Miguel Grau Seminario

http://dbpedia.org/resource/Miguel_Grau_Seminario an entity of type: Thing

Miguel María Grau Seminario (Paita, Piura, 27 de juliol de 1834 — , Antofagasta, 8 d'octubre de 1879) va ser un militar i polític peruà, almirall de la Marina de Guerra del Perú. Durant la Guerra del Pacífic, va comandar el monitor Huáscar, sucumbint definitivament en el . Va desenvolupar la seva carrera política durant una etapa de profunda divisió social i una contínua guerra civil amb Xile. És considerat com Heroi de la Marina de Guerra del Perú i de la nació peruana. rdf:langString
Miguel Grau Seminario (* 27. Juli 1834 in Piura, Peru; † 8. Oktober 1879 an Bord der Huáscar beim Seegefecht von Angamos, Bolivien) war ein peruanischer Admiral und gilt heute als peruanischer Nationalheld. rdf:langString
Miguel María Grau Seminario (El Caballero de los mares izengoitiaz ere ezaguna; Piura, Peru, 1834eko uztailaren 27a – , 1879ko urriaren 8a) perutar politikari eta militarra izan zen. Aita Juan Manuel Grau y Berrío eta ama María Luisa Seminario y del Castillo izan zituen. rdf:langString
Miguel María Grau Seminario (27 July 1834 – 8 October 1879) was the most renowned Peruvian naval officer and hero of the naval battle of Angamos during the War of the Pacific (1879–1884). He was known as el Caballero de los Mares (Spanish for "Gentleman of the Seas") for his kind and chivalrous treatment of defeated enemies and is esteemed by both Peruvians and Chileans. He is an iconic figure for the Peruvian Navy, and one of the most famous merchant marine and naval military leaders of the Americas. rdf:langString
Miguel Grau Seminario (27 juillet 1834, Piura — 8 octobre 1879, Punta Angamos, Bolivie à l'époque, annexé par le Chili en 1884) était un amiral et officier de la marine péruvienne. Surnommé El Caballero de los Mares « le chevalier des mers », il est tué à la bataille d'Angamos sur le bateau qu'il commandait, le Huáscar, lors de la guerre du Pacifique (1879-1884). Un monument en son honneur est installé dans le parc de l'Amérique latine de Québec. rdf:langString
ミゲル・マリア・グラウ・セミナリオ (1834年7月27日 ペルー パイタ生 - 1879年10月8日 ボリビア プンタ・アンガモス没) は、太平洋戦争 (1879年-1884年)で活躍したペルーの海軍士官で、アンガモスの海戦で最後まで勇戦したことから同国では英雄として扱われている。敵兵を丁重に扱う騎士道精神に満ちた紳士的態度から el Caballero de los Mares (エル・カバレロ・デ・ロス・マーレス、スペイン語で「海の紳士」の意) と呼ばれ、ペルー人のみならず敵であったチリ人からも尊敬を集めている。ペルー海軍を象徴する人物であり、アメリカ大陸で最も有名な商船船長および海軍指揮官の一人とされる。最終階級は少将。後にペルー議会から「ペルー大提督」を追贈された。 rdf:langString
Miguel Grau Seminario (Piura, Peru, 27 de julho de 1834 — Punta Angamos, 8 de outubro de 1879) foi um militar peruano, almirante e herói da marinha de seu país. Foi comandante da marinha peruana e do navio de guerra Huáscar, tendo participado em vários combates navais durante a guerra do pacífico. Recebeu o título de "grande-almirante" outorgado pelo congresso da República do Peru. rdf:langString
Мигель Грау Семинарио (исп. Miguel Grau Seminario; 27 июля 1834, Пайта — 8 октября 1879, Боливия) — перуанский адмирал, герой войны с Чили. Один из самых известных военно-морских офицеров Южной Америки. rdf:langString
Miguel María Grau Seminario, född den 27 juli 1834 i Piura, död den 8 oktober 1879 nära Punta Angamos var en peruansk amiral och politiker. rdf:langString
