Morvan Lebesque

http://dbpedia.org/resource/Morvan_Lebesque an entity of type: Thing

Morvan Lebesque (Nantes, 11 de gener de 1911 - Rio de Janeiro, 4 de juliol de 1970) fou un periodista i activista polític bretó, lluitador per l'alliberament nacional de la Bretanya. rdf:langString

Morvan Lebesque (January 11, 1911 in Nantes, France – 4 July 1970 in Brazil), was the Breton language name of Maurice Lebesque, a Breton nationalist activist and French journalist. Lebesque was born in Nantes, at the Quai Barbin (now dock Barbusse), and had his secondary education in Clemenceau High School. In 1930, he was editor-in-chief at the Loire Echo. Responsible for the Nantes branch of the Breton Autonomist Party (Parti Autonomiste Breton), Lebesque left the latter in 1931 and founded, with Théophile Jeusset, the more extremist movement Breiz da Zont, and its political wing, the Parti Nationaliste Breton Intégral. rdf:langString

Maurice Pierre Lebesque, dit Morvan Lebesque, né à Nantes le 21 janvier 1911 et mort à Rio de Janeiro le 4 juillet 1970, est un journaliste et essayiste français. Il fréquente le mouvement breton dans les années 1920 et fait partie de plusieurs groupes politiques comme le Parti autonomiste breton puis le Parti nationaliste breton intégral avant de partir à Paris, où il exerce plusieurs métiers. Ayant gardé des contacts dans ce mouvement, il continue de le fréquenter par intermittence, et finit par travailler un temps comme secrétaire de rédaction du journal L'Heure bretonne en 1940. rdf:langString

Morvan Lebesque, fr. Maurice Lebesque (ur. 11 stycznia 1911 r. w Nantes, zm. 4 lipca 1970 r. w Brazylii) – bretoński dziennikarz, publicysta i działacz narodowy. Ukończył szkołę średnią im. Clemenceau. Od 1930 r. był redaktorem głównym pisma "l'Écho de la Loire". Jednocześnie należał do Bretońskiej Partii Autonomicznej, stojąc na czele jej oddziału w Nantes. W 1931 r. wystąpił z niej, po czym wraz z Théophilem Jeussetem założył bardziej radykalny ruch , którego politycznym skrzydłem była efemeryczna Parti Nationaliste Breton Integrale. Odpowiadał za propagandę partyjną. Podczas okupacji niemieckiej był od jesieni 1940 r. dziennikarzem kolaboracyjnego pisma "L'Heure Breton". Pracował też dla kilku gazet wydawanych w okupowanym Paryżu (m.in. "Je suis partout"), gdzie zaprzyjaźnił się z Jeane rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Morvan Lebesque

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 17372933

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1110988993

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Morvan Lebesque (Nantes, 11 de gener de 1911 - Rio de Janeiro, 4 de juliol de 1970) fou un periodista i activista polític bretó, lluitador per l'alliberament nacional de la Bretanya.

rdf:langString Morvan Lebesque (January 11, 1911 in Nantes, France – 4 July 1970 in Brazil), was the Breton language name of Maurice Lebesque, a Breton nationalist activist and French journalist. Lebesque was born in Nantes, at the Quai Barbin (now dock Barbusse), and had his secondary education in Clemenceau High School. In 1930, he was editor-in-chief at the Loire Echo. Responsible for the Nantes branch of the Breton Autonomist Party (Parti Autonomiste Breton), Lebesque left the latter in 1931 and founded, with Théophile Jeusset, the more extremist movement Breiz da Zont, and its political wing, the Parti Nationaliste Breton Intégral. During the German occupation of France in World War II, he worked for the collaborationist newspaper L'Heure Bretonne, then for various journals in Paris, where he met and befriended Jean-Paul Sartre and Simone de Beauvoir. In 1952, Lebesque joined the satirical journal Le Canard Enchaîné, for which he wrote a popular column, modelling his style on Albert Camus, with whom he became a close friend, and of whom he would later publish a biography. He eventually became an editor of the journal. After 1966, Lebesque also participated in the Breton autonomist revue Ar Vro.

rdf:langString Maurice Pierre Lebesque, dit Morvan Lebesque, né à Nantes le 21 janvier 1911 et mort à Rio de Janeiro le 4 juillet 1970, est un journaliste et essayiste français. Il fréquente le mouvement breton dans les années 1920 et fait partie de plusieurs groupes politiques comme le Parti autonomiste breton puis le Parti nationaliste breton intégral avant de partir à Paris, où il exerce plusieurs métiers. Ayant gardé des contacts dans ce mouvement, il continue de le fréquenter par intermittence, et finit par travailler un temps comme secrétaire de rédaction du journal L'Heure bretonne en 1940. Il retourne à Paris la même année, et participe à plusieurs revues pendant l'Occupation, dont Je suis partout. Dans le Paris occupé, il rencontre plusieurs figures de l'intelligentsia comme Jean-Paul Sartre et Simone de Beauvoir qui influencent par la suite son œuvre. Après-guerre, il se fait connaître comme auteur au Canard enchaîné où il signe 859 chroniques en 18 ans. Il y prend régulièrement pour cible les institutions de la Cinquième République ainsi que le général de Gaulle. À la fin des années 1960, il se rapproche de la nouvelle génération du mouvement breton, et signe en 1970 le pamphlet Comment peut-on être Breton ? qui devient un succès de librairie.

rdf:langString Morvan Lebesque, fr. Maurice Lebesque (ur. 11 stycznia 1911 r. w Nantes, zm. 4 lipca 1970 r. w Brazylii) – bretoński dziennikarz, publicysta i działacz narodowy. Ukończył szkołę średnią im. Clemenceau. Od 1930 r. był redaktorem głównym pisma "l'Écho de la Loire". Jednocześnie należał do Bretońskiej Partii Autonomicznej, stojąc na czele jej oddziału w Nantes. W 1931 r. wystąpił z niej, po czym wraz z Théophilem Jeussetem założył bardziej radykalny ruch , którego politycznym skrzydłem była efemeryczna Parti Nationaliste Breton Integrale. Odpowiadał za propagandę partyjną. Podczas okupacji niemieckiej był od jesieni 1940 r. dziennikarzem kolaboracyjnego pisma "L'Heure Breton". Pracował też dla kilku gazet wydawanych w okupowanym Paryżu (m.in. "Je suis partout"), gdzie zaprzyjaźnił się z Jeanem-Paulem Sartrem i Simone de Beauvoir. W 1952 r. rozpoczął pracę w redakcji czasopisma satyrycznego "Canard Enchaîné", zostając ostatecznie jego redaktorem. Był bliskim przyjacielem Alberta Camusa. Od 1966 r. pod pseudonimem Yann Lozac’h należał do bretońskiej organizacji , głoszącej hasło autonomii dla Bretanii. Od 1968 r. pracował też dla pisma "Le Peuple breton", organu prasowego . Zmarł 4 lipca 1970 r. w Brazylii podczas konferencji dotyczącej kultury bretońskiej.

data from the linked data cloud