Lucius Cassius Longinus Ravilla

http://dbpedia.org/resource/Lucius_Cassius_Longinus_Ravilla an entity of type: Person

Lucio Casio Longino Ravila ​ fue un político y cónsul romano en 127 a. C. y censor en 125 a. C. rdf:langString
ルキウス・カッシウス・ロンギヌス・ラウィッラ(ラテン語: Lucius Cassius Longinus Ravilla、生没年不詳)は、紀元前2世紀中期・後期の共和政ローマの政治家。紀元前127年に執政官(コンスル)を務めた。 rdf:langString
Lucio Cassio Longino Ravilla (latino: Lucius Cassius Longinus Ravilla; ... – ...; fl. II secolo a.C.) è stato un politico romano, console nel 127 a.C. rdf:langString
Lucius Cassius Longinus Ravilla – trybun ludowy w roku 137 p.n.e., konsul w roku 127 p.n.e., cenzor w 125 p.n.e. Jako trybun doprowadził do uchwalenia lex Cassia tabellaria. Sławę zdobył jako sędzia. Ze względu na surowość nazywany był "rafą oskarżonych" (scopulus reorum). Sformował pytanie cui bono? (pol. "na czyją korzyść?") jako zasadę kryminalnego dochodzenia. W roku 113 p.n.e. prowadził słynny proces trzech westalek oskarżonych o incestum (złamanie ślubów czystości). Lucjusz Kasjusz skazał na śmierć wszystkie trzy kapłanki, a także ukarał ich licznych kochanków. rdf:langString
Lúcio Cássio Longino Ravila (em latim: Lucius Cassius Longinus Ravilla) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 127 a.C. com Lúcio Cornélio Cina. Era filho de Quinto Cássio Longino, cônsul em 164 a.C., e pai de Caio Cássio Longino, cônsul em 96 a.C.. O agnome "Ravila" é por causa de seus "olhos cinza" (em latim: "ravi oculi"). rdf:langString
Лу́ций Ка́ссий Лонги́н Рави́лла (лат. Lucius Cassius Longinus Ravilla; умер после 113 года до н. э.) — римский политический деятель, консул 127 года до н. э., цензор 125 года до н. э. Имел репутацию строгого, но справедливого судьи. Во время трибуната (137 год до н. э.) добился принятия закона о тайном голосовании в народном собрании. rdf:langString
Луцій Кассій Лонгін Равілла (лат. Lucius Cassius Longinus Ravilla, 170 — після 113 до н.е.) — консул Римської республіки у 127 до н.е.. rdf:langString
Luci Cassi Longí Ravil·la (en llatí Lucius Cassius, Q. F. L. N. Longinus Ravilla) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Càssia, i era de la família dels Cassi Longí, d'origen plebeu. Era fill de Quintus Cassius, L. F. Q. N. Longinus i va rebre el renom Ravil·la pel color dels seus ulls (ravi occuli ulls grisosos). rdf:langString
Lucius Cassius Longinus, wegen seiner graugelben Augenfarbe Ravilla genannt, war ein römischer Politiker und Konsul. Lucius Cassius Longinus Ravilla entstammte der gens Cassia, einer der ältesten plebejischen Familien des Römischen Reichs, die in der Römischen Republik und bis in die Kaiserzeit zahlreiche Konsuln und andere bedeutende Politiker wie z. B. den Cäsarmörder Gaius Cassius Longinus gestellt hat. rdf:langString
Lucius Cassius Longinus Ravilla was a Roman politician. He served as consul in 127 BC and censor at the following lustrum in 125 BC. His first recorded office was that of tribune of the plebs in 137 BC. As a tribune of the plebs, he successfully proposed in the concilium plebis a law to introduce secret ballot for all trials before the Assemblies except those related to perduellio (treason); the bill was supported by Scipio Aemilianus but opposed by the then-consul Marcus Aemilius Lepidus Porcina and his tribunician colleague Marcus Antius Briso. rdf:langString
