Nikah mut'ah
http://dbpedia.org/resource/Nikah_mut'ah
زواج المتعة أو الزواج المؤقت أو الزواج المنقطع أو النكاح المنقطع هو زواج يتقوم بالعقد والمدّة والمهر المعيّنين، لا يتوارث الزوجان فيه ولا تجب النفقة للمرأة على الزوج، يقول بتحريمه كلٌ من أهل السنة والجماعة والإباضية والزيدية والإسماعلية أنه كان على عهد النبي ثم حرمه النبي، ويعتبرونه من الأنكحة الباطلة المحرمة ولا يجوز لأحد الإقدام عليه ولا التفكير فيه، بينما يرى الشيعة الاثنا عشرية أنه «حلال وأن الذي نهي عنه هو عمر بن الخطاب وليس الرسول».
rdf:langString
Le mariage temporaire (en arabe : زواج المؤقت, zawādj al-mu’aqat), mariage de plaisir (نكاح المتعة, nik'ah al-mut'a) ou mut'a, est un mariage contracté pour une durée déterminée convenue entre les époux. Ce mariage ne peut se faire que sous certaines conditions. Cette institution pré-islamique est toujours reconnue par les chiites sous le nom de sigheh (persan : صیغه) et, bien que le sunnisme le condamne, il est cependant régulièrement pratiqué dans ses aires d'influences.
rdf:langString
니카 무타(Nikah mut'ah)는 시아파(열두 이맘파) 관습으로 지참금을 지불하고 계약 결혼하는 것이다.
rdf:langString
Тимчасовий шлюб, мут'а (نكاح المتعة, сиге (перс. سيغهسيغه, English: wedlease) — форма шлюбу в ісламі, що укладається на певний строк. Тимчасовий шлюб дозволений у шиїтів і заборонений у сунітів. Даний шлюб визначається парою за взаємною домовленістю на якийсь термін. При цьому в договорі обумовлюється утримання дружини замість махра і винагороду при розірванні шлюбу.
rdf:langString
Временный брак, мут’а (араб. نكاح المتعة — брак для удовольствия или временный брак, сигэ (перс. صیغه) — форма брака у Шиитов, заключаемого на определённый срок. Временный брак дозволен у шиитов и запрещён у суннитов. Данный брак определяется парой по взаимной договорённости на какой-либо срок. При этом в договоре оговаривается содержание жены вместо махра и вознаграждение при расторжении брака.
rdf:langString
Mut'ah eller nikah al-mut'ah (arabiska: زواج المتعة), eller sigheh (persiska: صیغه ، ازدواج موقت), bokstavligen njutningsäktenskap, är ett tidsbegränsat, religiöst giftermål inom islam och är en tradition som går att finna långt tillbaka i arabisk tradition, före profeten Muhammeds tid. Enligt de olika traditionerna inom islam har Muhammeds inställning till mut'ah tolkats på olika sätt.
