Noemvriana

http://dbpedia.org/resource/Noemvriana an entity of type: Thing

Τα Νοεμβριανά, τα οποία ξεκίνησαν στις 18 Νοεμβρίου / 1 Δεκεμβρίου 1916, είναι οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των «Επίστρατων» του Βασιλιά Κωνσταντίνου, και της αποβατικής δύναμης της Συμμαχικής Αντάντ στην Αθήνα, καθώς και το καινοφανές κύμα πολιτικής τρομοκρατίας που τις ακολούθησε, εν μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της κορύφωσης του Εθνικού Διχασμού. rdf:langString

Las Vísperas Griegas (en griego, Νοεμβριανά, «Sucesos de noviembre») es el nombre que reciben los enfrentamientos armados que acontecieron en diciembre (noviembre del calendario juliano entonces vigente en Grecia) entre partidarios del Gobierno realista ateniense y unidades de los Aliados, como consecuencia de las desavenencias políticas que dividían al país respecto a su participación o no en la Primera Guerra Mundial. rdf:langString

The Noemvriana (Greek: Νοεμβριανά, "November Events") of December [O.S. November] 1916, or the Greek Vespers, was a political dispute which led to an armed confrontation in Athens between the royalist government of Greece and the forces of the Allies over the issue of Greece's neutrality during World War I. rdf:langString

Les vêpres grecques, ou événements de novembre (en grec moderne : Νοεμβριανά / Noemvrianá), sont les combats qui opposent, le 1er décembre (18 novembre julien) 1916, des troupes loyalistes du royaume de Grèce à des forces franco-britanniques débarquées à Athènes afin d’y réquisitionner des armes. Le surnom de « vêpres grecques » donné, en Europe occidentale, au massacre qui s'ensuit fait référence aux « vêpres siciliennes » de 1282, durant lesquelles les troupes du roi angevin Charles Ier furent systématiquement massacrées par la population sicilienne. En Grèce, les combats sont, par contre, appelés « événements de novembre », du fait du maintien du calendrier julien dans le pays. rdf:langString

La Noemvriana (in greco moderno: Νοεμβριανά, "Eventi di novembre"), o Vespri greci, fu una disputa politica che portò ad uno scontro armato ad Atene tra il governo monarchico della Grecia e le forze degli Alleati sulla questione della neutralità della Grecia durante la prima guerra mondiale. rdf:langString

O Noemvriana (em grego: Νοεμβριανά, "Eventos de novembro") foi uma disputa política que levou a um confronto armado em Atenas entre o governo realista da Grécia e as forças dos Aliados sobre a questão da neutralidade grega durante a Primeira Guerra Mundial. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Νοεμβριανά του 1916

rdf:langString Vísperas Griegas

rdf:langString Vêpres grecques

rdf:langString Noemvriana

foaf:name

rdf:langString Noemvriana

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 24021691

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1117214995

dbpprop:caption

rdf:langString Bird's eye view of Athens and its suburbs during the Noemvriana clashes, published by The Sphere in December 1916

dbpprop:casualties

xsd:integer 82

xsd:integer 194

rdf:langString c.100 Venizelists executed

dbpprop:combatant

rdf:langString Kingdom of Greece

rdf:langString Venizelists

dbpprop:commander

rdf:langString Ioannis Metaxas

rdf:langString Anastasios Papoulas

rdf:langString Viktor Dousmanis

rdf:langString Dartige du Fournet

dbpprop:conflict

rdf:langString Noemvriana

dbpprop:date

xsd:gMonthDay --12-01

dbpprop:imageSize

xsd:integer 300

dbpprop:partof

rdf:langString the First World War and the National Schism

dbpprop:result

rdf:langString Evacuation of Athens by the Allies. The Allies recognize the Provisional Government of National Defence.

