Otto Binswanger
http://dbpedia.org/resource/Otto_Binswanger an entity of type: Thing
Otto Ludwig Binswanger (* 14. Oktober 1852 in Scherzingen, Münsterlingen, Schweiz; † 15. Juli 1929 in Kreuzlingen, Schweiz) war ein Schweizer Psychiater und Neurologe, der der Richtung der Neuropsychiatrie zugerechnet werden kann.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (Scherzingen, Münsterlingen, Suiza, 14 de octubre de 1852-Kreuzlingen, Suiza, 15 de julio de 1929) fue un psiquiatra, neurobiólogo y neurólogo suizo. Fue catedrático de la Clínica Psiquiátrica de la Universidad de Jena, luego su director y después vicerrector de dicha universidad; su paciente más conocido probablemente haya sido Friedrich Nietzsche. Como periodista se desempeñó como articulista científico del "Deutsche Rundschau" de J. Rodenbergs. Desde 1918 hasta 1929 fue asimismo uno de los supervisores de la fábrica de cemento portland Sächsisch-Thüringische Portland-Cement-Fabrik Prüssing & Co. KG a.A. en Göschwitz, localidad situada -tal como Jena- en el valle del río Saale y rodeada de montañas acantiladas calcáreas.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger, né le 14 octobre 1852 à Scherzingen, dans la commune de Münsterlingen et mort le 15 juillet 1929 à Kreuzlingen, est un neurologue et psychiatre suisse.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (/ˈbɪnzwæŋər/; German: [ˈbɪsvaŋɐ]; 14 October 1852 in Scherzingen, Münsterlingen – 15 July 1929 in Kreuzlingen) was a Swiss psychiatrist and neurologist who came from a famous family of physicians; his father was founder of the Kreuzlingen Sanatorium, and he was uncle to Ludwig Binswanger (1881–1966) who was a major figure in the existential psychology movement. He was brother-in-law to physiotherapist Heinrich Averbeck (1844–1889). Other notable family members include his son-in-law Hans-Constantin Paulssen (1892-1984), who was the first president of the BDA (Bundesvereinigung der Deutschen Arbeitgeberverbände) (Confederation of German Employers' Associations).
rdf:langString
Otto Binswanger (Münsterlingen, 1852 – Kreuzlingen, 1929) è stato uno psichiatra e neurologo svizzero.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (14 de outubro de 1852 - 15 de julho de 1929) foi um neurologista e psiquiatra suíço. Nasceu em uma família de médicos famosos. Seu pai fundou o Kreuzlingen Sanatorium. Seu sobrinho Ludwig Binswanger (1881-1966) foi uma figura destacada no movimento da psicologia existencial.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger, född 14 oktober 1852 i Münsterlingen, död 15 juli 1929 i Kreuzlingen, var en schweizisk läkare. Binswanger blev 1882 extra ordinarie och 1891 ordinarie professor i psykiatri vid universitetet i Jena och direktor för psykiatriska kliniken där. Han var en auktoritet på neurosernas område och skrev bland annat handböckerna Neurasthenie (1896), Epilepsie (1904) och Hysterie (1906) samt läroboken Psychiatrie (tillsammans med Ernst Siemerling 1904, andra upplagan 1909). Binswanger företrädde inom hysterins område en psykofysiologisk (dynamisk) ståndpunkt. Han blev ledamot av Fysiografiska sällskapet i Lund 1908.
