Oberste Heeresleitung
http://dbpedia.org/resource/Oberste_Heeresleitung an entity of type: Agent
القيادة العليا للجيش (تلفظ ألماني: [ˈoːbɐstə ˈheːʁəsˌlaɪtʊŋ] ، القيادة العليا للجيش أو OHL) أعلى قيادة في الجيش (هير) في الإمبراطورية الألمانية. في الجزء الأخير من الحرب العالمية الأولى، تولت القيادة العليا الثالثة للجيش السلطات الديكتاتورية وأصبحت السلطة السياسية الفعلية في الإمبراطورية.
rdf:langString
Die Oberste Heeresleitung (OHL) war die strategisch-operative Leitung bzw. der Oberbefehl über die aktiven Truppenteile des deutschen Heeres während des Ersten Weltkrieges. Diese Funktion übte faktisch der Chef des Generalstabes des Feldheeres aus.
rdf:langString
El Oberste Heeresleitung (OHL) era la jerarquía más elevada del comando del ejército alemán durante la Primera Guerra Mundial. El comandante supremo del ejército era oficialmente el Káiser Guillermo II, sin embargo, las decisiones eran tomadas por los generales. Especialmente a partir de 1917, el poder de los generales se volvió absoluto y los historiadores hablan de una dictadura militar a partir de entonces.
rdf:langString
The Oberste Heeresleitung (German pronunciation: [ˈoːbɐstə ˈheːʁəsˌlaɪtʊŋ], Supreme Army Command or OHL) was the highest echelon of command of the army (Heer) of the German Empire. In the latter part of World War I, the Third OHL assumed dictatorial powers and became the de facto political authority in the empire.
rdf:langString
L’Oberste Heeresleitung (le « Commandement suprême de l'Armée de terre »), abrégé souvent en OHL, était l'échelon de commandement le plus haut de l'armée de terre allemande pendant la Première Guerre mondiale. Commandé théoriquement par l'empereur Guillaume II, la direction est assurée en réalité par le chef de l'État-major général, poste auxquels se succèdent les généraux Moltke, puis Falkenhayn et enfin Hindenburg.
rdf:langString
陸軍最高司令部（りくぐんさいこうしれいぶ、ドイツ語: ObersteHeeresLeitung, 略号：OHL）は、ドイツ帝国陸軍（Heer）の最高司令部である。第一次世界大戦の混乱の中、帝国指導部や帝国議会の権限を越え、事実上の軍部独裁体制の国家及び戦争最高指導機関として機能した。
rdf:langString
최상급육군지휘부(독일어: Oberste Heeresleitung; OHL)는 제1차 세계대전 당시 독일 제국 육군의 전략작전지휘부 또는 최고총사령부에 해당하는 기관이었다. 그 수장을 야전육군장군참모장(독일어: Chef des Generalstabes des Feldheeres)이라 했다. 야전육군장군참모장이 누구인지에 따라 소 몰트케의 제1차 OHL(독일어: Erste OHL, 1914년), 팔켄하인의 제2차 OHL(독일어: Zweite OHL, 1914년-1916년), 힌덴부르크-루덴도르프의 제3차 OHL(독일어: Dritte OHL, 1916년-1919년) 이렇게 세 단계로 시대를 구분하며, 각 시기마다 조직의 성격이 조금씩 달랐다. 특히 1차대전의 하반기 동안 제3차 OHL은 독일 황제 빌헬름 2세를 허수아비로 만들고 사실상 전권을 장악하여 군부독재권력을 휘둘렀다.
rdf:langString
A oberste Heeresleitung (OHL) era a hierarquia mais elevada do comando do exército alemão durante a Primeira Guerra Mundial. O comandante supremo do exército era oficialmente o Kaiser Guilherme II, porém, as decisões eram tomadas pelos generais. Sobretudo a partir da 1917, o poder dos generais tornou-se absoluto e historiadores falam de uma ditadura militar a partir de então.