dbpprop:strength

xsd:integer 3000

rdf:langString max. 20,000

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Τα Νοεμβριανά, τα οποία ξεκίνησαν στις 18 Νοεμβρίου / 1 Δεκεμβρίου 1916, είναι οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των «Επίστρατων» του Βασιλιά Κωνσταντίνου, και της αποβατικής δύναμης της Συμμαχικής Αντάντ στην Αθήνα, καθώς και το καινοφανές κύμα πολιτικής τρομοκρατίας που τις ακολούθησε, εν μέσω του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της κορύφωσης του Εθνικού Διχασμού. Οι δυνάμεις των Συμμάχων της Αντάντ εισέβαλαν στην Αθήνα με σκοπό να επιτάξουν οπλισμό ως αντάλλαγμα για την αμαχητί παράδοση της οχυρωματικής γραμμής του Ρούπελ και την παράδοση της Ανατολικής Μακεδονίας στη Βουλγαρία (των Κεντρικών Δυνάμεων) από τον Βασιλιά Κωνσταντίνο και τον Ιωάννη Μεταξά, τον Μάιο και τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου(1916), αντίστοιχα. Η επέμβαση των Συμμάχων, αν και τυπικά νικηφόρα, στερούνταν στρατηγικού βάθους, ενώ έπληξε το γόητρο των γαλλοβρετανών λόγω και της αναπάντεχης άμυνας του «Συνδέσμου των Επίστρατων», αντι-βενιζελικού και φιλομοναρχικού στρατιωτικού σχηματισμού της κυβέρνησης της Ελλάδας. Παράλληλα, στην πρωτεύουσα οι ίδιοι σχηματισμοί είχαν ξεκινήσει κύμα διώξεων των αντι-βενιζελικών, που κατέληξε μετά την επέμβαση σε ανοικτή τρομοκρατία, με δεκάδες θανάτους από λιντσάρισμα και εκτεταμένες καταστροφές της περιουσίας τους. Ο στόχος των Συμμάχων επιτεύχθηκε τελικά τον Μάιο-Ιούνιο του επόμενου χρόνου (1917), αφότου ο οίκος των Ρομανόφ, μοναδικοί υποστηρικτές του Κωνσταντίνου στην Αντάντ, είχε καθαιρεθεί, και ύστερα από σκληρό και πολύμηνο ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας, όταν με νέο τελεσίγραφο για βομβαρδισμό της Αθήνας και κατάληψη του Πειραιά από το ναυτικό τους, επέβαλαν την εκδίωξη του Βασιλιά Κωνσταντίνου, Γάλλο Αρμοστή για τη χώρα, επαναφορά του Βενιζέλου ως πρωθυπουργού ολόκληρης, πλέον, της επικράτειας (λήγοντας, φαινομενικά, τον Εθνικό Διχασμό υπέρ του τελευταίου), και καθολική επιστράτευση για τη στήριξη της Αντάντ. Η ονομασία ελληνικοί εσπερινοί η οποία δόθηκε, στη Δυτική Ευρώπη, στη σφαγή που ακολούθησε παραπέμπει στους «σικελικούς εσπερινούς» του 1282, στη διάρκεια των οποίων οι δυνάμεις του Ανδεγαυού βασιλιά Καρόλου Α΄ σφαγιάστηκαν συστηματικά από τον ντόπιο σικελικό πληθυσμό. Στην Ελλάδα, οι συγκρούσεις αποκαλούνταν, ωστόσο, «Νοεμβριανά», λόγω της διατήρησης του Ιουλιανού Ημερολογίου στη χώρα.