rdf:langString
奧圖·路德維希·賓斯汪格（德語：Otto Ludwig Binswanger，1852年10月14日－1929年7月15日）是一位瑞士精神病學家和神經學家，也是德國哲學家弗里德里希·尼采的心理醫師之一。賓斯汪格出生於家庭醫生世家，其父創建的魯林根療養院（Kreuzlingen Sanatorium）是當時歐洲少數以精神分析取向治療的療養院之一，叔叔則是存在主義療法的主要推動者。 1877年，賓斯汪格在取得醫學學位後在維也納成為神經病理學家奧多爾·梅涅特的助手，之後又到哥廷根，在精神病學家路德維希·邁耶的精神病診所工作。賓斯汪格在1880年受柏林夏赫特醫院精神與神經專科醫師任命為主任醫師，並在1882年至1919年於耶拿大學擔任心理學教授。 賓斯汪格一生中共出版100多本書，內容主要是關於癲癇和歇斯底里方面的研究，他的姓被用來命名一種小血管性癡呆，即。他在1904年與神經學家恩斯特·西馬林合著精神病學教科書，其病人包括德國哲學家尼采、作家與政治家約翰尼斯·貝歇爾等。
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (ur. 14 października 1852 w , zm. 15 lipca 1929 w Kreuzlingen) – szwajcarski neurolog i psychiatra. Jego ojciec Ludwig Binswanger (1820–1880) był założycielem Sanatorium Kreuzlingen, brat (1850–1910) był psychiatrą, bratanek Ludwig Binswanger (1881–1966) psychologiem. Binswanger napisał ponad 100 publikacji, głównie o padaczce i histerii. Jego nazwisko wiąże się z podkorowym otępieniem określanym jako choroba Binswangera. Pacjentami Binswangera byli m.in. Friedrich Nietzsche, Hans Fallada i Johannes Becher.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (Scherzingen, Münsterlingen, 14 oktober 1852 - Kreuzlingen, 15 juli 1929) was een Zwitserse zenuwarts en trad zowel op als psychiater als neuroloog. Binswanger stamde uit een oorspronkelijk Beierse familie, waaruit vele psychiaters zijn voortgekomen. Hij was een zoon van de psychiater Ludwig Binswanger, die de oprichter van het Sanatorium Bellevue in het Zwitserse Kreuzlingen was. Otto Binswanger was de oom van de psychiater Ludwig Binswanger (1881-1966).
rdf:langString
Отто Людвиг Бинсвангер (нем. Otto Ludwig Binswanger; 14 октября 1852, Мюнстерлинген — 15 июля 1929, Кройцлинген) — немецкий психиатр и невропатолог швейцарского происхождения. Был сыном известного швейцарского врача.
rdf:langString
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger
rdf:langString
Бинсвангер, Отто
rdf:langString
Otto Binswanger
rdf:langString
奧圖·賓斯汪格
xsd:integer
8484856
xsd:integer
1053988929
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (* 14. Oktober 1852 in Scherzingen, Münsterlingen, Schweiz; † 15. Juli 1929 in Kreuzlingen, Schweiz) war ein Schweizer Psychiater und Neurologe, der der Richtung der Neuropsychiatrie zugerechnet werden kann.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (Scherzingen, Münsterlingen, Suiza, 14 de octubre de 1852-Kreuzlingen, Suiza, 15 de julio de 1929) fue un psiquiatra, neurobiólogo y neurólogo suizo. Fue catedrático de la Clínica Psiquiátrica de la Universidad de Jena, luego su director y después vicerrector de dicha universidad; su paciente más conocido probablemente haya sido Friedrich Nietzsche. Como periodista se desempeñó como articulista científico del "Deutsche Rundschau" de J. Rodenbergs. Desde 1918 hasta 1929 fue asimismo uno de los supervisores de la fábrica de cemento portland Sächsisch-Thüringische Portland-Cement-Fabrik Prüssing & Co. KG a.A. en Göschwitz, localidad situada -tal como Jena- en el valle del río Saale y rodeada de montañas acantiladas calcáreas.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger, né le 14 octobre 1852 à Scherzingen, dans la commune de Münsterlingen et mort le 15 juillet 1929 à Kreuzlingen, est un neurologue et psychiatre suisse.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (/ˈbɪnzwæŋər/; German: [ˈbɪsvaŋɐ]; 14 October 1852 in Scherzingen, Münsterlingen – 15 July 1929 in Kreuzlingen) was a Swiss psychiatrist and neurologist who came from a famous family of physicians; his father was founder of the Kreuzlingen Sanatorium, and he was uncle to Ludwig Binswanger (1881–1966) who was a major figure in the existential psychology movement. He was brother-in-law to physiotherapist Heinrich Averbeck (1844–1889). Other notable family members include his son-in-law Hans-Constantin Paulssen (1892-1984), who was the first president of the BDA (Bundesvereinigung der Deutschen Arbeitgeberverbände) (Confederation of German Employers' Associations).
