Palawan massacre

http://dbpedia.org/resource/Palawan_massacre an entity of type: Thing

Η σφαγή του Παλαουάν συνέβη στις 14 Δεκεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, κοντά στην πόλη Πουέρτο Πρινσέσα της επαρχίας Παλαουάν των Φιλιππίνων. Στρατιώτες των Συμμάχων που ήταν αιχμάλωτοι πολέμου και κρατούνταν κοντά στην πόλη, δολοφονήθηκαν από στρατιώτες του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού. rdf:langString
The Palawan massacre occurred on 14 December 1944, during World War II, near the city of Puerto Princesa in the Philippine province of Palawan. Allied soldiers, imprisoned near the city, were killed by Imperial Japanese soldiers. Only eleven men managed to survive. rdf:langString
Le massacre de Palawan se déroule le 14 décembre 1944 durant la Seconde Guerre mondiale près de la ville de Puerto Princesa sur l'île de Palawan aux Philippines. Des prisonniers de guerre alliés, emprisonnés sur place, sont tués par des soldats de l'armée impériale japonaise lors d'un raid aérien américain. rdf:langString
La Palavana Masakro okazis la 14an de decembro 1944, dum la Dua Mondmilito, proksime de la urbo Puerto Princesa en la Filipina provinco Palavano. Aliancanaj soldatoj, malliberigitaj proksime de la urbo, estis mortigitaj fare de soldatoj de la Japana Imperio. La japanoj estis estritaj de la komandanto Generalo Tomoĝuki Ĝamaŝita. La celo de la masakro estis eviti la elaĉeton de la militprizonuloj fare de la avancantaj Aliancanoj, la 14an de decembro 1944. rdf:langString
Masakra na Palawanie (ang. Palawan Massacre) – zbrodnia wojenna popełniona przez żołnierzy Cesarskiej Armii Japońskiej 14 grudnia 1944 roku, w trakcie wojny na Pacyfiku, w obozie jenieckim w pobliżu Puerto Princesa na wyspie Palawan w Archipelagu Filipińskim. Jej ofiarą padło 139 amerykańskich jeńców wojennych. Masakra na Palawanie była jedną z przyczyn, dla których niedługo później amerykańskie dowództwo zdecydowało się przeprowadzić operacje ratunkowe w japońskich obozach w Cabanatuan i Los Baños. rdf:langString
Резня в лагере Пуэрто-принсеса произошла 14 декабря 1944 года в ходе второй мировой войны близ города Пуэрто-принсеса, филиппинской провинции Палаван. Военнопленные солдаты держав союзников по антигитлеровской коалиции были уничтожены японцами. Чтобы предотвратить спасение военнопленных наступающими силами союзников, части группировки 14-го фронта японцев, под командой генерала Томоюки Ямасита, отвели пленных обратно в их лагерь. Прозвучало оповещение о атаке с воздуха, 150 пленных лагеря Пуэрто-принсеса зашли в траншеи противовоздушного убежища, японцы вылили туда бензин из бочек и подожгли. rdf:langString
rdf:langString Palawan-Massaker
rdf:langString Σφαγή του Παλαουάν
rdf:langString Palavana masakro
rdf:langString Massacre de Palawan
rdf:langString Palawan massacre
rdf:langString Masakra na Palawanie
rdf:langString Массовое убийство в лагере Пуэрто-Принсеса
xsd:integer 31955697
xsd:integer 1116622180
xsd:gMonthDay --03-20
xsd:date 1944-12-14
xsd:integer 139
rdf:langString Historical marker installed by the National Historical Institute, predecessor of the National Historical Commission of the Philippines to commemorate the massacre victims.
rdf:langString List of massacre victims and survivors .
