Muawiyah I
http://dbpedia.org/resource/Muawiyah_I an entity of type: WikicatArabPeople
أبو عبد الرحمن معاوية بن أبي سفيان الأموي القرشي، من أصحاب الرسول محمد وأحد كتّاب الوحي. سادس الخلفاء في الإسلام ومؤسس الدولة الأموية في الشام وأوّل خلفائها. ولد بمكة وتعلم الكتابة والحساب، وأسلم قبل فتح مكة، ولما استُخلف أبو بكر الصدّيق ولاه قيادة جيش تحت إمرة أخيه يزيد بن أبي سفيان، فكان على مقدمته في فتح مدينة صيداء وعرقة وجبيل وبيروت. ولما استُخلف عمر بن الخطاب جعله واليا على الأردن، ثم ولاه دمشق بعد موت أميرها يزيد (أخيه) ثم ولّاه عثمان بن عفان الديار الشامية كلها وجعل ولاة أمصارها تابعين له. وبعد حادثة مقتل عثمان أصبح علي بن أبي طالب الخليفة فنشب خلاف بينه وبين معاوية حول التصرف الواجب عمله بعد مقتل الخليفة عثمان إلى أن اغتال ابن ملجم الخارجي عليًا فتولى ابنه الحسن بن علي الخلافة ثم تنازل عنها لمعاوية عام 41 هـ وفق عهد بينهما، فأسس معاوية الدولة الأموية واتخذ دمشق عاصمةً له.
rdf:langString
Muàwiya ibn Abi-Sufyan o Muàwiya I (àrab: معاوية بن أبي سفيان, Muʿāwiya ibn Abī Sufyān) (602 - 680) fou califa omeia sufyànida de Damasc (661 - 680). El seu pare Abu-Sufyan ibn Harb era un cap de clan de la Meca. La seva germana , que era vídua, es va casar amb Mahoma el 630. Poc després Abu-Sufyan es va sotmetre al Profeta i es va fer musulmà. Muàwiya potser ja havia adoptat les creences en secret des del 628.
rdf:langString
Mu‘ávija I. (?602, Mekka – 6. května 680, Damašek), první chalífa a zakladatel dynastie Umajjovců vládnoucí v letech 661–680. Vítěz v občanské válce s Alím a jeho potomky. Velmi schopný velitel a diplomat.
rdf:langString
Muʿāwiya I. [muˈʕaːwija] (arabisch معاوية بن أبي سفيان, DMG Muʿāwiya b. Abī Sufyān; * 603 in Mekka; † 18. April 680 in Damaskus) war der erste Kalif der Umayyaden (661–680) und Begründer dieser Dynastie. Er gilt als einer der bedeutendsten Herrscher der arabischen Geschichte.
rdf:langString
Mu'aŭija ibn Abi Sufjan (arabe معاوية بن أبي سفيان, Muʿāŭija ibn Abī Sufjān 602 - 680) estis la fondinto de la Umajada dinastio, estis unu el la ĉefroluloj de la (julio, 657) kune kun Ali ibn Abi Talib. Li regis en Sirio ekde la epoko de la kalifo Umar ibn al-Ĥattab, prenis la povon en 661 kreante la siria-araban ŝtaton. Pro lia pozicio rilate al la kalifo Ali, li estas malamata kaj malakceptata de la ŝijaanoj.
rdf:langString
Muawiyah I.a (arabieraz: معاوية بن أبي سفيان, Muʿāwiya ibn Abī Sufyān; Meka, c. 602 - Damasko, 680ko apirilaren 26a) Omeiatarren Kaliferriko bigarren kalifa izan zen. Umar ibn al-Jattāb kalifaren garaietatik Siriako gobernadore izan zen, 661ean hartu zuen boterea, eta Estatu arabiar-siriarra eratu zuen. Ali kalifaren aurkako izateagatik, haren jarraitzaileek, xiitek, gorrotatu eta baztertu egin izan dute.
rdf:langString
Muʿāwiya ibn Abī Sufyān (in arabo: معاوية بن أبي سفيان, Muʿāwiya ibn Abī Sufyān; La Mecca, 603 – Damasco, 18 aprile 680) fu il primo califfo omayyade. Dopo la morte del califfo ʿAlī ibn Abī Ṭālib regnò dalla capitale Damasco sul nascente impero arabo dal 661 al 680. La moschea degli Omayyadi, la fondazione della musalla all'aperto avvenne durante il califfato di Mu'awiya.