Lucius Cassius Longinus Ravilla était un sénateur romain d'origine plébéienne qui joua un rôle politique important à la fin du IIe siècle av. J.-C.. Il était réputé pour sa sévérité. En 137 av. J.-C., il est tribun de la plèbe et fait passer la , loi qui étend le vote secret aux comices judiciaires, permettant à chacun de voter en toute indépendance. Ce vote s'effectue grâce à des tablettes d'où son nom de loi tabellaire. En 127 av. J.-C., il est consul. rdf:langString
rdf:langString Luci Cassi Longí Ravil·la
rdf:langString Lucius Cassius Longinus Ravilla
rdf:langString Lucio Casio Longino Ravila
rdf:langString Lucius Cassius Longinus Ravilla
rdf:langString Lucio Cassio Longino Ravilla
rdf:langString Lucius Cassius Longinus Ravilla
rdf:langString ルキウス・カッシウス・ロンギヌス・ラウィッラ
rdf:langString Lucjusz Kassjusz Longinus Ravilla
rdf:langString Lúcio Cássio Longino Ravila
rdf:langString Луций Кассий Лонгин Равилла
rdf:langString Луцій Кассій Лонгін Равілла
xsd:integer 2722519
xsd:integer 1118077584
rdf:langString and
rdf:langString L. Calpurnius Piso Frugi
rdf:langString Marcus Aemilius Lepidus and Lucius Aurelius Orestes
rdf:langString and
rdf:langString Quintus Pompeius
rdf:langString Titus Annius Rufus and Gnaeus Octavius
rdf:langString Consul of the Roman Republic
rdf:langString Censor of the Roman Republic
xsd:integer 125
xsd:integer 127
rdf:langString with Gnaeus Servilius Caepio
rdf:langString with Lucius Cornelius Cinna
rdf:langString Luci Cassi Longí Ravil·la (en llatí Lucius Cassius, Q. F. L. N. Longinus Ravilla) va ser un magistrat romà. Formava part de la gens Càssia, i era de la família dels Cassi Longí, d'origen plebeu. Era fill de Quintus Cassius, L. F. Q. N. Longinus i va rebre el renom Ravil·la pel color dels seus ulls (ravi occuli ulls grisosos). L'any 137 aC va ser tribú de la plebs i va proposar la lex Cassia de suffragiis, segona llei tabel·lària que establia el desempat a les votacions (tabellaria lex), ampliant la primera (Gabinia de suffragiis) presentada per Aule Gabini dos anys abans (139 aC). La llei introduïa el desempat als "Judicium Populi" (casos criminals jutjats en comicis pel poble) però en quedaven exclosos els casos de perduellio. Aquesta llei va ser acollida molt desfavorablement pels optimats perquè els privava de la seva influència als comicis. Després va ser cònsol l'any 127 aC junt amb Luci Corneli Cinna. L'any 125 aC va ser censor amb Gneu Servili Cepió IV, censura que es va caracteritzar per la seva severitat, especialment en relació a la condemna de Marc Emili Lèpid Porcina acusat d'haver-se construït una casa massa luxosa. El seu tribunal, per la severitat que mostrava, va ser anomenat scopulus reorum (perill o perillós pels acusats), però tot i així era vist com un home íntegre i just. Es diu d'ell que en tots els processos acostumava a preguntar Cui bono? (per a qui és bo?) sobre els motius pels quals s'hauria comès un delicte. L'any 113 aC, per la seva reputació d'home just, va ser nomenat per investigar uns casos d'incest contra les verges vestals Licínia, Emília i Màrcia, perquè es creia que els pontífex les havien absolt tot i ser culpables. Va condemnar a les tres vestals i a altres personatges, quan en el primer judici només havia estat condemnada Emília. Però l'extrema severitat que va mostrar en aquest cas va ser reprobada per l'opinió pública.