Miguel María Grau Seminario (Piura, 27 de julio de 1834-Punta Angamos, Mejillones; 8 de octubre de 1879) fue un marino militar y político peruano, y póstumo gran almirante de la Marina de Guerra del Perú. Durante la guerra del Pacífico, comandó el monitor Huáscar y mantuvo a raya a la escuadra chilena durante seis meses, sucumbiendo finalmente de manera heroica en el combate naval de Angamos, enfrentado a fuerzas muy superiores. Es considerado el «héroe máximo del Perú». Su generosidad para con el enemigo en el campo de batalla le valió el apelativo de «Caballero de los mares». Tras un concurso fue ganador del título de «El peruano del milenio».​ Fue parte de la familia Seminario de gran importancia histórica en el departamento de Piura durante el siglo XIX.​ rdf:langString
Il Grande Ammiraglio e Capitano di vascello Miguel María Grau Seminario (Piura, 27 luglio 1834 – Oceano Pacifico, 8 ottobre 1879) è stato un militare peruviano. Eroe nazionale per Bolivia e Perù (suo paese natale), partecipò alla guerra del Pacifico (1879-1884), combattendo nella storica battaglia navale di Angamos, in cui trovò la morte. rdf:langString
Miguel Grau Seminario (ur. 27 lipca 1834, zm. 8 października 1879), kontradmirał marynarki wojennej Peru, jeden z peruwiańskich bohaterów narodowych, odznaczył się w wojnie o Pacyfik. Urodził się w Piura w Peru. Od młodości pływał na statkach, w 1854 wstąpił do Akademii Marynarki Wojennej Peru. W marcu 1856 w stopniu podporucznika marynarki uzyskał pierwszy przydział na fregatę „Apurimac”, lecz w listopadzie 1856 poparł zbrojne powstanie Manuela Ignacio de Vivanco przeciwko prezydentowi Ramónowi Castilla, które zakończyło się niepowodzeniem i Grau był zmuszony opuścić marynarkę wojenną. Pływał następnie na angielskich statkach handlowych. rdf:langString
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau
rdf:langString Miguel Grau
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau
rdf:langString ミゲル・グラウ・セミナリオ
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Грау, Мигель
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau Seminario
rdf:langString Mejillones, Litoral Department, Bolivia
rdf:langString Paita, Department of Piura, Peru
xsd:integer 1907256
xsd:integer 1106952718
xsd:integer 1853 1864
rdf:langString Peruvian Civil War of 1856-1858 Chincha Islands War *Battle of Abtao War of the Pacific *Battle of Iquique *Capture of Rímac *Battle of Angamos
xsd:date 1834-07-27
rdf:langString Miguel María Grau Seminario
rdf:langString Miguel Grau at the time of the War of the Pacific
xsd:date 1879-10-08
rdf:langString Grand admiral
rdf:langString Miguel María Grau Seminario (Paita, Piura, 27 de juliol de 1834 — , Antofagasta, 8 d'octubre de 1879) va ser un militar i polític peruà, almirall de la Marina de Guerra del Perú. Durant la Guerra del Pacífic, va comandar el monitor Huáscar, sucumbint definitivament en el . Va desenvolupar la seva carrera política durant una etapa de profunda divisió social i una contínua guerra civil amb Xile. És considerat com Heroi de la Marina de Guerra del Perú i de la nació peruana.
rdf:langString Miguel Grau Seminario (* 27. Juli 1834 in Piura, Peru; † 8. Oktober 1879 an Bord der Huáscar beim Seegefecht von Angamos, Bolivien) war ein peruanischer Admiral und gilt heute als peruanischer Nationalheld.
rdf:langString Miguel María Grau Seminario (El Caballero de los mares izengoitiaz ere ezaguna; Piura, Peru, 1834eko uztailaren 27a – , 1879ko urriaren 8a) perutar politikari eta militarra izan zen. Aita Juan Manuel Grau y Berrío eta ama María Luisa Seminario y del Castillo izan zituen.