rdf:langString
私密临时婚姻 （阿拉伯语：نكاح المتعة，羅馬化：nikah al-mut'ah），在伊朗称为希盖，希杰 （波斯語：صیغه），是在什叶十二伊玛目派伊斯兰教中实行的私人和口头临时婚姻合同，其中必须指定婚姻的持续时间和麦亥尔并提前商定。 这是以口头或书面形式订立的私人合同。与伊斯兰教中的其他婚姻形式一样，需要声明结婚意向并接受条款。 什叶派穆斯林根据，穆罕默德批准了临时婚姻，但在禁止卖淫的文化中，这反而被用作性工作者的合法掩护。一些西方作家认为，临时婚姻类似于卖淫。 一些消息来源说，临时婚姻没有规定的最短或最长期限，但其他人，例如《牛津伊斯兰教词典》，表明婚姻的最短期限是有争议的，建议至少三天、三个月或一年的期限。 一些穆斯林和西方学者表示，私密临时婚姻和允许临时婚姻都是伊斯兰教徒试图在宗教上禁止卖淫，否则是禁止的。宰德派拒绝私密临时婚姻。
rdf:langString
Mut'a aŭ portempa geedziĝo (en la araba:زواج المؤقت, zawādj al-mu’aqat), geedziĝo de plezuro (نكاح المتعة nik'ah al-mut'a) estas geedziĝo kontraktinta por fiksita daŭro interkonsentita inter la geedzoj. Tiu geedziĝo povas nur okazi sub iuj kondiĉoj. Mut'a estas ankaŭ konata en Irano sub la nomo de sigheh (perse صیغه). Pli kaj pli de sunaismaj ulemoj vidas en la portempa geedziĝo alternativon al la prostituado aŭ al la konkubineco de gejunuloj, kvankam la kutimo de portempa geedziĝo antaŭ la vera geedziĝo por testi la paron, restas kondamnita praktiko disvastiĝante sin nuntempe
rdf:langString
Nikah mut'ah (árabe: نکاح المتعة, nikāḥ al-mutʿah), literalmente "matrimonio de placer";o Sigheh (en persa, صیغه) es un tipo de contrato de matrimonio privado y de palabra o escrito practicado en el chiismo duodecimano en el cual la duración del matrimonio y la mahr deben ser especificados y acordados por adelantado. Algunos eruditos musulmanes y occidentales han sostenido que tanto el nikah mut'ah como el Nikah misyar son vanos intentos musulmanes de darle un marco religioso a la prostitución que se encuentra prohibida.
rdf:langString
Die Mutʿa-Ehe (arabisch نكاح المتعة, DMG nikāḥ al-mutʿa ‚Ehe des Genusses‘) oder Sigheh-Ehe (persisch صیغه, DMG ṣīġe, ‚Formel‘), deutsch auch Zeitehe, ist eine zeitlich begrenzte Ehe, die von zwölfer-schiitischen Muslimen als zulässig (Mubāh) angesehen wird und für einen Zeitraum von einer halben Stunde bis 99 Jahre geschlossen wird. Die übrigen islamischen Gruppierungen lehnen diese Form der Ehe mehrheitlich ab (siehe auch Islamische Ehe).
rdf:langString
Nikah mut'ah Arabic: نكاح المتعة, romanized: nikāḥ al-mutʿah, literally "pleasure marriage"; temporary marriage or Sigheh (Persian: صیغه ، ازدواج موقت) is a private and verbal temporary marriage contract that is practiced in Twelver Shia Islam in which the duration of the marriage and the mahr must be specified and agreed upon in advance. It is a private contract made in a verbal or written format. A declaration of the intent to marry and an acceptance of the terms are required as in other forms of marriage in Islam.
rdf:langString
Nikah mutah, nikah kontrak (abjad Arab: نكاح المتعة nikāḥ al-mut'aṯ, harfiah: pernikahan kesenangan), atau lebih dikenal dengan istilah kawin kontrak adalah pernikahan dalam tempo masa tertentu. Menurut mazhab Syiah, nikah mutah adalah pernikahan dalam masa waktu yang telah ditetapkan dan setelah itu ikatan perkawinan tersebut sudah tidak berlaku lagi. Contohnya, seorang lelaki melakukan perkawinan dengan akad nikah sebagai berikut, "Aku menikahimu selama satu bulan atau satu tahun." Kemudian, wanita itu menjawab, "Aku terima." Maka masa nikah suami-istri akan berakhir dalam waktu sesuai dengan akad tersebut.
rdf:langString
La mutʿa in arabo: ﻣﺘﻌـة, mutʿa , ovvero nikāḥ movaqat in farsi è un istituto matrimoniale vigente nel contesto islamico sciita che regolamenta un matrimonio temporaneo, vale a dire un vincolo la cui durata è assoggettata a un termine prefissato (ilā ajal musammā, secondo la formula araba), stabilito prima che i coniugi contraggano il matrimonio.
