Manfredo Tafuri
http://dbpedia.org/resource/Manfredo_Tafuri an entity of type: Thing
Manfredo Tafuri est un architecte, théoricien, historien, critique de l'architecture, marxiste italien né le 4 novembre 1935 à Rome et mort le 23 février 1994 à Venise. Il est connu pour ses travaux sur les avant-gardes du XXe siècle.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Roma, 4 de noviembre de 1935 – Venecia, 23 de febrero de 1994) fue un arquitecto, teórico, historiador y crítico de la arquitectura italiano.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Rome, 4 November 1935 – Venice, 23 February 1994) was an Italian Marxist architect, historian, theoretician, critic and academic. He was described by one commentator as the world's most important architectural historian of the second half of the 20th century. He is noted for his pointed critiques of the partisan "operative criticism" of previous architectural historians and critics like Bruno Zevi and Siegfried Giedion and for challenging the idea that the Renaissance was a "golden age" as it had been characterised in the work of earlier authorities like Heinrich Wölfflin and Rudolf Wittkower.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Roma, 4 novembre 1935 – Venezia, 23 febbraio 1994) è stato uno storico dell'architettura italiano.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Roma, 1935 – Veneza, 1994) foi um historiador italiano de arquitectura. Depois de se formar inicialmente em arquitectura, trabalhou no gabinete Architetti e Urbanisti Associati, e foi aluno de Ludovico Quaroni. Em 1966 vence o concurso para a catedra de Storia dell'Architettura em Roma e em 1968 transfere-se para Università IUAV em Veneza onde se torna director do Istituto di Storia. O seu interesse pela investigação histórica ocupou a sua actividade, abrangendo a arquitectura desde o renascimento até à época contemporânea. Foi militante do activo do Partido Comunista Italiano. Até à sua morte ensinou nas Universidade de Veneza.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Erroma, 1935eko azaroaren 4a - Venezia, 1994ko otsailaren 23a) italiar arkitektoa eta arkitekturaren historialaria izan zen. 1968. urtetik aurrera Veneziako Arkitektura Institutuan jarri zituen abian Tafurik bere ikerketak, eta egitarau pedagogiko berritzailea osatu zuen. 60ko hamarraldiaren hasieran, Casabella-Continuita aldizkariko erredakzioan parte hartu zuen. Mugimendu modernoaren historiaren azterketa kritikoa egitea zen aldizkari haren asmoa. Veneziako Institutuan , , eta beste hainbat historialari gazte ezagutu zituen, eta ezagutza horren ondorioz, muturrera eraman zuen Tafurik historia operatiboaren kritika. Tafurik egin zuen garrantzizko lehenengo lanean, Théories et histoire de l´architecture (Arkitektura-teoriak eta historia), 20ko hamarraldiko abangoardiako
rdf:langString
Manfredo Tafuri, född den 4 november 1935 i Rom, död den 23 februari 1994 i Venedig, var en italiensk arkitekt, konstkritiker och historiker. Han var framträdande inom den så kallade Venedigskolan. Tafuri blev professor i arkitektur 1968 och ansvarig för historiska institutionen vid institutionen för arkitektur vid Venedigs universitet.
