Maieutics
http://dbpedia.org/resource/Maieutics an entity of type: Thing
La majeŭtiko, de la antikva greka lingvo μαιευτική per analogeco kun la greka mitologia plejado Maio kiu prizorgas la akuŝojn, estas tekniko kiu konsistas je bone demandi personon por ke ŝi eksprimas (akuŝas) siajn konojn. La invento datiĝas de 4-a jarcento a.K. kaj estas atribuita al la filizofo Sokrato, (Sokrata metodo), fare referencon la Teeto de Platono. Sokrato uzas ironion (Sokrata ironio) por ke la interparolantoj komprenas ke tio ke ili kredis scii estas nur kredo. Kontraŭe la ironion, la majeŭtiko apogas sin sur teorio de la rememoro por ke la forgesaj konoj reekaperas de antaŭaj vivoj.
rdf:langString
A maiêutica socrática tem como significado “dar à luz”, “dar parto” , “parir” o conhecimento (em grego, μαιευτικη — maieutike — significa “arte de partejar”). É um método ou técnica que pressupõe que "a verdade está latente em todo ser humano, podendo aflorar aos poucos na medida em que se responde a uma série de perguntas simples, quase ingênuas, porém perspicazes". Sócrates conduzia este “parto” em duas etapas:
rdf:langString
Майевтика (др.-греч. μαιευτική — «повивальное искусство», от μαῖα — «повивальная бабка, повитуха») — термин диалога Платона «Теэтет», означающий метод философствования, созданный Сократом, заключающийся в раскрытии истины путём последовательных вопросов, через «испытание» (ἐξέτασις).
rdf:langString
Маєвтика — (μαιευτική se. Τέχνη — «повивальне мистецтво») запропоноване Сократом мистецтво витягувати приховане в людині правильне знання за допомогою майстерних навідних питань.
rdf:langString
Majeutik (maieutik, majevtik) är ett begrepp filosofen Sokrates använder sig av i sin kunskapsteori. Han menar att ett bra sätt att lägga kunskap på minnet är att locka fram kunskapen genom att en lärare stimulerar tänkandet istället för att ge svaren. Meningen är att den kunskap som kommer fram i en dialog skall uppfattas som själv alstrat vetande och inte som kunskap som kommer utifrån. Majeutik betyder förlossningskonst/barnmorskekonst. Tankarna är mer eller mindre relaterade till Platons sätt att lära ut, anamnesis.
rdf:langString
La maièutica (del grec maieutikos, 'parir') és el mètode socràtic de caràcter inductiu basat en la dialèctica. Consisteix a fer aflorar, com si es tractés d'un naixement -d'aquí en ve el nom-, la veritat concebuda com quelcom que s'argumenta que és latent en la ment humana. Per tal d'aconseguir-ho, s'interroga a l'interlocutor pel que fa a una qüestió i, llavors, volent rebatre la seva resposta mitjançant l'establiment de pressuposats conceptes generals, se li demostra el suposat error que hi havia. Amb aquest mètode, s'arriba a un concepte nou que pretén substituir l'anterior, que semblava erroni. La nova resposta de Sòcrates sol defensar l'ascetisme, l'obediència incondicional a les autoritats, l'apelació a la ignorància com a forma de ser ("només sé que no sé res, el que és la única sap
rdf:langString
Maieutika (řecky umění porodní báby; porodnické umění – narážka na povolání Sokratovy matky) je termín používaný samotným Sókratem pro umění vést dialog. Maieutika je součást sokratovské metody. Jejím jádrem je myšlenka, že pravda je latentně přítomna v rozumu každého člověka už od narození, ale musí se „přivést na svět“ skrz správně položené otázky učitele. Maieutika se skládá ze dvou kroků: Protreptika (řecky „umění obrácení“) – Sokrates přivede žáka vhodně položenými otázkami ke správnému názoru, ne však k poznání, které je dosažitelné pouze prostřednictvím nazření idejí.
rdf:langString
Mäeutik ist die gängige Form des aus dem Altgriechischen stammenden metaphorischen Ausdrucks Maieutik (von μαιευτική [τέχνη] maieutikḗ [téchnē] „Hebammenkunst“). Das Wort bezeichnet ein auf den griechischen Philosophen Sokrates zurückgeführtes Vorgehen im Dialog. Sokrates, dessen Mutter eine maia (Hebamme) war, soll seine Gesprächstechnik mit der Geburtshilfe verglichen haben. Gemeint ist, dass man einer Person zu einer Erkenntnis verhilft, indem man sie durch geeignete Fragen dazu veranlasst, den betreffenden Sachverhalt selbst herauszufinden. So wird die Einsicht mit Hilfe der Hebamme – des Lernhelfers – geboren, der Lernende ist in diesem Bild die Gebärende. Den Gegensatz dazu bildet Unterricht, in dem der Lehrer den Schülern den Stoff dozierend mitteilt.
