Pact of Misenum
http://dbpedia.org/resource/Pact_of_Misenum an entity of type: Agent
Der Vertrag von Misenum wurde im Sommer 39 v. Chr. in der Spätphase der römischen Bürgerkriege geschlossen und regelte die Vorherrschaft im westlichen Mittelmeer sowie das Ende der Proskriptionen.
rdf:langString
La paix de Misène, ou paix de Baïes, est un traité signé durant l'été 39 av. J.-C. qui met fin au blocage de la péninsule italienne établi par Sextus Pompée lors de la Révolte sicilienne et donne un coup d'arrêt à la proscription lancée par les Triumvirs en 43 av. J.-C.
rdf:langString
ミセヌム条約またはミセヌムの和約 (ラテン語: Pax Misenensis) は、紀元前39年、第二回三頭政治期のシチリア反乱の際、イタリア半島の海上封鎖を解くために結ばれた条約(協定)。反乱の指導者セクストゥス・ポンペイウスと三頭政治官、特にマルクス・アントニウスとオクタウィアヌスの間で取り決められた。三頭政治派たちはセクストゥス・ポンペイウスにこれまで通りシチリアとサルデーニャの支配を認めるだけでなく、コルシカやペロポネソス半島まで与えた。 また彼らは、将来の紀元前33年にセクストゥス・ポンペイウスを執政官とすることを約束した。その代わり、ポンペイウスは海賊行為を止めてイタリア封鎖を解き、ローマに穀物を供給することになった。 しかしこの条約は、アントニウスがアカイアの支配権を譲り渡すのを拒否したため反故にされた。ポンペイウスは再びローマに敵対するようになったが、紀元前36年のナウロクス沖の海戦でマルクス・ウィプサニウス・アグリッパに敗れ、滅ぼされた。
rdf:langString
The Pact of Misenum was a treaty to end the naval blockade of the Italian Peninsula during the Sicilian revolt. The pact was signed in 39 BC between Sextus Pompeius and the members of the Second Triumvirate – specifically, Mark Antony and Gaius Julius Caesar, the later Roman Emperor Augustus. The triumvirs allowed Sextus Pompeius to retain his control of Sicily and Sardinia and also granted him control of Corsica and the Peloponnesus.
rdf:langString
Het Verdrag van Misenum (ook wel Pact of (Schijn)vrede van Misenum genoemd) was een vredesbestand dat in de zomer van 39 v.Chr. te Misenum werd gesloten tussen Gaius Iulius Caesar (Octavianus) (in naam van het Tweede Triumviraat) en Sextus Pompeius om een einde te maken aan de zeeblokkade van het Italische schiereiland tijdens de Siciliaanse opstand.
rdf:langString
O Tratado ou Pacto de Miseno (em latim: Misenum) foi um tratado concluído no verão de 39 a.C. entre os triúnviros e Sexto Pompeu em Miseno através do qual terminaria o bloqueio naval realizado à Itália pelo último durante a revolta siciliana. Pompeu comprometeu-se a respeitar a Itália, deixar o comércio de cereais em paz e cessar todas as hostilidades. Em troca, a ele foi prometido uma posição de prestígio, com o controle da Sicília, Córsega e Sardenha e Peloponeso, o ingresso no colégio dos áugures e o consulado de 35 a.C..
rdf:langString
rdf:langString
Vertrag von Misenum
rdf:langString
Συνθήκη του Μισηνού
rdf:langString
Paix de Misène
rdf:langString
ミセヌム条約
rdf:langString
Verdrag van Misenum
rdf:langString
Pact of Misenum
rdf:langString
Tratado de Miseno
xsd:integer
11680143
xsd:integer
1109680956
rdf:langString
Der Vertrag von Misenum wurde im Sommer 39 v. Chr. in der Spätphase der römischen Bürgerkriege geschlossen und regelte die Vorherrschaft im westlichen Mittelmeer sowie das Ende der Proskriptionen.
rdf:langString
La paix de Misène, ou paix de Baïes, est un traité signé durant l'été 39 av. J.-C. qui met fin au blocage de la péninsule italienne établi par Sextus Pompée lors de la Révolte sicilienne et donne un coup d'arrêt à la proscription lancée par les Triumvirs en 43 av. J.-C.
