Otto Liebmann
http://dbpedia.org/resource/Otto_Liebmann an entity of type: Thing
أوتو ليبمان (بالألمانية: Otto Liebmann) (25 فبراير 1840 - 14 يناير 1912) كان فيلسوفًا ألمانيًا من أتباع المدرسة الكانطية الجديدة.
rdf:langString
Otto Liebmann, eigentlich Friedrich Ernst Otto Liebmann, (* 25. Februar 1840 in Löwenberg, Schlesien; † 14. Januar 1912 in Jena) war ein deutscher Philosoph.
rdf:langString
Otto Liebmann (German: [ˈliːpman]; 25 February 1840 – 14 January 1912) was a German neo-Kantian philosopher.
rdf:langString
Otto Liebmann (ur. 25 lutego 1840 w Lwówku Śląskim, zm. 14 stycznia 1912 w Jenie) – niemiecki filozof.
rdf:langString
Отто Либман (нем. Otto Liebmann, 1840—1912) — немецкий философ, представитель раннего неокантианства.
rdf:langString
奥托·李卜曼（Otto Liebmann） （1840年2月25日－1912年1月14日），德国新康德主义哲学家。
rdf:langString
Otto Liebmann (25 februari 1840 – 14 januari 1912) was een Duits filosoof. Liebmann verdedigde, als een van de voorlopers van het neokantianisme, in zijn bekendste boek, Kant und die Epigonen, de filosofie van Kant tegen diens ‘epigonen’, ofwel volgelingen. Volgens Liebmann ontwikkelen deze filosofen zich in de schaduw van Kant, zonder belangrijke verbeteringen aan te brengen. De gedachten van Fichte, Schelling, Hegel, Fries, Herbart en Schopenhauer worden behandeld, nadat aandacht is besteed aan Kants eigen leer.
rdf:langString
Otto Liebmann, född 25 februari 1840, död 14 januari 1912 i Jena, var en tysk filosof, far till matematikern . Liebmann, som sedan 1882 var professor i Jena, var en av sin tids främsta representanter för nykantianismen, till vilken han gav det energiska fältropet i sin ungdomsskrift Kant und die Epigonen (1865), där varje kapitel slutade med orden: "Alltså måste man återgå till Kant". Han såg den kantska filosofins grundsanning i påvisandet av att rum, tid och kategorierna är det mänskliga medvetandets funktioner och att subjekt och predikat är nödvändiga korrelat, men betecknade läran om "tinget i sig" som en främmande blodsdroppe i kriticismen, en rest av dogmatism.
rdf:langString
rdf:langString
أوتو ليبمان
rdf:langString
Otto Liebmann
rdf:langString
Otto Liebmann
rdf:langString
Otto Liebmann
rdf:langString
Otto Liebmann
rdf:langString
Либман, Отто
rdf:langString
Otto Liebmann
rdf:langString
奥托·李卜曼
xsd:integer
2934792
xsd:integer
1068117134
rdf:langString
أوتو ليبمان (بالألمانية: Otto Liebmann) (25 فبراير 1840 - 14 يناير 1912) كان فيلسوفًا ألمانيًا من أتباع المدرسة الكانطية الجديدة.
rdf:langString
Otto Liebmann, eigentlich Friedrich Ernst Otto Liebmann, (* 25. Februar 1840 in Löwenberg, Schlesien; † 14. Januar 1912 in Jena) war ein deutscher Philosoph.
rdf:langString
Otto Liebmann (German: [ˈliːpman]; 25 February 1840 – 14 January 1912) was a German neo-Kantian philosopher.
rdf:langString
Otto Liebmann (25 februari 1840 – 14 januari 1912) was een Duits filosoof. Liebmann verdedigde, als een van de voorlopers van het neokantianisme, in zijn bekendste boek, Kant und die Epigonen, de filosofie van Kant tegen diens ‘epigonen’, ofwel volgelingen. Volgens Liebmann ontwikkelen deze filosofen zich in de schaduw van Kant, zonder belangrijke verbeteringen aan te brengen. De gedachten van Fichte, Schelling, Hegel, Fries, Herbart en Schopenhauer worden behandeld, nadat aandacht is besteed aan Kants eigen leer. Kant zelf wordt bekritiseerd vanwege de plaats die het Ding an sich (ding op zichzelf) in zijn filosofie inneemt. Dat is ook een kritiekpunt jegens de overige filosofen. Zo schrijft hij: “Das "Ding an sich" spukte in den Köpfen aller Epigonen” (“Het "ding op zich" spookte in de hoofden van alle volgelingen”) (Kant und die Epigonen, blz. 204, 205). Deze tekortkoming (althans, in de visie van Liebmann) deelde Kant met deze filosofen, maar afgezien daarvan heeft hij veel waardering voor Kants benadering. Hij stelt in Kant und die Epigonen dan ook geregeld (onder meer aan het eind van ieder hoofdstuk, met uitzondering van het eerste) dat men terug moet naar Kant.
rdf:langString
Otto Liebmann (ur. 25 lutego 1840 w Lwówku Śląskim, zm. 14 stycznia 1912 w Jenie) – niemiecki filozof.
rdf:langString
Otto Liebmann, född 25 februari 1840, död 14 januari 1912 i Jena, var en tysk filosof, far till matematikern . Liebmann, som sedan 1882 var professor i Jena, var en av sin tids främsta representanter för nykantianismen, till vilken han gav det energiska fältropet i sin ungdomsskrift Kant und die Epigonen (1865), där varje kapitel slutade med orden: "Alltså måste man återgå till Kant". Han såg den kantska filosofins grundsanning i påvisandet av att rum, tid och kategorierna är det mänskliga medvetandets funktioner och att subjekt och predikat är nödvändiga korrelat, men betecknade läran om "tinget i sig" som en främmande blodsdroppe i kriticismen, en rest av dogmatism. Själv sökte han i Zur Analysis der Wirklichkeit (1876; 3:e upplagan 1900) och Gedanken und Tatsachen (1882–1904, 4 band) grundlägga en kritisk metafysik, som framställer sina principer blott som de slutliga hypoteserna för verklighetens förklaring. Förhållandet mellan erfarenhet och teori behandlar han i Klimax der Theorien (1884), där han kallar de begrepp, som teorin måste skjuta in i erfarenhetsmaterialet för att göra detta begripligt, "interpolationer". Andra arbeten av Liebmann är Geist der Transscendentalphilosophie (1901), Grundriss der kritischen Metaphysik (samma år) och Trilogie des Pessimismus (1902).
rdf:langString
Отто Либман (нем. Otto Liebmann, 1840—1912) — немецкий философ, представитель раннего неокантианства.
rdf:langString
奥托·李卜曼（Otto Liebmann） （1840年2月25日－1912年1月14日），德国新康德主义哲学家。
xsd:nonNegativeInteger
3286
