Maunder Minimum
http://dbpedia.org/resource/Maunder_Minimum an entity of type: WikicatSolarPhenomena
El mínim de Maunder és el nom donat al període entre 1645 i 1715, quan les taques solars gairebé van desaparèixer de la superfície del Sol, tal com van observar els astrònoms de l'època. Rep el nom de l'astrònom solar E. W. Maunder, que va descobrir la carestia de taques solar durant aqueix període estudiant els arxius d'aqueixos anys. Durant un període de 30 anys dins del mínim Maunder, els astrònoms van observar aproximadament 50 taques solars, mentre que el típic seria observar entre unes 40.000 i 50.000 taques.
rdf:langString
Maunderovo minimum je název období sluneční aktivity v letech 1638–1715. V této době se na Slunci neobjevovaly téměř žádné sluneční skvrny. To mělo vliv na podnebí na Zemi, které bylo výrazně chladnější. Období Maunderova minima je jedním ze tří nejchladnějších období malé doby ledové (14.–19. století). Druhým nejchladnějším obdobím je (1400–1510) a třetím (1790–1830).
rdf:langString
Als Maunder-Minimum wird eine Periode stark verringerter Sonnenfleckenaktivität in den Jahren zwischen 1645 und 1715 bezeichnet.
rdf:langString
En astronomie, le minimum de Maunder correspond à une époque approximativement située entre 1645 et 1715, durant laquelle le nombre de taches solaires (et l'activité de surface du Soleil) était significativement plus faible qu'aujourd'hui. Le nom a été donné par (en), dit « Jack Eddy », astronome américain, qui a compilé des données astronomiques anciennes.
rdf:langString
Il minimo di Maunder è il nome dato al periodo che va circa dal 1645 al 1715, caratterizzato da un'attività solare molto scarsa, ovvero una situazione in cui il numero di macchie solari presenti sulla fotosfera solare divenne estremamente basso. È così chiamato dal nome degli astronomi solari britannici Edward Walter Maunder e che vissero tra Ottocento e Novecento, i quali scoprirono la mancanza di macchie solari in quel periodo studiando le cronache storiche dell'epoca: durante un periodo di 30 anni del minimo di Maunder, gli astronomi osservarono infatti solamente circa 50 macchie, invece delle normali 40 000 o 50 000.
rdf:langString
マウンダー極小期（マウンダーきょくしょうき、Maunder Minimum）あるいはモーンダー極小期は、おおよそ1645年から1715年にかけて太陽黒点の観測数が著しく減少し、太陽磁気活動が弱まった期間の名称。太陽天文学の研究者で黒点現象の消失について過去の記録を研究したエドワード・モーンダーの名前にちなむ。マウンダー極小期中の30年間に、観測された黒点数は、たった約50を数えるだけであった。通常であれば4 - 5万個程度が観測によって数えられるであろう期間である。 地球のオゾン層に到達して吸収される紫外線が減ったことで、寒冷化をもたらしたと推測されている。
rdf:langString
마운더 극소기(Maunder Minimum)는 1650년-1700년경 태양의 상대 흑점수가 비정상적으로 적어진 시기를 말한다. 영국의 천문학자 의 이름을 따왔다...
rdf:langString
Minimum Maundera – okres trwający od 1645 do 1717 roku, podczas którego powstało znacznie mniej raportów dotyczących plam słonecznych w porównaniu z pierwszą połową XVII wieku. Nazwany na cześć angielskiego astronoma Edwarda W. Maundera.
rdf:langString
O mínimo de Maunder é o nome utilizado para o período entre 1645 e 1715 por em um documentário publicado em 1976 no periódico Science, nomeado como The Maunder Minimum, quando manchas solares tornaram-se muito raras em observações do Sol no período. Eddy e astrônomos anteriores nomearam o período em homenagem a Edward W. Maunder, que estudara como as latitudes das manchas solares mudam com o tempo. Assim como o e o , o Mínimo de Maunder coincidiu com um período de temperaturas abaixo da média em toda a Europa.