rdf:langString
ムアーウィヤ(アラビア語: معاوية , ラテン文字転写: Mu'āwiya, 603年頃 - 680年4月18日)はイスラム教の5人目のカリフで、ウマイヤ朝の初代カリフ(在位:661年 - 680年)である。同名の孫、ウマイヤ朝第3代カリフのムアーウィヤ2世と区別してムアーウィヤ1世とも呼ばれる。全名は معاوية بن ابي سفيان بن حرب بن أميّة Mu'āwiya ibn Abī Sufyān ibn Ḥarb ibn Umayya.
rdf:langString
무아위야 이븐 아비 수피얀(아랍어: معاوية بن أبي سفيان Muʿāwiyah ibn ʾAbī Sufyān[*], 602년~680년, 재위 661년~680년)은 우마이야 왕조의 시조이자 우마이야 칼리파국의 첫번째 칼리프이다. 우스만 이븐 아판의 친척으로, 메카에서 출생하였다. 무함마드가 메카 성에 들어오자 이슬람교로 개종하였다. 1대 칼리프(이슬람교의 교주)인 아부바크르 때 시리아 원정에 공로를 세워, 후에 다마스쿠스의 지사가 되었다. 우스만 이븐 아판의 시대에는 측근 중 한 명으로서 세력을 키운다. 우스만의 사후 4대 알리와 대립하였다. 661년 알리가 암살되자 예루살렘에서 즉위, 수도를 다마스쿠스로 옮겼다. 그 후 이라크를 평정하여 이슬람권 최초의 세습 왕조를 세워 국정의 정비와 영토의 확장에 노력하였다.
rdf:langString
Moe'awija I of Mu'awiyah (Mekka, 602 – Damascus, 6 mei 680) was de zoon van Aboe Sufyan, gouverneur van Damascus (Syrië). Na de moord in 661 op Ali werd Moe'awija de nieuwe kalief. Hij is de stichter van de Omajjaden-dynastie.
rdf:langString
Mu’awija ibn Abi Sufjan (ur. 602, zm. 680) – założyciel dynastii Umajjadów, kalif 661–680. Jego ojcem był Abu Sufjan Ibn Harb, natomiast synem i następcą Jazid I.
rdf:langString
Муавія I (602—680) — 1-й халіф Арабського халіфату з роду Омейї. Правив у 661—680. Походив з родини Омейядів.
rdf:langString
穆阿維亞·本·阿布·蘇富揚(Muawiyah bin Abi-Sufyan),即穆阿維亞一世(阿拉伯语:معاوية بن أبي سفيان;606年-680年5月6日),是倭馬亞王朝的創建者。
rdf:langString
Ο Μωαβίας Α΄ (608 – 680) (εξελληνισμένη απόδοση του Μουαουίγια ιμπν Αμπί Σουφυάν, αραβικά: معاوية ابن أبي سفيان), ήταν ο πρώτος χαλίφης της δυναστείας των Ομεϋαδών ή Ομαγιαδών. Ο Μωαβίας διακρίθηκε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, έγινε στρατηγός του αραβικού στρατού, κατακτητής και κυβερνήτης της επαρχίας της Συρίας, ο πρώτος ναύαρχος των Αράβων και τέλος χαλίφης και ιδρυτής της δυναστείας που θα διαρκέσει μέχρι το 750 μ.Χ.
rdf:langString
Mu‘āwīyah ibn Abī Sufyān (en árabe: معاوية بن أبي سفيان) (c. 602-680) también conocido como Muawiya I fue el fundador y primer califa del Califato Omeya, sirviendo como califa desde el 661 hasta su muerte. Muawiya, quien inaugura la dinastía Omeya, fue uno de los protagonistas de la batalla de Siffín (julio de 657) contra Alí ibn Abi Tálib. Gobernador de Siria desde tiempos del califa Úmar ibn al-Jattab, se hizo con el poder en el 661 dando lugar a un Estado árabe en Siria. Debido a su oposición al califa Alí, ha sido odiado y rechazado por los seguidores de este, los chiíes. Se convirtió en califa menos de 30 años después de la muerte del profeta islámico Mahoma, y fue el primero después del periodo de los cuatro califas "correctamente guiados" (Rashidun). Aunque se considera que carecía
rdf:langString
Muʿawiya Ier (Muawiya) ou ʾAbū ʿAbd Ar-Raḥmān Muʿāwiya ibn ʾAbī Sufyān (en arabe : أبو عبد الرحمن معاوية بن أبي سفيان), né en 602 à La Mecque et mort en 680 à Damas, est le premier calife et roi omeyyade. Il est le fils de ʾAbū Sufyān ibn Ḥarb, l'un des plus farouches adversaires du prophète de l'islam, Mahomet, devenu ensuite un de ses compagnons après sa conversion.