rdf:langString
Nikah al-mut'ah (Arabisch:نكاح المتعة (huwelijk van genot)) of het Perzische sighe is een onder strikte voorwaarden geoorloofd tijdelijk huwelijk op basis van Soera An-Nisa, aya 24. Dit huwelijk is slechts geldig voor een beperkt deel van de moslims, namelijk de usuli's, die een stroming vormen binnen de twaalvers, en behoren tot de sjiieten. Binnen alle andere stromingen van de islam wordt deze aya met behulp van tafsir anders geïnterpreteerd. Doorgaans wordt alleen een huwelijk geaccepteerd, dat in beginsel niet tijdelijk is. Alleen de usuli's kennen dus twee soorten van het huwelijk.
rdf:langString
Małżeństwo mut’a (mut’a znaczy przyjemność, rozkosz, English: ''wedlease'') – małżeństwa czasowe zawierane przez Irańczyków wyznania szyickiego. Małżeństwo mut’a wywodzi się z sytuacji, w której mężczyźni przebywają dłuższy czas poza domem w związku z udziałem w wojnie bądź uczestnictwem w pielgrzymce – są zatem daleko od swoich stałych żon. Mogą wówczas zawierać małżeństwa trwające przez z góry ustanowiony okres (od kilku dni do kilku lat), którego końcowy moment wyznaczony jest przez ich powrót do domu. Tylko mężczyźni mają prawo do równoległego małżeństwa (to jest czasowego małżeństwa mut’a) obok małżeństwa stałego, kobiety zaś nie. Mogą w nim uczestniczyć, ale nie mogą mieć jednocześnie stałych mężów. (Jednak o instytucji mut’a piszą autorzy zajmujący się społeczeństwami arabskimi w ok
rdf:langString
rdf:langString
زواج المتعة
rdf:langString
Mutʿa-Ehe
rdf:langString
Mut'a
rdf:langString
Nikah mut‘ah
rdf:langString
Nikah mutah
rdf:langString
Mut'a
rdf:langString
Mut'a
rdf:langString
니카 무타
rdf:langString
Nikah mut'ah
rdf:langString
Nikahu al-mut'ah
rdf:langString
Małżeństwo mut'a
rdf:langString
Временный брак
rdf:langString
Mut'ah
rdf:langString
Тимчасовий шлюб
rdf:langString
私密临时婚姻
xsd:integer
30864397
xsd:integer
1107256508
rdf:langString
زواج المتعة أو الزواج المؤقت أو الزواج المنقطع أو النكاح المنقطع هو زواج يتقوم بالعقد والمدّة والمهر المعيّنين، لا يتوارث الزوجان فيه ولا تجب النفقة للمرأة على الزوج، يقول بتحريمه كلٌ من أهل السنة والجماعة والإباضية والزيدية والإسماعلية أنه كان على عهد النبي ثم حرمه النبي، ويعتبرونه من الأنكحة الباطلة المحرمة ولا يجوز لأحد الإقدام عليه ولا التفكير فيه، بينما يرى الشيعة الاثنا عشرية أنه «حلال وأن الذي نهي عنه هو عمر بن الخطاب وليس الرسول».
rdf:langString
Die Mutʿa-Ehe (arabisch نكاح المتعة, DMG nikāḥ al-mutʿa ‚Ehe des Genusses‘) oder Sigheh-Ehe (persisch صیغه, DMG ṣīġe, ‚Formel‘), deutsch auch Zeitehe, ist eine zeitlich begrenzte Ehe, die von zwölfer-schiitischen Muslimen als zulässig (Mubāh) angesehen wird und für einen Zeitraum von einer halben Stunde bis 99 Jahre geschlossen wird. Die übrigen islamischen Gruppierungen lehnen diese Form der Ehe mehrheitlich ab (siehe auch Islamische Ehe). Eine ähnliche Ehe auf Zeit gibt bzw. gab es auf stammesrechtlicher Grundlage beispielsweise in Äthiopien bei den Amhara und Tigrinya unter der Bezeichnung Dämoz (amharisch ደሞዝ ‚Lohn‘).
