Opium of the people
http://dbpedia.org/resource/Opium_of_the_people an entity of type: Abstraction100002137
Religion als „das Opium des Volkes“ ist eine Aussage von Karl Marx. Das Zitat stammt aus der um die Jahreswende 1843/44 verfassten Einleitung zu seiner Schrift Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie. Diese Einleitung veröffentlichte er 1844 in der zusammen mit Arnold Ruge herausgegebenen Zeitschrift Deutsch-Französische Jahrbücher. Häufig wird das Zitat verfälscht in der Version Religion ist Opium für das Volk benutzt.
rdf:langString
La religión es el opio del pueblo (traducción de la frase original en alemán Die Religion ... Sie ist das Opium des Volkes) es una cita acuñada en 1844 por Karl Marx.
rdf:langString
L'opium du peuple est un concept marxiste. Il désigne chez Karl Marx la religion, qui permet au peuple de se réconforter.
rdf:langString
인민의 아편(人民의 阿片, 독일어: Opium des Volkes)은 근현대에 흔히 반종교주의에서 종교를 비유적으로 이르는 표현이다. 1843년에 카를 마르크스가 한 “종교는 인민의 아편이다.”라는 구절이 널리 알려져 있다.
rdf:langString
"A religião é o ópio do povo" (em alemão "Die Religion ... Sie ist das Opium des Volkes") é uma variação da famosa frase presente na Introdução à Crítica da Filosofia do Direito de Hegel (em alemão, Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie - Einleitung), de Marx. A Introdução escrita em 1843 foi publicada em 1844 nos Deutsch-Französischen Jahrbücher. Marx não foi, todavia, o primeiro a utilizar tal analogia, embora a autoria lhe seja frequentemente atribuída. Ele, de fato, sintetizou uma ideia que estava presente em autores do século XVIII.
rdf:langString
Опиум народа (нем. Opium des Volkes) — образное определение религии, ставшее широко известным благодаря Карлу Марксу, использовавшему его в своей работе «К критике гегелевской философии права» (1843). Сравнение религии с опиумом, однако, известно ещё до Маркса. Впервые похожее выражение употребляется Жаном-Жаком Руссо в романе «Юлия, или Новая Элоиза», опубликованном в 1761 году. Это выражение использовали Маркиз де Сад в своём романе «Жюльетта» (1797) и немецкий поэт Новалис в сборнике афоризмов «Цветочная пыльца» (1798). Подобное сравнение встречается также в произведениях других поэтов, писателей и философов (Чарльз Кингсли, Генрих Гейне, Ленин).
rdf:langString
Опіум народу (нім. Opium des Volkes) — образне визначення релігії, що стало широко відомим завдяки Карлу Марксу, який використав його у своїй роботі : Порівняння релігії з опіумом, однак, відомо ще до Маркса. Вважається, що першим його використовували маркіз де Сад у своєму романі «Жюльетта» (1797) і німецький поет Новаліс у збірнику афоризмів «Квітковий пилок» (1798). Подібне порівняння зустрічається також у творах інших поетів, письменників і філософів .
rdf:langString
精神鴉片（德語：Opium des Volkes），或稱宗教是人民的鸦片，出自馬克思於1843年创作（1844年发表在《德法年鉴》）的《黑格爾法哲學批判》中的导言一文，他認為宗教是人民「精神上的鴉片」，這跟共產主義的無神論有關。但馬克思本人並沒有詳細解釋「鴉片」一詞的意涵，大部份學者皆把這解讀成「人類對宗教信仰的依附」。
rdf:langString
«الدين أفيون الشعوب» أو «الدين أفيون الشعب» هي أحد أكثر أقوال الفيلسوف والاقتصادي الألماني كارل ماركس اقتباسا. وقد ترجمت عن الأصل الألماني، "Die Religion ... ist das Opium des Volkes" وقد تترجم أيضا «الدين أفيون الجماهير.» أصل الاقتباس من مقدمة ماركس لمؤلف مساهمة في نقد فلسفة الحق عند هيغل، الذي بدأ بكتابته عام 1843 ولكنه لم ينشر إلا بعد وفاته. كانت مقدمة هذا العمل قد نشرت بشكل منفصل في عام 1844 في مجلة ماركس الحوليات الألمانية-الفرنسية التي أصدرهابالتعاون مع أرنولد روج. سبق واستخدم أشخاص آخرون عبارات مماثلة.