rdf:langString Lucius Cassius Longinus, wegen seiner graugelben Augenfarbe Ravilla genannt, war ein römischer Politiker und Konsul. Lucius Cassius Longinus Ravilla entstammte der gens Cassia, einer der ältesten plebejischen Familien des Römischen Reichs, die in der Römischen Republik und bis in die Kaiserzeit zahlreiche Konsuln und andere bedeutende Politiker wie z. B. den Cäsarmörder Gaius Cassius Longinus gestellt hat. Wie bei den Söhnen aus Familien der Nobilität üblich, strebte der in der ersten Hälfte des 2. Jahrhunderts v. Chr. geborene Lucius eine senatorische Laufbahn an. Er wurde für das Jahr 137 v. Chr. zu einem der 10 Volkstribunen gewählt. Er führte in seinem Amtsjahr mit der lex Cassia Tabellaria den geheimen und schriftlichen Urteilsbeschluss im Gerichtsverfahren ein, um dem Stimmenkauf zu begegnen. So konnte nachträglich nicht mehr festgestellt werden, welcher Richter für oder gegen einen Antrag gestimmt hatte. Dieser Antrag, die schriftliche Abstimmung mit Ausnahme in Hochverratsprozessen einzuführen, wurde in den für die Gesetzgebung zuständigen Komitien von den Tribus angenommen. Er selbst wurde nach Durchlaufen der üblichen Ämterfolge zusammen mit Lucius Cornelius Cinna für das Jahr 127 v. Chr. zum Konsul gewählt. Im Jahr 125 v. Chr. war er zusammen mit Gnaeus Servilius Caepio Zensor. In ihrer Amtszeit leiteten sie die Aqua Tepula nach Rom um, um dort in der wachsenden römischen Kapitale die Wasserversorgung zu verbessern. Nach seiner Amtszeit war er Richter. Er galt als besonders streng und bekämpfte die sich ausbreitende Korruption führender Senatoren. Unter anderem bestrafte er seinen persönlichen und politischen Gegner wegen dessen übermäßigen Luxus. Typisch für seine Verhandlungsweise vor Gericht war die Frage Cui bono („wem nützt es“). Als das Volk mit der laschen Verhandlungsführung eines Gerichts im großen Vestalinnenprozess ab 115 v. Chr. um den angeblich unsittlichen Lebenswandels einiger Vestalinnen unzufrieden war, wählten die Komitien auf Antrag des Volktribuns im Jahr 113 v. Chr. Lucius Cassius Longinus zum Richter eines Sondergerichts, das die zuvor freigesprochenen Vestalinnen und Marcia zum Tode verurteilte.
rdf:langString Lucio Casio Longino Ravila ​ fue un político y cónsul romano en 127 a. C. y censor en 125 a. C.
rdf:langString Lucius Cassius Longinus Ravilla was a Roman politician. He served as consul in 127 BC and censor at the following lustrum in 125 BC. His first recorded office was that of tribune of the plebs in 137 BC. As a tribune of the plebs, he successfully proposed in the concilium plebis a law to introduce secret ballot for all trials before the Assemblies except those related to perduellio (treason); the bill was supported by Scipio Aemilianus but opposed by the then-consul Marcus Aemilius Lepidus Porcina and his tribunician colleague Marcus Antius Briso. He served in the praetorship some time before 130 BC, and was elected to the consulship for 127 BC with Lucius Cornelius Cinna. After his consulship, he was elected as censor for 125 BC with Gnaeus Servilius Caepio; during their censorship, they constructed the Aqua Tepula and named Publius Cornelius Lentulus as princeps senatus. He was renowned for severity as a iudex and gained fame for formulating the question "Cui bono?" ("Who benefits?") as a principle of criminal investigation. In 113 BC, he was appointed special prosecutor in the case of three Vestal Virgins accused of unchastity under a law passed by one of the tribunes that year. He condemned and put to death two of them – who had been acquitted by the pontifex maximus, Lucius Caecilius Metellus Delmaticus – as well as the men involved; doing so, however, incurred for him some suspicion of political bias.
