Marcus Julius Vestinus Atticus
http://dbpedia.org/resource/Marcus_Julius_Vestinus_Atticus
Marc Vestí Àtic (en llatí Marcus Vestinus Atticus) va ser un magistrat romà del segle i. Era cònsol romà l'any 65 quan es va desenvolupar la conspiració de Pisó contra Neró. Era un home de caràcter ferm i tenia grans dots naturals. Va ser amic de Neró, però sembla que ja havia tingut mostres del seu odi, sobretot perquè no dissimulava el menyspreu que li va arribar a tenir. Era innocent, i no va participar en la conspiració, però va ser condemnat a mort per Neró acusat d'omissió i potser com a revenja perquè s'havia casat amb Messal·lina Estatília tot i saber que era amant de l'emperador.
rdf:langString
Marcus Iulius Vestinus Atticus († 65) war ein römischer Senator im 1. Jahrhundert n. Chr. Vestinus Atticus, wohl Sohn des Praefectus Aegypti (60–62) Lucius Iulius Vestinus, war ein Freund des Kaisers Nero. Er war gemeinsam mit Aulus Licinius Nerva Silianus ordentlicher Konsul im Jahr 65, in dem es zur Pisonischen Verschwörung kam, an der Vestinus nicht beteiligt war, weil die Verschwörer ihn für „jähzornig und schwierig“ hielten. Nero wollte jedoch Vestinus als Verschwörer beseitigen, der ihm inzwischen nicht zuletzt deshalb verhasst war, weil er dem Kaiser mit seinem Spott zusetzte. So zwang er Vestinus während eines Gastmahls zum Selbstmord. Im folgenden Jahr heiratete Nero Vestinus’ Witwe Statilia Messalina, mit der er schon vor ihrer Ehe mit Vestinus eine Affäre gehabt haben soll.
rdf:langString
Marcus Julius Vestinus Atticus (mort en avril 65) était un sénateur romain qui a prospéré sous le règne de Néron. Il est consul en l'an 65 associé à son collègue . Après son suicide, il est remplacé par (en). Certains critiques dont identifient Atticus comme le fils du Praefectus Aegypti . Vestinus Atticus a épousé Statilia Messalina, avec laquelle Tacite déclare que Néron a eu une liaison avant leur mariage. André Balland a soutenu que Messalina et Atticus avaient un fils nommé Atticus, à qui Martial a adressé une de ses épigrammes (VII.32) et qu'il mentionne dans une autre (IX.99).
rdf:langString
Marcus Julius Vestinus Atticus (died April 65) was a Roman senator, who flourished under the reign of Nero. He was consul in the year 65 as the colleague of Aulus Licinius Nerva Silianus; after his suicide he was replaced by Publius Pasidienus Firmus.
rdf:langString
Marco Julio Vestino Ático (¿? - 65) fue un senador romano, cónsul en el año 65.
rdf:langString
Marco Júlio Vestino Ático (em latim: Marcus Iulius Vestinus Atticus; m. 65) foi um senador romano da gente Júlia eleito cônsul em 65 com Aulo Licínio Nerva Siliano. Era filho do equestre , que foi, entre outras coisas, prefeito do Egito entre 60 e 62.
rdf:langString
Марк Юлій Вестін Аттік (лат. Marcus Iulius Vestinus Atticus; ? — 65) — державний діяч Римської імперії, консул 65 року.
rdf:langString
Marcus (Iulius) Vestinus Atticus (PIR² I 624) was samen met Aulus Licinius Nerva Silianus consul ordinarius in het jaar 65 n. Chr., waarin de zogenaamde werd gevormd tegen Nero (Tac., Ann. XV 48.1.). Hij was de zoon van de eques , die onder meer praefectus Alexandriae et Aegypti was. Het is mogelijk dat een zekere in Martialis' gedichten een zoon van Marcus Iulius Vestinus Atticus en Statilia Messallina was (A. Balland, in REA 100 (1998), pp. 60-63.)