rdf:langString
Muawiyah bin Abu Sufyan (602 – 680; umur 77–78 tahun; bahasa Arab: معاوية بن أبو سفيان) atau Muawiyah I adalah khalifah yang berkuasa pada tahun 661 sampai 680. Dia merupakan salah satu sahabat Nabi dan juga merupakan saudara tiri dari Ummu Habibah Ramlah, istri Nabi Muhammad. Meski 'Utsman bin 'Affan yang sebenarnya merupakan khalifah pertama dari Bani Umayyah, Muawiyah adalah khalifah yang menjadikan Umayyah sebagai dinasti di kekhalifahan. Muawiyah merupakan khalifah pertama dari Bani Umayyah yang berasal dari garis Sufyani, sebutan untuk keturunan Abu Sufyan bin Harb.
rdf:langString
Moáuia I, nascido Moáuia ibne Abi Sufiane (em árabe: معاوية بن أبي سفيان; romaniz.: Mu'āwiya ibn Abī Sufyān; c. 597, 603 ou 605 - abril de 680) foi o fundador e primeiro califa do Califado Omíada, servindo de 661 até sua morte. Tornou-se califa menos de trinta anos após a morte do profeta islâmico Maomé e imediatamente após os quatro califas ortodoxos. Ao contrário de seus predecessores, que foram próximos e/ou os primeiros companheiros de Maomé, Moáuia foi um seguidor relativamente tardio do profeta.
rdf:langString
Muawiya I, egentligen Mu'āwiya ibn abī Sufyān (arabiska: معاوية بن أبي سفيان), född 602, död 6 maj 680, var kalif i det islamiska riket 661–680. Han tillhörde den umayyadiska grenen av samma stam (Quraysh) som profeten Muhammed, och var son till Abu Sufyan ibn Harb. Han var ståthållare i Syrien under Alis kalifat och erkände inte denne som kalif. Efter mordet på Ali utropade Mu'āwiya sig till kalif i Damaskus. Hans kalifat accepterades i sin tur inte av Alis anhängare, de så kallade shi'at Alī, "Alis parti", som i Medina i stället stödde Alis söner Hasan och Husayn.
rdf:langString
Абу́ ‘Абд ар-Рахма́н Му‘а́вия ибн Абу́ Суфья́н аль-Ума́ви аль-Кураши́ (араб. أبو عبد الرحمن معاوية بن أبي سفيان الأموي القرشي; 593, 603 или 605, Мекка, Хиджаз — 6 мая 680, Дамаск, Омейядский халифат) — шестой халиф Арабского халифата и первый халиф Омейядского халифата c 661 года. Сын Абу Суфьяна, представитель дома Омейядов из племени курайшитов.
rdf:langString
rdf:langString
معاوية بن أبي سفيان
rdf:langString
Muàwiya ibn Abi-Sufyan
rdf:langString
Mu'ávija I.
rdf:langString
Muʿāwiya I.
rdf:langString
Μωαβίας Α΄
rdf:langString
Mu'aŭija ibn Abi Sufjan
rdf:langString
Muawiya ibn Abi Sufyán
rdf:langString
Muawiyah I.a
rdf:langString
Muʿawiya Ier
rdf:langString
Muawiyah bin Abu Sufyan
rdf:langString
Muʿāwiya ibn Abī Sufyān
rdf:langString
무아위야 1세
rdf:langString
ムアーウィヤ
rdf:langString
Muawiyah I
rdf:langString
Moe'awija I
rdf:langString
Moáuia I
rdf:langString
Mu’awija I
rdf:langString
Муавия ибн Абу Суфьян
rdf:langString
Muawiya I
rdf:langString
穆阿维叶一世
rdf:langString
Муавія I
xsd:integer
67588407
xsd:integer
1021633060
rdf:langString
أبو عبد الرحمن معاوية بن أبي سفيان الأموي القرشي، من أصحاب الرسول محمد وأحد كتّاب الوحي. سادس الخلفاء في الإسلام ومؤسس الدولة الأموية في الشام وأوّل خلفائها. ولد بمكة وتعلم الكتابة والحساب، وأسلم قبل فتح مكة، ولما استُخلف أبو بكر الصدّيق ولاه قيادة جيش تحت إمرة أخيه يزيد بن أبي سفيان، فكان على مقدمته في فتح مدينة صيداء وعرقة وجبيل وبيروت. ولما استُخلف عمر بن الخطاب جعله واليا على الأردن، ثم ولاه دمشق بعد موت أميرها يزيد (أخيه) ثم ولّاه عثمان بن عفان الديار الشامية كلها وجعل ولاة أمصارها تابعين له. وبعد حادثة مقتل عثمان أصبح علي بن أبي طالب الخليفة فنشب خلاف بينه وبين معاوية حول التصرف الواجب عمله بعد مقتل الخليفة عثمان إلى أن اغتال ابن ملجم الخارجي عليًا فتولى ابنه الحسن بن علي الخلافة ثم تنازل عنها لمعاوية عام 41 هـ وفق عهد بينهما، فأسس معاوية الدولة الأموية واتخذ دمشق عاصمةً له.
