Mian Muhammad Bakhsh
http://dbpedia.org/resource/Mian_Muhammad_Bakhsh an entity of type: Thing
ميان محمد بخش (مواليد 1830 في ميربور) هو شاعر ومتصوف بنجابي، يُنظر إليه بأنه الرومي في منطقة شبه القارة الهندية، وينتمي للطريقة القادرية الصوفية. يشتهر بتأليفه لديوان شعر باسم «سيف الملوك»، كما اشتهر بالملحمة الرومنسية «ميرزا صاحبان».
rdf:langString
Mīān Muhammad Bakhsh (میاں محمد بخش) was a Sufi and poet. Born in the city of Mirpur to Paswal tribe, he is renowned as a great poet and Sufi scholar by the people of Pothohar Pakistan And Azad Kashmir. Writing some 18 different books during his lifetime of 77 years, Muhammad Baksh is especially remembered for his romantic epic Saiful Maluk and the romantic tragedy Mirza Sahiban. Most of his work is in , with the exception of the book Yari, written in Farsi.
rdf:langString
Mian Muhammad Baĥŝ aŭ Mīān Muhammad Bakhsh (1830-1907, en panĝaba میاں محمد بخش) estis sufisma sanktulo kaj panĝab/kaŝmira poeto. Li apartenis al la sufisma skolo (tarika) nome Kadri. Li estas speciale rekonata kiel aŭtoro de libro de poezio nome Saif-ul-Malūk. Li naskiĝis en vilaĝo nome Ĥari Ŝarif, situanta ĉe Mirpur (Azad Kaŝmiro), Pakistano. Li estis el kvara generacio de familio de sufismaj kleruloj. Li ricevis tre fortan religian edukadon. Jam infanaĝe li montris dediĉon al poezio. Li iĝis heredanto de la spirita heredo de sia patro kaj ene de la edukada kutimo religia de islamaj hindianoj, li veturis ĉefe tra dezertaj lokoj por serĉi la plej kernan spiritemon. Liaj ĉefaj verkoj estas Siharfi, Sohni Mahival, Tuhfah-e Miran, Tuhfah-e- Rasulijah, Ŝireen Farhad, Mirza Sahiban, Saĥi Ĥavas
rdf:langString
rdf:langString
ميان محمد بخش
rdf:langString
Mian Muhammad Baĥŝ
rdf:langString
Mian Muhammad Bakhsh
rdf:langString
Mian Muhammad Baksh
rdf:langString
Mian Muhammad Baksh
xsd:integer
7646095
xsd:integer
1124138773
xsd:integer
1830
xsd:integer
1907
rdf:langString
ميان محمد بخش (مواليد 1830 في ميربور) هو شاعر ومتصوف بنجابي، يُنظر إليه بأنه الرومي في منطقة شبه القارة الهندية، وينتمي للطريقة القادرية الصوفية. يشتهر بتأليفه لديوان شعر باسم «سيف الملوك»، كما اشتهر بالملحمة الرومنسية «ميرزا صاحبان».
rdf:langString
Mian Muhammad Baĥŝ aŭ Mīān Muhammad Bakhsh (1830-1907, en panĝaba میاں محمد بخش) estis sufisma sanktulo kaj panĝab/kaŝmira poeto. Li apartenis al la sufisma skolo (tarika) nome Kadri. Li estas speciale rekonata kiel aŭtoro de libro de poezio nome Saif-ul-Malūk. Li naskiĝis en vilaĝo nome Ĥari Ŝarif, situanta ĉe Mirpur (Azad Kaŝmiro), Pakistano. Li estis el kvara generacio de familio de sufismaj kleruloj. Li ricevis tre fortan religian edukadon. Jam infanaĝe li montris dediĉon al poezio. Li iĝis heredanto de la spirita heredo de sia patro kaj ene de la edukada kutimo religia de islamaj hindianoj, li veturis ĉefe tra dezertaj lokoj por serĉi la plej kernan spiritemon. Liaj ĉefaj verkoj estas Siharfi, Sohni Mahival, Tuhfah-e Miran, Tuhfah-e- Rasulijah, Ŝireen Farhad, Mirza Sahiban, Saĥi Ĥavass Ĥan, Ŝah Mansur, Gulzar-e Faqir, Hidajatul Muslimin, Panj Ganj, Masnavi-e Nīrang-e ‘Iŝq.
rdf:langString
Mīān Muhammad Bakhsh (میاں محمد بخش) was a Sufi and poet. Born in the city of Mirpur to Paswal tribe, he is renowned as a great poet and Sufi scholar by the people of Pothohar Pakistan And Azad Kashmir. Writing some 18 different books during his lifetime of 77 years, Muhammad Baksh is especially remembered for his romantic epic Saiful Maluk and the romantic tragedy Mirza Sahiban. Most of his work is in , with the exception of the book Yari, written in Farsi.
xsd:nonNegativeInteger
10054
