Lucius Munatius Plancus
http://dbpedia.org/resource/Lucius_Munatius_Plancus an entity of type: Thing
Luzio Munazio Planko (latinez: Lucius Munatius Plancus; K. a. 87 - K. a. 15) Erromatar Errepublikako politikaria eta militarra izan zen. K. a. 42an kontsul aukeratua izan zen. K. a. 22an Marko Emilio Lepidorekin batera, eta zentsore. Luzio Emilio Lepido Paulorekin batera. Garai nahasi batean bizirauteko gai den pertsonaia klasikoa da, alde batetik bestera trebeki aldatuz.
rdf:langString
Lucio Munacio Planco (en latín: Lucius Munatius L. f. L. n. Plancus; c. 87 a. C.-c. 15 a. C.) fue un político y militar de la República romana. Elegido cónsul en 42 a. C. junto a Marco Emilio Lépido y censor en 22 a. C. junto a Paulo Emilio Lépido. Constituye el clásico personaje capaz de sobrevivir en una época turbulenta cambiando hábilmente de bando.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (c. 87 BC – c. 15 BC) was a Roman senator, consul in 42 BC, and censor in 22 BC with Paullus Aemilius Lepidus. Along with Talleyrand eighteen centuries later, he is one of the classic historical examples of men who have managed to survive very dangerous circumstances by constantly shifting their allegiances.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus merupakan Senator Romawi, konsul pada tahun 42 SM, dan sensor pada tahun 22 SM dengan . Bersama dengan Talleyrand 18 abad kemudian, ia menjadi satu dari contoh tokoh sejarah klasik yang berhasil keluar dari peristiwq yqng sangat berbahaya dengan berturut-turut mengganti kesetiaan mereka.
rdf:langString
루키우스 무나티우스 플란쿠스(라틴어: Lucius Munatius Plancus, 기원전 87년 ~ 기원전 15년)는 로마 공화정 시대의 정치가, 군인이다.
rdf:langString
ルキウス・ムナティウス・プランクス（Lucius Munatius Plancus、紀元前87年頃 - 紀元前15年）はプレブス（平民）出身の共和政ローマの政治家・軍人。ガイウス・ユリウス・カエサルの親戚で、紀元前42年に執政官（コンスル）、紀元前22年に監察官（ケンソル）を務めた。18世紀の政治家タレーランは、絶えず忠誠を尽くす相手を変えることによって、非常に危険な状況を生き残った、古典的な例の一つであると述べている。
rdf:langString
Lucio Munazio Planco (latino: Lucius Munatius Plancus; Tivoli o Atina , 90 a.C. – Gaeta, 1) è stato un militare e politico romano del periodo della Repubblica.
rdf:langString
Lúcio Munácio Planco (90–15 a.C.; em latim: Lucius Munatius Plancus) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 42 a.C. com Marco Emílio Lépido. Foi também censor em 22 a.C. juntamente com Lúcio Emílio Lépido Paulo. É retratado como uma pessoa que, para sobreviver numa época turbulenta, trocando habilmente de lado quando lhe era benéfico. , cônsul em 13, era seu filho.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (Tibur, geboren tussen 90 v.Chr. en 85 v.Chr. - Gaeta, ca. 15 v.Chr.) was een Romeins militair en politicus en lid van de aanzienlijkste familie der romeinse gens Munatia. Zijn cognomen Plancus verwijst naar platvoeten.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus var en romersk militär och politiker. Munatius var Julius Caesars legat i Gallien, Spanien och Afrika 54-46 f. Kr. och ständigt dennes trogne anhängare. Efter Caesars död slöt han sig till Marcus Antonius och blev ståthållare i Syrien. Han var konsul 42 f.Kr. Senare svek Munatius Antonius och försonade sig med Octavianus som han sedan tjänade och åt vilken han 27 f. Kr. föreslog titeln Augustus. Munatius blev censor 22 f.Kr. Hans brevväxling med Cicero är bevarad, och Horatius har tillägnat honom ett ode.