rdf:langString
蒙德極小期(Maunder Minimum、prolonged sunspot minimum)大約是從1645年至1715年，當時的觀測者注意到太陽黑子非常罕見。太陽學家愛德華·沃爾特·蒙德（1851-1928）在研究那段時期的記錄資料時，發現這段期間的太陽黑子非常稀少，因此以他的名字來命名這一段時期。以蒙德極小期內一段30年時間為例，天文學家只觀察到約50個太陽黑子，而相對於在平常的相同時段，可以觀察到40,000-50,000顆太陽黑子。
rdf:langString
La Minimumo Maunder estas la nomo donita al la periodo proksimume de 1645 ĝis 1715, kiam sunmakuloj fariĝis treege maloftaj, kiel notitaj de tiutempaj sunaj observantoj. Ĝi nomiĝas pro la posta suna astronomo kiu malkovris la maloftecego da sunmakuloj dum tiu periodo, per studado de registroj de tiuj jaroj. Dum unu tridek-jara periodo en la Minimumo Maunder, ekzemple, astronomoj observis nur proksimume kvindek sunmakulojn, kontraŭ pli tipa 40,000-50,000 makuloj.
*
*
*
*
rdf:langString
El mínimo de Maunder es el nombre dado al período de 1645 a 1715, cuando las manchas solares prácticamente desaparecieron de la superficie del Sol, tal como observaron los astrónomos de la época. Recibe el nombre del astrónomo solar E.W. Maunder quien descubrió la escasez de manchas solares durante ese período estudiando los archivos de esos años. Durante un período de 30 años dentro del mínimo de Maunder, los astrónomos observaron aproximadamente 50 manchas solares, mientras que lo típico sería observar entre unas 40.000 y 50.000 manchas.
rdf:langString
The Maunder Minimum, also known as the "prolonged sunspot minimum", was a period around 1645 to 1715 during which sunspots became exceedingly rare. During a 28-year period (1672–1699) within the minimum, observations revealed fewer than 50 sunspots. This contrasts with the typical 40,000–50,000 sunspots seen in modern times over a similar timespan.
rdf:langString
Het Maunderminimum is de naam die aan een periode (1645 tot 1715) wordt gegeven, waarin buitengewoon weinig zonnevlekken te zien waren. De periode is vernoemd naar de astronoom Edward Maunder, die de ontdekking deed toen hij verslagen uit die tijd bestudeerde. In een periode van 30 jaar werden bijvoorbeeld maar 50 zonnevlekken waargenomen, terwijl dat normaal tussen de 40.000 en 50.000 zijn.
rdf:langString
Maunderminimum, även känt som "det långvariga solfläcksminimat", var en period under 1645 till 1715 då solfläckar var mycket sällsynta. Under en 28-årsperiod (1672–1699) visade observationer på färre än 50 solfläckar. Detta står i kontrast till de typiska solfläckarna på 40 000–50 000 som setts i modern tid under ett liknande tidsspann.
rdf:langString
Мінімум Маундера (Маундерівський мінімум; англ. Maunder Minimum) — період довгочасного зменшення кількості сонячних плям приблизно з 1645 по 1715 роки. Отримав назву від імені англійського астронома Едварда Волтера Маундера (1851—1928), який виявив це явище при вивченні архівів спостереження Сонця. Цікаво, що період зменшення активності Сонця (1645—1715) збігся доволі точно з періодом правління короля-Сонця Людовика XIV (1643—1715).
rdf:langString
Минимум Маундера (Маундеровский минимум; англ. Maunder Minimum) — период долговременного уменьшения количества солнечных пятен примерно с 1645 по 1715 годы. Получил название по имени английского астронома Эдварда Уолтера Маундера (1851—1928), обнаружившего это явление при изучении архивов наблюдения Солнца. Интересно, что период уменьшения активности Солнца (1645—1715) совпал довольно точно с периодом правления «короля-Солнца» Людовика XIV (1643—1715).