rdf:langString
Muàwiya ibn Abi-Sufyan o Muàwiya I (àrab: معاوية بن أبي سفيان, Muʿāwiya ibn Abī Sufyān) (602 - 680) fou califa omeia sufyànida de Damasc (661 - 680). El seu pare Abu-Sufyan ibn Harb era un cap de clan de la Meca. La seva germana , que era vídua, es va casar amb Mahoma el 630. Poc després Abu-Sufyan es va sotmetre al Profeta i es va fer musulmà. Muàwiya potser ja havia adoptat les creences en secret des del 628.
rdf:langString
Mu‘ávija I. (?602, Mekka – 6. května 680, Damašek), první chalífa a zakladatel dynastie Umajjovců vládnoucí v letech 661–680. Vítěz v občanské válce s Alím a jeho potomky. Velmi schopný velitel a diplomat.
rdf:langString
Ο Μωαβίας Α΄ (608 – 680) (εξελληνισμένη απόδοση του Μουαουίγια ιμπν Αμπί Σουφυάν, αραβικά: معاوية ابن أبي سفيان), ήταν ο πρώτος χαλίφης της δυναστείας των Ομεϋαδών ή Ομαγιαδών. Ο Μωαβίας διακρίθηκε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, έγινε στρατηγός του αραβικού στρατού, κατακτητής και κυβερνήτης της επαρχίας της Συρίας, ο πρώτος ναύαρχος των Αράβων και τέλος χαλίφης και ιδρυτής της δυναστείας που θα διαρκέσει μέχρι το 750 μ.Χ. Επί χαλιφείας του Αλί ιμπν Αμπού Τάλιμπ, όντας διοικητής της Συρίας (θέση που ανέλαβε από το 640), ο Μωαβίας ανέλαβε την αρχηγία της φατρίας των Ομαγιάδων εναντίον της χασιμιτικής φατρίας του Αλή, μια που ήταν και ο γιος του προσωπικού εχθρού και διώκτη του Μωάμεθ, Αμπού Σουφυάν. Ο Μωαβίας συναντήθηκε με τα στρατεύματα του Αλή στο Σιφφίν, μια πόλη κοντά στον Ευφράτη, το 657. Η μάχη δεν έδωσε λύση στην έριδα των δύο φατριών. Μετά από 6 μήνες τα συριακά στρατεύματα ανακήρυξαν χαλίφη τον Μωαβία.Στη καινούρια του πρωτεύουσα, τη Δαμασκό έχτισε πολλά τζαμιά, δημόσια οικήματα και το πρώτο ανάκτορο των χαλιφών. Επίσης, δημιούργησε την κληρονομική μοναρχία - για πρώτη φορά στην αραβική αυτοκρατορία - φροντίζοντας να ορίσει διάδοχό του, το γιό του Γιαζίντ τον Α' και να ζητήσει από τους αξιωματούχους του, να δηλώσουν από πριν την υποταγή τους στον μελλοντικό μονάρχη. Επί της χαλιφείας του Ομάρ, με την επιμονή του Μωαβία, κυβερνήτη της Δαμασκού, δημιουργήθηκε ο πρώτος αραβικός στόλος και αυτός ανακηρύχθηκε ο πρώτος διοικητής του. Το 648 πρωτοεισέβαλλε στην Κύπρο και συγκεκριμένα στη πόλη της Σαλαμίνας, το 649 λεηλάτησε τα νησιά της Ρόδου και της Κω και το 650 κατέλαβε το συριακό νησί της Αράδου. Το 677 υπέγραψε με τον βυζαντινό αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Δ', 30ετή ανακωχή. Πέθανε το 680 και στο θρόνο ανέβηκε ο πρωτότοκος γιος του, Γιεζίντ ο Α'.
rdf:langString
Muʿāwiya I. [muˈʕaːwija] (arabisch معاوية بن أبي سفيان, DMG Muʿāwiya b. Abī Sufyān; * 603 in Mekka; † 18. April 680 in Damaskus) war der erste Kalif der Umayyaden (661–680) und Begründer dieser Dynastie. Er gilt als einer der bedeutendsten Herrscher der arabischen Geschichte.