rdf:langString
Лу́ций Муна́ций Планк (лат. Lucius Munatius Plancus; родился около 89 года до н. э., Тибур, Римская республика — умер в 15 году до н. э., Кайета, Римская империя) — консул Древнего Рима 42 года до н. э., цензор 22 года до н. э. вместе с Павлом Эмилием Лепидом. Основатель города Лугдунум (ныне Лион).
rdf:langString
Луцій Мунацій Планк (лат. Lucius Munatius Plancus; 87, Тібур — 15 рік до н. е.) — політичний та військовий діяч пізньої Римської республіки та ранньої Римської імперії, консул 42 року до н. е., цензор 22 року до н. е., відомий красномовець.
rdf:langString
Luci Munaci Planc (en llatí: Lucius Munatius L. F. L. N. Plancus; 87–15 aC) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Munàcia i portava el cognomen de Planc, un dels més importants de la gens. Era amic de Juli Cèsar i va servir a les seves ordes tant a la Gàl·lia (on va ser llegat de Cèsar l'any 54 i 53 aC) com a les guerres civils. Va ser comandant de les forces de Cèsar a , a Hispània, l'any 49 aC i va acompanyar Cèsar a l'Àfrica el 46 aC, quan va intentar obtenir, sense èxit, la rendició del cap pompeià Gai Considi a Adrumetum.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (* um 87 v. Chr. in Tibur; † um 15 v. Chr. (?)) war ein römischer Feldherr, Konsul und Zensor. Nach seinen politischen und militärischen Anfängen unter Caesar amtierte er nach dessen Ermordung 44/43 v. Chr. als Statthalter des erst kurz zuvor eroberten Gallien. Im Machtkampf zwischen Marcus Antonius und dem von Cicero geführten Senat entschied er sich nicht eindeutig für eine Seite, sondern wartete ohne großes Engagement den Ausgang des Konflikts ab. Als die mit dem Abschluss des Zweiten Triumvirats erfolgte Einigung von Antonius mit Octavian (dem späteren Kaiser Augustus) zur Niederlage der Senatspartei und der Caesarmörder führte, schlug Plancus zunächst eine Laufbahn unter Antonius ein und wurde 42 v. Chr. Konsul sowie 39 v. Chr. Statthalter von Asia. Im Endkampf
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus, né en 87 av. J.-C. et décédé en 15 av. J.-C., est un homme politique de la fin de la République romaine et du début du règne d'Auguste. Lieutenant de Jules César pendant la guerre des Gaules et la guerre civile contre Pompée, il devient proconsul de la Gaule chevelue en 43 av. J.-C. Annonçant au Sénat qu'il joint ses forces à la cause républicaine, il rejoint finalement le camp de Marc Antoine après la guerre civile de Modène et est un élément clé permettant l'instauration du Second triumvirat cette même année. Il est consul avec Lépide en 42 av. J.-C. Il reste dans l'expectative lors de la guerre civile de Pérouse, à l'instar des autres lieutenants d'Antoine, laissant Lucius Antonius assiégé et contraint de se rendre. Il est ensuite proconsul en 40/39 av. J.-C. en
rdf:langString
Lucjusz Munacjusz Plankus (łac. Lucius Munatius Plancus; ur. ok. 87 p.n.e., zm. ok. 15 p.n.e.) – rzymski senator, konsul w 42 p.n.e. i cenzor w 22 p.n.e. razem z Emiliuszem Lepidusem Paullusem. Obok Talleyranda osiemnaście wieków później stanowi przykład osoby, która potrafiła przetrwać niesprzyjające okoliczności przez ciągłe zmiany sojuszy. W 22 r. p.n.e. August wyznaczył Plankusa i Emiliusza Lepidusa Paullusa na urząd cenzora. Okres ich urzędowania nie odznaczył się niczym szczególnym, ale był ostatnim, w którym wyznaczono cenzorów.
rdf:langString
rdf:langString
Luci Munaci Planc (cònsol 42 aC)
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus
rdf:langString
Luzio Munazio Planko
rdf:langString
Lucio Munacio Planco
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus
rdf:langString
Lucio Munazio Planco
rdf:langString
ルキウス・ムナティウス・プランクス
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus
rdf:langString
루키우스 무나티우스 플란쿠스
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (consul in 42 v.Chr.)