rdf:langString
rdf:langString
Maunder Minimum
rdf:langString
Mínim de Maunder
rdf:langString
Maunderovo minimum
rdf:langString
Maunder-Minimum
rdf:langString
Minimumo Maunder
rdf:langString
Mínimo de Maunder
rdf:langString
Maunder Minimum
rdf:langString
Minimo di Maunder
rdf:langString
Minimum de Maunder
rdf:langString
マウンダー極小期
rdf:langString
마운더 극소기
rdf:langString
Maunderminimum
rdf:langString
Minimum Maundera
rdf:langString
Mínimo de Maunder
rdf:langString
Минимум Маундера
rdf:langString
Maunderminimum
rdf:langString
Мінімум Маундера
rdf:langString
蒙德極小期
xsd:integer
37053
xsd:integer
1122826976
rdf:langString
El mínim de Maunder és el nom donat al període entre 1645 i 1715, quan les taques solars gairebé van desaparèixer de la superfície del Sol, tal com van observar els astrònoms de l'època. Rep el nom de l'astrònom solar E. W. Maunder, que va descobrir la carestia de taques solar durant aqueix període estudiant els arxius d'aqueixos anys. Durant un període de 30 anys dins del mínim Maunder, els astrònoms van observar aproximadament 50 taques solars, mentre que el típic seria observar entre unes 40.000 i 50.000 taques.
rdf:langString
Maunderovo minimum je název období sluneční aktivity v letech 1638–1715. V této době se na Slunci neobjevovaly téměř žádné sluneční skvrny. To mělo vliv na podnebí na Zemi, které bylo výrazně chladnější. Období Maunderova minima je jedním ze tří nejchladnějších období malé doby ledové (14.–19. století). Druhým nejchladnějším obdobím je (1400–1510) a třetím (1790–1830).
rdf:langString
Als Maunder-Minimum wird eine Periode stark verringerter Sonnenfleckenaktivität in den Jahren zwischen 1645 und 1715 bezeichnet.
rdf:langString
La Minimumo Maunder estas la nomo donita al la periodo proksimume de 1645 ĝis 1715, kiam sunmakuloj fariĝis treege maloftaj, kiel notitaj de tiutempaj sunaj observantoj. Ĝi nomiĝas pro la posta suna astronomo kiu malkovris la maloftecego da sunmakuloj dum tiu periodo, per studado de registroj de tiuj jaroj. Dum unu tridek-jara periodo en la Minimumo Maunder, ekzemple, astronomoj observis nur proksimume kvindek sunmakulojn, kontraŭ pli tipa 40,000-50,000 makuloj. La Minimumo Maunder koincidis kun la mezo - kaj plej malvarma parto - de la tiel nomata Malgranda Glacia Epoko, dum kiu Eŭropo kaj Nordameriko, kaj eble multe de la cetero de la mondo, spertis akre malvarmegajn vintrojn. Lastatempe eldonitaj informoj sugestas ke la Suno pligrandiĝis dum la Minimumo Maunder kaj sia rotacio malplirapidis. Pli granda kaj pli malrapida Suno, oni spekulativas, eble ankaŭ implicus pli malvarman Sunon, kiu provizus malpli da varmo al Tero. (Precize kial la Suno pligrandiĝas kaj malpligrandiĝas estas ankoraŭ enigmo.) Ĉu estas kaŭza rilato inter malalta sunmakula agado kaj malvarmaj vintroj estas la temo de aktuala debato. Iuj sciencistoj kredas ke suna agado pelas klimatan ŝanĝon pli ol karbona dioksido (vidu ).