rdf:langString
La religió és l'opi del poble és una de les cites més populars de Karl Marx. És la traducció de l'original alemany, Die Religion ... ist das Opium des Volkes. La citació prové de l'article «Contribució a la crítica de la filosofia del dret de Hegel» (Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie) escrit el 1843 i publicada a la revista Deutsch–Französische Jahrbücher que Marx editava conjuntament amb Arnold Ruge. La citació s'extreu del següent paràgraf:
rdf:langString
The opium of the people (or opium of the masses) (German: Opium des Volkes) is a dictum used in reference to religion, derived from a frequently paraphrased statement of German sociologist and economic theorist Karl Marx: "Religion is the opium of the people." In context, the statement is part of Marx's structural-functionalist argument that religion was constructed by people to calm uncertainty over their role in the universe and in society.
rdf:langString
Agama adalah candu atau aslinya ditulis dalam Bahasa Jerman, Die Religion ... ist das Opium des Volkes (terjemahan langsung: "Agama... adalah opium bagi masyarakat"), adalah kutipan terkenal sekaligus sepotong-sepotong dari tulisan Karl Marx yang sering disalah artikan. Kutipan ini sering digunakan untuk menyerang Marx, seolah inti ajarannya adalah memusuhi agama, atau sebaliknya oleh yang anti agama untuk memojokkan mereka yang memeluk agama.
rdf:langString
La religione è l'oppio dei popoli è una delle affermazioni più spesso parafrasate del filosofo e critico dell'economia politica Karl Marx. È stata tradotta dall'originale tedesco, Die Religion ist das Opium des Volkes, letteralmente, La religione è l'oppio del popolo.
rdf:langString
Opium ludu (a. opium mas; niem. Opium des Volkes) – fraza Karla Marksa określająca religię jako zbiór złudzeń mających na celu uśmierzenie cierpienia, które to opium dodatkowo przeszkadza w zdobywaniu szczęścia ludziom. Podobne stanowisko prezentowały Gromady Ludu Polskiego, które już w 1837 roku określiły religie jako blekot czyli środek odurzający. Wyrażenie to znajduje się we wstępie do Przyczynku do krytyki heglowskiej filozofii prawa (1843): Zdaniem Włodzimierza Lenina Włodzimierz Lenin, O stosunku partii robotniczej do religii Włodzimierz Lenin, Socjalizm a religia Swoją opinię że:
rdf:langString
Opium van het volk is een uitspraak van Karl Marx met betrekking tot religie. Door te wijzen op de beloning in het hiernamaals zouden onderdrukten zich schikken in hun lot. Hij schreef in 1844 in de in Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie:
rdf:langString
rdf:langString
أفيون الشعوب
rdf:langString
Opi del poble
rdf:langString
Opium des Volkes
rdf:langString
Opio del pueblo
rdf:langString
Agama adalah candu
rdf:langString
Opium du peuple (philosophie politique)
rdf:langString
La religione è l'oppio dei popoli
rdf:langString
인민의 아편
rdf:langString
Opium van het volk
rdf:langString
Opium of the people
rdf:langString
Opium ludu
rdf:langString
Ópio do povo
rdf:langString
Опиум народа
rdf:langString
Опіум народу
rdf:langString
精神鸦片
xsd:integer
300184
xsd:integer
1120990292
rdf:langString
«الدين أفيون الشعوب» أو «الدين أفيون الشعب» هي أحد أكثر أقوال الفيلسوف والاقتصادي الألماني كارل ماركس اقتباسا. وقد ترجمت عن الأصل الألماني، "Die Religion ... ist das Opium des Volkes" وقد تترجم أيضا «الدين أفيون الجماهير.» أصل الاقتباس من مقدمة ماركس لمؤلف مساهمة في نقد فلسفة الحق عند هيغل، الذي بدأ بكتابته عام 1843 ولكنه لم ينشر إلا بعد وفاته. كانت مقدمة هذا العمل قد نشرت بشكل منفصل في عام 1844 في مجلة ماركس الحوليات الألمانية-الفرنسية التي أصدرهابالتعاون مع أرنولد روج. ترجمة نص الاقتباس الكامل كالتالي: «الدين زفرة الإنسان المسحوق، روح عالم لا قلب له، كما أنه روح الظروف الاجتماعية التي طرد منها الروح. إنه أفيون الشعب.». لم تلاقي هذه الفقرة الكاملة اهتماما كبيرا وغالبا لا تقتبس إلا جزئيا. سبق واستخدم أشخاص آخرون عبارات مماثلة.