rdf:langString Miguel María Grau Seminario (Piura, 27 de julio de 1834-Punta Angamos, Mejillones; 8 de octubre de 1879) fue un marino militar y político peruano, y póstumo gran almirante de la Marina de Guerra del Perú. Durante la guerra del Pacífico, comandó el monitor Huáscar y mantuvo a raya a la escuadra chilena durante seis meses, sucumbiendo finalmente de manera heroica en el combate naval de Angamos, enfrentado a fuerzas muy superiores. Es considerado el «héroe máximo del Perú». Su generosidad para con el enemigo en el campo de batalla le valió el apelativo de «Caballero de los mares». Tras un concurso fue ganador del título de «El peruano del milenio».​ Fue parte de la familia Seminario de gran importancia histórica en el departamento de Piura durante el siglo XIX.​ Fue hijo del coronel grancolombiano (nacionalizado peruano) Juan Manuel Grau Berrío y de la dama peruana Luisa Seminario del Castillo. Nació en Piura, pero fue en el puerto de Paita donde vivió gran parte de su infancia y donde forjó su vocación marinera. A los nueve años de edad se embarcó como aprendiz de grumete en el buque mercante Tescua. Durante diez años navegó en distintas naves y recorrió diferentes puertos de Asia, Estados Unidos y Europa. En 1854, ingresó a la Marina de Guerra del Perú como guardiamarina. En 1856, con el grado de alférez de fragata, pasó a servir a bordo de la fragata Apurímac, integrándose plenamente al cuerpo de oficiales de la marina. Se sumó a la revolución conservadora de Manuel Ignacio de Vivanco y participó en el ataque al Callao de 1857. Derrotada la revolución vivanquista en 1858, Grau fue expulsado de la Armada, por lo que debió volver a la marina mercante. En 1863 se proclamó la Ley de Amnistía para los oficiales y miembros del ejército y de la marina, que participaron en la revolución vivanquista de 1858. Grau presentó su solicitud de readmisión, yfue readmitido al servicio naval como teniente segundo. Poco después, ya como teniente primero, fue enviado a Inglaterra, comisionado para negociar la compra de unidades navales y supervisar la construcción de las mismas. Ya de regreso al Perú, se sumó a la revolución restauradora de Mariano Ignacio Prado, y fue ascendido a capitán de fragata (1865). Durante la guerra contra España, actuó en el combate de Abtao, al mando de la corbeta Unión (1866). Se hallaba en Valparaíso, con la escuadra peruana, cuando, junto con otros marinos, protestó contra la decisión del gobierno peruano de contratar al comodoro estadounidense John R. Tucker como comandante de la armada peruana en una proyectada expedición naval para liberar a Filipinas de la dominación española. Acusado de insubordinación, fue confinado en la isla San Lorenzo, donde fue sometido a juicio, para finalmente ser declarado inocente. Por tercera vez, regresó a la marina mercante, laborando para una compañía inglesa (1867). Ese mismo año se casó con la dama limeña Dolores Cabero y Núñez, de cuya unión nacieron diez hijos. A principios de 1868, fue reincorporado al servicio naval como comandante del monitor Huáscar, siendo ascendido poco después al grado de capitán de navío. Suscribió, junto con otros marinos, una proclama contra el golpe revolucionario de los hermanos Gutiérrez (1872). En 1873, al mando del Huáscar, realizó un crucero por el sur peruano y el litoral boliviano, al ocurrir la amenaza de un conflicto armado entre Chile y Bolivia por cuestiones territoriales. En 1874 fue comandante de la Escuadra de Evoluciones, recorriendo el litoral peruano entre el Callao e Iquique, y colaborando en la debelación de la intentona golpista del caudillo Nicolás de Piérola. En 1875, fue elegido diputado por la provincia de Paita, por el Partido Civil, labor parlamentaria que interrumpió temporalmente para ejercer la Comandancia General de Marina, entre 1877 y 1878. En tal calidad, elevó al Congreso Nacional un pormenorizado