*
*
*
*
rdf:langString
El mínimo de Maunder es el nombre dado al período de 1645 a 1715, cuando las manchas solares prácticamente desaparecieron de la superficie del Sol, tal como observaron los astrónomos de la época. Recibe el nombre del astrónomo solar E.W. Maunder quien descubrió la escasez de manchas solares durante ese período estudiando los archivos de esos años. Durante un período de 30 años dentro del mínimo de Maunder, los astrónomos observaron aproximadamente 50 manchas solares, mientras que lo típico sería observar entre unas 40.000 y 50.000 manchas. Desde que en 1610 Galileo popularizara el telescopio, el Sol y sus manchas han sido observados con asiduidad. No fue sino hasta 1851 que el astrónomo Heinrich Schwabe observó que la actividad solar variaba según un ciclo de once años, con máximos y mínimos. El astrónomo solar Edward Maunder se percató que desde 1645 a 1715 el Sol interrumpe el ciclo de once años y aparece una época donde casi no aparecen manchas, denominado «mínimo de Maunder». El Sol y las estrellas suelen pasar un tercio de su vida en estas crisis y durante ellas la energía que emite es menor y se corresponde con períodos fríos en el clima terrestre. Las auroras boreales o las australes causadas por la actividad solar desaparecen o son raras. Ha habido seis mínimos solares similares al de Maunder desde el mínimo egipcio del 1300 a. C. hasta el último que es el de Maunder. Pero su aparición es muy irregular, con lapsos de solo 180 años, hasta 1100 años, entre mínimos. Por término medio los periodos de escasa actividad solar duran unos 115 años y se repiten aproximadamente cada 600. Actualmente estamos en el Máximo Moderno que empezó en 1780 cuando vuelve a reaparecer el ciclo de 11 años. Un mínimo solar tiene que ocurrir como muy tarde en el 2900 y un nuevo período glaciar, cuyo ciclo es de unos cien mil años, podría aparecer hacia el año 44 000. El término «mínimo de Maunder» fue introducido por que publicó en 1976 un artículo de referencia en la revista Science. Algunos astrónomos anteriores a Eddy también habían llamado así al período por los astrónomos solares Annie y E. Walter Maunder (1851-1928) que habían estudiado la forma en que las latitudes de las manchas solares cambian con el tiempo.
rdf:langString
En astronomie, le minimum de Maunder correspond à une époque approximativement située entre 1645 et 1715, durant laquelle le nombre de taches solaires (et l'activité de surface du Soleil) était significativement plus faible qu'aujourd'hui. Le nom a été donné par (en), dit « Jack Eddy », astronome américain, qui a compilé des données astronomiques anciennes.
rdf:langString
The Maunder Minimum, also known as the "prolonged sunspot minimum", was a period around 1645 to 1715 during which sunspots became exceedingly rare. During a 28-year period (1672–1699) within the minimum, observations revealed fewer than 50 sunspots. This contrasts with the typical 40,000–50,000 sunspots seen in modern times over a similar timespan. The Maunder Minimum was first noted by Gustav Spörer in publications in 1887 and 1889, work that was relayed to the Royal Astronomical Society in London, and then expanded on, by solar astronomers Edward Walter Maunder (1851–1928), and his wife Annie Russell Maunder (1868–1947), who also studied how sunspot latitudes changed with time. Two papers were published in Edward Maunder's name in 1890 and 1894, and he cited the two earlier papers written by Gustav Spörer. Because Annie Maunder had not received a university degree, restrictions at the time caused her contribution not to be publicly recognized. The term Maunder Minimum was popularised by John A. Eddy, who published a landmark paper in Science in 1976. The Maunder Minimum occurred within the Little Ice Age, a long period of lower-than-average European temperatures. The reduced solar activity may have contributed to the climatic cooling, although the cooling began before the solar minimum and its primary cause is believed to be volcanic activity.
