Peter Shafirov
http://dbpedia.org/resource/Peter_Shafirov an entity of type: Thing
Baron Peter Pawlowitsch Schafirow (russisch Пётр Павлович Шафиров; * 1669; † 1739 in Sankt Petersburg) war russischer Vizekanzler unter Peter I.
rdf:langString
El barón Piotr Pávlovich Shafírov (del ruso: Пётр Павлович Шафиров), nacido en 1670, fallecido en 1739, fue un diplomático y estadista ruso, ministro de Asuntos Exteriores de 1706 a 1708, vicecanciller del Imperio ruso de 1709 a 1723, presidente del Colegio de Comercio (1726).
rdf:langString
Baron Peter Pavlovich Shafirov (Russian: Пётр Павлович Шафиров; 1670–1739) was a Russian statesman and a prominent coadjutor of Peter the Great.
rdf:langString
Le baron Piotr Pavlovitch Chafirov (en russe : Пётр Павлович Шафиров), né en 1670, décédé en 1739, est un diplomate et homme politique russe, ministre des Affaires étrangères de 1706 à 1708, vice-chancelier de l'Empire russe de 1709 à 1723, président du Collège du Commerce (1726).
rdf:langString
ピョートル・パヴロヴィチ・シャフィーロフ男爵（ロシア語: Пётр Павлович Шафиров、1670年 - 1739年3月1日）は、ロシア帝国の政治家、外相。
rdf:langString
Il barone Pëtr Pavlovič Šafirov (in russo: Пётр Павлович Шафиров?; Smolensk, 1669 – San Pietroburgo, 1º marzo 1739) è stato un politico, diplomatico e nobile russo.Fu uno dei collaboratori dello zar Pietro I di Russia nel suo programma di rinnovamento della nazione.
rdf:langString
Пётр Па́влович Шафи́ров (1669, Смоленск, Русское царство — 1 марта 1739, Санкт-Петербург, Российская империя) — второй по рангу после Гаврилы Головкина дипломат петровского времени, барон (1710—1723, с 1726), вице-канцлер. Кавалер ордена св. Андрея Первозванного (1719). В 1701—1722 годах фактически руководил российской почтой. В 1723 году приговорён к смертной казни по обвинению в злоупотреблениях, но после смерти Петра I смог вернуться к дипломатической деятельности. Его именем назван Шафировский проспект Санкт-Петербурга.
rdf:langString
Шафі́ров Петро́ Па́влович (*1669 — †1 березня 1739) — барон, російський дипломат епохи Петра I. З 1691 — перекладач Посольського приказу, як його батько 1697-98 — у складі Великого посольства З 1703 — таємний секретар при канцлері Ф. Головіні З 1709 — віце-канцлер і керуючий поштами
rdf:langString
Baron Piotr Pawłowicz Szafirow (ros. Пётр Павлович Шафиров; ur. 1670, zm. 1739) − rosyjski polityk i doradca Piotra Wielkiego. Jego pochodzenie jest niejasne. Możliwe, że był z pochodzenia rosyjskim Żydem. Karierę rozpoczął jako tłumacz rosyjskiego poselskiego urzędu i towarzysz podróży cara. , którego Szafirow sam wcześniej wypromował, nie dopuścił Szafirowa do wyższych urzędów po 1725 roku. Był kawalerem Orderu Orła Białego.
rdf:langString
Pjotr Pavlovitsj Sjafirov (Russisch: Пётр Павлович Шафиров) (1670–1739), was een Russisch staatsman en een van de meest bekwame dienaars van Peter de Grote. Hij kende vele talen en werd daarom ook na het Verdrag van Constantinopel als ambassadeur aangesteld.
rdf:langString
rdf:langString
Peter Pawlowitsch Schafirow
rdf:langString
Piotr Shafírov
rdf:langString
Piotr Chafirov
rdf:langString
ピョートル・シャフィーロフ
rdf:langString
Pëtr Pavlovič Šafirov
rdf:langString
Pjotr Sjafirov
rdf:langString
Peter Shafirov
rdf:langString
Piotr Szafirow
rdf:langString
Шафиров, Пётр Павлович
rdf:langString
Шафіров Петро Павлович
xsd:integer
1301771
xsd:integer
1113773691
rdf:langString
Robert Nisbet
rdf:langString
Bain
xsd:integer
760
xsd:integer
1
xsd:integer
24
rdf:langString
Shafirov, Peter Pavlovich, Baron
rdf:langString
Baron Peter Pawlowitsch Schafirow (russisch Пётр Павлович Шафиров; * 1669; † 1739 in Sankt Petersburg) war russischer Vizekanzler unter Peter I.