rdf:langString Plaza Cuartel, Puerto Princesa, site of the massacre
rdf:langString Plaza Cuartel Museum historical marker for the Palawan Massacre.jpg
rdf:langString Historical Marker at the Plaza Cuartel.JPG
rdf:langString Palawan massacre historical marker.jpg
rdf:langString Plaza Cuartel historical marker.jpg
rdf:langString Plaza Cuartel, Puerta Princesa.jpg
rdf:langString Palawan massacre historical marker 3, Plaza Cuartel, Puerta Princesa.jpg
rdf:langString Palawan massacre historical marker 2, Plaza Cuartel, Puerta Princesa.jpg
rdf:langString Palawan massacre
xsd:integer 300
rdf:langString Η σφαγή του Παλαουάν συνέβη στις 14 Δεκεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, κοντά στην πόλη Πουέρτο Πρινσέσα της επαρχίας Παλαουάν των Φιλιππίνων. Στρατιώτες των Συμμάχων που ήταν αιχμάλωτοι πολέμου και κρατούνταν κοντά στην πόλη, δολοφονήθηκαν από στρατιώτες του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού.
rdf:langString La Palavana Masakro okazis la 14an de decembro 1944, dum la Dua Mondmilito, proksime de la urbo Puerto Princesa en la Filipina provinco Palavano. Aliancanaj soldatoj, malliberigitaj proksime de la urbo, estis mortigitaj fare de soldatoj de la Japana Imperio. La japanoj estis estritaj de la komandanto Generalo Tomoĝuki Ĝamaŝita. La celo de la masakro estis eviti la elaĉeton de la militprizonuloj fare de la avancantaj Aliancanoj, la 14an de decembro 1944. La japanoj ŝajnigis aeratakan alarmon por ke la prizonuloj eniru en tranĉeoj, kaj tiel 150 militprizonuloj eniris en tiujn tranĉeojn, kaj la japanaj soldatoj bruligis ilin pere de benzino. Prizonuloj kiuj klopodis fuĝi estis mortpafitaj pere de mitraleto. Aliaj klopodis fuĝi grimpante sur klifeton apudtranĉee, sed ankaŭ tiuj estis ĉasataj kaj murditaj. Nur 11 homoj fuĝis la masakron; 139 estis mortigitaj. Tiuj kiuj fuĝis al suda Palavano, kaj eventuala savo, estis helpitaj de Filipinaj skoltoj kaj gerilanoj.
rdf:langString The Palawan massacre occurred on 14 December 1944, during World War II, near the city of Puerto Princesa in the Philippine province of Palawan. Allied soldiers, imprisoned near the city, were killed by Imperial Japanese soldiers. Only eleven men managed to survive.
rdf:langString Le massacre de Palawan se déroule le 14 décembre 1944 durant la Seconde Guerre mondiale près de la ville de Puerto Princesa sur l'île de Palawan aux Philippines. Des prisonniers de guerre alliés, emprisonnés sur place, sont tués par des soldats de l'armée impériale japonaise lors d'un raid aérien américain.
rdf:langString Masakra na Palawanie (ang. Palawan Massacre) – zbrodnia wojenna popełniona przez żołnierzy Cesarskiej Armii Japońskiej 14 grudnia 1944 roku, w trakcie wojny na Pacyfiku, w obozie jenieckim w pobliżu Puerto Princesa na wyspie Palawan w Archipelagu Filipińskim. Jej ofiarą padło 139 amerykańskich jeńców wojennych. Japończycy podjęli decyzję o wymordowaniu jeńców pod wpływem błędnych informacji swego wywiadu, iż amerykańska flota inwazyjna zmierza w kierunku Palawanu. Pod pretekstem rzekomego alarmu przeciwlotniczego jeńców wpędzono do uprzednio przygotowanych schronów, które następnie oblano benzyną i podpalono. Uciekających wybijano ogniem karabinów i broni maszynowej. Niektóre ofiary były przed śmiercią torturowane. Z masakry ocalało jedenastu Amerykanów. Dzięki pomocy filipińskich partyzantów zostali oni ewakuowani z wyspy. Masakra na Palawanie była jedną z przyczyn, dla których niedługo później amerykańskie dowództwo zdecydowało się przeprowadzić operacje ratunkowe w japońskich obozach w Cabanatuan i Los Baños.
