Marcus Iallius Bassus
http://dbpedia.org/resource/Marcus_Iallius_Bassus
Marc Jal·li Bas Fabi Valerià (llatí: Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus; c. 120-170), fou un polític i general romà.
rdf:langString
Marco Jalio Baso (en latín, Marcus Iallius Bassus) fue un senador romano, general, y figura literaria que aguantó varios oficios en el servicio imperial durante la segunda mitad de siglo II. Fue cónsul romano alrededor del año 159. Baso es conocido principalmente por inscripciones. Su nombre completo era Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus.
rdf:langString
Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus (v. 120 – v. 170) est un homme politique et un général romain.
rdf:langString
Marco Iallo Basso Fabio Valeriano (latino: Marcus Iallus Bassus Fabius Valerianus; 120 circa – Dacia, 170 circa) è stato un politico e militare romano.
rdf:langString
Marco Iallio Basso Fabio Valeriano (latinsky Marcus Fabius Iallus Bassus Valerianus) (120? - 170? Dácie) byl římský politik a vojevůdce. Byl legatus legionis římské legie . V letech 156-158 zastával pozici guvernéra (legatus Augusti pro praetore) v Pannonii. Od roku 160 byl římským konzulem a v letech 163-164 zastával i pozici guvernéra v dolní Moesii. Je možné, že zemřel v roce 170 během invaze germánských kmenů do Carnunta či Vindobony.
rdf:langString
Quintus Iallius Bassus war ein im 2. Jahrhundert n. Chr. lebender römischer Politiker. Möglicherweise ist er mit Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus (vollständige Namensform Marcus Iallius Marci filius Voltinia Bassus Fabius Valerianus) identisch, dessen Laufbahn durch eine Inschrift bekannt ist, die in Alba Helviorum gefunden wurde.
rdf:langString
Marcus Iallius or Jallius Bassus was a Roman senator, general, and literary figure who held several offices in the imperial service during the mid-second century AD. He was suffect consul around the year 159. Bassus is known primarily from inscriptions. His full name was Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus.
rdf:langString
Марк Яллий Басс Фабий Валериан (лат. Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus) — римский государственный деятель второй половины II века. Валериан происходил из галльского племени гельвиев из Вольтинской трибы. Его родиной была, по всей видимости, область Виваре, где был возведен мавзолей в его честь. Валериан был легатом XIV Парного легиона. Затем, между 156 и 158 годом он находился на посту легата пропретора Нижней Паннонии. Около 160 года Валериан занимал должность консула-суффекта. Примерно в 163—164 годах он был легатом пропретором Нижней Мёзии.
rdf:langString
rdf:langString
Marc Jal·li Bas
rdf:langString
Marco Iallio Basso Fabio Valeriano
rdf:langString
Quintus Iallius Bassus
rdf:langString
Marco Jalio Baso
rdf:langString
Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus
rdf:langString
Marco Iallio Basso Fabio Valeriano
rdf:langString
Marcus Iallius Bassus
rdf:langString
Марк Яллий Басс Фабий Валериан
xsd:integer
55882184
xsd:integer
1015928092
rdf:langString
Marc Jal·li Bas Fabi Valerià (llatí: Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus; c. 120-170), fou un polític i general romà.
rdf:langString
Marco Iallio Basso Fabio Valeriano (latinsky Marcus Fabius Iallus Bassus Valerianus) (120? - 170? Dácie) byl římský politik a vojevůdce. Byl legatus legionis římské legie . V letech 156-158 zastával pozici guvernéra (legatus Augusti pro praetore) v Pannonii. Od roku 160 byl římským konzulem a v letech 163-164 zastával i pozici guvernéra v dolní Moesii. V roce 164 se účastnil Parthského tažení Lucia Vera na východě. Po skončení se vrátil do Říma, kde byl jmenován guvernérem v Panonii. Proslavil se v roce 167 v době Markomanských válek při vyjednávání mírových dohod s markomanským králem Ballomarem, který zastupoval jedenáct germánských kmenů. Je možné, že zemřel v roce 170 během invaze germánských kmenů do Carnunta či Vindobony.