rdf:langString
La mayéutica (del griego μαιευτικóς, maieutikós, «perito en partos»; μαιευτικη´, maieutiké, «técnica de asistir en los partos») es el método aplicado por Sócrates a través del cual el maestro hace que el alumno, por medio de preguntas, descubra conocimientos. A continuación vendría la mayéutica, que es la acción pedagógica del método. La técnica consiste en hacer preguntas al interlocutor mediante las que este va descubriendo conceptos generales que le ayudan a ver la luz.
rdf:langString
La maïeutique, du grec ancien μαιευτική / maieutikế, par analogie avec le personnage de la mythologie grecque Maïa, qui veillait aux accouchements, est une technique qui consiste à bien interroger une personne pour lui faire exprimer (accoucher) des connaissances. La maïeutique consiste à faire accoucher les esprits de leurs connaissances. Elle est destinée à faire exprimer un savoir caché en soi. Son invention remonte au IVe siècle av. J.-C. et est attribuée au philosophe Socrate, en faisant référence au Théétète de Platon. Socrate employait l'ironie (ironie socratique) pour faire comprendre aux interlocuteurs que ce qu'ils croyaient savoir n'était en fait que croyance. La maïeutique, contrairement à l'ironie, s'appuie sur une théorie de la réminiscence qui affirme faire ressurgir des vie
rdf:langString
Maieutiek (Oudgrieks μαιευτική τέχνη (maieutikè technè), de kunde van de vroedvrouw) is in de dialogen van Plato de manier waarop men iemand anders of zichzelf kan helpen in contact te komen met ware kennis, anders gezegd: te helpen die kennis over de platoonse ideeënwereld te ‘baren’. Socrates gebruikt de maieutiek als onderdeel van zijn socratische methode.
rdf:langString
Metoda majeutyczna – stworzona przez Sokratesa dialogiczna metoda filozoficzna (część metody sokratycznej), której celem jest wspólne dotarcie do prawdy. Polega ona na wydobywaniu z dyskutanta nieuświadomionej przez niego wiedzy prawdziwej. Sokrates uważał, że sam nie posiada wiedzy, nie mógł jej więc nauczać w tradycyjny sposób. Starał się natomiast wspólnie z uczniami i dyskutantami dotrzeć do wiedzy. Dyskusja taka nie miała polegać na zbijaniu argumentów i przekonywaniu, lecz wydobywaniu wiedzy nieuświadomionej czy niejasno przeczuwanej.
rdf:langString
rdf:langString
Maièutica
rdf:langString
Maieutika
rdf:langString
Mäeutik
rdf:langString
Majeŭtiko (Sokrata filozofio)
rdf:langString
Mayéutica
rdf:langString
Maïeutique (philosophie)
rdf:langString
Maieutics
rdf:langString
Maieutiek
rdf:langString
Majeutyka
rdf:langString
Майевтика
rdf:langString
Maiêutica
rdf:langString
Majeutik
rdf:langString
Маєвтика
xsd:integer
373144
xsd:integer
1033432694
rdf:langString
La maièutica (del grec maieutikos, 'parir') és el mètode socràtic de caràcter inductiu basat en la dialèctica. Consisteix a fer aflorar, com si es tractés d'un naixement -d'aquí en ve el nom-, la veritat concebuda com quelcom que s'argumenta que és latent en la ment humana. Per tal d'aconseguir-ho, s'interroga a l'interlocutor pel que fa a una qüestió i, llavors, volent rebatre la seva resposta mitjançant l'establiment de pressuposats conceptes generals, se li demostra el suposat error que hi havia. Amb aquest mètode, s'arriba a un concepte nou que pretén substituir l'anterior, que semblava erroni. La nova resposta de Sòcrates sol defensar l'ascetisme, l'obediència incondicional a les autoritats, l'apelació a la ignorància com a forma de ser ("només sé que no sé res, el que és la única sapiència possible") i la religiositat més submisa. Sòcrates no dubta en utilitzar la pretesa ridiculització per tal de voler desmuntar la creença dels adversaris. Plató ens mostra nombrosos exemples de la maièutica en els seus Diàlegs.
