Occamism

http://dbpedia.org/resource/Occamism

الأوكامية (أو الأوكهامية)، هي التعليم الفلسفي واللاهوتي الذي طوره ويليام الأوكامي (1285 - 1347) وتلاميذه، والذي كان له انتشار واسع في القرن الرابع عشر. اختلفت الأوكامية عن المدارس المدرسية الأخرى في نقطتين رئيسيتين: أولاً، جادلت نظرية الأوكامية بقوة في أن الأفراد فقط هم الموجودون، بدلاً من المسلمات أو الجواهر أو المثل الكلية فوق الفردية، وأن المسلمات هي نتاج تجريد من الأفراد بواسطة العقل البشري وليس لديهم وجود خارج العقل. ثانيًا، أنكرت الأوكامية الوجود الحقيقي للمسلمات الميتافيزيقية ودعت إلى تقليل علم الوجود. rdf:langString
Occamism (or Ockhamism) is the philosophical and theological teaching developed by William of Ockham (1285–1347) and his disciples, which had widespread currency in the 14th century. Occamism differed from the other Scholastic schools on two major points: (1) that only individuals exist, rather than supra-individual metaphysical universals, essences, or forms (universals are the mind's abstract products and have no independent existence), and (2) the reduction of ontology. rdf:langString
L'occamismo prende il nome dalla dottrina filosofico-teologica elaborata da Guglielmo d'Occam (1285–1347) ripresa e diffusa nel secolo XIV, nonostante l'opposizione della Chiesa, nelle maggiori università europee dai suoi seguaci Gregorio da Rimini, , Nicola d'Oresme, Giovanni Buridano, Pierre d'Ailly, , Gabriel Biel. che riprendono la dottrina del maestro sulla separazione tra ragione e fede, sull'uso del metodo empirico nella filosofia della natura basato sul principio di economia (o "rasoio di Occam"), sulla distinzione tra il potere civile e quello religioso che governando le anime dei fedeli non può perseguire fini mondani. rdf:langString
Ockhamiści – ruch w ramach filozofii średniowiecznej, obejmujący zwolenników i kontynuatorów myśli Williama Ockhama. Ruch rozpoczął Ockham i Uniwersytet Oksfordzki w XIV wieku. Ockhamiści zostali potępieni przez Kościół katolicki jako głoszący niebezpieczne dla jego nauk tezy. Wielu z ockhamistów było zmuszonych do wyrzeczenia się swych nauk, m.in. Mikołaj z Autrécourt i Jan z Mirecourt, choć część, jak Mikołaj z Oresme lub Albert Saksończyk doszło do wysokich godności kościelnych, zajmując się więcej naukami specjalnymi, niż kwestiami nauk Kościoła. rdf:langString
rdf:langString Occamism
rdf:langString أوكامية
rdf:langString Occamismo
rdf:langString Ockhamiści
xsd:integer 7481147
xsd:integer 1057364395
rdf:langString الأوكامية (أو الأوكهامية)، هي التعليم الفلسفي واللاهوتي الذي طوره ويليام الأوكامي (1285 - 1347) وتلاميذه، والذي كان له انتشار واسع في القرن الرابع عشر. اختلفت الأوكامية عن المدارس المدرسية الأخرى في نقطتين رئيسيتين: أولاً، جادلت نظرية الأوكامية بقوة في أن الأفراد فقط هم الموجودون، بدلاً من المسلمات أو الجواهر أو المثل الكلية فوق الفردية، وأن المسلمات هي نتاج تجريد من الأفراد بواسطة العقل البشري وليس لديهم وجود خارج العقل. ثانيًا، أنكرت الأوكامية الوجود الحقيقي للمسلمات الميتافيزيقية ودعت إلى تقليل علم الوجود.
rdf:langString Occamism (or Ockhamism) is the philosophical and theological teaching developed by William of Ockham (1285–1347) and his disciples, which had widespread currency in the 14th century. Occamism differed from the other Scholastic schools on two major points: (1) that only individuals exist, rather than supra-individual metaphysical universals, essences, or forms (universals are the mind's abstract products and have no independent existence), and (2) the reduction of ontology.
rdf:langString L'occamismo prende il nome dalla dottrina filosofico-teologica elaborata da Guglielmo d'Occam (1285–1347) ripresa e diffusa nel secolo XIV, nonostante l'opposizione della Chiesa, nelle maggiori università europee dai suoi seguaci Gregorio da Rimini, , Nicola d'Oresme, Giovanni Buridano, Pierre d'Ailly, , Gabriel Biel. che riprendono la dottrina del maestro sulla separazione tra ragione e fede, sull'uso del metodo empirico nella filosofia della natura basato sul principio di economia (o "rasoio di Occam"), sulla distinzione tra il potere civile e quello religioso che governando le anime dei fedeli non può perseguire fini mondani.
rdf:langString Ockhamiści – ruch w ramach filozofii średniowiecznej, obejmujący zwolenników i kontynuatorów myśli Williama Ockhama. Ruch rozpoczął Ockham i Uniwersytet Oksfordzki w XIV wieku. Ockhamiści zostali potępieni przez Kościół katolicki jako głoszący niebezpieczne dla jego nauk tezy. Wielu z ockhamistów było zmuszonych do wyrzeczenia się swych nauk, m.in. Mikołaj z Autrécourt i Jan z Mirecourt, choć część, jak Mikołaj z Oresme lub Albert Saksończyk doszło do wysokich godności kościelnych, zajmując się więcej naukami specjalnymi, niż kwestiami nauk Kościoła. Władysław Tatarkiewicz uważa, że ich filozofia jest zaczątkiem dla filozofii nowożytnej.
xsd:nonNegativeInteger 4937

data from the linked data cloud