Linocut
http://dbpedia.org/resource/Linocut an entity of type: Thing
Linoryt a linořez (anglicky Linocut, francouzsky Linogravure, německy Linolschnitt) jsou grafické techniky tisku z výšky, které nahrazují dřevořez a dřevoryt. Levný, pružný a homogenní materiál má při tisku měkčí okraje linií a umožňuje zhotovení velkých formátů, např. plakátu. Ivo Křen: Nebezpečné jezero, Island 2013Josef Čapek - Autoportrét (1918)
rdf:langString
Der Liquiditätsgrad ist in der Betriebswirtschaftslehre eine betriebswirtschaftliche Kennzahl, welche die Zahlungsfähigkeit eines Wirtschaftssubjekts, seinen Zahlungsverpflichtungen jederzeit fristgerecht nachkommen zu können, wiedergibt.
rdf:langString
Der Linolschnitt ist eine grafische Technik, die im Hochdruckverfahren arbeitet und im Prinzip dem Holzschnitt gleicht. Wie im Holzschnitt wird daher auch hier in eine Linoleumplatte mit speziellem Werkzeug ein Negativmuster in das normalerweise relativ feste Linoleum geschnitten. Das Material lässt sich leicht und in jede Richtung schneiden. Das fertige Negativmuster wird mit Farbe überwalzt und dann auf Papier gedruckt. Dabei wird die an den erhabenen Stellen haftende Farbe auf das Papier übertragen.Wie der Holzschnitt wurde er auch von expressionistischen Künstlern geschätzt. Maurice de Vlaminck, Christian Rohlfs, Henri Matisse, M. C. Escher und Pablo Picasso haben mit Linolschnitt gearbeitet.
rdf:langString
Linocut, also known as lino print, lino printing or linoleum art, is a printmaking technique, a variant of woodcut in which a sheet of linoleum (sometimes mounted on a wooden block) is used for a relief surface. A design is cut into the linoleum surface with a sharp knife, V-shaped chisel or gouge, with the raised (uncarved) areas representing a reversal (mirror image) of the parts to show printed. The linoleum sheet is inked with a roller (called a brayer), and then impressed onto paper or fabric. The actual printing can be done by hand or with a printing press.
rdf:langString
La linogravure est une technique de gravure en taille d'épargne (technique consistant à enlever les blancs ou « réserves » du résultat final, l'encre se posant sur les parties non retirées, donc en relief, le papier pressé sur la plaque conservant l'empreinte de l'encre), proche de la gravure sur bois, et se pratique sur un matériau particulier, le linoleum.
rdf:langString
リノカット(Linocut)とは、リノリウムと呼ばれるコルクや木の粉から作られる合成樹脂材を彫って版にする版画の技法のひとつ。 木版と同じく凸版技法に分類されるが、材質が木材に比較して柔らかく、木目の制約を受けないため、どの方向にも無理無く彫ることができる。いっぽう、素材の軟性により細い線が描きにくいことから、繊細な描写よりも大胆な線や形を活かした作品に向くといわれる。 建築資材などにも用いられるリノリウムは、比較的安価で大きなサイズも入手でき、特殊な道具や器具も必要としないことから、初心者でも手軽に制作できる版画の技法として、美術教育などにも広く普及している。
rdf:langString
Wskaźniki płynności finansowej – odzwierciedlają zdolności przedsiębiorstwa do regulowania zaciągniętych zobowiązań na określony termin. Zachowanie płynności finansowej jest podstawowym zadaniem każdej firmy, dbającej o interesy i relacje z kontrahentami oraz chcącymi utrzymać dobrą kondycję finansową spółki. Cztery podstawowe wskaźniki płynności finansowej, zamieszczono w tabeli poniżej.
rdf:langString
Linosnede of linoleumsnede is een hoogdruktechniek, waarbij een afbeelding wordt uitgesneden uit een stuk linoleum. Er bestaan speciale zachte linoleumsoorten voor kunstenaars. De techniek is te vergelijken met de houtsnede. Omdat het snijden in de plaat linoleum makkelijker is - het materiaal is zachter - kunnen vloeiender lijnen ontstaan, maar een linosnede is doorgaans wat grover van tekening. Daardoor is hij beter dan de houtsnede geschikt voor grotere vlakken en grote formaten. De drukvlakken zijn gladder en missen de nerftekening van het hout.
rdf:langString
Linoleogravura é um processo de gravura semelhante à xilogravura, em que a imagem é recortada em linóleo e colada em uma base de madeira. O linóleo foi muito usado no século XIX para se fazer pisos e “passadeiras”, e este material foi utilizado pelos artistas europeus do final do século XIX para produzir gravuras. Na gravura em linóleo o procedimento é parecido com o da xilogravura, e usa-se os mesmos instrumentos cortantes (goivas). O linóleo é mais maleável que a madeira, permitindo um corte mais "doce". E tal como na xilogravura, a tinta mais indicada é a de impressão.