rdf:langString
Mut'a aŭ portempa geedziĝo (en la araba:زواج المؤقت, zawādj al-mu’aqat), geedziĝo de plezuro (نكاح المتعة nik'ah al-mut'a) estas geedziĝo kontraktinta por fiksita daŭro interkonsentita inter la geedzoj. Tiu geedziĝo povas nur okazi sub iuj kondiĉoj. Mut'a estas ankaŭ konata en Irano sub la nomo de sigheh (perse صیغه). Nomita sigheh en Irano, la praktiko de la portempaj geedziĝoj estas permesata en la ŝijaisma Islamo, sed kondamnita en la sunnisma Islamo. Portempaj geedziĝoj ankaŭ disvastiĝis en Sirio dum la siria interna milito, sub la influo de la ŝijaismaj milicoj por-iranaj kiel Hizbulaho, kiu ekzercas tiun praktikon ankaŭ en Libano. Se la nomo mut'a mem estas vaste malakceptata en la sunaisma mondo, ĉi tiu akceptis, ekde la 9-a jarcento, la ideon de portempaj geedziĝoj. Pli kaj pli de sunaismaj ulemoj vidas en la portempa geedziĝo alternativon al la prostituado aŭ al la konkubineco de gejunuloj, kvankam la kutimo de portempa geedziĝo antaŭ la vera geedziĝo por testi la paron, restas kondamnita praktiko disvastiĝante sin nuntempe La portempa geedziĝo ne obeas al la leĝoj de la heredo en la islamo. Tiel, la portempa edzino ne heredas de ŝia edzo se tiu lasta forpasas, kaj inverse. La maksimuma nombro de edzinoj (kvar por daŭra geedziĝo) povas altiĝi kadre de portempaj geedziĝoj. La viro povas ankaŭ simple decidi, ke la geedziĝo prenu finon simple detruante la kontrakton. La virino aliflanke ne povas fini la kontrakton antaŭtempe. Eĉ se ŝia edzo volas, ŝi ne havas rajtojn kaj ŝi devas klopodi elturniĝi. Ne malofte ŝi postrestas surstrate, foje kun infano.
rdf:langString
Nikah mut'ah (árabe: نکاح المتعة, nikāḥ al-mutʿah), literalmente "matrimonio de placer";o Sigheh (en persa, صیغه) es un tipo de contrato de matrimonio privado y de palabra o escrito practicado en el chiismo duodecimano en el cual la duración del matrimonio y la mahr deben ser especificados y acordados por adelantado. Según la jurisprudencia chiita duodecimana, las precondiciones para que se pueda llevar a cabo el mutah son: la novia no debe estar casada, ella debe ser musulmana o pertenecer a Ahl al-Kitab (Gente del Libro), debe ser casta, no debe ser adicta a la fornicación y no debe ser una virgen joven (si su padre no se encuentra presente y no puede dar su consentimiento). Al finalizar el contrato, el matrimonio concluye y la mujer debe observar el , un período de abstinencia de matrimonio ( y de actividad sexual). El iddah intenta proveer certeza a un eventual padre en caso de que la mujer haya quedado encinta durante el matrimonio temporario. Generalmente, el nikah mut'ah no posee una duración mínima o máxima definida. Los musulmanes sunitas, y entre los musulmanes chiitas los chiitas zaidianos, chiitas ismailies, y bohras daudíes no practican el nikah mut'ah. Sin embargo los musulmanes sunitas practican el nikah misyar, el cual es por lo general considerado un tipo de matrimonio de naturaleza similar. Algunos eruditos musulmanes y occidentales han sostenido que tanto el nikah mut'ah como el Nikah misyar son vanos intentos musulmanes de darle un marco religioso a la prostitución que se encuentra prohibida.
