Marshall Islands stick chart
http://dbpedia.org/resource/Marshall_Islands_stick_chart an entity of type: Thing
La bastonmapo estas grava navigacia instrumento en Polinezio.
rdf:langString
Eine Stabkarte ist ein Navigationsinstrument, das im Bereich der Marshallinseln in Mikronesien benutzt wurde. Stabkarten dienten vor der Fahrt als Gedächtnisstütze und Orientierungshilfe über die zwischen den Atollen anzutreffenden Wellenformationen, Wind- und Wasserströmungen. Auf See wurden Stabkarten nicht verwendet. Eine Stabkarte ist im unteren Teil des Siegels der Marshallinseln dargestellt.
rdf:langString
スティックチャート（Marshall Islands stick chart）とは、ミクロネシアのマーシャル人が太平洋を航海するために作成した海図の一種。 海図には海のうねりと島の位置関係が記されている。 うねりは島にぶつかることによって変化するので、この乱れを感知することで位置を特定する。 現在ではより便利な電子技術の発達とカヌーの利用低迷によって日常的に用いられることはない。
rdf:langString
Een stokjeskaart of meddo is een type zeekaart dat gebruikt werd in de Marshalleilanden en andere delen van Micronesië. De zeekaart was samengesteld uit dunne bamboestokjes die met boombastvezel aan elkaar gebonden waren. Lange en korte stokjes stelden deiningen, zeestromingen en golven voor, terwijl eilanden door schelpjes of de kokosvezelknoopjes aangeduid werden. In 1862 schreef missionaris Luther Halsey Gulick, Sr. als eerste westerling over het gebruik van dergelijke zeekaarten.
rdf:langString
Stick charts were made and used by the Marshallese to navigate the Pacific Ocean by canoe off the coast of the Marshall Islands. The charts represented major ocean swell patterns and the ways the islands disrupted those patterns, typically determined by sensing disruptions in ocean swells by islanders during sea navigation.
rdf:langString
Les cartes à bâtonnets ou stick charts en anglais sont des cartes nautiques produites par les habitants des îles Marshall afin de se repérer sur l'océan et de rallier les différentes îles du Pacifique.
rdf:langString
Rebbelib – tradycyjne mapy nawigacyjne, używane w przeszłości przez mieszkańców mikronezyjskich Wysp Marshalla jako pomoc przy nawigacji. Tradycja posługiwania się rebbelib została po raz pierwszy zauważona i opisana pod koniec XIX wieku przez niemieckich kolonizatorów, jej korzenie sięgają jednak daleko w przeszłość. Mapy te wykonywane były z wiązanych ze sobą drewnianych patyczków z włókien palmy kokosowej. Układ patyczków przedstawiał przebieg frontów fal i prądów morskich, kąty wiązań żyłek wyznaczały kierunek żeglugi. Na tak wykonanym stelażu umieszczano muszelki i kamyki, symbolizujące konkretne wyspy. Patyki ułożone horyzontalnie określały odległości między wyspami. Co charakterystyczne, rebbelib, w przeciwieństwie do tradycyjnych map nawigacyjnych, posługiwano się jedynie przy plan
rdf:langString
Обитатели Маршалловых островов делали и использовали палочные карты для плавания на каноэ по Тихому океану у побережья Маршалловых островов. На картах представлены основные модели океанских волн и то, как острова на них влияют. Близость к острову определяется по нарушению в рисунке волн океана. Большинство диаграмм делались из остевых жилок кокосовых листьев. Связанные вместе, они формировали ажурную решётку. Местоположения островов указывались привязанными к решётке ракушками или вязаными соединениями нескольких палочек. Продольные детали представляли преобладающие фронты волн на поверхности океана и направления, которые они приобретали, встречаясь с волнением, отражённым от острова. Карты настолько различались по форме и интерпретации, что только навигатор, создавший карту, был единствен
rdf:langString
rdf:langString
Stabkarte
rdf:langString
Bastonmapo
rdf:langString
Carte à bâtonnets
rdf:langString
スティックチャート
rdf:langString
Marshall Islands stick chart
rdf:langString
Stokjeskaart
rdf:langString
Rebbelib
rdf:langString
Карты Маршалловых островов
xsd:integer
4506804
xsd:integer
1119129134
rdf:langString
La bastonmapo estas grava navigacia instrumento en Polinezio.
rdf:langString
Eine Stabkarte ist ein Navigationsinstrument, das im Bereich der Marshallinseln in Mikronesien benutzt wurde. Stabkarten dienten vor der Fahrt als Gedächtnisstütze und Orientierungshilfe über die zwischen den Atollen anzutreffenden Wellenformationen, Wind- und Wasserströmungen. Auf See wurden Stabkarten nicht verwendet. Eine Stabkarte ist im unteren Teil des Siegels der Marshallinseln dargestellt.