rdf:langString
El barón Piotr Pávlovich Shafírov (del ruso: Пётр Павлович Шафиров), nacido en 1670, fallecido en 1739, fue un diplomático y estadista ruso, ministro de Asuntos Exteriores de 1706 a 1708, vicecanciller del Imperio ruso de 1709 a 1723, presidente del Colegio de Comercio (1726).
rdf:langString
Baron Peter Pavlovich Shafirov (Russian: Пётр Павлович Шафиров; 1670–1739) was a Russian statesman and a prominent coadjutor of Peter the Great.
rdf:langString
Le baron Piotr Pavlovitch Chafirov (en russe : Пётр Павлович Шафиров), né en 1670, décédé en 1739, est un diplomate et homme politique russe, ministre des Affaires étrangères de 1706 à 1708, vice-chancelier de l'Empire russe de 1709 à 1723, président du Collège du Commerce (1726).
rdf:langString
ピョートル・パヴロヴィチ・シャフィーロフ男爵（ロシア語: Пётр Павлович Шафиров、1670年 - 1739年3月1日）は、ロシア帝国の政治家、外相。
rdf:langString
Il barone Pëtr Pavlovič Šafirov (in russo: Пётр Павлович Шафиров?; Smolensk, 1669 – San Pietroburgo, 1º marzo 1739) è stato un politico, diplomatico e nobile russo.Fu uno dei collaboratori dello zar Pietro I di Russia nel suo programma di rinnovamento della nazione.
rdf:langString
Baron Piotr Pawłowicz Szafirow (ros. Пётр Павлович Шафиров; ur. 1670, zm. 1739) − rosyjski polityk i doradca Piotra Wielkiego. Jego pochodzenie jest niejasne. Możliwe, że był z pochodzenia rosyjskim Żydem. Karierę rozpoczął jako tłumacz rosyjskiego poselskiego urzędu i towarzysz podróży cara. Po nieudanej kampanii wojennej roku 1711 zaskoczył wszystkich zawierając korzystny pokój nad Prutem. Pozostał przejściowo zakładnikiem tureckim (w Zamku Siedmiu Wież) jako gwarant pokoju. Z pomocą dyplomatów holenderskiego i brytyjskiego udało mu się popsuć stosunki szwedzko-tureckie, a naprawić rosyjsko-tureckie (traktat w Adrianopolu − czerwiec 1713). W 1718 roku Szafirow został wiceprezydentem urzędu poselskiego i senatorem, lecz w 1723 roku pozbawiono go urzędów i skazano na śmierć, którą to karę zamieniono potem na wygnanie na Syberię, a potem do Nowogrodu. Po śmierci Piotra I (1725) uwolniono go i zlecono mu napisanie książki o czynach cara. (już w roku 1717 pisał panegiryki na cześć cara-reformatora), , którego Szafirow sam wcześniej wypromował, nie dopuścił Szafirowa do wyższych urzędów po 1725 roku. Był kawalerem Orderu Orła Białego.
rdf:langString
Pjotr Pavlovitsj Sjafirov (Russisch: Пётр Павлович Шафиров) (1670–1739), was een Russisch staatsman en een van de meest bekwame dienaars van Peter de Grote. Hij kende vele talen en werd daarom ook na het Verdrag van Constantinopel als ambassadeur aangesteld. Na de Proetcampagne slaagde hij erin de Vrede van Proet te laten ondertekenen door de Turkse grootvizier. Na de vrede van de Proet zou hij nog enige tijd gijzelaar blijven van de Turken totdat de Russen Azov, Taganrog en andere steden aan de Zwarte Zee ontmanteld en verlaten hadden. Gedurende die tijd zou hij in de Gouden Poort opgesloten worden.Uiteindelijk zou hij in juni 1713 met de hulp van ambassadeurs uit Groot-Brittannië en de Republiek weer goede relaties onderhouden met het Ottomaanse Rijk.
rdf:langString
Пётр Па́влович Шафи́ров (1669, Смоленск, Русское царство — 1 марта 1739, Санкт-Петербург, Российская империя) — второй по рангу после Гаврилы Головкина дипломат петровского времени, барон (1710—1723, с 1726), вице-канцлер. Кавалер ордена св. Андрея Первозванного (1719). В 1701—1722 годах фактически руководил российской почтой. В 1723 году приговорён к смертной казни по обвинению в злоупотреблениях, но после смерти Петра I смог вернуться к дипломатической деятельности. Его именем назван Шафировский проспект Санкт-Петербурга.
rdf:langString
Шафі́ров Петро́ Па́влович (*1669 — †1 березня 1739) — барон, російський дипломат епохи Петра I. З 1691 — перекладач Посольського приказу, як його батько 1697-98 — у складі Великого посольства З 1703 — таємний секретар при канцлері Ф. Головіні З 1709 — віце-канцлер і керуючий поштами
rdf:langString
Robert Nisbet Bain
xsd:nonNegativeInteger
4102