rdf:langString Las Vísperas Griegas (en griego, Νοεμβριανά, «Sucesos de noviembre») es el nombre que reciben los enfrentamientos armados que acontecieron en diciembre (noviembre del calendario juliano entonces vigente en Grecia) entre partidarios del Gobierno realista ateniense y unidades de los Aliados, como consecuencia de las desavenencias políticas que dividían al país respecto a su participación o no en la Primera Guerra Mundial. El Gobierno griego tuvo desacuerdos con los Aliados desde el comienzo de la guerra mundial. La entrega del fuerte fronteriza de en mayo de 1916 a los Imperios Centrales, a un contingente de tropas principalmente búlgaras fue el primer acontecimiento que terminó desembocando en los enfrentamientos de las Vísperas Griegas. Los Aliados temían que existiese algún pacto secreto entre el Gobierno real griego y los Imperios Centrales. Tal acuerdo hubiese amenazado a las divisiones aliadas desplegadas en Macedonia, en torno a Salónica, desde finales de 1915. Los Aliados y el monarca griego Constantino I mantuvieron intensas negociaciones a lo largo del verano de 1916. El rey quería mantener la neutralidad griega en la guerra mundial, posición que favorecía indirectamente a los Imperios Centrales, mientras que los Aliados pretendían que el Ejército griego se desmovilizase y entregase tanto armamento como había cedido a los imperios en Rupel, como aval de que mantendría verdaderamente su neutralidad. Al final del verano, el fracaso de las conversaciones, el avance búlgaro en Macedonia oriental y la orden gubernamental al Ejército griego de que no se opusiese a la marcha de los búlgaros originaron un pronunciamiento militar venizelista de oficiales de Salónica favorable a los Aliados. El anterior primer ministro Eleftherios Venizelos, que había simpatizado con estos desde el principio de la contienda, instaló un Gobierno provisional en el norte de Grecia. Comenzó además a organizar un ejército para expulsar a Bulgaria de los territorios de los que se había apoderado hasta entonces, lo que polarizó la política griega. La inclusión de tropas griegas entre las aliadas y la división de Grecia como consecuencia de la proclamación del Gobierno rival de Salónica desató una serie de protestas contra los Aliados en Atenas. A finales de octubre de 1916, estos y el rey Constantino alcanzaron por fin un acuerdo, secreto, pero los consejeros militares del soberano le obligaron a renunciar a él. Para imponer sus deseos, los Aliados desembarcaron un pequeño continente de tropas en la capital griega el 18 de noviembrejul./ 1 de diciembre de 1916greg.. Este chocó con los partidarios del rey y se produjeron una serie de combates, que concluyeron con la tregua que se acordó a final del día. Al siguiente de que los Aliados evacuaran Atenas, una muchedumbre partidaria del rey recorrió la ciudad, persiguiendo a los seguidores de Venizelos. Los disturbios se prolongaron tres días y recibieron el nombre de «Vísperas Griegas» (Noemvriana en griego, por suceder en noviembre según el calendario vigente entonces, el juliano). El suceso originó una gran división entre los partidarios del rey y los de Venizelos, que supuso un preludio del posterior cisma nacional. Los Aliados decidieron derrocar a Constantino tras las «Vísperas» e implantaron un bloqueo naval de las regiones aún obedientes al Gobierno de Atenas. Tras la abdicación del rey el 15 de junio de 1917, el país volvió a quedar unido bajo el nuevo soberano, Alejandro, hijo de Constantino, y el Gobierno de Venizelos. Además, entró finalmente en guerra del lado aliado. En 1918, la contribución del Ejército griego permitió a los Aliados gozar de superioridad frente al enemigo en el frente macedonio. Los Aliados vencieron a los Imperios Centrales en este frente en el otoño de ese año, liberaron Serbia y contribuyeron a poner fin a la guerra gracias a las victorias en los Balcanes.