rdf:langString
Nikah mut'ah Arabic: نكاح المتعة, romanized: nikāḥ al-mutʿah, literally "pleasure marriage"; temporary marriage or Sigheh (Persian: صیغه ، ازدواج موقت) is a private and verbal temporary marriage contract that is practiced in Twelver Shia Islam in which the duration of the marriage and the mahr must be specified and agreed upon in advance. It is a private contract made in a verbal or written format. A declaration of the intent to marry and an acceptance of the terms are required as in other forms of marriage in Islam. According to Shia Muslims, Muhammad sanctioned nikah mut'ah (fixed-term marriage, called muta'a in Iraq and sigheh in Iran), which has instead been used as a legitimizing cover for sex workers in a culture where prostitution is otherwise forbidden. Some Western writers have argued that mut'ah approximates prostitution. Some sources say the Nikah mut'ah has no prescribed minimum or maximum duration, but others, such as The Oxford Dictionary of Islam, indicate the minimum duration of the marriage is debatable and durations of at least three days, three months or one year have been suggested. Some Muslims and Western scholars have stated that both Nikah mut'ah and Nikah misyar are Islamically void attempts to religiously sanction prostitution which is otherwise forbidden. The Zaidi Shia reject Mutah marriage.
rdf:langString
Nikah mutah, nikah kontrak (abjad Arab: نكاح المتعة nikāḥ al-mut'aṯ, harfiah: pernikahan kesenangan), atau lebih dikenal dengan istilah kawin kontrak adalah pernikahan dalam tempo masa tertentu. Menurut mazhab Syiah, nikah mutah adalah pernikahan dalam masa waktu yang telah ditetapkan dan setelah itu ikatan perkawinan tersebut sudah tidak berlaku lagi. Contohnya, seorang lelaki melakukan perkawinan dengan akad nikah sebagai berikut, "Aku menikahimu selama satu bulan atau satu tahun." Kemudian, wanita itu menjawab, "Aku terima." Maka masa nikah suami-istri akan berakhir dalam waktu sesuai dengan akad tersebut. Nikah Al-Mut’ah secara harfiah mempunyai arti dengan pernikahan kesenangan atau lebih dikenal dengan kawin kontrak. Dalam pengertian lainnya Nikah Mut’ah adalah seseorang menikah dengan seorang wanita dalam batas waktu tertentu dengan sesuatu pemberian kepadanya, baik itu berupa harta, pakaian, makanan, atau yang lainnya. Jika masanya telah selesai, maka dengan sendirinya mereka berpisah tanpa kata talak dan tanpa warisan. Bentuk pernikahan ini, seseorang datang kepada seorang wanita tanpa perlu ada wali maupun saksi. Kemudian mereka saling membuat kesepakatan mahar (upah) dan batas waktu tertentu. Misalnya dalam kurun waktu 3 hari atau lebih atau bisa juga kurang. Biasanya tidak lebih dari 45 hari dengan ketentuan tidak adanya mahar kecuali yang telah disepakati, tidak ada nafkah, tidak saling mewariskan, dan tidak ada iddah kecuali istibra’ (yaitu satu kali haid bagi wanita yang monopouse, dan dua kali haid bagi wanita biasa, serta empat bulan sepuluh hari bagi yang suaminya meninggal), dan tidak ada nasab kecuali jika disyaratkan. Beberapa penyebab kemunculan praktik ini pada masa jahiliah adalah kehidupan nomaden, perjalanan jauh, dan peperangan. Biasanya, anak-anak hasil perkawinan ini diserahkan kepada ibu.
rdf:langString
Le mariage temporaire (en arabe : زواج المؤقت, zawādj al-mu’aqat), mariage de plaisir (نكاح المتعة, nik'ah al-mut'a) ou mut'a, est un mariage contracté pour une durée déterminée convenue entre les époux. Ce mariage ne peut se faire que sous certaines conditions. Cette institution pré-islamique est toujours reconnue par les chiites sous le nom de sigheh (persan : صیغه) et, bien que le sunnisme le condamne, il est cependant régulièrement pratiqué dans ses aires d'influences.