rdf:langString
Lucjusz Munacjusz Plankus
rdf:langString
Lúcio Munácio Planco
rdf:langString
Луций Мунаций Планк
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (konsul 42 f.Kr.)
rdf:langString
Луцій Мунацій Планк
rdf:langString
L. Munatius L. f. L. n. Cam.? Plancus
xsd:integer
1166966
xsd:integer
1122050335
rdf:langString
and Lucius Antonius
rdf:langString
and Gaius Vibius Pansa Caetronianus
rdf:langString
triumviri
rdf:langString
Munatius Plancus, Lucius
rdf:langString
Andrew
rdf:langString
Ernst
rdf:langString
Theodore John
rdf:langString
Geoffrey Walter
xsd:integer
2450
rdf:langString
Richardson
rdf:langString
Lintott
rdf:langString
Badian
rdf:langString
Cadoux
rdf:langString
Consul of the Roman Republic
xsd:integer
2012
xsd:integer
42
rdf:langString
with Marcus Aemilius Lepidus
rdf:langString
OCD4
rdf:langString
Luci Munaci Planc (en llatí: Lucius Munatius L. F. L. N. Plancus; 87–15 aC) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Munàcia i portava el cognomen de Planc, un dels més importants de la gens. Era amic de Juli Cèsar i va servir a les seves ordes tant a la Gàl·lia (on va ser llegat de Cèsar l'any 54 i 53 aC) com a les guerres civils. Va ser comandant de les forces de Cèsar a , a Hispània, l'any 49 aC i va acompanyar Cèsar a l'Àfrica el 46 aC, quan va intentar obtenir, sense èxit, la rendició del cap pompeià Gai Considi a Adrumetum. Al final del 46 aC va ser nomenat un dels prefectes de la ciutat que van tenir el govern de Roma l'any 45 aC durant l'absència de Cèsar. Va tenir una prova de confiança per part de Cèsar en ser nomenat governador de la Gàl·lia Transalpina el 44 aC (excloses la Narbonense i la Gàl·lia Belga) i designat per exercir el consolat l'any 42 aC amb Dècim Juni Brut Albí com a col·lega. Cèsar va ser assassinat al març del 44 aC i Planc es va declarar a favor d'una amnistia i se'n va anar a la Gàl·lia a agafar el més ràpidament possible el comandament de la seva província.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (* um 87 v. Chr. in Tibur; † um 15 v. Chr. (?)) war ein römischer Feldherr, Konsul und Zensor. Nach seinen politischen und militärischen Anfängen unter Caesar amtierte er nach dessen Ermordung 44/43 v. Chr. als Statthalter des erst kurz zuvor eroberten Gallien. Im Machtkampf zwischen Marcus Antonius und dem von Cicero geführten Senat entschied er sich nicht eindeutig für eine Seite, sondern wartete ohne großes Engagement den Ausgang des Konflikts ab. Als die mit dem Abschluss des Zweiten Triumvirats erfolgte Einigung von Antonius mit Octavian (dem späteren Kaiser Augustus) zur Niederlage der Senatspartei und der Caesarmörder führte, schlug Plancus zunächst eine Laufbahn unter Antonius ein und wurde 42 v. Chr. Konsul sowie 39 v. Chr. Statthalter von Asia. Im Endkampf zwischen den Triumvirn wechselte er die Seiten und verriet Octavian den Aufbewahrungsort von Antonius’ Testament, dessen Inhalt Octavian daraufhin für seine Kriegspropaganda ausschlachten konnte. Schließlich machte Plancus noch eine politische Karriere unter Octavian nach dessen Sieg über Antonius und wurde 22 v. Chr. Zensor, hatte aber nur geringes Ansehen.
rdf:langString
Luzio Munazio Planko (latinez: Lucius Munatius Plancus; K. a. 87 - K. a. 15) Erromatar Errepublikako politikaria eta militarra izan zen. K. a. 42an kontsul aukeratua izan zen. K. a. 22an Marko Emilio Lepidorekin batera, eta zentsore. Luzio Emilio Lepido Paulorekin batera. Garai nahasi batean bizirauteko gai den pertsonaia klasikoa da, alde batetik bestera trebeki aldatuz.
