Nanoarchaeum equitans
http://dbpedia.org/resource/Nanoarchaeum_equitans an entity of type: WikicatArchaeaGenera
Nanoarchaeum equitans je neobvyklý druh archea, objevený v roce 2002. Většinou je řazen do samostatného kmene Nanoarchaeota, přestože některé studie ho řadí k Euryarchaeota. Dosahuje i na prokaryotické poměry velmi drobných rozměrů. Byl objeven v mořích poblíž Islandu mikrobiologem a jeho kolegy.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans adalah spesies Archaea laut yang ditemukan pada tahun 2002 di ventilasi hidrotermal di lepas pantai Islandia pada Ridge oleh . Strain mikrob ini juga ditemukan pada , dan di di Yellowstone National Park. Karena tumbuh di suhu mendekati titik didih, sekitar 80 derajat Celcius, itu dianggap termofili. Hal terbaik tumbuh di lingkungan dengan pH 6, dan konsentrasi salinitas 2%. Nanoarchaeum tampaknya menjadi simbion obligat pada arkea Ignicoccus; itu harus dalam kontak dengan organisme inang untuk bertahan hidup. Nanoarchaeum equitans tidak dapat mensintesis lipid tetapi memperolehnya dari inangnya. Sel-sel yang hanya 400 nm diameter, menjadikannya salah satu organisme seluler terkecil diketahui, dan dikenal arkea terkecil.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans est l'unique espèce d'archées thermophiles de l'embranchement (phylum) des Nanoarchaeota. Il s'agit de cellules sphériques de très petite taille — environ 400 nm de diamètre — vivant en symbiose ou peut-être comme parasites avec Ignicoccus hospitalis, une archée thermophile du phylum des Crenarchaeota. Ce microorganisme présente le plus petit génome non viral séquencé après Candidatus Carsonella ruddii, avec seulement 490 885 paires de bases. Son statut d'espèce unique d'un phylum à part entière est cependant débattu, car il pourrait en fait s'agir d'une espèce très spécialisée issue de l'ordre des Thermococcales, au sein de l'embranchement des Euryarchaeota.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans és una espècie marina d'Archaea que va ser trobada l'any 2002 en una fumarola hidrotermal prop de la costa d'Islàndia a Kolbeinsey per .Soques d'aquest microbi també es van trobar a la , i a l' del Yellowstone National Park. Nanoarchaeum pertany al filum Euryarchaeota. La seqüenciació del genoma de Nanoarchaeum ha revelat molta informació sobre la biologia d'aquest organisme. Els gens per a diverses vies metabòliques sembla que s'han perdut.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans ist ein nur 400 nm großes einzelliges Lebewesen aus der Gruppe der Archaeen, das symbiotisch oder parasitär auf anderen Archaeen lebt. Der Mikroorganismus wurde im Jahr 2002 im Labor von Karl O. Stetter an der Universität Regensburg entdeckt. Das Genom lag 17 Monate später vollständig sequenziert vor. Bisher ist Nanoarchaeum equitans der einzige bekannte Vertreter der Abteilung „Nanoarchaeota“, jedoch ist es bisher nicht formal gültig beschrieben worden, daher stehen alle systematischen Bezeichnungen in Anführungszeichen.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans is a species of marine archaea that was discovered in 2002 in a hydrothermal vent off the coast of Iceland on the Kolbeinsey Ridge by Karl Stetter. It has been proposed as the first species in a new phylum. Strains of this microbe were also found on the , and in the in Yellowstone National Park. Since it grows in temperatures approaching boiling, at about 80 degrees Celsius, it is considered to be a thermophile. It grows best in environments with a pH of 6, and a salinity concentration of 2%. Nanoarchaeum appears to be an obligate symbiont on the archaeon Ignicoccus; it must be in contact with the host organism to survive. Nanoarchaeum equitans cannot synthesize lipids but obtains them from its host. Its cells are only 400 nm in diameter, making it the smallest known
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans è una specie di archaea marina scoperta nel 2002 in una fonte idrotermale sull'isolotto di Kolbeinsey, in Islanda, da e, all'inizio, si pensava di classificarla in un phylum completamente adibito ad essa. È considerata come una specie termofila, capace di crescere anche a temperature di 80 °C, di resistere a pH di fino a 6 e a concentrazioni saline di anche il 2%. Ha un diametro di solo 400nm il che lo rende una delle specie di organismi viventi più piccole conosciute e la specie di archea più piccola in natura. Ha piccole "appendici" che coprono la sua superficie rotonda e, la sua membrana plasmatica, è coperta da una leggera membrana di strato superficiale cristallino (S-Layer) che aumentano la protezione complessiva della cellula.