rdf:langString
Płynność finansowa – zdolność podmiotu do wywiązywania się (spłacania) w terminie najbardziej wymagalnych (krótkoterminowych) zobowiązań (np. związanych z zapłatą kontrahentom za wyroby i usługi, wypłatą wynagrodzeń, itp). Jest jednym z elementów oceny finansowej przedsiębiorstwa, bowiem płynność finansowa bezpośrednio wpływa na jego kondycję finansową i standing finansowy.
rdf:langString
Linoleumsnitt är en grafisk teknik av typen högtryck. Tekniken går ut på att man skär ut det som ska vara vitt ur en linoleumplatta som man sedan färgar in med en gummivals och trycker. Linoleumsnitt är en av de enklaste och billigaste tryckteknikerna och är därför populär i såväl bildundervisningen i skolan som bland konstnärer som eftersträvar det expressiva uttrycket.
rdf:langString
El linogravat és una variant del gravat en fusta (la xilografia), en el qual un full de linòleum (de vegades muntats en un bloc de fusta) es fa servir per a la superfície en relleu. El full de linòleum s'entinta amb un corró (anomenat Brayer) i, a continuació, s'impressiona sobre paper o tela. Malgrant que el linòleum com a revestiment de sòls es remunta a l'any 1860, la tècnica d'impressió linogravada es va usar per primera vegada pels artistes de Die Brücke a Alemanya al 1905.
rdf:langString
El linograbado es una variante del grabado en la que una hoja de Linóleo (a veces montada en un bloque de madera) se utiliza como matriz. El diseño se graba espejado y en negativo sobre la superficie de linóleo con un cuchillo afilado, gubia, o cincel en forma de V. La hoja de linóleo se entinta con un rodillo (llamado Brayer), y, a continuación, se imprime sobre papel o tela. La impresión puede hacerse a mano o con una prensa. Entre los artistas que han utilizado esta técnica cabe destacar a Pablo Picasso (1881-1973), Henri Matisse (1869-1954) y Jean Arp (1887-1966), entre otros.
rdf:langString
La liquidité est une mesure de la capacité d'un débiteur à rembourser ses dettes dans l'hypothèse de la poursuite de ses activités, à la différence de la solvabilité qui se place dans l'hypothèse de la cessation d'activités. Pour mesurer la liquidité d'une entreprise on évalue l'importance de ses fonds disponibles pour ses débours (paiement des fournisseurs et autres ayants droit, interventions financières, etc.), à partir des trois ratios de bilan suivants :
rdf:langString
La linoleografia è una tecnica di stampa artistica diretta, di immagini e grafiche su carta, cartone o stoffa mediante l'uso di una matrice ricavata per incisione da una porzione di linoleum adatto. Il termine "linoleografia" deriva dal nome del supporto (linoleum) e dal greco "grapho" (scrivere). La matrice può venire utilizzata per stampare diverse copie del progetto, fino a che non sia usurata. In ogni caso la linoleografia è una tecnica di stampa ad alta tiratura.È una tecnica di stampa relativamente recente, soprattutto se paragonata a tecniche quali la serigrafia. In origine, infatti, il linoleum era semplicemente un materiale da pavimentazione e solo a partire dall'inizio del 1900 venne usato come materiale artistico.
rdf:langString
Linoryt – technika graficzna należąca do technik druku wypukłego, w której matryca wykonana jest z linoleum; także odbitka wykonana tą techniką. Linoryt podobny jest do drzeworytu wzdłużnego (langowego) z tą różnicą, że rysunek zamiast w drewnie żłobi się w linoleum. Jest ono łatwe do obróbki i odporne na uszkodzenia, a rycie możliwe we wszystkich kierunkach. Do opracowania matrycy używa się dłut, nożyków, igieł (tzw. linoryt punktowy) i innych narzędzi umożliwiających cięcie materiału. Odbitki wykonuje się na prasie ręcznej lub za pomocą kostki introligatorskiej.
rdf:langString
Os índices de liquidez são razões entre determinadas variáveis contábeis de uma empresa que visam fornecer um indicador da capacidade da empresa de pagar suas dívidas, a partir da comparação entre os e as exigibilidades. No geral, a liquidez decorre da capacidade de a empresa ser lucrativa, da administração de seu e das suas decisões estratégicas de investimento e financiamento. Em outras palavras, o cálculo dos índices de liquidez iniciam com a comparação entre os direitos e as obrigações da empresa, com objetivo de identificar o grau de liquidez empresarial a partir da sua administração (ciclo financeiro e lucratividade).
rdf:langString
Ліногравю́ра (від «лінолеум» і «гравюра») — опукла гравюра, створювана вирізуванням малюнка на лінолеумі. Щодо техніки та художніх засобів подібна до ксилографії. Виникла на початку 20 століття. Найвідоміші майстри ліногравюри в Україні — Іван Падалка, Олександр Довгаль, Марія Котляревська, Олена Кульчицька, Олександр Пащенко, Валентин Литвиненко, В. Левицький, Іван Селіванов, Олексій Фіщенко, Георгій Якутович та ін.У галузі ліногравюри також працював видатний український художник 1930-х років Сергій Конончук.