rdf:langString
最高陸軍指揮部（德语：Oberste Heeresleitung；简称 OHL）是第一次世界大战中统领德国陆军的最高阶层。德国的海军则由海战指挥部（Seekriegsleitung；简称SKL）统领。 按照当时的德国法律，德皇威廉二世是全体德军的最高统帅，但是最高陸軍指揮部的统帅多数都独立行事。在战争后期与结束时，最高陸軍指揮部实际上取代了政府，成为德国政治的中心。战争初期，最高陸軍指揮部与海战指挥部的合作很不协调，例如在陆军按照施里芬计划经比利时入侵法国前，海军对此计划毫不知情。 战争初期，最高陸軍指揮部的首长是德国总参谋部长赫尔穆特·约翰內斯·路德维希·冯·毛奇（小毛奇）。后来，由于德军在马恩河战役失利，毛奇惟有辞职，由普鲁士战争部长埃里希·冯·法金汉接任。法金汉采取“消耗战”（Abnutzungsschlacht），但是在凡尔登战役中该方略反映了它的局限性——德军未能彻底击败法军。
rdf:langString
Oberste Heeresleitung (OHL, "Direzione suprema degli eserciti") era la denominazione assegnata durante la prima guerra mondiale alla autorità suprema di comando dell'Esercito tedesco. Guidato allo scoppio della guerra europea dal capo di Stato maggiore generale Helmuth von Moltke, e stazionato inizialmente a Coblenza, l'OHL era costituito da numerosi servizi e uffici dotati di strutture di comunicazione e controllo in grado di permettere il coordinamento delle operazioni belliche tedesche su tutti i teatri di guerra. Dopo le dimissioni del generale von Moltke a seguito del fallimento del piano Schlieffen, l'Oberste Heeresleitung venne successivamente guidato dal settembre 1914 all'agosto 1916 dal generale Erich von Falkenhayn, e dall'agosto 1916 alla fine della guerra, dal feldmaresciallo
rdf:langString
De Oberste Heeresleitung (OHL) was het opperbevel van het Duitse keizerlijke leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na twee jaar strijd trok het alle macht naar zich toe in het kader van de volledige inschakeling van de Duitse economie voor de meerfrontenoorlog. Hierbij werden keizer Wilhelm II en de Rijksdag tot instemmingsmachines gedegradeerd, terwijl alleen de onafhankelijke socialisten van de USPD nog tegengas boden. Paul von Hindenburg en Erich Ludendorff waren de laatsten die de OHL leidden.
rdf:langString
Oberste Heeresleitung (OHL) var Tysklands generalstab under första världskriget. Den tyska arméns överbefälhavare var enligt lagen Vilhelm II, men generalerna som satt i försvarsledningen Oberste Heeresleitung bestämde i stort sett självständigt. Detta gällde framför allt mot slutet av första världskriget. För sjökriget var Seekriegsleitung (SKL) ansvarigt.
rdf:langString
rdf:langString
القيادة العليا للجيش القيصري الألماني
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
陸軍最高司令部
rdf:langString
최상급육군지휘부
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
Oberste Heeresleitung
rdf:langString
最高陸軍指揮部
xsd:integer
1628858
xsd:integer
1120034250
xsd:integer
1847
1848
1861
xsd:integer
1916
1922
1934
rdf:langString
General der Infanterie
rdf:langString
Generalfeldmarschall
rdf:langString
Generaloberst
rdf:langString
von Falkenhayn, Erich
rdf:langString
von Hindenburg, Paul
rdf:langString
von Moltke, Helmuth the Younger
rdf:langString
Supreme Army Commander
xsd:integer
1
2
3
rdf:langString
n
rdf:langString
y
rdf:langString
y
rdf:langString
n
rdf:langString
y
xsd:date
1914-09-14
xsd:date
1916-08-29
xsd:date
1919-07-03
xsd:date
1906-01-01
xsd:date
1914-09-14
xsd:date
1916-08-29
rdf:langString
القيادة العليا للجيش (تلفظ ألماني: [ˈoːbɐstə ˈheːʁəsˌlaɪtʊŋ] ، القيادة العليا للجيش أو OHL) أعلى قيادة في الجيش (هير) في الإمبراطورية الألمانية. في الجزء الأخير من الحرب العالمية الأولى، تولت القيادة العليا الثالثة للجيش السلطات الديكتاتورية وأصبحت السلطة السياسية الفعلية في الإمبراطورية.
rdf:langString
Die Oberste Heeresleitung (OHL) war die strategisch-operative Leitung bzw. der Oberbefehl über die aktiven Truppenteile des deutschen Heeres während des Ersten Weltkrieges. Diese Funktion übte faktisch der Chef des Generalstabes des Feldheeres aus.