rdf:langString
ナノアルカエウム・エクウィタンス(Nanoarchaeum equitans)は、2002年に発見された超好熱古細菌の一種である。古細菌Ignicoccus hospitalisの表面に付着して生育する。16S rRNA系統解析から、門レベルで既存の古細菌とは異なると考えられている。 2002年、アイスランド北部の水深120mから採取したサンプルを培養していた研究者が、培養された古細菌Ignicoccus sp.（のちIgnicoccus hospitalisとして記載）の表面に付着している小さな生物を見つけた。この生物は、直径400nmと非常に小型で、16S rRNA系統解析から古細菌と考えられたものの、当時既知であった古細菌3界のいずれにも属していない未知系統であることがわかった。これがNanoarchaeum equitansの発見である。命名は、属名がギリシャ語で「小人」を意味するνάνος (nanos)とarchaeum（古細菌）の合成語、種形容語がラテン語で「（馬に）乗る」を意味するequitoエクゥィトーの分詞形である。ただし、正式な記載はされていない。
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans – gatunek archeowca odkryty w 2002 r. przez Karla O. Stettera z Uniwersytetu w Ratyzbonie. Jest to jeden z najmniejszych organizmów prokariotycznych, posiadający średnicę około 400 nm. Jego genom zsekwencjonowany 17 miesięcy po odkryciu składa się z 490 885 par zasad. N. equitans jest jedynym przedstawicielem typu Nanoarchaeota. Termofil i umiarkowany acydofil. Organizm ten żyje w symbiozie bądź pasożytuje na archeowcach z rodzaju .
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans або наноархея — вид дуже маленьких архей, знайдений в 2002 році в гідротермальних отворах біля узбережжя Ісландії німецьким мікробіологом (Karl Stetter), єдиний клонований вид у своєму типі. Зараз вони знайдені у гарячих джерелах по всьому світу. Наноархеї є екстремальними термофілами, що живуть при температурах близьких до температури кипіння. Їх клітини мають лише 400 нм в діаметрі, що робить їх найменшим відомим живим організмом, можливо після нанобактерій та , існування яких як живих організмів все ще спірне. Клітинна стінка наноархей складається з S-шару, який, здається, вкриває периплазматичний простір.
rdf:langString
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
ナノアルカエウム・エクウィタンス
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
xsd:integer
243879
xsd:integer
1102799822
rdf:langString
Huber et al. 2002
rdf:langString
InternetArchiveBot
rdf:langString
April 2020
rdf:langString
yes
rdf:langString
Two Nanoarchaeum equitans cells
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans és una espècie marina d'Archaea que va ser trobada l'any 2002 en una fumarola hidrotermal prop de la costa d'Islàndia a Kolbeinsey per .Soques d'aquest microbi també es van trobar a la , i a l' del Yellowstone National Park. És un organisme termòfil donat que creix a temperatures properes als 80 °C.Creix millor en ambients de pH 6, i a una concentració de salinitat de 2%.Nanoarchaeum sembla un simbiont obligat de l'archaeon Ignicoccus; i ha d'estar en contacte amb l'organisme hoste per a sobreviure.Nanoarchaeum equitans no pot sintetitzar lípids, els quals obté del seu hoste. La seva mida és de només 400 nm de diàmetre, fent-lo un dels organismes vius més petits que existeixen, exceptuant potser només nanobacteris i nanobes, l'estatus d'organismes vius dels quals és controvertit. Nanoarchaeum pertany al filum Euryarchaeota. La seqüenciació del genoma de Nanoarchaeum ha revelat molta informació sobre la biologia d'aquest organisme. Els gens per a diverses vies metabòliques sembla que s'han perdut.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans je neobvyklý druh archea, objevený v roce 2002. Většinou je řazen do samostatného kmene Nanoarchaeota, přestože některé studie ho řadí k Euryarchaeota. Dosahuje i na prokaryotické poměry velmi drobných rozměrů. Byl objeven v mořích poblíž Islandu mikrobiologem a jeho kolegy.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans ist ein nur 400 nm großes einzelliges Lebewesen aus der Gruppe der Archaeen, das symbiotisch oder parasitär auf anderen Archaeen lebt. Der Mikroorganismus wurde im Jahr 2002 im Labor von Karl O. Stetter an der Universität Regensburg entdeckt. Das Genom lag 17 Monate später vollständig sequenziert vor. Bisher ist Nanoarchaeum equitans der einzige bekannte Vertreter der Abteilung „Nanoarchaeota“, jedoch ist es bisher nicht formal gültig beschrieben worden, daher stehen alle systematischen Bezeichnungen in Anführungszeichen. Den Namen Nanoarchaeum equitans („der reitende Urzwerg“) erhielt der Organismus wegen seiner geringen Größe und weil er sich auf andere Archaea heftet. Ob es sich dabei um eine Symbiose oder einen Parasitismus handelt, ist bislang ungeklärt. Ein Vorteil für den Wirt Ignicoccus hospitalis konnte bislang nicht entdeckt werden. Das Genom von Nanoarchaeum equitans ist mit nur 490 Kilobasenpaaren sehr klein. Es handelt sich dabei um das zweitkleinste bislang beschriebene Genom eines Mikroorganismus und zugleich um eines der kompaktesten, nur das von Carsonella ruddii ist mit ca. 160 kbp noch kleiner. 