informe sobre el estado deficiente de los buques de guerra y las carencias de la Marina, formulando juicios que fueron una verdadera advertencia, un año antes del estallido de la guerra con Chile. Al estallar la Guerra del Pacífico, el 5 de abril de 1879, Grau retomó el mando del Huáscar, en detrimento de la fragata blindada "Independencia", que era por entonces el buque insignia de la Armada Nacional peruana, por considerársele como un buque de guerra con mayor poder de fuego del Perú. Miguel Grau fue nombrado jefe de la primera división naval, iniciando su campaña en el mes de mayo. Durante los cinco meses siguientes, desarrolló una intensa actividad, manteniendo en jaque a la flota chilena. Ganó el combate naval de Iquique del 21 de mayo de 1879, hundiendo a la corbeta Esmeralda y se ganó el respeto unánime por su acción humanitaria de rescatar a los náufragos chilenos. En los meses siguientes, Grau realizó varias incursiones en aguas controladas por Chile, atacando por sorpresa y hostilizando las líneas de comunicación chilenas, bombardeando las instalaciones militares de sus puertos firmes. Fue ascendido a la alta clase de contralmirante, reclinado este alto honor, porque dicho cargo le alejaría del combate y de la defensa de su patria, al tener que dirigir las acciones navales desde los despachos, Miguel Grau continuó con su grado de Capitán de Navío hasta su inmolación en el Combate de Angamos. Así el 8 de octubre de 1879, estando frente a Punta Angamos, el Huáscar fue cercado por dos divisiones enemigas, trabándose un desigual combate. Grau murió en los primeros minutos de la lucha, por efectos de una granada disparada por el acorazado Cochrane, que destrozó su cuerpo. Sus oficiales y marineros continuaron la lucha, hasta que resultaron muertos o puestos fuera de combate. Solo con la eliminación de Grau y el Huáscar, que había actuado como una verdadera muralla móvil del Perú, los chilenos pudieron iniciar la campaña terrestre. Sus restos, inicialmente enterrados en Santiago de Chile, fueron repatriados en 1890 y trasladados a la Cripta de los Héroes en 1908. En 1946 fue ascendido póstumamente al grado de almirante. En su calidad de exdiputado, conserva una curul permanente en el Congreso de la República del Perú.
rdf:langString Miguel María Grau Seminario (27 July 1834 – 8 October 1879) was the most renowned Peruvian naval officer and hero of the naval battle of Angamos during the War of the Pacific (1879–1884). He was known as el Caballero de los Mares (Spanish for "Gentleman of the Seas") for his kind and chivalrous treatment of defeated enemies and is esteemed by both Peruvians and Chileans. He is an iconic figure for the Peruvian Navy, and one of the most famous merchant marine and naval military leaders of the Americas.
rdf:langString Miguel Grau Seminario (27 juillet 1834, Piura — 8 octobre 1879, Punta Angamos, Bolivie à l'époque, annexé par le Chili en 1884) était un amiral et officier de la marine péruvienne. Surnommé El Caballero de los Mares « le chevalier des mers », il est tué à la bataille d'Angamos sur le bateau qu'il commandait, le Huáscar, lors de la guerre du Pacifique (1879-1884). Un monument en son honneur est installé dans le parc de l'Amérique latine de Québec.
rdf:langString Il Grande Ammiraglio e Capitano di vascello Miguel María Grau Seminario (Piura, 27 luglio 1834 – Oceano Pacifico, 8 ottobre 1879) è stato un militare peruviano. Eroe nazionale per Bolivia e Perù (suo paese natale), partecipò alla guerra del Pacifico (1879-1884), combattendo nella storica battaglia navale di Angamos, in cui trovò la morte. Sembiante austero, il volto incorniciato da folte basette, è ricordato con il soprannome di el Caballero de los Mares (il Cavaliere dei mari) per la sua cavalleria in combattimento e per il conseguente rispetto di comandante acquisito sia fra gli alleati che tra gli avversari.
