Marko Cheremshyna

rdf:langString Marko Czeremszyna

rdf:langString Marko Czeremszyna, prawdziwe nazwisko Iwan Semaniuk (ukr. Іван Юрійович Семанюк) (ur. 13 czerwca 1874 we wsi Kobaki, zm. 25 kwietnia 1927 w Śniatynie) – ukraiński pisarz-nowelista, prawnik, działacz społeczny. Pochodził z rodziny chłopskiej. Kiedy w 1889 r. ukończył szkołę, ojciec wysłał go do gimnazjum, by kontynuował naukę w Kołomyi. Lekcje były prowadzone w języku polskim, którego chłopiec nie znał. Niebawem nauczył się języka i stał się jednym z najlepszych uczniów. Interesował się ówczesnym życiem literackim na Bukowinie i w Galicji. W 1896 ukończył gimnazjum i wyjechał do Wiednia, by zdobyć zawód lekarza. Jednakże czesne za studia medyczne było tak wysokie, że musiał zrezygnować i wybrał studia prawnicze na Uniwersytecie Wiedeńskim. Na uniwersytecie poświęcił się działalności literackiej i społeczno-kulturalnej. W 1901 r. ukończył studia, ale dopiero w 1906 r. otrzymał dyplom, z którym udał się do Delatyna, gdzie przez 6 lat pracował jako adwokat. W 1912 r. otworzył własną kancelarię adwokacką w Śniatyniu. Podczas I wojny światowej mieszkał w rodzinnej wsi Kobaki, która znajdowała się w strefie najbardziej zaciekłych walk. Swoje wojenne doświadczenia odzwierciedlił w nowelach. Utwory Czeremszyny są utrzymane w konwencji realistycznej, ale pisarz stosuje też psychologizm, nastrojowość, liryzację oraz wplata elementy folklorystyczne jako formę wyrazu wyobrażeń ludowych o otaczającej rzeczywistości. Niedługo po zakończeniu wojny pisarz powrócił do Śniatyna, gdzie pozostał do końca życia. Niestety, nagła śmierć nie pozwoliła mu na zrealizowanie wszystkich pisarskich planów. 17 lipca 1949 r. w Śniatynie zostało otwarte muzeum poświęcone pisarzowi.