95 Prozent des Genoms codieren für Proteine oder RNAs, der Anteil funktionsloser Gene („Pseudogene“) ist also gering. Jedoch ist Nanoarchaeum equitans nicht in der Lage, alle zum Leben benötigten Stoffe selbst herzustellen und ist deshalb von einem Wirtsorganismus abhängig. Nanoarchaeum equitans ist ein extremophiler Organismus, er kann nur unter 70–110 °C heißen, schwefelhaltigen, sauerstofffreien Bedingungen existieren, wie sie vor etwa 3,8 Milliarden Jahren auf der Erde vorherrschten. Heute existiert eine solche Umwelt beispielsweise in der Tiefsee an hydrothermalen Schloten wie den Schwarzen Rauchern.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans is a species of marine archaea that was discovered in 2002 in a hydrothermal vent off the coast of Iceland on the Kolbeinsey Ridge by Karl Stetter. It has been proposed as the first species in a new phylum. Strains of this microbe were also found on the , and in the in Yellowstone National Park. Since it grows in temperatures approaching boiling, at about 80 degrees Celsius, it is considered to be a thermophile. It grows best in environments with a pH of 6, and a salinity concentration of 2%. Nanoarchaeum appears to be an obligate symbiont on the archaeon Ignicoccus; it must be in contact with the host organism to survive. Nanoarchaeum equitans cannot synthesize lipids but obtains them from its host. Its cells are only 400 nm in diameter, making it the smallest known living organism, and the smallest known archaeon. N. equitans' genome consists of a single circular chromosome, and has an average GC-content of 31.6%. It lacks almost all of the genes required for the synthesis of amino acids, nucleotides, cofactors, and lipids, but encodes everything needed for repair and replication. N. equitans contains several genes that encode proteins employed in recombination, suggesting that N. equitans can undergo homologous recombination. A total of 95% of its DNA encodes for proteins or stable RNA molecules. N. equitans has small appendages that come out of its circular structure. The cell surface is covered by a thin, lattice-shaped S-layer, which provides structure and protection for the entire cell.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans adalah spesies Archaea laut yang ditemukan pada tahun 2002 di ventilasi hidrotermal di lepas pantai Islandia pada Ridge oleh . Strain mikrob ini juga ditemukan pada , dan di di Yellowstone National Park. Karena tumbuh di suhu mendekati titik didih, sekitar 80 derajat Celcius, itu dianggap termofili. Hal terbaik tumbuh di lingkungan dengan pH 6, dan konsentrasi salinitas 2%. Nanoarchaeum tampaknya menjadi simbion obligat pada arkea Ignicoccus; itu harus dalam kontak dengan organisme inang untuk bertahan hidup. Nanoarchaeum equitans tidak dapat mensintesis lipid tetapi memperolehnya dari inangnya. Sel-sel yang hanya 400 nm diameter, menjadikannya salah satu organisme seluler terkecil diketahui, dan dikenal arkea terkecil.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans est l'unique espèce d'archées thermophiles de l'embranchement (phylum) des Nanoarchaeota. Il s'agit de cellules sphériques de très petite taille — environ 400 nm de diamètre — vivant en symbiose ou peut-être comme parasites avec Ignicoccus hospitalis, une archée thermophile du phylum des Crenarchaeota. Ce microorganisme présente le plus petit génome non viral séquencé après Candidatus Carsonella ruddii, avec seulement 490 885 paires de bases. Son statut d'espèce unique d'un phylum à part entière est cependant débattu, car il pourrait en fait s'agir d'une espèce très spécialisée issue de l'ordre des Thermococcales, au sein de l'embranchement des Euryarchaeota.