rdf:langString
La mutʿa in arabo: ﻣﺘﻌـة, mutʿa , ovvero nikāḥ movaqat in farsi è un istituto matrimoniale vigente nel contesto islamico sciita che regolamenta un matrimonio temporaneo, vale a dire un vincolo la cui durata è assoggettata a un termine prefissato (ilā ajal musammā, secondo la formula araba), stabilito prima che i coniugi contraggano il matrimonio. Il matrimonio a termine era largamente praticato in Arabia in periodo preislamico e di esso esistono varie testimonianze nella stessa Sirat al-nabawiyya (Vita del Profeta) di Ibn Isḥāq la più antica biografia di Maometto, in cui si riporta come la bisavola del profeta ricorresse spesso e volentieri a questo istituto. La pratica della mutʿa rimase in vigore anche per un certo periodo della storia islamica, almeno fino al ritorno dalla spedizione musulmana per la conquista di Khaybar. Il sunnismo ritiene che a quel punto il Profeta la vietasse, ma le testimonianze in merito sono respinte dagli sciiti che, infatti, seguitano a ritenerla perfettamente legittima. Oggi il Nikah Movaqat ovvero matrimonio temporaneo è previsto e regolato dal Codice Civile iraniano , il quale lo considera matrimonio a tutti gli effetti (Artt. 1075-1076), con obbligo di stabilire un dono nuziale detto "Mehr" (Artt. 1095 e 1100)) versato dal futuro marito alla futura moglie e che garantisce nascita legittima sotto il profilo socio-giuridico all'eventuale nascituro (DPR 2012 , artt 20 e 21 "riforma di diritto di famiglia") . Il matrimonio temporaneo ha caratteristiche che lo differenziano rispetto al matrimonio permanente, il primo è il pieno e libero consenso della donna, senza il quale il matrimonio a termine non può avere luogo; il secondo è l'appartenenza dell'eventuale nascituro al padre al momento della cessazione prefissata del vincolo matrimoniale. La donna infine non ha diritto all'eredità nel caso di morte del marito se i beni dei coniugi sono in regime di separazione dei beni, ma ha diritto alla quota di legittima se dimostra di essere co-proprietaria dei beni comuni e ha diritto all'eredità anche in base al testamento ma sempre in quota di legittima. Non è previsto il ripudio (ṭalāq) nel matrimonio temporaneo quando il termine fissato è breve, ma nel caso del matrimonio temporaneo di 99 anni (i matrimoni temporanei spesso hanno questa forma) i coniugi per separarsi devono chiedere il divorzio, anche perché dietro ai vari Fatwa pronunciati dai vari Ayatollah (tra cui Ayatollah Makarem Shirazi) "il matrimonio temporaneo di 99 anni è pari al matrimonio permanente" . Estendere la validità del matrimonio oltre il termine fissato qualora il marito è la stessa persona non chiede l'attesa obbligatoria di 4 mesi e 10 giorni (tempo necessario per verificare la paternità di un eventuale nascitura in corso durante il periodo di matrimonio) ma tale attesa è obbligatorio se il marito è diverso. Vi sono altre differenze sostanziali tra il matrimonio temporaneo e il matrimonio permanente che rende più accettabile il primo da parte dei giovani iraniani; la donna nel matrimonio permanente non ha il diritto di lavorare fuori casa senza il consenso del marito, mentre con il matrimonio temporaneo la donna è libera di lavorare, di guadagnare e di avere il possesso pieno dei propri guadagni senza dover contribuire alle spese della vita coniugale, cosa su cui gli sposi possono prendere accordi prima del matrimonio e decidere che gli alimenti siano a spese del marito; nel matrimonio permanente la donna senza il consenso del marito non può decidere di usare alcun metodo anti concezionale e per il rapporti sessuali deve sottomettersi al marito (rifiutare è reato) mentre nel matrimonio temporaneo la donna può decidere unilateralmente di non volere figli e quindi, di usare metodi anti concezionali che desidera e per i rapporti sessuali non ha l'obbligo di sottomissione (Tamkin) ma addirittura può decidere un calendario per questo e il marito deve accettare tale condizione, inoltre, nel matrimonio permanente la moglie deve accettare senza condizioni il luogo scelto da parte di marito dove vivere la vita coniugale, mentre nel matrimonio temporaneo la moglie ha diritto di non accettare il luogo scelto dal marito e può chiedere di cambiare la casa coniugale e infine, nel matrimonio permanente vi è l'obbligo affinché gli sposi siano ambedue di religione islamica, mentre nel matrimonio temporaneo non vi è alcun obbligo in base alla differenza religiosa. Alcuni dotti sciiti - quali ad esempio Ibn Bābawayh (o Bābūya) al-Qūmmī (m. 991-2) o lo sceicco al-Mufīd (m. 1022-3) - vietano il matrimonio a termine con donne non musulmane, fossero anche dell'Ahl al-Kitab, che per la sharīʿa è invece lecito sposare. Il cosiddetto "matrimonio ʿurfi" (ossia "di tradizione"), contratto in moschea nei paesi non-islamici, non può essere configurato come matrimonio a termine che, nel caso i contraenti siano sunniti, sarebbe del tutto inammissibile. In realtà, esso appare come un surrettizio sistema dell'emigrato musulmano per aggirare il divieto di poligamia (nel caso si tratta di poliginia) previsto da tutti gli ordinamenti giuridici del mondo occidentale.
