Lithuanian Liberation Army
http://dbpedia.org/resource/Lithuanian_Liberation_Army
The Lithuanian Liberation Army (sometimes also named as Lithuanian Freedom Army) (Lithuanian: Lietuvos laisvės armija or LLA) was a Lithuanian underground organization established by Kazys Veverskis (codename Senis), a student at Vilnius University, on December 13, 1941. Its goal were to re-establish independent Lithuania via political and military means. During the Nazi Germany occupation it opposed German policies, but did not begin armed resistance. The armed struggle began in mid-1944 when Red Army reached the Lithuanian borders after the Minsk Offensive. The LLA became the first wave of the Lithuanian partisans, armed anti-Soviet guerrilla fighters. It attempted to become the central command of the armed struggle. However, the organization was liquidated by the Soviet security forces
rdf:langString
Litewska Armia Wolności (lit. Lietuvos laisvės armija, LLA) – litewska konspiracyjna organizacja wojskowo-polityczna działająca podczas II wojny światowej i w pierwszych latach powojennych. Organizacja została założona w grudniu 1941 r. w okupowanym przez Niemców Wilnie z inicjatywy studenta prawa uniwersytetu . Do czołowych działaczy należeli też bracia K. Veverskisa i , gen. , kpt. , , ppor. , kpt. Karalius-Varenis, inż. Snarskis-Šnairys, kpt. J. Kasperavičius-Visvydas, kpt. , , kpt. i jego syn por. , por. A. Kubilius, , , J. Šibaila-Merainis, mjr B. Kaletka-Senis, por. D. Vaitelis-Briedis, kpt. J. Žemaitis-Lukas, L. Vilutis-Arūnas, mjr J. Semaška-Liepa, płk P. Budraitis.
rdf:langString
Литовская освободительная армия или Литовская армия свободы (лит. Lietuvos Laisvės Armija, сокращённо ЛЛА или LLA) — литовская подпольная националистическая организация, образованная 13 декабря 1941 года студентом Вильнюсского университета Казисом Веверскисом (псевдоним «Сенис»). Ставила своей целью восстановление независимости Литовской Республики военными и политическими целями. Не поддерживала политику Третьего рейха во многом, однако не оказывала никакого сопротивления вермахту и СС. Начала вооружённую борьбу против советских войск после взятия Минска в середине 1944 года. ЛЛА считается первой литовской националистической организацией, которая начала вести вооружённую борьбу против советской власти и попыталась стать ядром литовского антисоветского движения, однако к апрелю 1946 года с
rdf:langString
rdf:langString
Lithuanian Liberation Army
rdf:langString
Litewska Armia Wolności
rdf:langString
Литовская освободительная армия
xsd:integer
31382498
xsd:integer
1031325171
rdf:langString
The Lithuanian Liberation Army (sometimes also named as Lithuanian Freedom Army) (Lithuanian: Lietuvos laisvės armija or LLA) was a Lithuanian underground organization established by Kazys Veverskis (codename Senis), a student at Vilnius University, on December 13, 1941. Its goal were to re-establish independent Lithuania via political and military means. During the Nazi Germany occupation it opposed German policies, but did not begin armed resistance. The armed struggle began in mid-1944 when Red Army reached the Lithuanian borders after the Minsk Offensive. The LLA became the first wave of the Lithuanian partisans, armed anti-Soviet guerrilla fighters. It attempted to become the central command of the armed struggle. However, the organization was liquidated by the Soviet security forces (NKVD and KGB) by April 1946. The remnants of the organization were absorbed by other partisans. The guerrilla war continued until 1953.