rdf:langString Les vêpres grecques, ou événements de novembre (en grec moderne : Νοεμβριανά / Noemvrianá), sont les combats qui opposent, le 1er décembre (18 novembre julien) 1916, des troupes loyalistes du royaume de Grèce à des forces franco-britanniques débarquées à Athènes afin d’y réquisitionner des armes. Le surnom de « vêpres grecques » donné, en Europe occidentale, au massacre qui s'ensuit fait référence aux « vêpres siciliennes » de 1282, durant lesquelles les troupes du roi angevin Charles Ier furent systématiquement massacrées par la population sicilienne. En Grèce, les combats sont, par contre, appelés « événements de novembre », du fait du maintien du calendrier julien dans le pays. Dès le début de la Première Guerre mondiale, des tensions très vives se manifestent entre les gouvernements de la Triple-Entente et la Grèce, qui souhaite maintenir sa neutralité durant le conflit. Cependant, c’est la reddition sans condition, en mai 1916, du fort Rupel, une importante place forte grecque située en Macédoine, face aux troupes bulgares, qui conduit au refroidissement des relations entre le royaume hellène et les Alliés. À partir de ce moment, l’Entente, et surtout la France, soupçonne le roi Constantin Ier et son gouvernement d’avoir conclu en secret une alliance avec les puissances centrales et de menacer ainsi l’armée française d'Orient, établie à Thessalonique depuis octobre 1915. Durant tout l’été 1916, des négociations diplomatiques sont entreprises entre Athènes et l’Entente, qui demande au roi de lui remettre l’équivalent des armes capturées par les Bulgares au fort Rupel. Cependant, l’échec des négociations et l’occupation d’une partie de la Macédoine par l’armée bulgare favorisent la proclamation d’un gouvernement de défense nationale par l’ancien Premier ministre grec pro-Alliés Elefthérios Venizélos, à Thessalonique. Le soutien des Alliés à l'homme politique crétois provoque le « Schisme national », une guerre civile larvée entre monarchistes pacifistes neutralistes, et vénizélistes bellicistes pro-Alliés. Malgré tout, fin octobre, un accord secret est signé entre le gouvernement de Constantin Ier et la diplomatie alliée. Des pressions de l’état-major royaliste et la maladresse des vénizélistes conduisent toutefois le souverain à renoncer à l’accord. Toujours désireux de récupérer les armes exigées, le vice-amiral Louis Dartige du Fournet débarque à Athènes à la tête d'un petit contingent franco-britannique, le 1er décembre (18 novembre julien) 1916. Les troupes de l’Entente sont alors accueillies par un feu nourri des troupes royales grecques. Après une journée de combats, un compromis est trouvé entre les belligérants et les survivants, qui rembarquent pacifiquement. Le départ des Alliés déclenche, durant trois jours, une féroce répression contre les vénizélistes dans la capitale hellénique. Sur le front macédonien comme à Paris et à Londres, les conséquences de ces « vêpres » ne se font pas attendre. Louis Dartige du Fournet est ainsi démis de ses fonctions tandis qu’un blocus naval très strict est imposé à la Grèce. Surtout, le gouvernement de défense nationale de Venizélos est en partie reconnu par les Alliés. Enfin, à Londres, le Premier ministre Herbert Henry Asquith et une partie de son cabinet démissionnent le 5 décembre tandis qu’à Paris, un important remaniement ministériel est opéré le 12.

rdf:langString The Noemvriana (Greek: Νοεμβριανά, "November Events") of December [O.S. November] 1916, or the Greek Vespers, was a political dispute which led to an armed confrontation in Athens between the royalist government of Greece and the forces of the Allies over the issue of Greece's neutrality during World War I. Friction existed between the two sides from the beginning of World War I. The unconditional surrender of the border fortress of Roupel in May 1916 to the Central Powers' forces, mainly composed of Bulgarian troops, was the first event that led to the Noemvriana. The Allies feared the possibility of a secret pact between the Greek royalist government and the Central Powers. Such an alliance would endanger the Allied army in Macedonia bivouacking around Thessaloniki since the end of 1915. Intensive diplomatic negotiations between King Constantine I and Allied diplomats took place throughout the summer. The king wanted Greece to maintain her neutrality, a position that would favor the Central Powers plans in the Balkans while the Allies wanted demobilization of the Hellenic army and the surrender of war materiel equivalent to what was lost at Fort Roupel as a guarantee of Greece's neutrality. By the end of the summer of 1916, the failure of negotiations, along with the Bulgarian Army's advance in eastern Macedonia and the Greek government's orders for the Hellenic army not to offer resistance, led to a military coup by Venizelist military officers in Thessaloniki with the support of the Allies. The former Prime Minister Eleftherios Venizelos, who from the very beginning supported the Allies, established a provisional government in northern Greece. He began forming an army to liberate areas lost to Bulgaria, but this effectively split Greece into two entities. The inclusion of the Hellenic army along with Allied forces, as well as the division of Greece, sparked several anti-Allied demonstrations in Athens. In late October, a secret agreement was reached between the king and the Allied diplomats. The pressure from the military advisers forced the king to abandon this agreement. In an attempt to enforce their demands, the Allies landed a small contingent in Athens on 1 December [O.S. 18 November] 1916. However, it met organized resistance and an armed confrontation took place until a compromise was reached at the end of the day. The day after the Allied contingent evacuated from Athens, a royalist mob began rioting throughout the city, targeting supporters of Venizelos. The rioting continued for three days, and the incident became known as the Noemvriana in Greece, which in the Old Style calendar occurred during the month of November. The incident drove a deep wedge between the Venizelists and the royalists, bringing closer what would become known as the National Schism. Following the Noemvriana, the Allies, determined to remove Constantine I, established a naval blockade to isolate areas which supported the king. After the resignation of the king on 15 June 1917, Greece unified under a new king, Alexander, Constantine I's son, and the leadership of Eleftherios Venizelos. It joined World War I on the side of the Allies. By 1918, the mobilized Hellenic Army provided the numerical superiority the Allies needed on the Macedonian front. The Allied army shortly thereafter defeated the Central Powers forces in the Balkans, followed by the liberation of Serbia and the conclusion of World War I.