rdf:langString
La religió és l'opi del poble és una de les cites més populars de Karl Marx. És la traducció de l'original alemany, Die Religion ... ist das Opium des Volkes. La citació prové de l'article «Contribució a la crítica de la filosofia del dret de Hegel» (Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie) escrit el 1843 i publicada a la revista Deutsch–Französische Jahrbücher que Marx editava conjuntament amb Arnold Ruge. La citació s'extreu del següent paràgraf: «El patiment religiós és al mateix temps l'expressió del sofriment real i una protesta contra el sofriment real. La religió és el plany de la criatura oprimida, el cor d'un món despietat i l'ànima de situacions sense ànima. És l'opi del poble.» La comparació de la religió amb l'opi no és original de Marx, apareix en escrits de Kant, Johann Gottfried Herder, Feuerbach i Heinrich Heine, entre d'altres. Cal tenir en compte que en l'època en què es fa aquesta comparació l'opi no era vist com es veu en l'actualitat, ja que, tot i els possibles efectes negatius que podia provocar, es podia adquirir legalment.
rdf:langString
Religion als „das Opium des Volkes“ ist eine Aussage von Karl Marx. Das Zitat stammt aus der um die Jahreswende 1843/44 verfassten Einleitung zu seiner Schrift Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie. Diese Einleitung veröffentlichte er 1844 in der zusammen mit Arnold Ruge herausgegebenen Zeitschrift Deutsch-Französische Jahrbücher. Häufig wird das Zitat verfälscht in der Version Religion ist Opium für das Volk benutzt.
rdf:langString
La religión es el opio del pueblo (traducción de la frase original en alemán Die Religion ... Sie ist das Opium des Volkes) es una cita acuñada en 1844 por Karl Marx.
rdf:langString
The opium of the people (or opium of the masses) (German: Opium des Volkes) is a dictum used in reference to religion, derived from a frequently paraphrased statement of German sociologist and economic theorist Karl Marx: "Religion is the opium of the people." In context, the statement is part of Marx's structural-functionalist argument that religion was constructed by people to calm uncertainty over their role in the universe and in society. This statement was translated from the German original, "Die Religion ... ist das Opium des Volkes" and is often rendered as "religion…is the opiate of the masses." The full sentence from Marx translates (including italics) as: "Religion is the sigh of the oppressed creature, the heart of a heartless world, and the soul of soulless conditions. It is the opium of the people." The quotation originates from the introduction of Marx's work A Contribution to the Critique of Hegel's Philosophy of Right, which he started in 1843 but which was not published until after his death. The introduction to this work was published separately in 1844, in Marx's own journal Deutsch–Französische Jahrbücher, a collaboration with Arnold Ruge. Often quoted only in part, the interpretation of the metaphor in its context has received much less attention.
rdf:langString
L'opium du peuple est un concept marxiste. Il désigne chez Karl Marx la religion, qui permet au peuple de se réconforter.
rdf:langString
Agama adalah candu atau aslinya ditulis dalam Bahasa Jerman, Die Religion ... ist das Opium des Volkes (terjemahan langsung: "Agama... adalah opium bagi masyarakat"), adalah kutipan terkenal sekaligus sepotong-sepotong dari tulisan Karl Marx yang sering disalah artikan. Kutipan ini sering digunakan untuk menyerang Marx, seolah inti ajarannya adalah memusuhi agama, atau sebaliknya oleh yang anti agama untuk memojokkan mereka yang memeluk agama. Kutipan ini berasal dari karya Marx berjudul "A Contribution to the Critique of Hegel's Philosophy of Right" yang mulai ditulis pada tahun 1843 namun tidak diterbitkan hingga waktu kematiannya. Pengenalan karya ini dimulai terpisah-pisah sejak 1844, dalam jurnal Marx Deutsch–Französische Jahrbücher, berkolaborasi dengan Arnold Ruge.