rdf:langString
니카 무타(Nikah mut'ah)는 시아파(열두 이맘파) 관습으로 지참금을 지불하고 계약 결혼하는 것이다.
rdf:langString
Nikah al-mut'ah (Arabisch:نكاح المتعة (huwelijk van genot)) of het Perzische sighe is een onder strikte voorwaarden geoorloofd tijdelijk huwelijk op basis van Soera An-Nisa, aya 24. Dit huwelijk is slechts geldig voor een beperkt deel van de moslims, namelijk de usuli's, die een stroming vormen binnen de twaalvers, en behoren tot de sjiieten. Binnen alle andere stromingen van de islam wordt deze aya met behulp van tafsir anders geïnterpreteerd. Doorgaans wordt alleen een huwelijk geaccepteerd, dat in beginsel niet tijdelijk is. Alleen de usuli's kennen dus twee soorten van het huwelijk. Na de afgesproken tijd wordt het huwelijk automatisch ontbonden. Afhankelijk wat beide partijen overeenkomen kan deze termijn variëren van een uur tot 99 jaar. Er ontstaan geen erfrechten tegenover de vrouw, maar wel voor eventuele kinderen die uit het huwelijk geboren worden. Deze kinderen worden ook erkend. De andere stromingen, zoals de soennieten erkennen wel dat Mohammed het tijdelijke huwelijk goedkeurde voor moslimmannen op zakenreis of op veldtocht. Immers, een tijdelijk huwelijk is beter dan overspel. Het was een concessie aan de menselijke zwakte. Later is het, net als de geleidelijke invoering van het alcoholverbod, haram (verboden) verklaard. Volgens de usuli's echter heeft Omar het verbod ingesteld, een kalief die zij als sjiieten niet erkennen.
rdf:langString
Małżeństwo mut’a (mut’a znaczy przyjemność, rozkosz, English: ''wedlease'') – małżeństwa czasowe zawierane przez Irańczyków wyznania szyickiego. Małżeństwo mut’a wywodzi się z sytuacji, w której mężczyźni przebywają dłuższy czas poza domem w związku z udziałem w wojnie bądź uczestnictwem w pielgrzymce – są zatem daleko od swoich stałych żon. Mogą wówczas zawierać małżeństwa trwające przez z góry ustanowiony okres (od kilku dni do kilku lat), którego końcowy moment wyznaczony jest przez ich powrót do domu. Tylko mężczyźni mają prawo do równoległego małżeństwa (to jest czasowego małżeństwa mut’a) obok małżeństwa stałego, kobiety zaś nie. Mogą w nim uczestniczyć, ale nie mogą mieć jednocześnie stałych mężów. (Jednak o instytucji mut’a piszą autorzy zajmujący się społeczeństwami arabskimi w okresie kształtowania się islamu, a więc może ona pochodzić jeszcze z czasów przedislamskich i dopiero potem stopniowo ulegała patriarchalizacji). Kobieta ma jednak prawo płodzić dzieci w wielu krótkotrwałych relacjach z mężczyznami (nie ma ograniczeń co do liczby małżeństw mut’a, które można zawrzeć), a ich prawa do opieki i spadku są instytucjonalnie zabezpieczone. W stałych małżeństwach opłata składana pannie młodej, zwana posagiem pośrednim, podobna