rdf:langString La Noemvriana (in greco moderno: Νοεμβριανά, "Eventi di novembre"), o Vespri greci, fu una disputa politica che portò ad uno scontro armato ad Atene tra il governo monarchico della Grecia e le forze degli Alleati sulla questione della neutralità della Grecia durante la prima guerra mondiale. L'attrito esisteva tra le due parti dall'inizio della prima guerra mondiale. La resa incondizionata della fortezza di confine di Rupel nel maggio 1916 alle forze degli Imperi centrali, composte principalmente dalle truppe bulgare, fu il primo evento che portò alla Noemvriana. Gli alleati temevano la possibilità di un patto segreto tra il governo monarchico greco e gli Imperi centrali. Tale alleanza avrebbe messo in pericolo l'esercito alleato in Macedonia che stazionava intorno a Salonicco dalla fine del 1915. Durante l'estate si svolsero intense trattative diplomatiche tra il re Costantino I e i diplomatici alleati. Il re voleva che la Grecia mantenesse la sua neutralità, una posizione che avrebbe favorito i piani degli Imperi centrali nei Balcani, mentre gli Alleati volevano la smobilitazione dell'esercito greco e la consegna del materiale bellico equivalente a quello perso alla Fortezza di Rupel come garanzia della neutralità della Grecia. Entro la fine dell'estate del 1916, il fallimento dei negoziati, insieme all'avanzata dell'esercito bulgaro nella Macedonia orientale e agli ordini del governo greco per l'esercito greco di non opporre resistenza, portò a un colpo di Stato militare da parte degli ufficiali militari venizelisti a Salonicco con il sostegno degli Alleati. L'ex primo ministro Eleftherios Venizelos, che fin dall'inizio aveva sostenuto gli Alleati, istituì un governo provvisorio nel nord della Grecia. Iniziò a formare un esercito per liberare le aree perse in Bulgaria, ma ciò divise a tutti gli effetti la Grecia in due entità. L'inclusione dell'esercito greco insieme alle forze alleate, così come la divisione della Grecia, scatenò diverse manifestazioni anti-alleate ad Atene. Alla fine di ottobre fu raggiunto un accordo segreto tra il re e i diplomatici alleati. La pressione dei consiglieri militari costrinse il re ad abbandonare questo accordo. Nel tentativo di far rispettare le loro richieste, gli Alleati sbarcano un piccolo contingente ad Atene il 1º dicembre [18 novembre del calendario giuliano]. Tuttavia, incontrò una resistenza organizzata ed ebbe luogo uno scontro armato fino al raggiungimento di un compromesso alla fine della giornata. Il giorno dopo l'evacuazione del contingente alleato da Atene, una folla monarchica iniziò a ribellarsi in tutta la città, prendendo di mira i sostenitori di Venizelos. La rivolta continuò per tre giorni e l'incidente divenne noto come Noemvriana in Grecia, che nel calendario giuliano si verificò durante il mese di novembre. L'incidente creò una profonda spaccatura tra i venizelisti e i realisti, avvicinando quello che sarebbe diventato noto come lo scisma nazionale. In seguito alla Noemvriana, gli Alleati, decisi a rimuovere Costantino I, stabilirono un blocco navale per isolare le zone che sostenevano il re. Dopo le dimissioni del re il 15 giugno 1917, la Grecia si congiunse sotto un nuovo re, Alessandro, figlio di Costantino I, e sotto la guida di Eleftherios Venizelos e si unì alla prima guerra mondiale a fianco degli Alleati. Nel 1918, l'esercito greco mobilitato fornì la superiorità numerica di cui gli alleati avevano bisogno sul fronte macedone. L'esercito alleato poco dopo sconfisse le forze degli Imperi centrali nei Balcani, seguito dalla liberazione della Serbia e dalla conclusione della prima guerra mondiale.

