Neofolk

rdf:langString Neofolk

rdf:langString Neofolk – oznacza dosłownie "nowa muzyka ludowa", darkfolk oznacza zaś "mroczna muzyka ludowa", ale obie nazwy oznaczają ten sam . Muzyka ta wywodzi się z post punku i industrialu, lecz ma także korzenie w muzyce ludowej, w muzyce neoklasycznej oraz "irish folku". Do pierwszych zespołów i projektów neofolkowych należą na przykład Death in June, Current 93 czy też Sol Invictus. Do nowego, "młodego" pokolenia neofolkowego zaliczają się takie grupy i projekty jak Forseti, , Orplid, , , Scivias, Tenhi, Belborn, , Romowe Rikoito, , , Spiritual Front, , Rose Rovine E Amanti. Albumy w neofolkowym duchu, pozycje dla tego stylu wręcz klasyczne nagrały też takie identyfikowane z innymi gatunkami zespoły, jak eklektyczny Ulver ("Kveldssanger"), czy nawiązująca do muzyki średniowiecza, ambientu, gotyku i nurtu neoclassical ("Kremasta Nera"). Najwięcej odbiorców, wytwórni oraz czasopism o neofolku istnieje w Niemczech, gdzie odbywa się również największy na świecie festiwal neofolkowy Wave Gotik Treffen (w Lipsku). Do kręgów słuchaczy neofolku należą w coraz większym stopniu także odbiorcy black metalu, gotyku i podobnych stylów muzycznych. Sceny black metalu, gotyku oraz neofolku przenikają się nawzajem, co manifestuje się na przykład w kilku fanzinach (przede wszystkim siecowych) i festiwalach, gdzie występują przedstawiciele wszystkich tych scen. Obok festiwalu Wave Gotik Treffen istnieje też Castle Party w polskim Bolkowie, litewski Mėnuo Juodaragis czy węgierski , gdzie również odbywają się występy neofolkowych zespołów oraz istnieje możliwość spotkania się fanów tej muzyki. Polskim przykładem muzyki neofolkowej jest np. Fonofobia, a także militarno-neofolkowy Krępulec, którego płyty na ogół dotyczą przełomowych wydarzeń historii Polski i Europy XX wieku. Muzyka ta rozwija się obecnie przede wszystkim w Niemczech i Rosji. Cieszy się ona sporą popularnością także w krajach takich, jak: Wielka Brytania, USA, Włochy, Holandia oraz Francja.