rdf:langString
El Oberste Heeresleitung (OHL) era la jerarquía más elevada del comando del ejército alemán durante la Primera Guerra Mundial. El comandante supremo del ejército era oficialmente el Káiser Guillermo II, sin embargo, las decisiones eran tomadas por los generales. Especialmente a partir de 1917, el poder de los generales se volvió absoluto y los historiadores hablan de una dictadura militar a partir de entonces.
rdf:langString
The Oberste Heeresleitung (German pronunciation: [ˈoːbɐstə ˈheːʁəsˌlaɪtʊŋ], Supreme Army Command or OHL) was the highest echelon of command of the army (Heer) of the German Empire. In the latter part of World War I, the Third OHL assumed dictatorial powers and became the de facto political authority in the empire.
rdf:langString
L’Oberste Heeresleitung (le « Commandement suprême de l'Armée de terre »), abrégé souvent en OHL, était l'échelon de commandement le plus haut de l'armée de terre allemande pendant la Première Guerre mondiale. Commandé théoriquement par l'empereur Guillaume II, la direction est assurée en réalité par le chef de l'État-major général, poste auxquels se succèdent les généraux Moltke, puis Falkenhayn et enfin Hindenburg.
rdf:langString
陸軍最高司令部（りくぐんさいこうしれいぶ、ドイツ語: ObersteHeeresLeitung, 略号：OHL）は、ドイツ帝国陸軍（Heer）の最高司令部である。第一次世界大戦の混乱の中、帝国指導部や帝国議会の権限を越え、事実上の軍部独裁体制の国家及び戦争最高指導機関として機能した。
rdf:langString
Oberste Heeresleitung (OHL, "Direzione suprema degli eserciti") era la denominazione assegnata durante la prima guerra mondiale alla autorità suprema di comando dell'Esercito tedesco. Guidato allo scoppio della guerra europea dal capo di Stato maggiore generale Helmuth von Moltke, e stazionato inizialmente a Coblenza, l'OHL era costituito da numerosi servizi e uffici dotati di strutture di comunicazione e controllo in grado di permettere il coordinamento delle operazioni belliche tedesche su tutti i teatri di guerra. Dopo le dimissioni del generale von Moltke a seguito del fallimento del piano Schlieffen, l'Oberste Heeresleitung venne successivamente guidato dal settembre 1914 all'agosto 1916 dal generale Erich von Falkenhayn, e dall'agosto 1916 alla fine della guerra, dal feldmaresciallo Paul von Hindenburg, coadiuvato dal quartiermastro generale dell'esercito, generale Erich Ludendorff. L'OHL diresse concretamente la condotta militare della Germania e condizionò anche le scelte strategiche dell'Austria-Ungheria e delle altre potenze alleate, assumendo un ruolo sempre più importante anche nelle decisioni di politica di guerra. L'Oberste Heeresleitung condusse con abilità e grande decisione la guerra mondiale contro i numerosi nemici e riuscì a raggiungere importanti successi, ma ebbe, soprattutto nell'ultimo periodo dominato dai generali von Hindenburg e Ludendorff, un ruolo preponderante all'interno delle strutture di potere del Reich, imponendo una serie di decisioni sempre più oltranziste e aggressive che favorirono il completo isolamento della Germania e la sua sconfitta finale.
rdf:langString
최상급육군지휘부(독일어: Oberste Heeresleitung; OHL)는 제1차 세계대전 당시 독일 제국 육군의 전략작전지휘부 또는 최고총사령부에 해당하는 기관이었다. 그 수장을 야전육군장군참모장(독일어: Chef des Generalstabes des Feldheeres)이라 했다. 야전육군장군참모장이 누구인지에 따라 소 몰트케의 제1차 OHL(독일어: Erste OHL, 1914년), 팔켄하인의 제2차 OHL(독일어: Zweite OHL, 1914년-1916년), 힌덴부르크-루덴도르프의 제3차 OHL(독일어: Dritte OHL, 1916년-1919년) 이렇게 세 단계로 시대를 구분하며, 각 시기마다 조직의 성격이 조금씩 달랐다. 특히 1차대전의 하반기 동안 제3차 OHL은 독일 황제 빌헬름 2세를 허수아비로 만들고 사실상 전권을 장악하여 군부독재권력을 휘둘렀다.
