi określany był jako phaleratus. Indywidualnie przysługiwały one zasadniczo jeźdźcom, co potwierdza też Polibiusz (Dzieje VI 39,3), podczas gdy piesi żołnierze częściej nagradzani byli honorową włócznią bez grotu (hasta pura) lub czarą (phiale); ponadto przyznawano im bransolety (armillae), naszyjniki (torques) i łańcuszki (catellae). Do naszych czasów zachowały się liczne przedstawienia ikonograficzne starożytnych faler, jednak oryginalne ozdoby znajdowane są niezwykle rzadko. Do wyjątkowych należy odnaleziony w okolicy zamku Lauersfort komplet faler należący do Titusa Flaviusa Festusa, sygnowany przez Medamusa i umieszczony w zbiorach berlińskiego Antikensammlung. Na reliefach ukazywane zazwyczaj w liczbie nieparzystej (w trzech rzędach do 9 sztuk), przedstawiają podobizny bogów lub wizerunki władcy. Noszono je na piersiach, na zbroi albo na wierzchniej odzieży, przytwierdzane do specjalnych rzemieni tworzących napierśne „szelki”. Mogły być także mocowane jako ozdoba do końskiej uprzęży (najczęściej ogłowia lub napierśnika), o czym wspomina już Liwiusz (Dzieje Rzymu od założenia miasta XXXII, 52). W późniejszym czasie noszono je także na szyi, także wśród innych metalowych ozdób, jak dzwonków czy (półksiężycowatych zawieszek). Poza falerami rzymskimi znaleziska archeologiczne i ikonograficzne potwierdzają występowanie ozdób tego rodzaju także w prehistorycznej Brytanii. Archeologiczne świadectwa używania ich przez Celtów stanowią zarówno srebrne falery italskich (I wiek p.n.e.) odnalezione w Manerbio, jak i wyobrażenia koni dekorowanych falerami na kotle z Gundestrup z II w. p.n.e.. Znane są także wśród Ugrów, Sarmatów, a także wśród Persów za panowania dynastii sasanidzkiej.
rdf:langString
Фалеры (лат. Phalerae, единственное — phalera) — большие и малые пластинки круглой или овальной формы, диаметром 4-7 сантиметров, наградные медальоны для конницы, даваемое за отличие всадникам для ношения на груди. В Древнем Риме их использовали для украшения лошадей (конской сбруи), а в дальнейшем — как военную награду, аналог современных медалей. Соотносить ордена с древнеримскими фалерами (откуда получила название наука, изучающая наградные знаки — фалеристика) ошибочно, так как фалеры представляли собой медальон, вручались за выдающиеся военные заслуги военнослужащим и частям, и их получение не влекло за собой вступление в какую-либо почётную привилегированную организацию.
rdf:langString
Фа́лери (лат. phalerae, однина — phalera) — великі та малі пластинки круглої або овальної форми, діаметром 4-7 см. У Стародавньому Римі їх використовували для прикрашення кінської збруї, а надалі — як військову нагороду, аналог сучасних медалей.
xsd:nonNegativeInteger
1512