rdf:langString ミゲル・マリア・グラウ・セミナリオ (1834年7月27日 ペルー パイタ生 - 1879年10月8日 ボリビア プンタ・アンガモス没) は、太平洋戦争 (1879年-1884年)で活躍したペルーの海軍士官で、アンガモスの海戦で最後まで勇戦したことから同国では英雄として扱われている。敵兵を丁重に扱う騎士道精神に満ちた紳士的態度から el Caballero de los Mares (エル・カバレロ・デ・ロス・マーレス、スペイン語で「海の紳士」の意) と呼ばれ、ペルー人のみならず敵であったチリ人からも尊敬を集めている。ペルー海軍を象徴する人物であり、アメリカ大陸で最も有名な商船船長および海軍指揮官の一人とされる。最終階級は少将。後にペルー議会から「ペルー大提督」を追贈された。
rdf:langString Miguel Grau Seminario (ur. 27 lipca 1834, zm. 8 października 1879), kontradmirał marynarki wojennej Peru, jeden z peruwiańskich bohaterów narodowych, odznaczył się w wojnie o Pacyfik. Urodził się w Piura w Peru. Od młodości pływał na statkach, w 1854 wstąpił do Akademii Marynarki Wojennej Peru. W marcu 1856 w stopniu podporucznika marynarki uzyskał pierwszy przydział na fregatę „Apurimac”, lecz w listopadzie 1856 poparł zbrojne powstanie Manuela Ignacio de Vivanco przeciwko prezydentowi Ramónowi Castilla, które zakończyło się niepowodzeniem i Grau był zmuszony opuścić marynarkę wojenną. Pływał następnie na angielskich statkach handlowych. Na skutek zmiany rządów w Peru, we wrześniu 1863 ponownie został przyjęty do aktywnej służby w marynarce wojennej i w grudniu awansowany. W 1864 został wysłany do Europy z misją zakupów okrętów, po czym został mianowany dowódcą 1600-tonowej korwety „Unión”, zbudowanej we Francji, którą przyprowadził do Peru. W tym czasie, w maju 1865 został awansowany przez prezydenta Pezeta na komandora podporucznika, lecz mimo to po dopłynięciu w lipcu do Valparaíso przystąpił ze swoim okrętem do powstania antyrządowego płk. Mariano Prado. W powstaniu tym brał następnie aktywny udział, patrolując wybrzeże i wypełniając zadania łącznikowe i transportowe, a w lipcu rząd powstańczy awansował go na komandora porucznika. Powstanie zakończyło się zwycięsko w listopadzie, po czym Grau jako dowódca „Unión” wziął udział w wojnie Peru i Chile z Hiszpanią. 7 lutego 1866 doszło do starcia okrętów sprzymierzonych z dwiema fregatami hiszpańskimi („Villa de Madrid” i „Blanca”) pod Abtao, zakończonego prestiżową porażką Hiszpanów, którzy nie zdołali pokonać sprzymierzonej floty (w starciu szczególnie odznaczyły się korwety „América” i „Unión”). W sierpniu 1866 jednak wraz z innymi marynarzami, którzy protestowali przeciw objęciu dowództwa floty przez amerykańskiego admirała , Grau podał się do dymisji, po czym został aresztowany za dezercję i osadzony na wyspie San Lorenzo. 11 lutego 1867 Grau i inni zostali uniewinnieni od zarzutów, a w kwietniu ożenił się z Dolores Cabero y Núñez, po czym podjął pracę w marynarce handlowej. Na skutek niespokojnej sytuacji w kraju, w lutym 1868 Grau został ponownie powołany do służby przez prezydenta , otrzymując dowództwo nowego monitora „Huáscar” i w lipcu awansując na stopień komandora. W 1869 prezydent nadał mu za bitwę pod Abtao tytuł „bohatersko zasłużonego dla Ojczyzny” (Benemérito a la Patria en grado heroico). Podczas nieudanej próby przewrotu braci Gutiérrez przeciw nowemu prezydentowi elektowi Manuelowi Pardo 22 lipca 1872, Grau zdecydowanie poparł Pardę. Później w tym roku został powołany do nowo utworzonej prezydenckiej doradczej Komisji Marynarki. Na początku 1873 patrolował wody wokół Chile i Boliwii w związku z napięciem się stosunków między tymi krajami. W kwietniu 1874 sformowano eskadrę szkolną okrętów (Escuadra de Evoluciones) w celu przeprowadzenia szeroko zakrojonych zespołowych ćwiczeń z taktyki morskiej, której dowódcą powołano Grau. 2 listopada 1874 „Huascar” przechwycił statek „Talismán” w zatoce Pacocha z ładunkiem broni, udaremniając powstanie antyrządowe Nicolása de Piérola. W styczniu 1875 rozwiązano eskadrę szkolną. Grau dowodził „Huáscarem” do 5 lipca 1876, kiedy to został wybrany jako deputowany do Kongresu z prowincji Paita. 