Old Hindi
http://dbpedia.org/resource/Old_Hindi an entity of type: Thing
Τα Παλαιά Χίντι (χίντι: पुरानी हिंदी, Purānī Hindī) ήταν το νωρίτερο στάδιο της διαλέκτου Χαριμπόλι της γλώσσας Χίντι, και έτσι είναι ο πρόγονος του Σύγχρονου Πρότυπου Χίντι. Ομιλούταν από τους λαούς της ζώνης Χίντι, ειδικά γύρω από το Δελχί, περίπου τον 13ο–15ο αιώνα. Βεβαιώνεται μόνο μια χούφτα βιβλιογραφία, καθώς και μερικά έργα του ποιητή Αμίρ Χουσράου και μερικούς στίχους από τον άγιο των Σούφι Μπάμπα Φαρίντ στο Αντί Γκρανθ. Τα έργα του Καμπίρ, επίσης, μπορούν να συμπεριληθούν, καθώς χρησιμοποιούν μια διάλεκτο σαν τα Χαριμπόλι. Η γλώσσα τελικά έδωσε τη θέση της στα Ινδουστανικά
rdf:langString
Old Hindi was the earliest stage of the Delhi dialect (Khariboli) of the Hindustani language, and so the ancestor of Modern Hindi and Modern Urdu. It developed from Shauraseni Prakrit and was spoken by the peoples of the Hindi Belt, especially around Delhi, in roughly the 13th–15th centuries. It is attested in only a handful of works of literature, including some works by the poet Amir Khusrau, verses by the poet-saint Namdev, and some verses by the Sufi saint Baba Farid in the Adi Granth. The works of Kabir also may be included, as they use a Khariboli-like dialect. Old Hindi was originally written in Devanagari and later in the Perso-Arabic script as well.
rdf:langString
Bahasa Hindi Kuno (bahasa Hindi: पुरानी हिन्दी, bahasa Urdu: پرانی ہندی Purānī Hindī) ialah tahap paling awal (Khariboli) bahasa Hindustan, dan juga merupakan bentuk awal bahasa Hindi Baku Modern dan bahasa Urdu Baku Modern. Bahasa ini dituturkan oleh orang-orang di , khususnya di sekitar Delhi, kira-kira pada abad ke-13 hingga ke-15. Ini dibuktikan dalam beberapa sastra saja, termasuk beberapa karya pensyair , Namdev, dan karya dalam Adi Granth. Karya-karya Kabir juga dapat dimasukkan karena menggunakan dialek seperti Khariboli. Pada mulanya, Bahasa Hindi Kuno ditulis dalam aksara Dewanagari, dan kemudian dalam Abjad Perso-Arab juga.
rdf:langString
rdf:langString
Παλαιά Χίντι
rdf:langString
Bahasa Hindi Kuno
rdf:langString
Old Hindi
rdf:langString
Old Hindi
rdf:langString
Old Hindi
xsd:integer
15367144
xsd:integer
1105175366
xsd:integer
13
rdf:langString
Τα Παλαιά Χίντι (χίντι: पुरानी हिंदी, Purānī Hindī) ήταν το νωρίτερο στάδιο της διαλέκτου Χαριμπόλι της γλώσσας Χίντι, και έτσι είναι ο πρόγονος του Σύγχρονου Πρότυπου Χίντι. Ομιλούταν από τους λαούς της ζώνης Χίντι, ειδικά γύρω από το Δελχί, περίπου τον 13ο–15ο αιώνα. Βεβαιώνεται μόνο μια χούφτα βιβλιογραφία, καθώς και μερικά έργα του ποιητή Αμίρ Χουσράου και μερικούς στίχους από τον άγιο των Σούφι Μπάμπα Φαρίντ στο Αντί Γκρανθ. Τα έργα του Καμπίρ, επίσης, μπορούν να συμπεριληθούν, καθώς χρησιμοποιούν μια διάλεκτο σαν τα Χαριμπόλι. Η γλώσσα τελικά έδωσε τη θέση της στα Ινδουστανικά
rdf:langString
Old Hindi was the earliest stage of the Delhi dialect (Khariboli) of the Hindustani language, and so the ancestor of Modern Hindi and Modern Urdu. It developed from Shauraseni Prakrit and was spoken by the peoples of the Hindi Belt, especially around Delhi, in roughly the 13th–15th centuries. It is attested in only a handful of works of literature, including some works by the poet Amir Khusrau, verses by the poet-saint Namdev, and some verses by the Sufi saint Baba Farid in the Adi Granth. The works of Kabir also may be included, as they use a Khariboli-like dialect. Old Hindi was originally written in Devanagari and later in the Perso-Arabic script as well. Some scholars include Apabhraṃśa poetry as early as 769 AD (Dohakosh by Siddha Sarahapad) within Old Hindi, but this is not generally accepted. With loanwords from Persian being added to Old Hindi's Prakritic base, the language evolved into Hindustani, which further developed into the present day modern languages of Hindi and Urdu.
rdf:langString
Bahasa Hindi Kuno (bahasa Hindi: पुरानी हिन्दी, bahasa Urdu: پرانی ہندی Purānī Hindī) ialah tahap paling awal (Khariboli) bahasa Hindustan, dan juga merupakan bentuk awal bahasa Hindi Baku Modern dan bahasa Urdu Baku Modern. Bahasa ini dituturkan oleh orang-orang di , khususnya di sekitar Delhi, kira-kira pada abad ke-13 hingga ke-15. Ini dibuktikan dalam beberapa sastra saja, termasuk beberapa karya pensyair , Namdev, dan karya dalam Adi Granth. Karya-karya Kabir juga dapat dimasukkan karena menggunakan dialek seperti Khariboli. Pada mulanya, Bahasa Hindi Kuno ditulis dalam aksara Dewanagari, dan kemudian dalam Abjad Perso-Arab juga. Beberapa cendekiawan memasukkan puisi pada awal 769 M yang ditulis dalam bahasa Hindi Kuno, tetapi ini tidak diterima secara umum. Saat ini, bahasa ini berkembang menjadi bahasa Hindustan, dengan kata-kata serapan bahasa Parsi yang ditambahkan ke dalam dasar bahasa Prakrit Hindu Kuno.
rdf:langString
Indo-European
rdf:langString
none
rdf:langString
historical
xsd:nonNegativeInteger
6435