jest do zwykłego posagu, z tym zastrzeżeniem, że zarówno jej wysokość, jak i czas płatności nie jest ustalony w umowie małżeńskiej. Jeśli obie strony zgadzały się, taki posag mógł być wypłacany dopiero po ceremonii ślubnej, z tym że panna młoda nie była zobligowana do odbywania z mężem stosunków seksualnych, dopóki taki pośredni posag nie został wypłacony. Małżeństwo trwające przez z góry ustanowiony czas również wymagało wypłacenia pośredniego posagu, ale ponieważ do istoty tego związku należała jego tymczasowość, zwyczaj panujący wśród szyitów wymagał zarówno ostatecznego ustalenia wysokości posagu, jak i jego wypłacenia z chwilą zawarcia takiego małżeństwa. Dzieci pochodzące z małżeństwa mut’a miały takie same prawo do środków utrzymania i do dziedziczenia, jak te ze stałego małżeństwa, z tym że zarówno żona, jak i mąż w małżeństwie mut’a mieli wolny wybór w zakresie stosowania środków antykoncepcyjnych i uzgadniania tego ze współmałżonkiem. W stałym zaś małżeństwie używanie takich środków, czy to ze strony żony, czy męża wymagało uprzedniej zgody drugiego z małżonków.
rdf:langString
Тимчасовий шлюб, мут'а (نكاح المتعة, сиге (перс. سيغهسيغه, English: wedlease) — форма шлюбу в ісламі, що укладається на певний строк. Тимчасовий шлюб дозволений у шиїтів і заборонений у сунітів. Даний шлюб визначається парою за взаємною домовленістю на якийсь термін. При цьому в договорі обумовлюється утримання дружини замість махра і винагороду при розірванні шлюбу.
rdf:langString
Временный брак, мут’а (араб. نكاح المتعة — брак для удовольствия или временный брак, сигэ (перс. صیغه) — форма брака у Шиитов, заключаемого на определённый срок. Временный брак дозволен у шиитов и запрещён у суннитов. Данный брак определяется парой по взаимной договорённости на какой-либо срок. При этом в договоре оговаривается содержание жены вместо махра и вознаграждение при расторжении брака.
rdf:langString
Mut'ah eller nikah al-mut'ah (arabiska: زواج المتعة), eller sigheh (persiska: صیغه ، ازدواج موقت), bokstavligen njutningsäktenskap, är ett tidsbegränsat, religiöst giftermål inom islam och är en tradition som går att finna långt tillbaka i arabisk tradition, före profeten Muhammeds tid. Enligt de olika traditionerna inom islam har Muhammeds inställning till mut'ah tolkats på olika sätt.
rdf:langString
私密临时婚姻 （阿拉伯语：نكاح المتعة，羅馬化：nikah al-mut'ah），在伊朗称为希盖，希杰 （波斯語：صیغه），是在什叶十二伊玛目派伊斯兰教中实行的私人和口头临时婚姻合同，其中必须指定婚姻的持续时间和麦亥尔并提前商定。 这是以口头或书面形式订立的私人合同。与伊斯兰教中的其他婚姻形式一样，需要声明结婚意向并接受条款。 什叶派穆斯林根据，穆罕默德批准了临时婚姻，但在禁止卖淫的文化中，这反而被用作性工作者的合法掩护。一些西方作家认为，临时婚姻类似于卖淫。 一些消息来源说，临时婚姻没有规定的最短或最长期限，但其他人，例如《牛津伊斯兰教词典》，表明婚姻的最短期限是有争议的，建议至少三天、三个月或一年的期限。 一些穆斯林和西方学者表示，私密临时婚姻和允许临时婚姻都是伊斯兰教徒试图在宗教上禁止卖淫，否则是禁止的。宰德派拒绝私密临时婚姻。
xsd:nonNegativeInteger
26407