rdf:langString
Otto Binswanger (Münsterlingen, 1852 – Kreuzlingen, 1929) è stato uno psichiatra e neurologo svizzero.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (ur. 14 października 1852 w , zm. 15 lipca 1929 w Kreuzlingen) – szwajcarski neurolog i psychiatra. Jego ojciec Ludwig Binswanger (1820–1880) był założycielem Sanatorium Kreuzlingen, brat (1850–1910) był psychiatrą, bratanek Ludwig Binswanger (1881–1966) psychologiem. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych w 1877 roku, Binswanger spędził następne kilka lat jako asystent Theodora Meynerta w Wiedniu i Karla Westphala w Klinice Charité w Berlinie. Od 1882 do 1919 był dyrektorem i profesorem psychologii na Uniwersytecie w Jenie. W 1911 roku został rektorem uniwersytetu. Binswanger napisał ponad 100 publikacji, głównie o padaczce i histerii. Jego nazwisko wiąże się z podkorowym otępieniem określanym jako choroba Binswangera. Pacjentami Binswangera byli m.in. Friedrich Nietzsche, Hans Fallada i Johannes Becher.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (Scherzingen, Münsterlingen, 14 oktober 1852 - Kreuzlingen, 15 juli 1929) was een Zwitserse zenuwarts en trad zowel op als psychiater als neuroloog. Binswanger stamde uit een oorspronkelijk Beierse familie, waaruit vele psychiaters zijn voortgekomen. Hij was een zoon van de psychiater Ludwig Binswanger, die de oprichter van het Sanatorium Bellevue in het Zwitserse Kreuzlingen was. Otto Binswanger was de oom van de psychiater Ludwig Binswanger (1881-1966). Binswanger studeerde medicijnen in Heidelberg, Straatsburg en Zürich. Na zijn promotie in 1877 werkte hij negen maanden in de kliniek van zijn vader, daarna werd hij arts-assistent in Wenen bij Theodor Meynert en in werkte hij in Göttingen in de psychiatrische kliniek onder Ludwig Meyer. Vervolgens was hij in dienst bij het pathologische instituut te Wrocław, tot hij begin 1880 werd aangesteld als opperarts onder op de psychiatrische en zenuwkliniek Charité in Berlijn. Toen hij vanwege zijn buitengewone wetenschappelijke activiteit ook in Duitsland de erkenning kreeg te werken als arts, werd hij, nauwelijks dertig jaar oud, verzocht om in Jena de functie van buitengewoon professor van de psychiatrische universiteitskliniek aldaar te bekleden. In 1891 werd hij tot gewoon professor in de psychiatrie benoemd en vervolgens leidde hij de universiteitskliniek tot zijn pensioen in 1919. In april 1911 werd hij gekozen tot prorector van de Universiteit van Jena. Een belangrijke patiënt van Binswanger was Friedrich Nietzsche. Anderen waren de later ook als schrijvers bekend geworden Hans Fallada en Johannes R. Becher. Binswanger schreef in zijn carrière meer dan honderd verhandelingen over epilepsie, neurasthenie, hysterie alsook het samen met Ernst Siemerling uitgegeven Lehrbuch der Psychiatrie. De meeste naamsbekendheid geniet Binswanger echter als gevolg van de naar hem vernoemde ziekte van Binswanger, ook wel subcorticale leukencefalopathie genoemd, een bijzondere vorm van vasculaire dementie, die hij in 1894 voor het eerst beschreef. Het was overigens Alois Alzheimer die in 1902 Binswangers naam aan de aandoening verbond.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger (14 de outubro de 1852 - 15 de julho de 1929) foi um neurologista e psiquiatra suíço. Nasceu em uma família de médicos famosos. Seu pai fundou o Kreuzlingen Sanatorium. Seu sobrinho Ludwig Binswanger (1881-1966) foi uma figura destacada no movimento da psicologia existencial.