rdf:langString
Quintus Iallius Bassus war ein im 2. Jahrhundert n. Chr. lebender römischer Politiker. Möglicherweise ist er mit Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus (vollständige Namensform Marcus Iallius Marci filius Voltinia Bassus Fabius Valerianus) identisch, dessen Laufbahn durch eine Inschrift bekannt ist, die in Alba Helviorum gefunden wurde. Iallius Bassus war in der Tribus Voltinia eingeschrieben. Aus der Inschrift geht hervor, dass er Praetor und Legatus legionis der Legio XIIII Gemina war. Durch Militärdiplome, die auf den 27. September 154 und den 8. Februar 157 datiert sind, ist belegt, dass er von 154 bis 157 Statthalter (Legatus Augusti pro praetore) der Provinz Pannonia inferior war; er ist als Statthalter der Provinz auch durch Inschriften nachgewiesen. Durch weitere Diplome, die z. T. auf den 8. Juli 158 datiert sind, ist belegt, dass Bassus 158 zusammen mit Marcus Servilius Fabianus Maximus Suffektkonsul war. Am 14. Dezember 161 ist er als curator operum publicorum nachgewiesen. Durch zwei Inschriften ist belegt, dass er nach seinem Konsulat Statthalter in der Provinz Moesia inferior war. Aus der Inschrift mit seiner Laufbahn geht hervor, dass er danach Lucius Verus auf seinem Feldzug gegen die Parther begleitete (comes Augustorum Parthicae expeditionis) und zuletzt noch Statthalter der Provinz Pannonia superior war.
rdf:langString
Marco Jalio Baso (en latín, Marcus Iallius Bassus) fue un senador romano, general, y figura literaria que aguantó varios oficios en el servicio imperial durante la segunda mitad de siglo II. Fue cónsul romano alrededor del año 159. Baso es conocido principalmente por inscripciones. Su nombre completo era Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus.
rdf:langString
Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus (v. 120 – v. 170) est un homme politique et un général romain.
rdf:langString
Marcus Iallius or Jallius Bassus was a Roman senator, general, and literary figure who held several offices in the imperial service during the mid-second century AD. He was suffect consul around the year 159. Bassus is known primarily from inscriptions. His full name was Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus. Bassus was from Alba Helviorum (modern Joyeuse, Ardèche), where two inscriptions record his cursus honorum. These inscriptions give his father's name as Marcus; he might be the Marcus Iallius Bassus who was buried at Alba Helviorum. He was probably closely related to the Quintus Iallius Bassus who was consul in 158. Bassus' senatorial career began with his adlection inter tribunicios, that is as having held the office of plebeian tribune. After his accession to praetor, he was commissioned legatus legionis, or commander of a legion, but its name was not preserved on either inscription; Géza Alföldy dates his command from around the year 153 to 156, and suggests that the unknown legion could be either Legio I Adiutrix or Legio X Gemina. Then Bassus was governor of Pannonia Inferior, which Alföldy dates from around the year 156 to 159. His consulate followed. His senatorial career as an ex-consul encompasses more than the average number of offices. First Bassus held the post of curator operum locorumque publicorum et aedium sacrum, which Alföldy dates to the year 161. Then he was appointed governor of Moesia Inferior; Alföldy dates his office to the year 162. Bassus was then made one of the Emperor Marcus Aurelius' comites, an inner circle of advisors, during the Parthian War. Upon the resolution of that conflict, Bassus was appointed governor of Pannonia Superior; Alföldy dates his tenure in that province from around 166 to 169.
rdf:langString
Marco Iallo Basso Fabio Valeriano (latino: Marcus Iallus Bassus Fabius Valerianus; 120 circa – Dacia, 170 circa) è stato un politico e militare romano.
rdf:langString
Марк Яллий Басс Фабий Валериан (лат. Marcus Iallius Bassus Fabius Valerianus) — римский государственный деятель второй половины II века. Валериан происходил из галльского племени гельвиев из Вольтинской трибы. Его родиной была, по всей видимости, область Виваре, где был возведен мавзолей в его честь. Валериан был легатом XIV Парного легиона. Затем, между 156 и 158 годом он находился на посту легата пропретора Нижней Паннонии. Около 160 года Валериан занимал должность консула-суффекта. Примерно в 163—164 годах он был легатом пропретором Нижней Мёзии. Затем Валериан был отправлен на Восток империи, где он принял участие в парфянской кампании Луция Вера. После окончания войны он вернулся на Запад, где был назначен легатом пропретором Верхней Паннонии, которым был с конца 166 до 168/170 года. На этом посту Валериан в 167 году провел мирные переговоры с королём маркоманов Балломаром, представляющим одиннадцать варварских племен. Валериан, возможно, погиб во время варварского вторжения в 170 года, произошедшего в районе Карнунта.
xsd:nonNegativeInteger
3033