rdf:langString
Maieutika (řecky umění porodní báby; porodnické umění – narážka na povolání Sokratovy matky) je termín používaný samotným Sókratem pro umění vést dialog. Maieutika je součást sokratovské metody. Jejím jádrem je myšlenka, že pravda je latentně přítomna v rozumu každého člověka už od narození, ale musí se „přivést na svět“ skrz správně položené otázky učitele. Maieutika se skládá ze dvou kroků: Elenktika (řecky „umění převedení“) – Sokrates otřese pozicí svého žáka a nebo partnera v rozhovoru a převede jeho stanovisko do neřešitelného stavu (aporie), přičemž v něm takto probudí touhu po poznání a hledání pravdy. Protreptika (řecky „umění obrácení“) – Sokrates přivede žáka vhodně položenými otázkami ke správnému názoru, ne však k poznání, které je dosažitelné pouze prostřednictvím nazření idejí. Cílem maieutiky u Sokrata a Platóna je ευ ζην (eu zén) – „správně/dobře/spravedlivě žít“.
rdf:langString
Mäeutik ist die gängige Form des aus dem Altgriechischen stammenden metaphorischen Ausdrucks Maieutik (von μαιευτική [τέχνη] maieutikḗ [téchnē] „Hebammenkunst“). Das Wort bezeichnet ein auf den griechischen Philosophen Sokrates zurückgeführtes Vorgehen im Dialog. Sokrates, dessen Mutter eine maia (Hebamme) war, soll seine Gesprächstechnik mit der Geburtshilfe verglichen haben. Gemeint ist, dass man einer Person zu einer Erkenntnis verhilft, indem man sie durch geeignete Fragen dazu veranlasst, den betreffenden Sachverhalt selbst herauszufinden. So wird die Einsicht mit Hilfe der Hebamme – des Lernhelfers – geboren, der Lernende ist in diesem Bild die Gebärende. Den Gegensatz dazu bildet Unterricht, in dem der Lehrer den Schülern den Stoff dozierend mitteilt. Vom 18. Jahrhundert an wurde die Grundidee verschiedentlich aufgegriffen und in abgewandelter Form zum Ausgangspunkt für die Entwicklung neuer Konzepte der Vermittlung von Einsichten gemacht.
rdf:langString
La majeŭtiko, de la antikva greka lingvo μαιευτική per analogeco kun la greka mitologia plejado Maio kiu prizorgas la akuŝojn, estas tekniko kiu konsistas je bone demandi personon por ke ŝi eksprimas (akuŝas) siajn konojn. La invento datiĝas de 4-a jarcento a.K. kaj estas atribuita al la filizofo Sokrato, (Sokrata metodo), fare referencon la Teeto de Platono. Sokrato uzas ironion (Sokrata ironio) por ke la interparolantoj komprenas ke tio ke ili kredis scii estas nur kredo. Kontraŭe la ironion, la majeŭtiko apogas sin sur teorio de la rememoro por ke la forgesaj konoj reekaperas de antaŭaj vivoj.
rdf:langString
La mayéutica (del griego μαιευτικóς, maieutikós, «perito en partos»; μαιευτικη´, maieutiké, «técnica de asistir en los partos») es el método aplicado por Sócrates a través del cual el maestro hace que el alumno, por medio de preguntas, descubra conocimientos. Como la partera, Sócrates lleva a cabo tres funciones principales o fundamentales: despierta y apacigua los dolores del parto, conduce bien los partos difíciles y provoca si es necesario, el aborto; el proceso es doloroso debido a las crueles interrogantes del método socrático, pero esto desencadena la iluminación, en la que la verdad parte desde el mismo individuo. La invención de este método del conocimiento se remonta al siglo IV a. C. y se atribuye por lo general al Sócrates histórico en referencia a la obra Teeteto, de Platón. La mayéutica es la segunda de las fases del método socrático. La primera es la llamada ironía socrática, en la que el maestro simula ignorancia sobre la materia a tratar ensalzando inicialmente las cualidades de su interlocutor para, después, hacer comprender a este que lo que creía saber en realidad no lo sabe y que su conocimiento estaba basado en prejuicios o costumbres. A continuación vendría la mayéutica, que es la acción pedagógica del método. La técnica consiste en hacer preguntas al interlocutor mediante las que este va descubriendo conceptos generales que le ayudan a ver la luz.
rdf:langString
La maïeutique, du grec ancien μαιευτική / maieutikế, par analogie avec le personnage de la mythologie grecque Maïa, qui veillait aux accouchements, est une technique qui consiste à bien interroger une personne pour lui faire exprimer (accoucher) des connaissances. La maïeutique consiste à faire accoucher les esprits de leurs connaissances. Elle est destinée à faire exprimer un savoir caché en soi. Son invention remonte au IVe siècle av. J.-C. et est attribuée au philosophe Socrate, en faisant référence au Théétète de Platon. Socrate employait l'ironie (ironie socratique) pour faire comprendre aux interlocuteurs que ce qu'ils croyaient savoir n'était en fait que croyance. La maïeutique, contrairement à l'ironie, s'appuie sur une théorie de la réminiscence qui affirme faire ressurgir des vies antérieures les connaissances oubliées. Au sens de « faire accoucher », le terme maïeutique est utilisé par les sages-femmes.