rdf:langString
Lucio Munacio Planco (en latín: Lucius Munatius L. f. L. n. Plancus; c. 87 a. C.-c. 15 a. C.) fue un político y militar de la República romana. Elegido cónsul en 42 a. C. junto a Marco Emilio Lépido y censor en 22 a. C. junto a Paulo Emilio Lépido. Constituye el clásico personaje capaz de sobrevivir en una época turbulenta cambiando hábilmente de bando.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (c. 87 BC – c. 15 BC) was a Roman senator, consul in 42 BC, and censor in 22 BC with Paullus Aemilius Lepidus. Along with Talleyrand eighteen centuries later, he is one of the classic historical examples of men who have managed to survive very dangerous circumstances by constantly shifting their allegiances.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus, né en 87 av. J.-C. et décédé en 15 av. J.-C., est un homme politique de la fin de la République romaine et du début du règne d'Auguste. Lieutenant de Jules César pendant la guerre des Gaules et la guerre civile contre Pompée, il devient proconsul de la Gaule chevelue en 43 av. J.-C. Annonçant au Sénat qu'il joint ses forces à la cause républicaine, il rejoint finalement le camp de Marc Antoine après la guerre civile de Modène et est un élément clé permettant l'instauration du Second triumvirat cette même année. Il est consul avec Lépide en 42 av. J.-C. Il reste dans l'expectative lors de la guerre civile de Pérouse, à l'instar des autres lieutenants d'Antoine, laissant Lucius Antonius assiégé et contraint de se rendre. Il est ensuite proconsul en 40/39 av. J.-C. en Asie et en 36 av. J.-C. en Syrie lors de la guerre romano-parthique de 40 – 33 av. J.-C. Bien que proche d'Antoine et Cléopâtre, il les trahit pour Octavien à la veille de la dernière guerre civile de la République romaine. Il est un des hommes les plus importants du début du principat d'Auguste et devient censeur avec Æmilius Lepidus Paullus en 22 av. J.-C. En outre, pendant son gouvernement de Gaule, il fonde les colonies romaines de Lugdunum (Lyon) et d'Augusta Raurica (Augst).
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus merupakan Senator Romawi, konsul pada tahun 42 SM, dan sensor pada tahun 22 SM dengan . Bersama dengan Talleyrand 18 abad kemudian, ia menjadi satu dari contoh tokoh sejarah klasik yang berhasil keluar dari peristiwq yqng sangat berbahaya dengan berturut-turut mengganti kesetiaan mereka.
rdf:langString
루키우스 무나티우스 플란쿠스(라틴어: Lucius Munatius Plancus, 기원전 87년 ~ 기원전 15년)는 로마 공화정 시대의 정치가, 군인이다.
rdf:langString
ルキウス・ムナティウス・プランクス（Lucius Munatius Plancus、紀元前87年頃 - 紀元前15年）はプレブス（平民）出身の共和政ローマの政治家・軍人。ガイウス・ユリウス・カエサルの親戚で、紀元前42年に執政官（コンスル）、紀元前22年に監察官（ケンソル）を務めた。18世紀の政治家タレーランは、絶えず忠誠を尽くす相手を変えることによって、非常に危険な状況を生き残った、古典的な例の一つであると述べている。
rdf:langString
Lucio Munazio Planco (latino: Lucius Munatius Plancus; Tivoli o Atina , 90 a.C. – Gaeta, 1) è stato un militare e politico romano del periodo della Repubblica.
