Paul Watrin

http://dbpedia.org/resource/Paul_Watrin an entity of type: Thing

Paul Watrin (1876–1950) was a Belgian lawyer, Doctor of Law at University of Paris, advocate at the Paris Appeal Court, historian and writer. He was a prominent Roman Catholic figure in the Council of Officers behind the statutes of Order of Saint Lazarus (statuted 1910) promulgated in 1910 in Paris, France. rdf:langString

Paul Ernest Watrin est un auteur légitimiste et un ligueur français de la première moitié du 20e siècle. Il est né le 2 octobre 1876 dans le 5e arrondissement de Paris et mort le 11 septembre 1950 à Auzéville-en-Argonne. rdf:langString

Paul Watrin (1876-1950) – polityk, prawnik, dr nauk politycznych, działacz społeczny Urodził się w 1876 w alzackiej rodzinie. Studiował prawo, w 1899 został przyjęty w poczet paryskich adwokatów. Ożenił się w 1903. W 1916 uzyskał na Sorbonie doktorat nauk politycznych za monumentalną pracę „La tradition monarchique d`apres l`ancien droit public” (opublikowana w 1916, reprint 1983) na temat teoretycznych podwalin francuskiego monarchistycznego legitymizmu. W 1911 został współzałożycielem katolickiej i prawicowej partii . W latach 1921-1940 był wydawcą pro- przeglądu "La Science historique". rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Paul Watrin

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 35629088

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1098442355

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Paul Watrin (1876–1950) was a Belgian lawyer, Doctor of Law at University of Paris, advocate at the Paris Appeal Court, historian and writer. He was a prominent Roman Catholic figure in the Council of Officers behind the statutes of Order of Saint Lazarus (statuted 1910) promulgated in 1910 in Paris, France.

rdf:langString Paul Ernest Watrin est un auteur légitimiste et un ligueur français de la première moitié du 20e siècle. Il est né le 2 octobre 1876 dans le 5e arrondissement de Paris et mort le 11 septembre 1950 à Auzéville-en-Argonne.

rdf:langString Paul Watrin (1876-1950) – polityk, prawnik, dr nauk politycznych, działacz społeczny Urodził się w 1876 w alzackiej rodzinie. Studiował prawo, w 1899 został przyjęty w poczet paryskich adwokatów. Ożenił się w 1903. W 1916 uzyskał na Sorbonie doktorat nauk politycznych za monumentalną pracę „La tradition monarchique d`apres l`ancien droit public” (opublikowana w 1916, reprint 1983) na temat teoretycznych podwalin francuskiego monarchistycznego legitymizmu. W 1907 został prezydentem Francuskiego Towarzystwa Archeologicznego (fr. Société française d'archéologie). Towarzystwo jest wydawcą Historycznego, Archeologicznego i Heraldycznego Biuletynu (fr. Bulletin historique, archéologique et héraldique). W 1911 został współzałożycielem katolickiej i prawicowej partii . W latach 1921-1940 był wydawcą pro- przeglądu "La Science historique". Kawaler Rycerskiego Zakonu Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy, członek Rady Oficerów tego zakonu. W 1910 rezydujący w Bejrucie generalny administrator (namiestnik) i protektor zakonu melchicki katolicki Patriarcha Cyryl VIII Geha za radą polskiego księdza kanonika Jana Tańskiego restytuował Kapitułę zakonu w Europie i mianował Watrina Kanclerzem Kapituły, tym samym zrzekając się funkcji generalnego administratora (pozostając kościelnym protektorem zakonu). W tym czasie Kanclerz Kapituły był najwyższą funkcją w zakonie św. Łazarza. Pozostałymi członkami odnowionej Kapituły byli: ks. kanonik Jan Tański - kapelan i jałmużnik; Paul Bugnot - sędzia herbowy; Anselme de la Puisaye (były oficer Armii Papieskiej i założyciel charytatywnego Stowarzyszenia Zielonego Krzyża w Tunisie); Charles Otzenberger - agent generalny. W 1910 był współzałożycielem narodowego Stowarzyszenia Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy. (Stowarzyszenie kawalerów zakonu mogło być zarejestrowane na francuskim republikańskim prawie o stowarzyszeniach z 1901). Zmarł w 1950.

data from the linked data cloud