1 czerwca 1877 został dowódcą floty Peru, zajmując się głównie szkoleniem i przygotowaniem okrętów do spodziewanego konfliktu. W lipcu 1878 ponownie został wybrany do Kongresu, opuszczając stanowisko dowódcy floty. Sławę przyniosła mu wojna o Pacyfik z Chile, wypowiedziana przez Chile 3 kwietnia 1879. 28 marca tego roku Grau ponownie został dowódcą monitora „Huáscar”, który po wybuchu wojny, pod jego dowództwem przez kilka miesięcy prowadził śmiałe działania rajderskie na chilijskich liniach komunikacyjnych, topiąc statki transportowe, atakując porty i stając się najbardziej dokuczliwym zagrożeniem dla chilijskiej komunikacji. 21 maja 1879 „Huáscar” zatopił chilijską korwetę „Esmeralda” w bitwie pod Iquique. 26 sierpnia Grau został mianowany kontradmirałem. Przez pewien czas Grau wymykał się silniejszemu chilijskiemu zespołowi floty sformowanemu w celu jego przechwycenia. 8 października 1879 rano „Huáscar” i korweta „Unión” zostały jednak ostatecznie przechwycone przez główne siły chilijskie. W bitwie koło przylądka Angamos z chilijskimi pancernikami kazamatowymi „Almirante Cochrane” i „Blanco Encalada”, „Huáscar” został poważnie uszkodzony, a na skutek trafienia w wieżę dowodzenia, śmierć poniósł admirał Grau. Utrata „Huáscara” zaważyła na biegu wojny, dając Chilijczykom swobodę działań na morzu i transportu wojsk. Miguel Grau i inni zabici zostali następnie pochowani z honorami wojskowymi w Mejillones w Chile; w 1958 jego szczątki zostały sprowadzone do Peru. Po śmierci stał się bohaterem narodowym Peru, lecz z uwagi na cechy osobiste był również postacią szanowaną i honorowaną w Chile, nazywany „rycerzem morza”. Gdy podczas bitwy pod Iquique 21 maja 1879 zginął dowódca chilijskiej korwety „Esmeralda” Arturo Prat, Grau napisał list z wyrazami szacunku do wdowy po nim, przesyłając jego osobiste rzeczy i szablę. Obecnie portret Grau jest umieszczony w salonie dowódcy monitora „Huascar”, będącego chilijskim okrętem-muzeum, obok portretów dwóch poległych chilijskich dowódców. Na cześć admirała Grau, jego nazwisko nosiły trzy peruwiańskie krążowniki (Almirante Grau).
rdf:langString Miguel Grau Seminario (Piura, Peru, 27 de julho de 1834 — Punta Angamos, 8 de outubro de 1879) foi um militar peruano, almirante e herói da marinha de seu país. Foi comandante da marinha peruana e do navio de guerra Huáscar, tendo participado em vários combates navais durante a guerra do pacífico. Recebeu o título de "grande-almirante" outorgado pelo congresso da República do Peru.
rdf:langString Мигель Грау Семинарио (исп. Miguel Grau Seminario; 27 июля 1834, Пайта — 8 октября 1879, Боливия) — перуанский адмирал, герой войны с Чили. Один из самых известных военно-морских офицеров Южной Америки.
rdf:langString Miguel María Grau Seminario, född den 27 juli 1834 i Piura, död den 8 oktober 1879 nära Punta Angamos var en peruansk amiral och politiker.
xsd:gYear 1862
xsd:gYear 1853
xsd:nonNegativeInteger 12878

data from the linked data cloud