rdf:langString
Litewska Armia Wolności (lit. Lietuvos laisvės armija, LLA) – litewska konspiracyjna organizacja wojskowo-polityczna działająca podczas II wojny światowej i w pierwszych latach powojennych. Organizacja została założona w grudniu 1941 r. w okupowanym przez Niemców Wilnie z inicjatywy studenta prawa uniwersytetu . Do czołowych działaczy należeli też bracia K. Veverskisa i , gen. , kpt. , , ppor. , kpt. Karalius-Varenis, inż. Snarskis-Šnairys, kpt. J. Kasperavičius-Visvydas, kpt. , , kpt. i jego syn por. , por. A. Kubilius, , , J. Šibaila-Merainis, mjr B. Kaletka-Senis, por. D. Vaitelis-Briedis, kpt. J. Žemaitis-Lukas, L. Vilutis-Arūnas, mjr J. Semaška-Liepa, płk P. Budraitis. Podstawowym celem LLA było odzyskanie niepodległości przez Litwę nie tylko w drodze działań politycznych i dyplomatycznych, ale też wojskowych. Początkowymi przejawami działalności było budowanie struktur organizacyjnych i zbieranie broni. Kierownictwo LLA czekało na osłabienie niemieckiej okupacji, zdając sobie sprawę, że jakakolwiek akcja zbrojna na razie nie jest możliwa. W listopadzie 1943 r. poparło koncepcję gen. Povilasa Plechavičiusa utworzenia pod nadzorem niemieckim narodowych sił zbrojnych pod nazwą Lietuvos vietinė rinktinė, ale czynnie się nie zaangażowało. LLA prowadziła ograniczoną współpracę z Niemcami, przede wszystkim z Abwehrą. Nie prowadziła działań sabotażowych przeciwko infrastrukturze, gdyż chciała zachować ją na okres odzyskania niepodległości. Pod koniec okupacji niemieckiej w połowie 1944 r. LLA miała ok. 10 tys. członków. Była najliczniejszą organizacją konspiracyjną. Na czas wkroczenia na terytorium Litwy Armii Czerwonej przygotowywała powszechne powstanie, licząc na reakcję międzynarodową, szczególnie ze strony USA i Wielkiej Brytanii. Wydała wiele instrukcji i dyrektyw, które regulowały działania ruchu partyzanckiego. LLA miała dosyć elastyczną strukturę organizacyjną. Była podzielona na 2 sektory: organizacyjny i czynny, zwany Vanagai (Jastrzębie). Vanagai stanowiło właściwą armię partyzancką, przygotowującą wystąpienie zbrojne przeciwko Sowietom. Natomiast członkowie sektora organizacyjnego mieli zapewnić partyzantom żywność, transport, informacje, łączność i leczenie. W terenie istniały okręgi. Do walki zbrojnej latem 1944 r. przystąpiły 4 spośród nich: Wilno, Kowno, Poniewież i Szawle. Ponieważ tylko Okręg Szawle miał dogodne warunki do rozwoju sił partyzanckich, gdyż na terenie pozostałych przebywały silne oddziały sowieckie, jego sztab na czele z ppor. A. Eidimtasem-Papunisem przejął funkcje sztabu głównego organizacji. W okręgu działało prawdopodobnie ok. 14-15 tys. wyszkolonych i uzbrojonych partyzantów, rozlokowanych w gminach i miasteczkach w oddziałach liczących po 20-60 osób. Do 1945 r. LLA odgrywała najważniejszą rolę w litewskich antysowieckim ruchu partyzanckim ze względu na szeroko rozwinięte struktury organizacyjne i sieć łączności. 28 grudnia 1944 r. został zabity K. Veverskis. W 1945 r. zniszczono lub znacznie osłabiono wiele terenowych struktur organizacyjnych. Resztki struktur i nieliczne oddziały partyzanckie w 1949 r. podporządkowały się .
rdf:langString
Литовская освободительная армия или Литовская армия свободы (лит. Lietuvos Laisvės Armija, сокращённо ЛЛА или LLA) — литовская подпольная националистическая организация, образованная 13 декабря 1941 года студентом Вильнюсского университета Казисом Веверскисом (псевдоним «Сенис»). Ставила своей целью восстановление независимости Литовской Республики военными и политическими целями. Не поддерживала политику Третьего рейха во многом, однако не оказывала никакого сопротивления вермахту и СС. Начала вооружённую борьбу против советских войск после взятия Минска в середине 1944 года. ЛЛА считается первой литовской националистической организацией, которая начала вести вооружённую борьбу против советской власти и попыталась стать ядром литовского антисоветского движения, однако к апрелю 1946 года силами НКГБ и МГБ Литовская освободительная армия была полностью разгромлена. Те её члены, которые остались в живых, ушли в другие литовские отряды «лесных братьев». Деятельность организации делится на три этапа: 1941–1943 гг. направлена против нацизма, 1943–1944 гг. переходной период, направленный на укрепление организации и с июля 1944 г. по апрель 1946 г. – антисоветский период.
xsd:nonNegativeInteger
8394