rdf:langString Lucius Cassius Longinus Ravilla était un sénateur romain d'origine plébéienne qui joua un rôle politique important à la fin du IIe siècle av. J.-C.. Il était réputé pour sa sévérité. En 137 av. J.-C., il est tribun de la plèbe et fait passer la , loi qui étend le vote secret aux comices judiciaires, permettant à chacun de voter en toute indépendance. Ce vote s'effectue grâce à des tablettes d'où son nom de loi tabellaire. En 127 av. J.-C., il est consul. En 125 av. J.-C., il est censeur avec Cnaeus Servilius Caepio et lance les travaux de construction de l'aqueduc Tepula. Il s'illustra par sa sévérité en faisant comparaître le consulaire Marcus Aemilius Lepidus Porcina et en lui infligeant une note d'infamie parce qu'il habitait à Rome une maison d'un loyer exorbitant. On a parfois vu cependant dans cette action une part de vengeance personnelle car Porcina avait voulu s'opposer à la loi tabellaire. En 113 av. J.-C., Ravilla a été nommé juge spécial pour trancher dans l'affaire des vestales qui défrayait alors la chronique. Trois vierges vestales étaient accusées de manquement à leur devoir de chasteté. Pour les Romains, il s'agissait d'un crime très grave, qualifié d'inceste, constituant un sacrilège engageant tout le destin de Rome et pouvant attirer des catastrophes sur la cité. La punition consistait à enterrer vivante la vestale. En décembre 114 av. J.-C., le grand Pontife, Lucius Caecilius Metellus Dalmaticus, chargé initialement d'instruire l'affaire s'était montré indulgent, ne condamnant qu'une vestale, Aemilia. Un tribun de la plèbe l'accusa alors d'avoir ainsi protégé les jeunes filles patriciennes : les vestales étaient en effet recrutées dans les plus hautes familles. Le procès fut donc confié à Ravilla qui condamna à mort les deux autres vestales, Marcia et Licinia ainsi que d'autres personnes impliquées. Sa réputation de sévérité avait été ainsi mise à contribution dans les luttes politiques fortes qui opposaient optimates et populares quelques années après la mort des Gracques.
rdf:langString ルキウス・カッシウス・ロンギヌス・ラウィッラ(ラテン語: Lucius Cassius Longinus Ravilla、生没年不詳)は、紀元前2世紀中期・後期の共和政ローマの政治家。紀元前127年に執政官(コンスル)を務めた。
rdf:langString Lucio Cassio Longino Ravilla (latino: Lucius Cassius Longinus Ravilla; ... – ...; fl. II secolo a.C.) è stato un politico romano, console nel 127 a.C.
rdf:langString Lucius Cassius Longinus Ravilla – trybun ludowy w roku 137 p.n.e., konsul w roku 127 p.n.e., cenzor w 125 p.n.e. Jako trybun doprowadził do uchwalenia lex Cassia tabellaria. Sławę zdobył jako sędzia. Ze względu na surowość nazywany był "rafą oskarżonych" (scopulus reorum). Sformował pytanie cui bono? (pol. "na czyją korzyść?") jako zasadę kryminalnego dochodzenia. W roku 113 p.n.e. prowadził słynny proces trzech westalek oskarżonych o incestum (złamanie ślubów czystości). Lucjusz Kasjusz skazał na śmierć wszystkie trzy kapłanki, a także ukarał ich licznych kochanków.
rdf:langString Lúcio Cássio Longino Ravila (em latim: Lucius Cassius Longinus Ravilla) foi um político da gente da República Romana eleito cônsul em 127 a.C. com Lúcio Cornélio Cina. Era filho de Quinto Cássio Longino, cônsul em 164 a.C., e pai de Caio Cássio Longino, cônsul em 96 a.C.. O agnome "Ravila" é por causa de seus "olhos cinza" (em latim: "ravi oculi").
rdf:langString Лу́ций Ка́ссий Лонги́н Рави́лла (лат. Lucius Cassius Longinus Ravilla; умер после 113 года до н. э.) — римский политический деятель, консул 127 года до н. э., цензор 125 года до н. э. Имел репутацию строгого, но справедливого судьи. Во время трибуната (137 год до н. э.) добился принятия закона о тайном голосовании в народном собрании.
rdf:langString Луцій Кассій Лонгін Равілла (лат. Lucius Cassius Longinus Ravilla, 170 — після 113 до н.е.) — консул Римської республіки у 127 до н.е..
xsd:nonNegativeInteger 4248

data from the linked data cloud