rdf:langString
Mu'aŭija ibn Abi Sufjan (arabe معاوية بن أبي سفيان, Muʿāŭija ibn Abī Sufjān 602 - 680) estis la fondinto de la Umajada dinastio, estis unu el la ĉefroluloj de la (julio, 657) kune kun Ali ibn Abi Talib. Li regis en Sirio ekde la epoko de la kalifo Umar ibn al-Ĥattab, prenis la povon en 661 kreante la siria-araban ŝtaton. Pro lia pozicio rilate al la kalifo Ali, li estas malamata kaj malakceptata de la ŝijaanoj.
rdf:langString
Mu‘āwīyah ibn Abī Sufyān (en árabe: معاوية بن أبي سفيان) (c. 602-680) también conocido como Muawiya I fue el fundador y primer califa del Califato Omeya, sirviendo como califa desde el 661 hasta su muerte. Muawiya, quien inaugura la dinastía Omeya, fue uno de los protagonistas de la batalla de Siffín (julio de 657) contra Alí ibn Abi Tálib. Gobernador de Siria desde tiempos del califa Úmar ibn al-Jattab, se hizo con el poder en el 661 dando lugar a un Estado árabe en Siria. Debido a su oposición al califa Alí, ha sido odiado y rechazado por los seguidores de este, los chiíes. Se convirtió en califa menos de 30 años después de la muerte del profeta islámico Mahoma, y fue el primero después del periodo de los cuatro califas "correctamente guiados" (Rashidun). Aunque se considera que carecía de la justicia y piedad que mostraran sus antecesores, los califas Rashidun, Muawiyah fue también el primer califa cuyo nombre apareció en monedas, inscripciones o documentos del naciente imperio islámico. Muawiya y su padre, Abu Sufyan, se habían opuesto a Mahoma, su pariente lejano coraichita, hasta que este último capturó La Meca en 630, después de lo cual Muawiya se convirtió en uno de los escribas de Mahoma. Fue nombrado por el califa Abu Bakr como comandante de la vanguardia del ejército del hermano de Muawiya, durante la conquista de Siria y ascendió en las filas hasta llegar a convertirse en el gobernador de Siria durante el reinado de su pariente, el califa Uthmán (r. 644-656). Se alió con la poderosa tribu Banu Kalb de la provincia, y desarrolló las defensas de sus ciudades costeras y luego dirigió los esfuerzos de guerra contra el Imperio bizantino, incluidas las primeras campañas navales musulmanas. Después del asesinato de Uthmán en 656, Muawiya asumió la causa de vengar al califa y se opuso a su sucesor, Ali. Durante la Primera Guerra Civil Musulmana, los dos llevaron a sus ejércitos a un punto muerto en la Batalla de Siffin en 657, lo que provocó una serie fallida de conversaciones de arbitraje para resolver al vencedor de la guerra. Posteriormente, Muawiya ganó reconocimiento como califa por parte de sus partidarios sirios y su aliado Amr ibn al-As, quien había conquistado Egipto de manos del gobernador nombrado por Ali en 658. Después del asesinato de Ali en 661, Muawiya obligó al hijo y sucesor de Ali, Hasan, a abdicar en Kufa, de forma que la soberanía de Muawiya fue reconocida en todo el Califato. A nivel nacional, Muawiya dependía de tribus sirias leales y de la burocracia siria dominada por cristianos. Se le atribuye el establecimiento de departamentos gubernamentales responsables de las rutas postales, correspondencia y cancillería. En cuanto a su política exterior, enfrentó a sus tropas en incursiones terrestres y marítimas casi anuales contra los bizantinos, incluido un fallido asedio a Constantinopla, aunque la marea se tornó contra los árabes hacia el final de su reinado, y tuvo que pedir una tregua. En las provincias de Irak y el Califato oriental, delegó autoridad en los poderosos gobernadores y , al último de los cuales adoptó controversialmente como su hermano. Ziyad reinició las conquistas árabes hacia el este en Jorasán y Sistán y reformó el ejército y las administraciones fiscales de Irak. Bajo la dirección de Muawiya, el comandante Uqba ibn Nafi inició la conquista musulmana de Ifriqiya (norte de África central) en 670. Si bien Muawiya limitó la influencia de su clan omeya (dinastía omeya) al cargo de gobernador de Medina, nombró como su sucesor a su propio hijo, Yazid I. Esta acción no tenía precedentes en la política islámica y produjo la oposición de destacados líderes musulmanes, incluidos el otro hijo de Ali, Husayn, y Abd Allah ibn al-Zubayr, oposición que persistió hasta después de la muerte de Muawiya, y que culminó con el estallido de la Segunda Guerra Civil Musulmana.