rdf:langString
La religione è l'oppio dei popoli è una delle affermazioni più spesso parafrasate del filosofo e critico dell'economia politica Karl Marx. È stata tradotta dall'originale tedesco, Die Religion ist das Opium des Volkes, letteralmente, La religione è l'oppio del popolo. La citazione, tratta dall'introduzione de Per la critica della filosofia del diritto di Hegel, nella sua versione integrale − e meno conosciuta − si presenta così: « La religione è il sospiro della creatura oppressa, il sentimento di un mondo senza cuore, così come è lo spirito di una condizione senza spirito. È l'oppio del popolo ».
rdf:langString
인민의 아편(人民의 阿片, 독일어: Opium des Volkes)은 근현대에 흔히 반종교주의에서 종교를 비유적으로 이르는 표현이다. 1843년에 카를 마르크스가 한 “종교는 인민의 아편이다.”라는 구절이 널리 알려져 있다.
rdf:langString
Opium ludu (a. opium mas; niem. Opium des Volkes) – fraza Karla Marksa określająca religię jako zbiór złudzeń mających na celu uśmierzenie cierpienia, które to opium dodatkowo przeszkadza w zdobywaniu szczęścia ludziom. Podobne stanowisko prezentowały Gromady Ludu Polskiego, które już w 1837 roku określiły religie jako blekot czyli środek odurzający. Wyrażenie to znajduje się we wstępie do Przyczynku do krytyki heglowskiej filozofii prawa (1843): Nędza religijna jest jednocześnie wyrazem rzeczywistej nędzy i protestem przeciw nędzy rzeczywistej. Religia jest westchnieniem uciśnionego stworzenia, sercem nieczułego świata, jest duszą bezdusznych stosunków. Religia jest opium ludu. Zdaniem Włodzimierza Lenina religia jest opium ludu - to powiedzenie Marksa stanowi kamień węgielny całego światopoglądu marksistowskiego w sprawie religii. Włodzimierz Lenin, O stosunku partii robotniczej do religii Włodzimierz Lenin kilkakrotnie podejmował tę ideę Marksa (O stosunku partii robotniczej do religii, 1900; Socjalizm i religia, 1905). Religia jest jedną z odmian ucisku duchowego, który wszędzie dławi masy ludowe, przytłoczone wieczną pracą na innych, biedą i osamotnieniem. Bezsilność klas wyzyskiwanych w walce z wyzyskiwaczami równie nieuchronnie rodzi wiarę w lepsze życie pozagrobowe, jak bezsilność dzikusa w walce z przyrodą rodzi wiarę w bogów, diabły, cuda itp. Tego, kto przez całe życie pracuje i cierpi nędzę, religia uczy pokory i cierpliwości w życiu ziemskim, pocieszając nadzieją nagrody w niebie. Tych zaś, którzy żyją z cudzej pracy, religia uczy dobroczynności w życiu ziemskim, oferując im bardzo tanie usprawiedliwienie ich całej egzystencji wyzyskiwaczy i sprzedając po przystępnej cenie bilety wstępu do szczęśliwości niebieskiej. Religia to opium ludu. Religia to rodzaj duchowej gorzałki, w której niewolnicy kapitału topią swe ludzkie oblicze, swoje roszczenia do choćby trochę godnego ludzkiego życia. Włodzimierz Lenin, Socjalizm a religia Swoją opinię że: każda idea religijna, każda idea Boga, nawet flirtowanie z tą ideą jest niewypowiedzianą nikczemnością sprowadził do hasła: religia to opium dla ludu.