rdf:langString
Марк Ю́лий Вести́н А́ттик (лат. Marcus Iulius Vestinus Atticus; умер в 65 году) — древнеримский политический деятель, консул 65 года. Отцом Аттика, вероятно, был префект Египта Луций Юлий Вестин. Марк был другом императора Нерона. В 65 году он занимал должность ординарного консула вместе с Авлом Лицинием Нервой Силианом. В его консульство произошёл знаменитый заговор Пизона. Вестин в заговоре не принимал никакого участия, так как по мнению заговорщиков отличался своеволием. Нерон думал, что Вестин окажется в числе заговорщиков, но его надеждам не суждено было сбыться. Однако император питал к консулу ненависть, поскольку тот часто его высмеивал и постепенно начал презирать. Несмотря на непричастность Вестина, Нерон отправил к его дому одну когорту солдат, но как только она подошла к дому к
rdf:langString
rdf:langString
Marc Vestí Àtic
rdf:langString
Marcus Iulius Vestinus Atticus
rdf:langString
Marco Julio Vestino Ático
rdf:langString
Marcus Julius Vestinus Atticus
rdf:langString
Marcus Julius Vestinus Atticus
rdf:langString
Marcus Vestinus Atticus
rdf:langString
Marco Júlio Vestino Ático
rdf:langString
Марк Юлий Вестин Аттик
rdf:langString
Марк Юлій Вестін Аттік
xsd:integer
56585019
xsd:integer
1042773859
rdf:langString
suffect consuls
rdf:langString
and Quintus Fabius Barbarus Antonius Macer
rdf:langString
Ordinary consul of the Roman Empire
xsd:integer
65
rdf:langString
Marc Vestí Àtic (en llatí Marcus Vestinus Atticus) va ser un magistrat romà del segle i. Era cònsol romà l'any 65 quan es va desenvolupar la conspiració de Pisó contra Neró. Era un home de caràcter ferm i tenia grans dots naturals. Va ser amic de Neró, però sembla que ja havia tingut mostres del seu odi, sobretot perquè no dissimulava el menyspreu que li va arribar a tenir. Era innocent, i no va participar en la conspiració, però va ser condemnat a mort per Neró acusat d'omissió i potser com a revenja perquè s'havia casat amb Messal·lina Estatília tot i saber que era amant de l'emperador.
rdf:langString
Marcus Iulius Vestinus Atticus († 65) war ein römischer Senator im 1. Jahrhundert n. Chr. Vestinus Atticus, wohl Sohn des Praefectus Aegypti (60–62) Lucius Iulius Vestinus, war ein Freund des Kaisers Nero. Er war gemeinsam mit Aulus Licinius Nerva Silianus ordentlicher Konsul im Jahr 65, in dem es zur Pisonischen Verschwörung kam, an der Vestinus nicht beteiligt war, weil die Verschwörer ihn für „jähzornig und schwierig“ hielten. Nero wollte jedoch Vestinus als Verschwörer beseitigen, der ihm inzwischen nicht zuletzt deshalb verhasst war, weil er dem Kaiser mit seinem Spott zusetzte. So zwang er Vestinus während eines Gastmahls zum Selbstmord. Im folgenden Jahr heiratete Nero Vestinus’ Witwe Statilia Messalina, mit der er schon vor ihrer Ehe mit Vestinus eine Affäre gehabt haben soll.
rdf:langString
Marcus Julius Vestinus Atticus (mort en avril 65) était un sénateur romain qui a prospéré sous le règne de Néron. Il est consul en l'an 65 associé à son collègue . Après son suicide, il est remplacé par (en). Certains critiques dont identifient Atticus comme le fils du Praefectus Aegypti . Vestinus Atticus a épousé Statilia Messalina, avec laquelle Tacite déclare que Néron a eu une liaison avant leur mariage. André Balland a soutenu que Messalina et Atticus avaient un fils nommé Atticus, à qui Martial a adressé une de ses épigrammes (VII.32) et qu'il mentionne dans une autre (IX.99).