rdf:langString Резня в лагере Пуэрто-принсеса произошла 14 декабря 1944 года в ходе второй мировой войны близ города Пуэрто-принсеса, филиппинской провинции Палаван. Военнопленные солдаты держав союзников по антигитлеровской коалиции были уничтожены японцами. 12 августа 1942 года 300 американских военнопленных уцелевших в сражениях за Батаан и за Коррехидор прибыли на Палаван на борту двух транспортных кораблей. Они были размещены в старых казармах филиппинской полиции. Казармы получили название Палаванский лагерь военнопленных 10A или Палаванские казармы. Последующие два года пленные провели за расчисткой площади примерно 2.195 на 206 метров и затем построили взлётно-посадочную полосу с толщиной покрытия в 20 см, площадью в 1.399 на 69 метров, используя только ручной инструмент, тачки и две небольших бетономешалки. Также их заставили изготовить обшивку для 150 японских самолётов. Больные и бесполезные заключенные были заменены более здоровыми из Манилы в ходе строительства. 22 сентября 1944 года половина заключённых была отправлена обратно в Манилу. В октябре 1944 года взлётно-посадочная полоса и близлежащая бухта стали мишенью атак союзников. Заключённых вынудили выкопать бомбоубежища в пределах лагеря, состоявших из траншей глубиной в полтора метра и шириной в 1,2 м. В бомбоубежище A помещалось 50 человек, в бомбоубежище B - 35, в бомбоубежище C - до 30, также были построены небольшие убежища на 2-3 человека. Убежище имело тайный ход, выходящий за пределы ограждений (из колючей проволоки) лагеря на скалу 18-метровой высоты, господствовавшей над заливом. Старшим офицером среди пленных был капитан армии Фред Бруни. Среди пленных были также врачи Карл Манго и Генри Найт (дантист). Пленных часто избивали. Рационы в итоге сократились до котелка риса в день. Всего было 4 попытки побега. Первая имела место 11 августа 1942 года. Шесть пленных, Чтобы предотвратить спасение военнопленных наступающими силами союзников, части группировки 14-го фронта японцев, под командой генерала Томоюки Ямасита, отвели пленных обратно в их лагерь. Прозвучало оповещение о атаке с воздуха, 150 пленных лагеря Пуэрто-принсеса зашли в траншеи противовоздушного убежища, японцы вылили туда бензин из бочек и подожгли. Пленные, пытавшиеся выскочить из огня, были скошены огнём из пулемёта. Некоторым удалось вскарабкаться по скале, которая примыкала к другой стороне траншей но позднее они были выслежены и убиты. Только 11 пленным удалось спастись, 139 погибли. 123 жертвы были погребены в братской могиле на национальном кладбище казарм Джефферсона, г. Сен-Луис, штат Миссури. Этот инцидент привёл к серии операций по спасению военнопленных, проведённых США, таких как рейд на Кабанатуан 30 января 1945 года, рейд на лагерь заключения Сан-Томас 3 февраля 1945 года, рейд на тюрьму Билибид 4 февраля 1945 года и рейд на Лос-Баньос 23 февраля 1945 года. Военные власти США убедились в необходимости проведения операций по спасению военнопленных на Филиппинах в 1945 года после допроса пленного Джина Нильсена. В 2006 году Джефри Панос из университета штата Юта провёл интервью Нильсена. Кости жертв были найдены в начале 1945 года. В августе 1948 года в Иокогаме 16 японских солдат были обвинены в участии в резне. Первоначально участники резни были приговорены к смертной казни, но позднее освобождены по общей амнистии. Резня стала темой книги Боба Уилбанкса Last Man Out: Glenn McDole, USMC, Survivor of the Palawan Massacre in World War II . Резня показана в начале фильма «Великий рейд» 2005 года студии «Мирамакс». В 1980-годах были воздвигнуты памятники на месте резни и в Макдоуле. Двое из 11 выживших Гленн Макдоул и Руфус Уили Смит из 4-го полка морской пехоты записали рассказы о резне.
xsd:nonNegativeInteger 11927

data from the linked data cloud