Pasquale Stanislao Mancini

http://dbpedia.org/resource/Pasquale_Stanislao_Mancini an entity of type: Thing

Pasquale Stanislao Mancini (* 17. März 1817 in Castel Baronia, Provinz Avellino; † 26. Dezember 1888 in Neapel), selten auch Pascal Mancini, war ein italienischer Jurist, Journalist und Politiker, der dem in Neapel ansässigen Zweig der italienischen Adelsfamilie Mancini entstammte. Er wirkte als Professor an den Universitäten Turin und Rom und gehörte mehreren italienischen Regierungen als Minister für verschiedene Geschäftsbereiche an. Darüber hinaus war er Mitbegründer des Institut de Droit international sowie dessen erster Präsident. Er trug damit zur Entstehung des modernen Völkerrechts bei und gilt außerdem als wichtige politische Persönlichkeit des Risorgimento, der Bewegung für einen unabhängigen und vereinten italienischen Nationalstaat im 19. Jahrhundert. rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini (Castel Baronia, 17 de marzo de 1817, Capodimonte, 26 de diciembre de 1888), Conde de Mancini, 8° Marqués de Fusignano (de la familia de Mancini), fue un jurisconsulto y político italiano de la época del Risorgimento. Se le considera uno de los principales teóricos del nacionalismo, al definir el concepto subjetivista de nación, junto con Ernest Renan y Henri Bergson;​ y el padre del Código de Comercio italiano promulgado el 31 de octubre de 1882, cuyas disposiciones se integran en el Código Civil.​ rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini, Comte de Mancini, 8e Marquis de Fusignano, né à Castel Baronia le 17 mars 1817 et mort à Naples à la Villa di Capodimonte le 26 décembre 1888, est un jurisconsulte et homme politique italien. Il fait partie des auteurs à l'origine des conceptions subjectivistes de la nation, avec Ernest Renan et Henri Bergson. Il est le promoteur du Code de commerce italien, promulgué le 31 octobre 1882, dont les dispositions sont désormais intégrées au Code civil. rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini, 8th Marquess of Fusignano (17 March 1817 – 26 December 1888) was an Italian jurist and statesman. rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini, conte, 8º marchese di Fusignano (Castel Baronia, 17 marzo 1817 – Napoli, 26 dicembre 1888), è stato un avvocato, giurista e politico italiano. rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini (Castel Baronia, 17 maart 1817 – Rome, 26 december 1888) was een Italiaans volksvertegenwoordiger in Napels (1848). Hij stond bekend als een links-liberaal en antiklerikaal politicus. Hij werd veroordeeld in de mislukte revolutie en vluchtte naar Piëmont. Mancini werd vanaf 1850 hoogleraar in Turijn. Hij was Minister van Justitie in de eerste linkse (liberale) regering, van 1876-1878. Mancini was medeoprichter en eerste voorzitter van het Institut de Droit International. * Commentario del Codice di procedura civile per gli Stati sardi, 1855 rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini (Castel Baronia, 1817 — Nápoles, 1888) foi um político, jurista e professor italiano. Foi ministro da Instrução Pública (1862), da Justiça (1876) e dos Negócios Exteriores (1881) do Reino da Itália. rdf:langString
Паскуале Станислао Манчини (итал. Pasquale Stanislao Mancini; 17 марта 1817, Кастель-Барония — 26 декабря 1888, Рим) — итальянский юрист, публицист и государственный деятель. rdf:langString
Паскуале Станіслао Манчіні (17 березня 1817, с. Кастель-Баронія — 26 грудня 1888, Рим) — італійський державний і політичний діяч, дипломат, правознавець, професор. rdf:langString
Pasquale Stanislao Mancini, född 17 mars 1817 i Castel Baronia, Kampanien, död 26 december 1883 i Rom, var en italiensk jurist och politiker. Han var gift med Laura Beatrice Mancini och far till Grazia Pierantoni-Mancini. Mancini blev 1848 ledamot av neapolitanska parlamentet och därefter professor i internationell rätt i Turin. År 1860 blev han Arianos representant i italienska parlamentet, där han anslöt sig till vänstern. År 1872 utnämndes han till professor i straffrätt vid universitetet i Rom, och 1873 kallades han till president för det i Gent stiftade institutet för internationell rätt. rdf:langString
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Pascal-Stanislas Mancini
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Манчини, Паскуале Станислао
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
rdf:langString Паскуале Станіслао Манчіні
rdf:langString Pasquale Mancini
rdf:langString Pasquale Mancini
xsd:date 1888-12-26
xsd:date 1817-03-17
xsd:integer 806192
xsd:integer 1097161658
xsd:date 1817-03-17
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini
xsd:integer 11