rdf:langString
Opium van het volk is een uitspraak van Karl Marx met betrekking tot religie. Door te wijzen op de beloning in het hiernamaals zouden onderdrukten zich schikken in hun lot. Hij schreef in 1844 in de in Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie: Het fundament van de irreligieuze kritiek is: de mens maakt de religie, de religie maakt niet de mens. En wel is de religie het zelfbewustzijn en het zelfgevoel van de mens, die zichzelf óf nog niet gevonden heeft óf alweer verloren. Maar de mens, dat is de wereld van de mens, staat, maatschappij. Deze staat, deze maatschappij produceren de religie, een verkeerd bewustzijn van de wereld, omdat ze een verkeerde wereld zijn. De religie is de algemene theorie van deze wereld, haar encyclopedische samenvatting, haar logica in populaire gedaante, haar spiritualistische point d'honneur, haar enthousiasme, haar morele sanctie, haar plechtig sluitstuk, haar algemene grond van troost en rechtvaardiging. Zij is de fantastische verwerkelijking van het menselijk wezen, omdat het menselijke wezen geen ware werkelijkheid bezit. De strijd tegen de religie, is dus indirect een strijd tegen een wereld, waarvan de religie het geestelijke aroma is.De religieuze nood is aan de ene kant de uitdrukking van de werkelijke nood en aan de andere kant het protest tegen de werkelijke nood. De religie is de zucht van de in benauwenis verkerende creatuur, het gemoed van een harteloze wereld, zoals zij de geest van de geestloze toestanden is. Zij is de opium van het volk. Het opium van het volk, iets dat door het volk zelf is gecreëerd. Marx vond dat de mens religie zelf in het leven heeft geroepen als middel om zichzelf in een roes te helpen nu het aardse leven zo ondraaglijk was geworden. Religie helpt de arbeidersklasse dom te houden en verdedigt de uitbuiting. Religie komt voort uit de economische onderbouw van het leven, is een weerspiegeling van een bepaalde sociaal-economische ordening van de maatschappij – gecreëerd door de lagere klassen om hun zorgen te kunnen vergeten, en in stand gehouden door de hogere om de lagere klassen uit te kunnen buiten. Als de proletariërs de macht grijpen, zal de religie vanzelf een zachte dood sterven, omdat na het stoppen van de uitbuiting religie overbodig zal zijn. Naar de mening van Marx, vraagt communisme om atheïsme en vangt communisme aan waar atheïsme begint.
rdf:langString
"A religião é o ópio do povo" (em alemão "Die Religion ... Sie ist das Opium des Volkes") é uma variação da famosa frase presente na Introdução à Crítica da Filosofia do Direito de Hegel (em alemão, Zur Kritik der Hegelschen Rechtsphilosophie - Einleitung), de Marx. A Introdução escrita em 1843 foi publicada em 1844 nos Deutsch-Französischen Jahrbücher. Marx não foi, todavia, o primeiro a utilizar tal analogia, embora a autoria lhe seja frequentemente atribuída. Ele, de fato, sintetizou uma ideia que estava presente em autores do século XVIII.
rdf:langString
Опиум народа (нем. Opium des Volkes) — образное определение религии, ставшее широко известным благодаря Карлу Марксу, использовавшему его в своей работе «К критике гегелевской философии права» (1843). Сравнение религии с опиумом, однако, известно ещё до Маркса. Впервые похожее выражение употребляется Жаном-Жаком Руссо в романе «Юлия, или Новая Элоиза», опубликованном в 1761 году. Это выражение использовали Маркиз де Сад в своём романе «Жюльетта» (1797) и немецкий поэт Новалис в сборнике афоризмов «Цветочная пыльца» (1798). Подобное сравнение встречается также в произведениях других поэтов, писателей и философов (Чарльз Кингсли, Генрих Гейне, Ленин).
rdf:langString
Опіум народу (нім. Opium des Volkes) — образне визначення релігії, що стало широко відомим завдяки Карлу Марксу, який використав його у своїй роботі : Порівняння релігії з опіумом, однак, відомо ще до Маркса. Вважається, що першим його використовували маркіз де Сад у своєму романі «Жюльетта» (1797) і німецький поет Новаліс у збірнику афоризмів «Квітковий пилок» (1798). Подібне порівняння зустрічається також у творах інших поетів, письменників і філософів .
rdf:langString
精神鴉片（德語：Opium des Volkes），或稱宗教是人民的鸦片，出自馬克思於1843年创作（1844年发表在《德法年鉴》）的《黑格爾法哲學批判》中的导言一文，他認為宗教是人民「精神上的鴉片」，這跟共產主義的無神論有關。但馬克思本人並沒有詳細解釋「鴉片」一詞的意涵，大部份學者皆把這解讀成「人類對宗教信仰的依附」。
xsd:nonNegativeInteger
17055