rdf:langString
Il minimo di Maunder è il nome dato al periodo che va circa dal 1645 al 1715, caratterizzato da un'attività solare molto scarsa, ovvero una situazione in cui il numero di macchie solari presenti sulla fotosfera solare divenne estremamente basso. È così chiamato dal nome degli astronomi solari britannici Edward Walter Maunder e che vissero tra Ottocento e Novecento, i quali scoprirono la mancanza di macchie solari in quel periodo studiando le cronache storiche dell'epoca: durante un periodo di 30 anni del minimo di Maunder, gli astronomi osservarono infatti solamente circa 50 macchie, invece delle normali 40 000 o 50 000.
rdf:langString
マウンダー極小期（マウンダーきょくしょうき、Maunder Minimum）あるいはモーンダー極小期は、おおよそ1645年から1715年にかけて太陽黒点の観測数が著しく減少し、太陽磁気活動が弱まった期間の名称。太陽天文学の研究者で黒点現象の消失について過去の記録を研究したエドワード・モーンダーの名前にちなむ。マウンダー極小期中の30年間に、観測された黒点数は、たった約50を数えるだけであった。通常であれば4 - 5万個程度が観測によって数えられるであろう期間である。 地球のオゾン層に到達して吸収される紫外線が減ったことで、寒冷化をもたらしたと推測されている。
rdf:langString
Het Maunderminimum is de naam die aan een periode (1645 tot 1715) wordt gegeven, waarin buitengewoon weinig zonnevlekken te zien waren. De periode is vernoemd naar de astronoom Edward Maunder, die de ontdekking deed toen hij verslagen uit die tijd bestudeerde. In een periode van 30 jaar werden bijvoorbeeld maar 50 zonnevlekken waargenomen, terwijl dat normaal tussen de 40.000 en 50.000 zijn. Geleerden hebben een sterk vermoeden dat het klimaat op Aarde beïnvloed wordt door het aantal zonnevlekken. Het Maunderminimum dat optrad tussen 1645 en 1715 viel op een van de dieptepunten van de zogenaamde "Kleine ijstijd", genoemd omdat in deze perioden zeer veel koude winters gerapporteerd werden. De zonnevlekkencyclus is onder andere terug te zien in de jaartallen dat de Elfstedentocht verreden is. Doordat de afgelopen jaren de zonnevlekken tegen de verwachting in uitbleven of minder talrijk waren, raakte het verschijnsel Maunderminimum opnieuw in de belangstelling.
rdf:langString
마운더 극소기(Maunder Minimum)는 1650년-1700년경 태양의 상대 흑점수가 비정상적으로 적어진 시기를 말한다. 영국의 천문학자 의 이름을 따왔다...
rdf:langString
Minimum Maundera – okres trwający od 1645 do 1717 roku, podczas którego powstało znacznie mniej raportów dotyczących plam słonecznych w porównaniu z pierwszą połową XVII wieku. Nazwany na cześć angielskiego astronoma Edwarda W. Maundera.
rdf:langString
O mínimo de Maunder é o nome utilizado para o período entre 1645 e 1715 por em um documentário publicado em 1976 no periódico Science, nomeado como The Maunder Minimum, quando manchas solares tornaram-se muito raras em observações do Sol no período. Eddy e astrônomos anteriores nomearam o período em homenagem a Edward W. Maunder, que estudara como as latitudes das manchas solares mudam com o tempo. Assim como o e o , o Mínimo de Maunder coincidiu com um período de temperaturas abaixo da média em toda a Europa.
rdf:langString
Maunderminimum, även känt som "det långvariga solfläcksminimat", var en period under 1645 till 1715 då solfläckar var mycket sällsynta. Under en 28-årsperiod (1672–1699) visade observationer på färre än 50 solfläckar. Detta står i kontrast till de typiska solfläckarna på 40 000–50 000 som setts i modern tid under ett liknande tidsspann. Minimat beskrevs av solastronomerna Edward Walter Maunder och hans hustru Annie Russell Maunder, som studerade hur solfläckslatituder förändrades över tiden. Två artiklar publicerades i Edward Maunders namn 1890 och 1894, där han citerade tidigare artiklar skrivna av Gustav Spörer. Eftersom Annie Maunder inte hade tagit någon universitetsexamen, orsakade den tidens begränsningar det publika erkännandet av hennes bidrag. Termen Maunderminimum populariserades av John A. Eddy, som publicerade en banbrytande artikel i Science 1976.