xsd:date 1888-12-26
xsd:integer 1840
xsd:integer 1869
rdf:langString ; her death
xsd:date 1862-03-31
xsd:date 1878-03-24
xsd:date 1885-06-29
xsd:date 1888-12-26
xsd:date 1861-02-18
xsd:date 1862-03-04
xsd:date 1876-03-25
xsd:date 1881-05-29
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini (* 17. März 1817 in Castel Baronia, Provinz Avellino; † 26. Dezember 1888 in Neapel), selten auch Pascal Mancini, war ein italienischer Jurist, Journalist und Politiker, der dem in Neapel ansässigen Zweig der italienischen Adelsfamilie Mancini entstammte. Er wirkte als Professor an den Universitäten Turin und Rom und gehörte mehreren italienischen Regierungen als Minister für verschiedene Geschäftsbereiche an. Darüber hinaus war er Mitbegründer des Institut de Droit international sowie dessen erster Präsident. Er trug damit zur Entstehung des modernen Völkerrechts bei und gilt außerdem als wichtige politische Persönlichkeit des Risorgimento, der Bewegung für einen unabhängigen und vereinten italienischen Nationalstaat im 19. Jahrhundert.
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini (Castel Baronia, 17 de marzo de 1817, Capodimonte, 26 de diciembre de 1888), Conde de Mancini, 8° Marqués de Fusignano (de la familia de Mancini), fue un jurisconsulto y político italiano de la época del Risorgimento. Se le considera uno de los principales teóricos del nacionalismo, al definir el concepto subjetivista de nación, junto con Ernest Renan y Henri Bergson;​ y el padre del Código de Comercio italiano promulgado el 31 de octubre de 1882, cuyas disposiciones se integran en el Código Civil.​
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini, Comte de Mancini, 8e Marquis de Fusignano, né à Castel Baronia le 17 mars 1817 et mort à Naples à la Villa di Capodimonte le 26 décembre 1888, est un jurisconsulte et homme politique italien. Il fait partie des auteurs à l'origine des conceptions subjectivistes de la nation, avec Ernest Renan et Henri Bergson. Il est le promoteur du Code de commerce italien, promulgué le 31 octobre 1882, dont les dispositions sont désormais intégrées au Code civil.
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini, 8th Marquess of Fusignano (17 March 1817 – 26 December 1888) was an Italian jurist and statesman.
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini, conte, 8º marchese di Fusignano (Castel Baronia, 17 marzo 1817 – Napoli, 26 dicembre 1888), è stato un avvocato, giurista e politico italiano.
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini (Castel Baronia, 17 maart 1817 – Rome, 26 december 1888) was een Italiaans volksvertegenwoordiger in Napels (1848). Hij stond bekend als een links-liberaal en antiklerikaal politicus. Hij werd veroordeeld in de mislukte revolutie en vluchtte naar Piëmont. Mancini werd vanaf 1850 hoogleraar in Turijn. Hij was Minister van Justitie in de eerste linkse (liberale) regering, van 1876-1878. Mancini was medeoprichter en eerste voorzitter van het Institut de Droit International. * Commentario del Codice di procedura civile per gli Stati sardi, 1855
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini (Castel Baronia, 1817 — Nápoles, 1888) foi um político, jurista e professor italiano. Foi ministro da Instrução Pública (1862), da Justiça (1876) e dos Negócios Exteriores (1881) do Reino da Itália.
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini, född 17 mars 1817 i Castel Baronia, Kampanien, död 26 december 1883 i Rom, var en italiensk jurist och politiker. Han var gift med Laura Beatrice Mancini och far till Grazia Pierantoni-Mancini. Mancini blev 1848 ledamot av neapolitanska parlamentet och därefter professor i internationell rätt i Turin. År 1860 blev han Arianos representant i italienska parlamentet, där han anslöt sig till vänstern. År 1872 utnämndes han till professor i straffrätt vid universitetet i Rom, och 1873 kallades han till president för det i Gent stiftade institutet för internationell rätt. Under tiden mars 1876 till mars 1878 var han justitie- och undervisningsminister, maj 1881 till juni 1885 utrikesminister i Agostino Depretis ministärer. Han arbetade för dödsstraffets upphävande och inledde det italienska koloniföretaget i Abessinien.
rdf:langString Паскуале Станислао Манчини (итал. Pasquale Stanislao Mancini; 17 марта 1817, Кастель-Барония — 26 декабря 1888, Рим) — итальянский юрист, публицист и государственный деятель.
rdf:langString Паскуале Станіслао Манчіні (17 березня 1817, с. Кастель-Баронія — 26 грудня 1888, Рим) — італійський державний і політичний діяч, дипломат, правознавець, професор.
xsd:nonNegativeInteger 8923
rdf:langString Pasquale Stanislao Mancini

data from the linked data cloud