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans è una specie di archaea marina scoperta nel 2002 in una fonte idrotermale sull'isolotto di Kolbeinsey, in Islanda, da e, all'inizio, si pensava di classificarla in un phylum completamente adibito ad essa. È considerata come una specie termofila, capace di crescere anche a temperature di 80 °C, di resistere a pH di fino a 6 e a concentrazioni saline di anche il 2%. Ha un diametro di solo 400nm il che lo rende una delle specie di organismi viventi più piccole conosciute e la specie di archea più piccola in natura. Ha piccole "appendici" che coprono la sua superficie rotonda e, la sua membrana plasmatica, è coperta da una leggera membrana di strato superficiale cristallino (S-Layer) che aumentano la protezione complessiva della cellula. È un simbionte obbligatorio della archeon Ignicoccus: ha bisogno di restare a contatto superficiale con questa specie perché non è capace di sintetizzare in forma autonoma i lipidi di cui ha bisogno per sopravvivere.
rdf:langString
ナノアルカエウム・エクウィタンス(Nanoarchaeum equitans)は、2002年に発見された超好熱古細菌の一種である。古細菌Ignicoccus hospitalisの表面に付着して生育する。16S rRNA系統解析から、門レベルで既存の古細菌とは異なると考えられている。 2002年、アイスランド北部の水深120mから採取したサンプルを培養していた研究者が、培養された古細菌Ignicoccus sp.（のちIgnicoccus hospitalisとして記載）の表面に付着している小さな生物を見つけた。この生物は、直径400nmと非常に小型で、16S rRNA系統解析から古細菌と考えられたものの、当時既知であった古細菌3界のいずれにも属していない未知系統であることがわかった。これがNanoarchaeum equitansの発見である。命名は、属名がギリシャ語で「小人」を意味するνάνος (nanos)とarchaeum（古細菌）の合成語、種形容語がラテン語で「（馬に）乗る」を意味するequitoエクゥィトーの分詞形である。ただし、正式な記載はされていない。 性質としては、完全にI. hospitalisに依存している寄生体であり、宿主が存在しなければ増殖できない。実験では他のIgnicoccus属菌の存在下やI. hospitalisの細胞破砕液中、半透膜でI. hospitalisと区切った培養液中でも増殖しなかった。70-98℃の嫌気条件下でI. hospitalisと共存するときにのみ増殖する。なお、宿主であるI. hospitalisは増殖能力が明らかに低下する。 単独での増殖が困難な理由としては、ほとんどのアミノ酸、ヌクレオチド、脂肪酸、補酵素の代謝経路を備えていないためと考えられる。ゲノムサイズは0.49Mb(49万885塩基対)で、Mycoplasma genitalium（0.58Mb）よりも小さなゲノムしか持っておらず、2006年に Candidatus カルソネラ・ルディアイ（0.16Mb。細胞内偏性寄生生物）のゲノムが解析されるまでは、最小の生物として知られていた。ただし推定遺伝子数はM. genitaliumよりも多い。
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans – gatunek archeowca odkryty w 2002 r. przez Karla O. Stettera z Uniwersytetu w Ratyzbonie. Jest to jeden z najmniejszych organizmów prokariotycznych, posiadający średnicę około 400 nm. Jego genom zsekwencjonowany 17 miesięcy po odkryciu składa się z 490 885 par zasad. N. equitans jest jedynym przedstawicielem typu Nanoarchaeota. Termofil i umiarkowany acydofil. Organizm ten żyje w symbiozie bądź pasożytuje na archeowcach z rodzaju . N. equitans po raz pierwszy został odkryty na gorących skałach w pobliżu kominów hydrotermalnych w okolicach wyspy Kolbeinsey na północ od Islandii w subpolarnej strefie Grzbietu Śródatlantyckiego na głębokości ok. 106 m. W tym systemie geotermalnym panowały temperatury 70–110 °C, pH ok. 6,0 i stężenie NaCl w granicach 2%. Mikroorganizmy z tego gatunku były znajdywane także na grzbietach wschodniego Pacyfiku (pH 6,5), w gorących źródłach w Parku Narodowym Yellowstone (80 °C, pH 6,0) oraz w okolicach wulkanów na Kamczatce (85 °C, pH 5,5).
rdf:langString
Nanoarchaeum equitans або наноархея — вид дуже маленьких архей, знайдений в 2002 році в гідротермальних отворах біля узбережжя Ісландії німецьким мікробіологом (Karl Stetter), єдиний клонований вид у своєму типі. Зараз вони знайдені у гарячих джерелах по всьому світу. Наноархеї є екстремальними термофілами, що живуть при температурах близьких до температури кипіння. Їх клітини мають лише 400 нм в діаметрі, що робить їх найменшим відомим живим організмом, можливо після нанобактерій та , існування яких як живих організмів все ще спірне. Клітинна стінка наноархей складається з S-шару, який, здається, вкриває периплазматичний простір. Наноархеї не можуть рости в чистій культурі, і здається, є обов'язковими симбіонтами іншої археї, Ignicoccus, вони вимагають контакту з цим організмом для виживання. Невідомо, чи Ignicoccus отримує будь-яку користь від наноархей. Метаболізм наноархеї невідомий, але її хазяїн є автотрофом, з H2 як донор електрона та елементарною сіркою як акцептор.
xsd:nonNegativeInteger
8403