rdf:langString
Marcus Julius Vestinus Atticus (died April 65) was a Roman senator, who flourished under the reign of Nero. He was consul in the year 65 as the colleague of Aulus Licinius Nerva Silianus; after his suicide he was replaced by Publius Pasidienus Firmus.
rdf:langString
Marco Julio Vestino Ático (¿? - 65) fue un senador romano, cónsul en el año 65.
rdf:langString
Marcus (Iulius) Vestinus Atticus (PIR² I 624) was samen met Aulus Licinius Nerva Silianus consul ordinarius in het jaar 65 n. Chr., waarin de zogenaamde werd gevormd tegen Nero (Tac., Ann. XV 48.1.). Hij was de zoon van de eques , die onder meer praefectus Alexandriae et Aegypti was. Atticus was een man met een standvastig karakter, en bezat van nature grote talenten. Gaius Calpurnius Piso, die als leider van de samenzwering naar voren geschoven werd, vreesde dat Atticus de Romeinse Republiek zou herstellen of iemand anders princeps zou maken indien de samenzwering zou slagen (Tac., Ann. XV 52.3.). Hoewel hij niet betrokken was bij de samenzwering (Tac., Ann. XV 68.2.), werd hij geëxecuteerd op bevel van Nero bij de ontdekking van de samenzwering. Dit gebeurde tijdens een feestmaaltijd die hij hield in zijn versterkte huis (imminentes foro aedes) (Tac., Ann. XV 69.)). Hoewel Atticus op zeer intieme wijze omging met de keizer, maakte hij zich gehaat bij deze doordat hij zijn afkeer voor zijn daden niet onder stoelen of banken stak (Tac., Ann. XV 68.3.). Hij haalde zich bovendien nog meer de haat van de keizer op zijn hals door te huwen, hoewel hij wist dat ze een van zijn minnaressen was (Tac., Ann. XV 68.3.). Het is mogelijk dat een zekere in Martialis' gedichten een zoon van Marcus Iulius Vestinus Atticus en Statilia Messallina was (A. Balland, in REA 100 (1998), pp. 60-63.)
rdf:langString
Марк Ю́лий Вести́н А́ттик (лат. Marcus Iulius Vestinus Atticus; умер в 65 году) — древнеримский политический деятель, консул 65 года. Отцом Аттика, вероятно, был префект Египта Луций Юлий Вестин. Марк был другом императора Нерона. В 65 году он занимал должность ординарного консула вместе с Авлом Лицинием Нервой Силианом. В его консульство произошёл знаменитый заговор Пизона. Вестин в заговоре не принимал никакого участия, так как по мнению заговорщиков отличался своеволием. Нерон думал, что Вестин окажется в числе заговорщиков, но его надеждам не суждено было сбыться. Однако император питал к консулу ненависть, поскольку тот часто его высмеивал и постепенно начал презирать. Несмотря на непричастность Вестина, Нерон отправил к его дому одну когорту солдат, но как только она подошла к дому консула, тот заперся в спальне, где вскрыл себе вены. Затем Вестина отнесли в баню и погрузили в теплую воду. Там, по-видимому, он и испустил дух. В следующем году Нерон женился на вдове Вестина Статилии Мессалине, с которой у него, как говорят, был роман ещё до её брака с Вестином.
rdf:langString
Marco Júlio Vestino Ático (em latim: Marcus Iulius Vestinus Atticus; m. 65) foi um senador romano da gente Júlia eleito cônsul em 65 com Aulo Licínio Nerva Siliano. Era filho do equestre , que foi, entre outras coisas, prefeito do Egito entre 60 e 62.
rdf:langString
Марк Юлій Вестін Аттік (лат. Marcus Iulius Vestinus Atticus; ? — 65) — державний діяч Римської імперії, консул 65 року.
xsd:nonNegativeInteger
3872