rdf:langString
Минимум Маундера (Маундеровский минимум; англ. Maunder Minimum) — период долговременного уменьшения количества солнечных пятен примерно с 1645 по 1715 годы. Получил название по имени английского астронома Эдварда Уолтера Маундера (1851—1928), обнаружившего это явление при изучении архивов наблюдения Солнца. По подсчётам Маундера, за этот период наблюдалось всего около 50 солнечных пятен вместо обычных 40-50 тысяч. При этом подавляющее большинство пятен возникало в южном полушарии Солнца. В дальнейшем падение солнечной активности в указанный Маундером период было подтверждено анализом содержания углерода-14, а также некоторых других изотопов, например , в ледниках и деревьях. Такой анализ позволил выявить 18 минимумов активности Солнца за последние 8000 лет, включая минимум Шпёрера (1450—1540) и минимум Дальтона (1790—1820). Также, по некоторым данным, во время Маундеровского минимума наблюдалось падение интенсивности полярных сияний и скорости вращения Солнца. Минимум Маундера совпадает по времени с наиболее холодной фазой глобального похолодания климата, отмечавшегося в течение XIV—XIX веков (так называемый малый ледниковый период). Однако непосредственная связь между двумя этими событиями оспаривается — многие учёные считают, что незначительный уровень падения солнечной активности не позволяет объяснить глобальное похолодание только этой причиной. Интересно, что период уменьшения активности Солнца (1645—1715) совпал довольно точно с периодом правления «короля-Солнца» Людовика XIV (1643—1715).
rdf:langString
Мінімум Маундера (Маундерівський мінімум; англ. Maunder Minimum) — період довгочасного зменшення кількості сонячних плям приблизно з 1645 по 1715 роки. Отримав назву від імені англійського астронома Едварда Волтера Маундера (1851—1928), який виявив це явище при вивченні архівів спостереження Сонця. За підрахунками Маундера, за цей період спостерігалось лише близько 50 сонячних плям замість звичайних 40-50 тисяч. При цьому переважна більшість плям виникла в південній півкулі Сонця. Надалі падіння сонячної активності в зазначений Маундером період було підтверджено аналізом вмісту вуглецю-14, а також деяких інших ізотопів, наприклад , в льодовиках і деревах. Такий аналіз дозволив виявити 18 мінімумів активності Сонця за останні 8000 років, включаючи мінімум Шперера (1450—1540) і мінімум Дальтона (1790—1820). Також, за деякими даними, під час Маундерівського мінімуму спостерігалось падіння інтенсивності полярних сяйв і швидкості обертання Сонця. Мінімум Маундера збігається в часі з найхолоднішою фазою глобального похолодання клімату, що відзначалося впродовж XIV—XIX сторіч (так званий малий льодовиковий період). Однак безпосередній зв'язок поміж двома цими подіями оспорюється — багато вчених вважають, що незначний рівень падіння сонячної активності не дозволяє пояснити глобальне похолодання тільки цією причиною. Цікаво, що період зменшення активності Сонця (1645—1715) збігся доволі точно з періодом правління короля-Сонця Людовика XIV (1643—1715).
rdf:langString
蒙德極小期(Maunder Minimum、prolonged sunspot minimum)大約是從1645年至1715年，當時的觀測者注意到太陽黑子非常罕見。太陽學家愛德華·沃爾特·蒙德（1851-1928）在研究那段時期的記錄資料時，發現這段期間的太陽黑子非常稀少，因此以他的名字來命名這一段時期。以蒙德極小期內一段30年時間為例，天文學家只觀察到約50個太陽黑子，而相對於在平常的相同時段，可以觀察到40,000-50,000顆太陽黑子。
xsd:nonNegativeInteger
26746