rdf:langString
The Pact of Misenum was a treaty to end the naval blockade of the Italian Peninsula during the Sicilian revolt. The pact was signed in 39 BC between Sextus Pompeius and the members of the Second Triumvirate – specifically, Mark Antony and Gaius Julius Caesar, the later Roman Emperor Augustus. The triumvirs allowed Sextus Pompeius to retain his control of Sicily and Sardinia and also granted him control of Corsica and the Peloponnesus. They also promised him a future augurate and consulship for 33 BC. In exchange, Pompeius agreed to end his blockade of Italy, supply Rome with grain and halt his piracy. The pact later fell apart when one of the triumvirs, Mark Antony, refused to cede control of Achaea. Pompeius then resumed hostilities against Rome before being defeated in 36 BC at the naval Battle of Naulochus by the Republican general Marcus Vipsanius Agrippa.
rdf:langString
ミセヌム条約またはミセヌムの和約 (ラテン語: Pax Misenensis) は、紀元前39年、第二回三頭政治期のシチリア反乱の際、イタリア半島の海上封鎖を解くために結ばれた条約(協定)。反乱の指導者セクストゥス・ポンペイウスと三頭政治官、特にマルクス・アントニウスとオクタウィアヌスの間で取り決められた。三頭政治派たちはセクストゥス・ポンペイウスにこれまで通りシチリアとサルデーニャの支配を認めるだけでなく、コルシカやペロポネソス半島まで与えた。 また彼らは、将来の紀元前33年にセクストゥス・ポンペイウスを執政官とすることを約束した。その代わり、ポンペイウスは海賊行為を止めてイタリア封鎖を解き、ローマに穀物を供給することになった。 しかしこの条約は、アントニウスがアカイアの支配権を譲り渡すのを拒否したため反故にされた。ポンペイウスは再びローマに敵対するようになったが、紀元前36年のナウロクス沖の海戦でマルクス・ウィプサニウス・アグリッパに敗れ、滅ぼされた。
rdf:langString
Het Verdrag van Misenum (ook wel Pact of (Schijn)vrede van Misenum genoemd) was een vredesbestand dat in de zomer van 39 v.Chr. te Misenum werd gesloten tussen Gaius Iulius Caesar (Octavianus) (in naam van het Tweede Triumviraat) en Sextus Pompeius om een einde te maken aan de zeeblokkade van het Italische schiereiland tijdens de Siciliaanse opstand. Door de opheffing van deze blokkade werd de graantoevoer van Rome weer veilig gesteld, maar het verdrag zou niet lang standhouden. Toen het verdrag werd verbroken, gaf Octavianus zijn rechterhand Marcus Vipsanius Agrippa opdracht een vlootbasis aan te leggen. Eerst werd in 37 v.Chr. een haven, de , aangelegd tussen Baiae en Puteoli, iets verderop aan de Baai van Napels. Omdat deze echter last had van verzanding, werd een nieuwe grote vlootbasis aangelegd bij Misenum, waarheen de vloot in 12 v.Chr. werd overgebracht. De natuurlijke baai was uitgebreid en van kades voorzien en was verder beschermd door de aanleg van een pier.
rdf:langString
O Tratado ou Pacto de Miseno (em latim: Misenum) foi um tratado concluído no verão de 39 a.C. entre os triúnviros e Sexto Pompeu em Miseno através do qual terminaria o bloqueio naval realizado à Itália pelo último durante a revolta siciliana. Pompeu comprometeu-se a respeitar a Itália, deixar o comércio de cereais em paz e cessar todas as hostilidades. Em troca, a ele foi prometido uma posição de prestígio, com o controle da Sicília, Córsega e Sardenha e Peloponeso, o ingresso no colégio dos áugures e o consulado de 35 a.C.. O tratado, contudo, viria a desmoronar logo em seguida. Os triúnviros recusaram-se a cumprir sua parte no tratado, e as hostilidades recomeçaram em 38 a.C.. Campanhas foram feitas por Otaviano contra a Sicília, o que custou dois anos seguidos de derrotas ao triúnviro. Sexto Pompeu, entretanto, seria decisivamente derrotado em 36 a.C., por forças conjuntas de Marco Vipsânio Agripa e Lépido.
xsd:nonNegativeInteger
1767