rdf:langString
Lucjusz Munacjusz Plankus (łac. Lucius Munatius Plancus; ur. ok. 87 p.n.e., zm. ok. 15 p.n.e.) – rzymski senator, konsul w 42 p.n.e. i cenzor w 22 p.n.e. razem z Emiliuszem Lepidusem Paullusem. Obok Talleyranda osiemnaście wieków później stanowi przykład osoby, która potrafiła przetrwać niesprzyjające okoliczności przez ciągłe zmiany sojuszy. Początki jego kariery są raczej niejasne i niewiele o nim wiadomo. Było oficerem Juliusza Cezara podczas podboju Galii i w wojnie domowej przeciw Pompejuszowi. W czasie zamordowania Cezara 15 marca 44 r. p.n.e. Plankus był prokonsulem prowincji . W następnym roku jednak poparł Marka Antoniusza i objął urząd konsula razem z Markiem Emiliuszem Lepidusem w 42 r. p.n.e. Został prokonsulem Azji ok. 40 r. p.n.e. Podczas wyprawy Marka Antoniusza do Armenii i Partii, aby pomścić śmierć Krassusa, Plankus został prokonsulem Syrii. Ale kiedy upadła kampania Antoniusza przeciw Partom, opuścił go i przyłączył się do Oktawiana Augusta. Według Swetoniusza, to Plankus zaproponował Oktawianowi przyjąć tytuł Augusta raczej niż być nazywanym Romulusem – drugim założycielem Rzymu. W 22 r. p.n.e. August wyznaczył Plankusa i Emiliusza Lepidusa Paullusa na urząd cenzora. Okres ich urzędowania nie odznaczył się niczym szczególnym, ale był ostatnim, w którym wyznaczono cenzorów. Niezbyt pochlebną opinię o Plankusie wydaje Seneka Młodszy. Nazywa go największym czarodziejem obłudy, który głosił jako zasadę, że trzeba kadzić - bezczelnie i prosto w oczy, a nie subtelnie i nie nadrabiając anielską miną. Zwracając się do adresata swego dzieła, Lucyliusza, prokuratora Sycylii, stwierdza: Wyobraź sobie, drogi Lucyliuszu, że otoczy cię sztab takich Plankusów, a wtedy nic ci nie pomoże to jedno - że nie chcesz, by cię chwalono. Plankus jest jedną z niewielu osobistości rzymskich, których grób zachował się do dziś, choć jego ciała dawno już nie ma. Mauzoleum Plankusa, masywny grób w kształcie cylindra znajduje się w miejscowości Gaeta, na nadmorskim wzgórzu; w środku jest poświęcona mu stała wystawa.
rdf:langString
Lúcio Munácio Planco (90–15 a.C.; em latim: Lucius Munatius Plancus) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 42 a.C. com Marco Emílio Lépido. Foi também censor em 22 a.C. juntamente com Lúcio Emílio Lépido Paulo. É retratado como uma pessoa que, para sobreviver numa época turbulenta, trocando habilmente de lado quando lhe era benéfico. , cônsul em 13, era seu filho.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus (Tibur, geboren tussen 90 v.Chr. en 85 v.Chr. - Gaeta, ca. 15 v.Chr.) was een Romeins militair en politicus en lid van de aanzienlijkste familie der romeinse gens Munatia. Zijn cognomen Plancus verwijst naar platvoeten.
rdf:langString
Lucius Munatius Plancus var en romersk militär och politiker. Munatius var Julius Caesars legat i Gallien, Spanien och Afrika 54-46 f. Kr. och ständigt dennes trogne anhängare. Efter Caesars död slöt han sig till Marcus Antonius och blev ståthållare i Syrien. Han var konsul 42 f.Kr. Senare svek Munatius Antonius och försonade sig med Octavianus som han sedan tjänade och åt vilken han 27 f. Kr. föreslog titeln Augustus. Munatius blev censor 22 f.Kr. Hans brevväxling med Cicero är bevarad, och Horatius har tillägnat honom ett ode.
rdf:langString
Лу́ций Муна́ций Планк (лат. Lucius Munatius Plancus; родился около 89 года до н. э., Тибур, Римская республика — умер в 15 году до н. э., Кайета, Римская империя) — консул Древнего Рима 42 года до н. э., цензор 22 года до н. э. вместе с Павлом Эмилием Лепидом. Основатель города Лугдунум (ныне Лион).
rdf:langString
Луцій Мунацій Планк (лат. Lucius Munatius Plancus; 87, Тібур — 15 рік до н. е.) — політичний та військовий діяч пізньої Римської республіки та ранньої Римської імперії, консул 42 року до н. е., цензор 22 року до н. е., відомий красномовець.
xsd:nonNegativeInteger
19062