rdf:langString
Muawiyah I.a (arabieraz: معاوية بن أبي سفيان, Muʿāwiya ibn Abī Sufyān; Meka, c. 602 - Damasko, 680ko apirilaren 26a) Omeiatarren Kaliferriko bigarren kalifa izan zen. Umar ibn al-Jattāb kalifaren garaietatik Siriako gobernadore izan zen, 661ean hartu zuen boterea, eta Estatu arabiar-siriarra eratu zuen. Ali kalifaren aurkako izateagatik, haren jarraitzaileek, xiitek, gorrotatu eta baztertu egin izan dute.
rdf:langString
Muʿawiya Ier (Muawiya) ou ʾAbū ʿAbd Ar-Raḥmān Muʿāwiya ibn ʾAbī Sufyān (en arabe : أبو عبد الرحمن معاوية بن أبي سفيان), né en 602 à La Mecque et mort en 680 à Damas, est le premier calife et roi omeyyade. Il est le fils de ʾAbū Sufyān ibn Ḥarb, l'un des plus farouches adversaires du prophète de l'islam, Mahomet, devenu ensuite un de ses compagnons après sa conversion. Muʿawiya, qui se convertit à l'islam avec sa famille lors de la conquête de La Mecque en 630, devient scribe du Prophète et combat aux côtés des musulmans. Sous ʿUṯmān ibn ʿAffān, Muʿawiya est nommé gouverneur de Syrie. Il refuse ensuite de prêter allégeance à Ali ibn Abi Talib, successeur de ʿUṯmān, déclenchant la Première Fitna. Après la bataille de Siffin (657), Ali accepte un arbitrage entre eux.
rdf:langString
Muawiyah bin Abu Sufyan (602 – 680; umur 77–78 tahun; bahasa Arab: معاوية بن أبو سفيان) atau Muawiyah I adalah khalifah yang berkuasa pada tahun 661 sampai 680. Dia merupakan salah satu sahabat Nabi dan juga merupakan saudara tiri dari Ummu Habibah Ramlah, istri Nabi Muhammad. Meski 'Utsman bin 'Affan yang sebenarnya merupakan khalifah pertama dari Bani Umayyah, Muawiyah adalah khalifah yang menjadikan Umayyah sebagai dinasti di kekhalifahan. Muawiyah merupakan khalifah pertama dari Bani Umayyah yang berasal dari garis Sufyani, sebutan untuk keturunan Abu Sufyan bin Harb. Muawiyah memulai karier politiknya sebagai penguasa setelah ditunjuk menjadi Gubernur Syria pada 639 oleh Khalifah 'Umar bin Khattab dan membuktikan dirinya sebagai pemimpin yang cakap. Salah satu capaiannya adalah pembentukan angkatan laut Muslim pertama. Pembunuhan Khalifah 'Utsman bin 'Affan pada tahun 656 dan perbedaan pendapat mengenai status pembunuhnya menjadikan terjadinya perselisihan antara pihak Muawiyah dan Khalifah 'Ali bin Abi Thalib yang berujung pada Pertempuran Shiffin. Sepeninggal 'Ali mangkat dan putranya, Hasan, melepas jabatan khalifah setelah disandang selama sekitar enam atau tujuh bulan, Muawiyah resmi menjadi khalifah pada tahun 661. Pada masanya, Muawiyah melakukan berbagai upaya penaklukan. Pengepungan Konstantinopel pada masanya merupakan upaya penaklukan pertama Konstantinopel oleh umat Muslim. Dalam bidang pemerintahan, Muawiyah lebih mengedepankan kecakapan dan kesetiaan daripada sistem kebangsawanan lama. Secara kepribadian, Muawiyah juga termasuk Muslim yang saleh dan menjaga ibadahnya meski dia menanggung beban memimpin kekhalifahan yang wilayahnya sudah sangat luas. Perselisihannya dengan 'Ali bin Abi Thalib, juga penunjukkan putranya untuk menjadi khalifah sepeninggalnya, merupakan tema utama yang menjadikan Muawiyah sebagai sosok yang kontroversial dalam sejarah Islam. Literatur Madinah awal dan Abbasiyah awal memiliki gambaran yang baik terkait Muawiyah, tetapi tidak demikian dengan literatur Abbasiyah pada masa belakangan yang lebih cenderung bersifat anti-Umayyah.