rdf:langString
Otto Ludwig Binswanger, född 14 oktober 1852 i Münsterlingen, död 15 juli 1929 i Kreuzlingen, var en schweizisk läkare. Binswanger blev 1882 extra ordinarie och 1891 ordinarie professor i psykiatri vid universitetet i Jena och direktor för psykiatriska kliniken där. Han var en auktoritet på neurosernas område och skrev bland annat handböckerna Neurasthenie (1896), Epilepsie (1904) och Hysterie (1906) samt läroboken Psychiatrie (tillsammans med Ernst Siemerling 1904, andra upplagan 1909). Binswanger företrädde inom hysterins område en psykofysiologisk (dynamisk) ståndpunkt. Han blev ledamot av Fysiografiska sällskapet i Lund 1908.
rdf:langString
奧圖·路德維希·賓斯汪格（德語：Otto Ludwig Binswanger，1852年10月14日－1929年7月15日）是一位瑞士精神病學家和神經學家，也是德國哲學家弗里德里希·尼采的心理醫師之一。賓斯汪格出生於家庭醫生世家，其父創建的魯林根療養院（Kreuzlingen Sanatorium）是當時歐洲少數以精神分析取向治療的療養院之一，叔叔則是存在主義療法的主要推動者。 1877年，賓斯汪格在取得醫學學位後在維也納成為神經病理學家奧多爾·梅涅特的助手，之後又到哥廷根，在精神病學家路德維希·邁耶的精神病診所工作。賓斯汪格在1880年受柏林夏赫特醫院精神與神經專科醫師任命為主任醫師，並在1882年至1919年於耶拿大學擔任心理學教授。 賓斯汪格一生中共出版100多本書，內容主要是關於癲癇和歇斯底里方面的研究，他的姓被用來命名一種小血管性癡呆，即。他在1904年與神經學家恩斯特·西馬林合著精神病學教科書，其病人包括德國哲學家尼采、作家與政治家約翰尼斯·貝歇爾等。
rdf:langString
Отто Людвиг Бинсвангер (нем. Otto Ludwig Binswanger; 14 октября 1852, Мюнстерлинген — 15 июля 1929, Кройцлинген) — немецкий психиатр и невропатолог швейцарского происхождения. Был сыном известного швейцарского врача. Изучал медицину в Гейдельберге, Страсбурге и Цюрихе. После получения учёной степени в области медицины в 1877 году Бинсвангер девять месяцев работал в клинике своего отца Людвига, затем стал помощником в Вене. После этого он работал в Геттингене в психиатрической клинике, а затем в патологическом институте в Бреслау. В 1880 году он был назначен главным врачом в психиатрической и неврологической клинике больничного комплекса Шарите в Берлине. С 1882 по 1919 год он был профессором и заведующим кафедрой психологии в Йенском университете. В 1911 году он получил звание ректора университета. Бинсвангер написал более 100 научных работ, в первую очередь по эпилепсии, неврастении и истерии, детской и подростковой психиатрии. Его учебник 1899 года по эпилепсии в своё время считался одной из самых авторитетных книг в данной области. В своих гистопатологических исследованиях он пытался объяснить сходство и различие между прогрессивным параличом и другими органическими заболеваниями головного мозга.
xsd:nonNegativeInteger
5131