rdf:langString
De Oberste Heeresleitung (OHL) was het opperbevel van het Duitse keizerlijke leger tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na twee jaar strijd trok het alle macht naar zich toe in het kader van de volledige inschakeling van de Duitse economie voor de meerfrontenoorlog. Hierbij werden keizer Wilhelm II en de Rijksdag tot instemmingsmachines gedegradeerd, terwijl alleen de onafhankelijke socialisten van de USPD nog tegengas boden. De OHL zetelde, in de laatste periode van de oorlog, in het Belgische Spa. Om niet de schuld van de nederlaag in 1918 te krijgen verzocht ze de keizer af te treden en naar Nederland te vluchten om politiek asiel aan te vragen; tegelijkertijd moest de voorlopige revolutionaire burgerregering onder leiding van Friedrich Ebert de vredesonderhandelingen openen. Dat leidde tot het ontstaan van de dolkstootlegende. Paul von Hindenburg en Erich Ludendorff waren de laatsten die de OHL leidden.
rdf:langString
A oberste Heeresleitung (OHL) era a hierarquia mais elevada do comando do exército alemão durante a Primeira Guerra Mundial. O comandante supremo do exército era oficialmente o Kaiser Guilherme II, porém, as decisões eram tomadas pelos generais. Sobretudo a partir da 1917, o poder dos generais tornou-se absoluto e historiadores falam de uma ditadura militar a partir de então.
rdf:langString
Oberste Heeresleitung (OHL) var Tysklands generalstab under första världskriget. Den tyska arméns överbefälhavare var enligt lagen Vilhelm II, men generalerna som satt i försvarsledningen Oberste Heeresleitung bestämde i stort sett självständigt. Detta gällde framför allt mot slutet av första världskriget. För sjökriget var Seekriegsleitung (SKL) ansvarigt. När kriget inleddes 1914 var Helmuth von Moltke d.y. generalstabschef. Efter den misslyckade offensiven vid Marne avgick Moltke. Erich von Falkenhayn som var preussisk krigsminister efterträdde honom men även han misslyckades. Den tredje OHL som inrättades i augusti 1916 leddes av Paul von Hindenburg och Erich Ludendorff. Under de sista två åren av första världskriget styrde Hindenburg tillsammans med Ludendorff mer eller mindre Tyskland som en militärdiktatur. Under denna period lyckades de med att sluta separatfred med både Ryssland och Rumänien. I oktober 1918 krävde OHL att den nya regeringen skulle skriva under ett vapenstillestånd då den tyska fronten kunde bryta samman när som helst. Efter revolutionen 1918 arbetade den nya regeringen och OHL tillsammans inom ramen för . Men sedan vände Ludendorff och von Hindenburg. Dolkstötslegenden framställdes först av Ludendorff och von Hindenburg i undersökningsutskottet i Weimarrepublikens Nationalförsamling. De båda f.d. höga officerarna glömde då att de själva efter 1918 års sommaroffensiv 29 september 1918 ställt ultimatum till dåvarande riksregeringen, och fordrat att vapenstilleståndsförhandlingar skulle inledas.
rdf:langString
最高陸軍指揮部（德语：Oberste Heeresleitung；简称 OHL）是第一次世界大战中统领德国陆军的最高阶层。德国的海军则由海战指挥部（Seekriegsleitung；简称SKL）统领。 按照当时的德国法律，德皇威廉二世是全体德军的最高统帅，但是最高陸軍指揮部的统帅多数都独立行事。在战争后期与结束时，最高陸軍指揮部实际上取代了政府，成为德国政治的中心。战争初期，最高陸軍指揮部与海战指挥部的合作很不协调，例如在陆军按照施里芬计划经比利时入侵法国前，海军对此计划毫不知情。 战争初期，最高陸軍指揮部的首长是德国总参谋部长赫尔穆特·约翰內斯·路德维希·冯·毛奇（小毛奇）。后来，由于德军在马恩河战役失利，毛奇惟有辞职，由普鲁士战争部长埃里希·冯·法金汉接任。法金汉采取“消耗战”（Abnutzungsschlacht），但是在凡尔登战役中该方略反映了它的局限性——德军未能彻底击败法军。
rdf:langString
Portrait
xsd:nonNegativeInteger
16278
