Modes of persuasion
http://dbpedia.org/resource/Modes_of_persuasion an entity of type: Ability105616246
وسائل الإقناع هي ادوات في الكتابة البلاغية حيث تصنف جاذبية الجمهور وهي: Ethos (ترمز إلى الأخلاق أو المبادئ), Pathos (ترمز إلى العاطفة), Logos (ترمز إلى المنطق). وسائل الإقناع حسب أرسطو هي كالتالي:
rdf:langString
The modes of persuasion, modes of appeal or rhetorical appeals (Greek: pisteis) are strategies of rhetoric that classify a speaker's or writer's appeal to their audience. These include ethos, pathos, and logos, all three of which appear in Aristotle's Rhetoric.
rdf:langString
Medel för att övertyga är enheter inom retorik som klassificerar talarens vädjan till publiken. De är: ethos, patos och logos, och den mindre använda kairos.
rdf:langString
Методы убеждения (также модусы убедительности) — приёмы в риторике, которые определяют речевую стратегию оратора при обращении к слушателям. К методам убеждения относятся этос, пафос и логос. Аристотель в своей Риторике следующим образом описывает методы убеждения: Способов убеждения, предоставляемых речью, существует три вида: одни из них определяются нравом говорящего, другие — тем или иным настроением слушателя, третьи — самой речью с её истинной или мнимой убедительностью.
rdf:langString
Middelen van overtuiging zijn de verschillende aspecten die een spreker overtuigend maken. De Griekse wijsgeer Aristoteles schreef een befaamd geworden boek over deze middelen, de Ars Rhetorica waarbij hij de middelen opsplitste in Ethos, Pathos en Logos. Andere middelen zijn Framing, verteltechnieken en de kunst om het juiste moment te benutten (Kairos). De middelen van overtuiging zijn o.a. van toepassing op de retorica en de reclame. Voor een kritische luisteraar is het van belang om de verschillende middelen te kunnen herkennen.
rdf:langString
rdf:langString
وسائل الإقناع
rdf:langString
Modes of persuasion
rdf:langString
Middelen van overtuiging
rdf:langString
Методы убеждения
rdf:langString
Medel för att övertyga
xsd:integer
3085836
xsd:integer
1113913308
rdf:langString
وسائل الإقناع هي ادوات في الكتابة البلاغية حيث تصنف جاذبية الجمهور وهي: Ethos (ترمز إلى الأخلاق أو المبادئ), Pathos (ترمز إلى العاطفة), Logos (ترمز إلى المنطق). وسائل الإقناع حسب أرسطو هي كالتالي:
rdf:langString
The modes of persuasion, modes of appeal or rhetorical appeals (Greek: pisteis) are strategies of rhetoric that classify a speaker's or writer's appeal to their audience. These include ethos, pathos, and logos, all three of which appear in Aristotle's Rhetoric.
rdf:langString
Middelen van overtuiging zijn de verschillende aspecten die een spreker overtuigend maken. De Griekse wijsgeer Aristoteles schreef een befaamd geworden boek over deze middelen, de Ars Rhetorica waarbij hij de middelen opsplitste in Ethos, Pathos en Logos. Andere middelen zijn Framing, verteltechnieken en de kunst om het juiste moment te benutten (Kairos). De middelen van overtuiging zijn o.a. van toepassing op de retorica en de reclame. Voor een kritische luisteraar is het van belang om de verschillende middelen te kunnen herkennen. Overtuigingskracht en middelen van overtuiging zijn niet ontdekt door Aristoteles, hoe groot de invloed van zijn Ars Rhetorica ook was en nog steeds is. Zowel voor als na Aristoteles is over de kunst van de welsprekendheid geschreven. Voor Aristoteles wordt er al geschreven en gedoceerd door sofisten Protagoras en Gorgias en natuurlijk ook door Plato. De invloed van Aristoteles werk is ook te zien in de werken van Cicero en Quintillianus, auteurs van respectievelijk en .
rdf:langString
Medel för att övertyga är enheter inom retorik som klassificerar talarens vädjan till publiken. De är: ethos, patos och logos, och den mindre använda kairos.
rdf:langString
Методы убеждения (также модусы убедительности) — приёмы в риторике, которые определяют речевую стратегию оратора при обращении к слушателям. К методам убеждения относятся этос, пафос и логос. Аристотель в своей Риторике следующим образом описывает методы убеждения: Способов убеждения, предоставляемых речью, существует три вида: одни из них определяются нравом говорящего, другие — тем или иным настроением слушателя, третьи — самой речью с её истинной или мнимой убедительностью.
xsd:nonNegativeInteger
5962