rdf:langString
Maieutiek (Oudgrieks μαιευτική τέχνη (maieutikè technè), de kunde van de vroedvrouw) is in de dialogen van Plato de manier waarop men iemand anders of zichzelf kan helpen in contact te komen met ware kennis, anders gezegd: te helpen die kennis over de platoonse ideeënwereld te ‘baren’. Socrates gebruikt de maieutiek als onderdeel van zijn socratische methode. In deze methode maakt Socrates eerst vragenderwijs door middel van ironie en elenchos (logische weerlegging) de geest van zijn gesprekspartner leeg, vrij van eerdere veronderstelde kennis. Vervolgens gaat hij proberen de al half-aanwezige kennis over vormen van de ideeënwereld op te wekken. Zijn gesprekspartner hoeft zich deze alleen maar te 'herinneren' door middel van anamnese. De kennis is al in hem in een sluimertoestand, maar hij is zich er alleen nog niet van bewust. Als een vroedvrouw brengt Socrates door het stellen van de juiste vragen die verloren kennis naar buiten, vaak gebruikmakend van de methode der hermeneutiek. Maar maieutiek is niet genoeg: het bereidt de ziel van zijn gesprekspartner alleen voor op het aanschouwen van de vormen. Een zeker toeval of goddelijke inspiratie is vereist om het doel werkelijk te bereiken.
rdf:langString
Metoda majeutyczna – stworzona przez Sokratesa dialogiczna metoda filozoficzna (część metody sokratycznej), której celem jest wspólne dotarcie do prawdy. Polega ona na wydobywaniu z dyskutanta nieuświadomionej przez niego wiedzy prawdziwej. Sokrates uważał, że sam nie posiada wiedzy, nie mógł jej więc nauczać w tradycyjny sposób. Starał się natomiast wspólnie z uczniami i dyskutantami dotrzeć do wiedzy. Dyskusja taka nie miała polegać na zbijaniu argumentów i przekonywaniu, lecz wydobywaniu wiedzy nieuświadomionej czy niejasno przeczuwanej. Metoda ta nie mogła być stosowana w stosunku do każdego. Jej warunkiem było to, aby w osobie rozmówcy drzemała jakaś nieuświadomiona wiedza, która jedynie potrzebuje pomocy, aby zostać wydobyta. Jak podaje Platon w , Sokrates mówił, że rozpoznaje takie „ciężarne wiedzą” osoby dzięki swojemu daimonionowi. Wobec innych metoda była nieskuteczna i należało stosować ironię czy metodę elenktyczną. Samo słowo pochodzi od greckiego μαιευτικός odnoszącego się do sztuki położniczej. Sokrates, którego matka była położną, wskazywał, że jest jedynie akuszerką, pomagającą przyjść wiedzy na świat. Sokrates nie uważał więc, że jest mądrzejszy od swego rozmówcy, czy jest w stanie czegoś go nauczyć, lecz wraz z nim odkrywał wiedzę w trakcie dyskusji.
rdf:langString
A maiêutica socrática tem como significado “dar à luz”, “dar parto” , “parir” o conhecimento (em grego, μαιευτικη — maieutike — significa “arte de partejar”). É um método ou técnica que pressupõe que "a verdade está latente em todo ser humano, podendo aflorar aos poucos na medida em que se responde a uma série de perguntas simples, quase ingênuas, porém perspicazes". Sócrates conduzia este “parto” em duas etapas:
rdf:langString
Майевтика (др.-греч. μαιευτική — «повивальное искусство», от μαῖα — «повивальная бабка, повитуха») — термин диалога Платона «Теэтет», означающий метод философствования, созданный Сократом, заключающийся в раскрытии истины путём последовательных вопросов, через «испытание» (ἐξέτασις).
rdf:langString
Маєвтика — (μαιευτική se. Τέχνη — «повивальне мистецтво») запропоноване Сократом мистецтво витягувати приховане в людині правильне знання за допомогою майстерних навідних питань.
rdf:langString
Majeutik (maieutik, majevtik) är ett begrepp filosofen Sokrates använder sig av i sin kunskapsteori. Han menar att ett bra sätt att lägga kunskap på minnet är att locka fram kunskapen genom att en lärare stimulerar tänkandet istället för att ge svaren. Meningen är att den kunskap som kommer fram i en dialog skall uppfattas som själv alstrat vetande och inte som kunskap som kommer utifrån. Majeutik betyder förlossningskonst/barnmorskekonst. Tankarna är mer eller mindre relaterade till Platons sätt att lära ut, anamnesis.
xsd:nonNegativeInteger
90