rdf:langString
rdf:langString
Manfredo Tafuri
rdf:langString
Manfredo Tafuri
rdf:langString
Manfredo Tafuri
rdf:langString
Manfredo Tafuri
rdf:langString
Manfredo Tafuri
rdf:langString
Manfredo Tafuri
rdf:langString
Manfredo Tafuri
xsd:integer
611519
xsd:integer
1118343195
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Erroma, 1935eko azaroaren 4a - Venezia, 1994ko otsailaren 23a) italiar arkitektoa eta arkitekturaren historialaria izan zen. 1968. urtetik aurrera Veneziako Arkitektura Institutuan jarri zituen abian Tafurik bere ikerketak, eta egitarau pedagogiko berritzailea osatu zuen. 60ko hamarraldiaren hasieran, Casabella-Continuita aldizkariko erredakzioan parte hartu zuen. Mugimendu modernoaren historiaren azterketa kritikoa egitea zen aldizkari haren asmoa. Veneziako Institutuan , , eta beste hainbat historialari gazte ezagutu zituen, eta ezagutza horren ondorioz, muturrera eraman zuen Tafurik historia operatiboaren kritika. Tafurik egin zuen garrantzizko lehenengo lanean, Théories et histoire de l´architecture (Arkitektura-teoriak eta historia), 20ko hamarraldiko abangoardiako teoriaren eta proiektuen arteko kontraesanak aztertu zituen, eta nabarmen utzi zuen bere adostasuna arrazionalizazio kapitalistaren lanekin. Gogoeta horietan oinarrituta, Tafurik hamabost urtez lan egin zuen talde bat osatu zuen, 1968. urteaz geroztik Europan indar handiaz aritu zena. Bestalde, talde hura izan zen Roland Barthes, Michel Foucault eta Walter Benjaminen irakurketatik ondorioztatutako metodoak arkitekturara eraman zituen lehena. Bere kide eta laguntzaileekin hainbat eraikuntza kolektibo egin zituen errusiar abangoardiako arte eta arkitekturari buruz, Ameriketako hirigintzari buruz eta Alemaniako gizarte-erreformaren arkitekturari buruz. 80ko hamarraldiaren hasieran, Manfredo Tafurik lekuz aldatu zuen ikerketa-zentroa. La Sfera e il labirinto argitalpenaren ondoren, XX. mendeko abangoardiei buruzko lana amaitutzat eman zuen, eta Veneziako Errenazimentuaren azterketari ekin zion. Baina hiriarekiko interesaz gainera, Rafael, edo Andrea Palladiori buruzko azterketak ere egin zituen. Tafuriren liburuek harrera ona izan zuten 70eko hamarraldian, Frantzian, Espainian eta Estatu Batuetan.
rdf:langString
Manfredo Tafuri est un architecte, théoricien, historien, critique de l'architecture, marxiste italien né le 4 novembre 1935 à Rome et mort le 23 février 1994 à Venise. Il est connu pour ses travaux sur les avant-gardes du XXe siècle.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Roma, 4 de noviembre de 1935 – Venecia, 23 de febrero de 1994) fue un arquitecto, teórico, historiador y crítico de la arquitectura italiano.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Rome, 4 November 1935 – Venice, 23 February 1994) was an Italian Marxist architect, historian, theoretician, critic and academic. He was described by one commentator as the world's most important architectural historian of the second half of the 20th century. He is noted for his pointed critiques of the partisan "operative criticism" of previous architectural historians and critics like Bruno Zevi and Siegfried Giedion and for challenging the idea that the Renaissance was a "golden age" as it had been characterised in the work of earlier authorities like Heinrich Wölfflin and Rudolf Wittkower.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Roma, 4 novembre 1935 – Venezia, 23 febbraio 1994) è stato uno storico dell'architettura italiano.
rdf:langString
Manfredo Tafuri (Roma, 1935 – Veneza, 1994) foi um historiador italiano de arquitectura. Depois de se formar inicialmente em arquitectura, trabalhou no gabinete Architetti e Urbanisti Associati, e foi aluno de Ludovico Quaroni. Em 1966 vence o concurso para a catedra de Storia dell'Architettura em Roma e em 1968 transfere-se para Università IUAV em Veneza onde se torna director do Istituto di Storia. O seu interesse pela investigação histórica ocupou a sua actividade, abrangendo a arquitectura desde o renascimento até à época contemporânea. Foi militante do activo do Partido Comunista Italiano. Até à sua morte ensinou nas Universidade de Veneza.
rdf:langString
Manfredo Tafuri, född den 4 november 1935 i Rom, död den 23 februari 1994 i Venedig, var en italiensk arkitekt, konstkritiker och historiker. Han var framträdande inom den så kallade Venedigskolan. Tafuri blev professor i arkitektur 1968 och ansvarig för historiska institutionen vid institutionen för arkitektur vid Venedigs universitet. Tafuri var i grunden positiv till modernismen, men menade att det modernistiska projektet ändå misslyckades. Hur socialt inriktad den moderna arkitekturen än var, hur fokuserad den moderna rörelsen (med Le Corbusier som den tydligaste företrädaren) än var på att skapa genomgripande planer, var den ändå dömd till misslyckande då arkitekturen inte förmår lösa de samhälleliga motsättningarna - det enda möjliga, menar Tafuri, är att införa ett slags klasskritik i arkitekturen. Denna kritik, som kanske framförs som mest aggressivt i Tafuris mest kända skrift, Architecture and Utopia (Progetto e Utopia), följs dock aldrig av några egentliga förslag på hur arkitekten kan återta sin auktoritet som ideolog och planerare. På så vis kan Tafuri sägas vara en av de arkitekturteoretiker som under 1970-talet stakade ut vägen för den nya postmoderna arkitekturen i väst.
xsd:nonNegativeInteger
9563