rdf:langString
Muʿāwiya ibn Abī Sufyān (in arabo: معاوية بن أبي سفيان, Muʿāwiya ibn Abī Sufyān; La Mecca, 603 – Damasco, 18 aprile 680) fu il primo califfo omayyade. Dopo la morte del califfo ʿAlī ibn Abī Ṭālib regnò dalla capitale Damasco sul nascente impero arabo dal 661 al 680. La moschea degli Omayyadi, la fondazione della musalla all'aperto avvenne durante il califfato di Mu'awiya.
rdf:langString
ムアーウィヤ(アラビア語: معاوية , ラテン文字転写: Mu'āwiya, 603年頃 - 680年4月18日)はイスラム教の5人目のカリフで、ウマイヤ朝の初代カリフ(在位:661年 - 680年)である。同名の孫、ウマイヤ朝第3代カリフのムアーウィヤ2世と区別してムアーウィヤ1世とも呼ばれる。全名は معاوية بن ابي سفيان بن حرب بن أميّة Mu'āwiya ibn Abī Sufyān ibn Ḥarb ibn Umayya.
rdf:langString
무아위야 이븐 아비 수피얀(아랍어: معاوية بن أبي سفيان Muʿāwiyah ibn ʾAbī Sufyān[*], 602년~680년, 재위 661년~680년)은 우마이야 왕조의 시조이자 우마이야 칼리파국의 첫번째 칼리프이다. 우스만 이븐 아판의 친척으로, 메카에서 출생하였다. 무함마드가 메카 성에 들어오자 이슬람교로 개종하였다. 1대 칼리프(이슬람교의 교주)인 아부바크르 때 시리아 원정에 공로를 세워, 후에 다마스쿠스의 지사가 되었다. 우스만 이븐 아판의 시대에는 측근 중 한 명으로서 세력을 키운다. 우스만의 사후 4대 알리와 대립하였다. 661년 알리가 암살되자 예루살렘에서 즉위, 수도를 다마스쿠스로 옮겼다. 그 후 이라크를 평정하여 이슬람권 최초의 세습 왕조를 세워 국정의 정비와 영토의 확장에 노력하였다.
rdf:langString
Moe'awija I of Mu'awiyah (Mekka, 602 – Damascus, 6 mei 680) was de zoon van Aboe Sufyan, gouverneur van Damascus (Syrië). Na de moord in 661 op Ali werd Moe'awija de nieuwe kalief. Hij is de stichter van de Omajjaden-dynastie.
rdf:langString
Mu’awija ibn Abi Sufjan (ur. 602, zm. 680) – założyciel dynastii Umajjadów, kalif 661–680. Jego ojcem był Abu Sufjan Ibn Harb, natomiast synem i następcą Jazid I.
rdf:langString
Абу́ ‘Абд ар-Рахма́н Му‘а́вия ибн Абу́ Суфья́н аль-Ума́ви аль-Кураши́ (араб. أبو عبد الرحمن معاوية بن أبي سفيان الأموي القرشي; 593, 603 или 605, Мекка, Хиджаз — 6 мая 680, Дамаск, Омейядский халифат) — шестой халиф Арабского халифата и первый халиф Омейядского халифата c 661 года. Сын Абу Суфьяна, представитель дома Омейядов из племени курайшитов. В годы первых праведных халифов Муавия занимал должность наместника , осуществлял неоднократные нападения на земли Византии, в том числе завоевал принадлежащую ей Армению. Заручившись поддержкой местных племён, он стал одним из самых могущественных вассалов халифата. После убийства в 656 году третьего праведного халифа Усмана, Муавия возглавил оппозицию его преемнику Али и развязал первую в истории халифата гражданскую войну, закончившуюся со смертью Али от рук Абдуррахмана ибн Мулджама.