rdf:langString O Noemvriana (em grego: Νοεμβριανά, "Eventos de novembro") foi uma disputa política que levou a um confronto armado em Atenas entre o governo realista da Grécia e as forças dos Aliados sobre a questão da neutralidade grega durante a Primeira Guerra Mundial. O atrito existiu entre os dois lados desde o início da Primeira Guerra. A rendição incondicional da fortaleza da fronteira de , em maio de 1916, às forças das Potências Centrais, principalmente composta por tropas , foi o primeiro evento que levou ao Noemvriana. Os aliados temiam a possibilidade de um pacto secreto entre o governo realista grego e as Potências Centrais. Tal aliança pôr em perigo o exército aliado na Macedônia que vivia em torno de Tessalônica desde o final de 1915. As negociações diplomáticas intensivas entre o rei Constantino I e os diplomatas aliados ocorreram durante todo o verão. O rei queria que a Grécia mantivesse a sua neutralidade, uma posição que favoreceria os planos das Potências Centrais nos Balcãs, enquanto os Aliados queriam a desmobilização do exército grego e o material de entrega de guerra equivalente ao que foi perdido em como garantia da neutralidade da Grécia. No final do verão de 1916, o fracasso das negociações, juntamente com o avanço do exército búlgaro na Macedônia Oriental e as ordens do governo grego para o exército não oferecer resistência, levaram a um golpe militar de oficiais militares em Salônica com o apoio dos Aliados. O ex-primeiro-ministro Eleftherios Venizelos, que desde o início apoiou os Aliados, estabeleceu um governo provisório no norte da Grécia. Ele começou a formar um exército para libertar áreas perdidas para a Bulgária, mas isso efetivamente dividiu a Grécia em duas entidades. A inclusão do exército grego junto com as forças aliadas, bem como a divisão da Grécia, desencadeou várias manifestações anti-aliadas em Atenas. No final de outubro, um acordo secreto foi alcançado entre o rei e os diplomatas aliados. A pressão dos conselheiros militares forçou o rei a abandonar este acordo. Na tentativa de fazer cumprir suas demandas, os Aliados conseguiram um pequeno contingente em Atenas em 1 de dezembro de 1916. No entanto, encontrou resistência organizada e um confronto armado ocorreu até chegar a um compromisso no final do dia. No dia seguinte ao contingente aliado evacuado de Atenas, uma multidão realista começou a se revoltar em toda a cidade, visando apoiantes de Venizelos. Os tumultos continuaram por três dias e o incidente tornou-se conhecido como Noemvriana na Grécia. O incidente fez uma profunda cunha entre os Venizelistas e os realistas, aproximando o que seria conhecido como o Cisma Nacional. Após o Noemvriana, os Aliados, decididos a remover Constantino I, estabeleceram um bloqueio naval para isolar as áreas que sustentavam o rei. Após a demissão do rei em 15 de junho de 1917, a Grécia se uniu sob um novo rei, Alexandre, filho de Constantino I e a liderança de Eleftherios Venizelos. Juntou-se à Primeira Guerra Mundial ao lado dos Aliados. Em 1918, o exército grego mobilizado forneceu a superioridade numérica que os Aliados precisavam na Frente da Macedônia. O exército aliado logo depois derrotou as forças das Potências Centrais nos Balcãs, seguida da libertação da Sérvia e da conclusão da Primeira Guerra Mundial.

dbpedia-owl:wikiPageLength

xsd:nonNegativeInteger 40620

dbpedia-owl:causalties

xsd:string 82

dbpedia-owl:combatant

xsd:string Kingdom of Greece

xsd:string Venizelists(disputed)

dbpedia-owl:date

xsd:date 1916-11-20

dbpedia-owl:result

xsd:string Evacuation of Athens by the Allies. The Allies recognize theProvisional Government of National Defence.

dbpedia-owl:strength