Peale's falcon

rdf:langString Pealea falko

rdf:langString La Pealea falko, Falco peregrinus pealei, estas subspecio de la Migra falko. Tiu raso estis unuafoje identigita de la ornitologo Robert Ridgway en 1873, kaj nomita en honoro de Titian Ramsay Peale. Tiuj birdoj estas la plej granda subspecio de la Migra falko (averaĝe) ie ajn en la mondo. Mezuroj de maskloj de F. p. pealei estas la jenaj: longo 41.4 cm, enverguro de 92.1 cm, flugila malfermo 320–345 mm. Ĉe inoj: longo 48 cm, enverguro 110.8 cm, flugila malfermo 363–391 mm Pezo ĉe maskloj de F. p. pealei 810-1,058 g, averaĝe 954 g; ĉe inoj 1,244-1,597 g, averaĝe 1,398 g. Plenkreskuloj estas ĝenerale identigitaj pro tre markata horizontala strieco tra la ventro, grandaj "larmoformaj" markoj en brusto (pli markataj ĉe inoj) etende ĝis la orelareo, blanka, fumoblankeca aŭ grizeca fonkoloro en brusto (kontraste al salmokolora al oranĝeca fonkoloro ĉe plej parto de aliaj subspecioj), tre larĝa vanga stripo al malhela krono, kaj pli ampleksaj kaj fortaj makzeloj ol komune vidate en la specio kiel tutaĵo. Nematuruloj estas ĝenerale tre malhelaj, kaj havas malmultan aŭ nenian sablokoloron fine de la plumoj de la dorso. Preskaŭ komplete malhelaj kapoj kaj tre markataj striecaj ventraj markoj. Vostoplumoj estas kutime ne striecaj. Piedoj kaj vaksaĵo varias el helblua al helflava.