rdf:langString
Moáuia I, nascido Moáuia ibne Abi Sufiane (em árabe: معاوية بن أبي سفيان; romaniz.: Mu'āwiya ibn Abī Sufyān; c. 597, 603 ou 605 - abril de 680) foi o fundador e primeiro califa do Califado Omíada, servindo de 661 até sua morte. Tornou-se califa menos de trinta anos após a morte do profeta islâmico Maomé e imediatamente após os quatro califas ortodoxos. Ao contrário de seus predecessores, que foram próximos e/ou os primeiros companheiros de Maomé, Moáuia foi um seguidor relativamente tardio do profeta. Moáuia e seu pai Abu Sufiane se opuseram a Maomé, seu distante parente coraixita e mais tarde cunhado de Moáuia, até que Maomé capturou Meca em 630. Depois, Moáuia se tornou um dos escribas de Maomé. Foi nomeado pelo califa Abacar (r. 632–634) como vice-comandante na conquista da Síria. Subiu na hierarquia nos tempos do califado de Omar (r. 634–644) até se tornar governador da Síria durante o reinado de seu parente omíada, o califa Otomão (r. 644–656). Aliou-se à poderosa tribo dos cálbidas da província, desenvolveu as defesas de suas cidades costeiras e dirigiu o esforço de guerra contra o Império Bizantino, incluindo as primeiras campanhas navais muçulmanas. Em resposta ao em 656, assumiu a causa de vingar o califa e se opôs a seu sucessor, Ali. Durante a Primeira Guerra Civil Muçulmana, os dois levaram seus exércitos a um impasse na Batalha de Sifim em 657, levando a uma série fracassada de negociações de arbitragem para resolver a disputa. Depois, Moáuia ganhou reconhecimento como califa por seus partidários sírios e seu aliado Anre ibne Alas, que conquistou o Egito do governador de Ali em 658. Após o em 661, Moáuia obrigou o filho e sucessor de Ali, Haçane, a abdicar e a suserania de Moáuia foi reconhecida em todo o califado. Internamente, Moáuia dependia de tribos árabes sírias leais e da burocracia síria dominada pelos cristãos. É creditado com o estabelecimento de departamentos governamentais responsáveis pela rota postal, correspondência e chancelaria. Foi o primeiro califa cujo nome apareceu em moedas, inscrições ou documentos do nascente império islâmico. Externamente, utilizou suas tropas em ataques terrestres e marítimos quase anuais contra os bizantinos, incluindo um cerco fracassado de Constantinopla, embora a maré tenha se virado contra os árabes no final de seu reinado e tenha pedido uma trégua. No Iraque e nas províncias orientais, delegou autoridade aos poderosos governadores Muguira e , o último dos quais adotou controversamente como seu irmão. Sob a direção de Moáuia, a conquista muçulmana da Ifríquia (centro do norte da África) foi lançada pelo comandante Uqueba ibne Nafi em 670, enquanto as conquistas no Coração e Sijistão, na fronteira oriental, foram retomadas. Embora Moáuia tenha confinado a influência do omíada ao governo de Medina, nomeou seu próprio filho, Iázide I, como seu sucessor. Foi um movimento sem precedentes na política islâmica e a oposição a ela por líderes muçulmanos proeminentes, incluindo o filho de Ali, Huceine, e Abedalá ibne Zobair, persistiu após a morte de Moáuia, culminando na Segunda Guerra Civil Muçulmana. Embora haja considerável admiração por Moáuia nas fontes contemporâneas, foi criticado por não ter a justiça e piedade dos califas ortodoxos e por transformar o cargo do califado em uma realeza. Além dessas críticas, a tradição muçulmana sunita o homenageia como companheiro de Maomé e escriba da revelação do Alcorão. No islamismo xiita, é insultado por se opor a Ali, acusado de envenenar seu filho Haçane, e é tido como tendo aceitado o islamismo sem convicção.
rdf:langString
Muawiya I, egentligen Mu'āwiya ibn abī Sufyān (arabiska: معاوية بن أبي سفيان), född 602, död 6 maj 680, var kalif i det islamiska riket 661–680. Han tillhörde den umayyadiska grenen av samma stam (Quraysh) som profeten Muhammed, och var son till Abu Sufyan ibn Harb. Han var ståthållare i Syrien under Alis kalifat och erkände inte denne som kalif. Efter mordet på Ali utropade Mu'āwiya sig till kalif i Damaskus. Hans kalifat accepterades i sin tur inte av Alis anhängare, de så kallade shi'at Alī, "Alis parti", som i Medina i stället stödde Alis söner Hasan och Husayn. Muawiya slog i början av sin regering ned kharijiternas och alidernas uppror, utvidgade sitt rike till floden Indus i öster, och trängde fram ända till Konstantinopel. Han gjorde Damaskuskalifatet ärftligt inom sin familj genom sin son Yazid I (680–683) och grundade därmed umayyadernas dynasti.
rdf:langString
Муавія I (602—680) — 1-й халіф Арабського халіфату з роду Омейї. Правив у 661—680. Походив з родини Омейядів.
rdf:langString
穆阿維亞·本·阿布·蘇富揚(Muawiyah bin Abi-Sufyan),即穆阿維亞一世(阿拉伯语:معاوية بن أبي سفيان;606年-680年5月6日),是倭馬亞王朝的創建者。
xsd:nonNegativeInteger
71