rdf:langString
Stick charts were made and used by the Marshallese to navigate the Pacific Ocean by canoe off the coast of the Marshall Islands. The charts represented major ocean swell patterns and the ways the islands disrupted those patterns, typically determined by sensing disruptions in ocean swells by islanders during sea navigation. Most stick charts were made from the midribs of coconut fronds that were tied together to form an open framework. Island locations were represented by shells tied to the framework, or by the lashed junction of two or more sticks. The threads represented prevailing ocean surface wave-crests and directions they took as they approached islands and met other similar wave-crests formed by the ebb and flow of breakers. Individual charts varied so much in form and interpretation that the individual navigator who made the chart was the only person who could fully interpret and use it. The use of stick charts ended after World War II when new electronic technologies made navigation more accessible and travel among islands by canoe lessened.
rdf:langString
Les cartes à bâtonnets ou stick charts en anglais sont des cartes nautiques produites par les habitants des îles Marshall afin de se repérer sur l'océan et de rallier les différentes îles du Pacifique. Sur ces cartes, les îles sont figurées par de petits coquillages et les intersections marquent le croisement des houles contraires ainsi que leur mouvement (par les grands bâtonnets en demi-cercle). La précision de ces cartes est telle qu'une superposition de celles-ci avec des cartes faites par des moyens modernes est parfaitement exacte. Les cartes à bâtonnets ont été généralement fabriquées à partir de la nervure médiane des feuilles de cocotier attachées ensemble pour former un cadre ouvert. Souvent ces cartes étaient individuelles et donc variaient en forme : le navigateur, personne qui avait fait la carte, était la seule personne qui pouvait bien l'interpréter et l'utiliser. L'utilisation des cartes à bâtonnets et de la navigation à l'aide de la houle apparemment prirent fin après la Seconde Guerre mondiale, lorsque de nouvelles technologies électroniques permirent une navigation plus accessible, et que les voyages entre les îles en canot se firent moins nombreux.
rdf:langString
スティックチャート（Marshall Islands stick chart）とは、ミクロネシアのマーシャル人が太平洋を航海するために作成した海図の一種。 海図には海のうねりと島の位置関係が記されている。 うねりは島にぶつかることによって変化するので、この乱れを感知することで位置を特定する。 現在ではより便利な電子技術の発達とカヌーの利用低迷によって日常的に用いられることはない。
rdf:langString
Rebbelib – tradycyjne mapy nawigacyjne, używane w przeszłości przez mieszkańców mikronezyjskich Wysp Marshalla jako pomoc przy nawigacji. Tradycja posługiwania się rebbelib została po raz pierwszy zauważona i opisana pod koniec XIX wieku przez niemieckich kolonizatorów, jej korzenie sięgają jednak daleko w przeszłość. Mapy te wykonywane były z wiązanych ze sobą drewnianych patyczków z włókien palmy kokosowej. Układ patyczków przedstawiał przebieg frontów fal i prądów morskich, kąty wiązań żyłek wyznaczały kierunek żeglugi. Na tak wykonanym stelażu umieszczano muszelki i kamyki, symbolizujące konkretne wyspy. Patyki ułożone horyzontalnie określały odległości między wyspami. Co charakterystyczne, rebbelib, w przeciwieństwie do tradycyjnych map nawigacyjnych, posługiwano się jedynie przy planowaniu podróży, nigdy na morzu. Wyposażony w nabytą wcześniej wiedzę żeglarz potrafił bezbłędnie orientować się podczas podróży na podstawie ruchów łodzi. Mapami tymi posługiwano się na Mikronezji aż do końca lat 40. XX wieku, kiedy to na skutek zaniku żeglugi na kanoe wyszły z użycia.
rdf:langString
Een stokjeskaart of meddo is een type zeekaart dat gebruikt werd in de Marshalleilanden en andere delen van Micronesië. De zeekaart was samengesteld uit dunne bamboestokjes die met boombastvezel aan elkaar gebonden waren. Lange en korte stokjes stelden deiningen, zeestromingen en golven voor, terwijl eilanden door schelpjes of de kokosvezelknoopjes aangeduid werden. In 1862 schreef missionaris Luther Halsey Gulick, Sr. als eerste westerling over het gebruik van dergelijke zeekaarten.
rdf:langString
Обитатели Маршалловых островов делали и использовали палочные карты для плавания на каноэ по Тихому океану у побережья Маршалловых островов. На картах представлены основные модели океанских волн и то, как острова на них влияют. Близость к острову определяется по нарушению в рисунке волн океана. Большинство диаграмм делались из остевых жилок кокосовых листьев. Связанные вместе, они формировали ажурную решётку. Местоположения островов указывались привязанными к решётке ракушками или вязаными соединениями нескольких палочек. Продольные детали представляли преобладающие фронты волн на поверхности океана и направления, которые они приобретали, встречаясь с волнением, отражённым от острова. Карты настолько различались по форме и интерпретации, что только навигатор, создавший карту, был единственным человеком, который мог её использовать. Применение подобных карт прекратилось после Второй мировой войны, когда электронные технологии сделали навигацию более доступной, а путешествия между островами на каноэ сократились.
xsd:nonNegativeInteger
10082