* Сергій Конончук."Т.Г. Шевченко". Ліногравюра 1929 р.
*
rdf:langString
Линогравюра — способ гравирования на линолеуме. В полиграфии относится к иллюстрационным печатным формам высокой печати. Возник на рубеже XIX—XX веков с изобретением линолеума. Впервые его использовали в качестве материала для гравировки художники немецкой группы «Мост» в 1905 году. Это было сделано в связи с необходимостью использования гравюр для печати крупноформатных плакатов, которые превосходили по площади доски, собранные из поперечных спилов дерева, применявшиеся в торцевой ксилографии.
rdf:langString
rdf:langString
Linogravat
rdf:langString
Linoryt
rdf:langString
Liquiditätsgrad
rdf:langString
Linolschnitt
rdf:langString
Linograbado
rdf:langString
Liquidité (finance d'entreprise)
rdf:langString
Linoleografia
rdf:langString
Linogravure
rdf:langString
Linocut
rdf:langString
リノカット
rdf:langString
Linosnede
rdf:langString
Płynność finansowa
rdf:langString
Wskaźniki płynności finansowej
rdf:langString
Linoryt
rdf:langString
Linoleogravura
rdf:langString
Índice de liquidez
rdf:langString
Линогравюра
rdf:langString
Linoleumsnitt
rdf:langString
Ліногравюра
xsd:integer
174254
xsd:integer
1117343640
rdf:langString
El linogravat és una variant del gravat en fusta (la xilografia), en el qual un full de linòleum (de vegades muntats en un bloc de fusta) es fa servir per a la superfície en relleu. El full de linòleum s'entinta amb un corró (anomenat Brayer) i, a continuació, s'impressiona sobre paper o tela. Malgrant que el linòleum com a revestiment de sòls es remunta a l'any 1860, la tècnica d'impressió linogravada es va usar per primera vegada pels artistes de Die Brücke a Alemanya al 1905. És més fàcil obtenir determinats efectes artístics amb linòleum que amb la majoria de les fustes. El linòleum és molt més fàcil de tallar que la fusta, especialment quan s'escalfa. Entre els artistes que han utilitzat aquesta tècnica destaca Pablo Picasso, (1881-1973), Henri Matisse (1869-1954) i Jean Arp (1887-1966), entre d'altres.
rdf:langString
Linoryt a linořez (anglicky Linocut, francouzsky Linogravure, německy Linolschnitt) jsou grafické techniky tisku z výšky, které nahrazují dřevořez a dřevoryt. Levný, pružný a homogenní materiál má při tisku měkčí okraje linií a umožňuje zhotovení velkých formátů, např. plakátu. Ivo Křen: Nebezpečné jezero, Island 2013Josef Čapek - Autoportrét (1918)
rdf:langString
Der Liquiditätsgrad ist in der Betriebswirtschaftslehre eine betriebswirtschaftliche Kennzahl, welche die Zahlungsfähigkeit eines Wirtschaftssubjekts, seinen Zahlungsverpflichtungen jederzeit fristgerecht nachkommen zu können, wiedergibt.
rdf:langString
Der Linolschnitt ist eine grafische Technik, die im Hochdruckverfahren arbeitet und im Prinzip dem Holzschnitt gleicht. Wie im Holzschnitt wird daher auch hier in eine Linoleumplatte mit speziellem Werkzeug ein Negativmuster in das normalerweise relativ feste Linoleum geschnitten. Das Material lässt sich leicht und in jede Richtung schneiden. Das fertige Negativmuster wird mit Farbe überwalzt und dann auf Papier gedruckt. Dabei wird die an den erhabenen Stellen haftende Farbe auf das Papier übertragen.Wie der Holzschnitt wurde er auch von expressionistischen Künstlern geschätzt. Maurice de Vlaminck, Christian Rohlfs, Henri Matisse, M. C. Escher und Pablo Picasso haben mit Linolschnitt gearbeitet.
rdf:langString
El linograbado es una variante del grabado en la que una hoja de Linóleo (a veces montada en un bloque de madera) se utiliza como matriz. El diseño se graba espejado y en negativo sobre la superficie de linóleo con un cuchillo afilado, gubia, o cincel en forma de V. La hoja de linóleo se entinta con un rodillo (llamado Brayer), y, a continuación, se imprime sobre papel o tela. La impresión puede hacerse a mano o con una prensa. El linóleo es un material compuesto de aceite de linaza oxidada, y también contiene corcho, yute y pigmentos en su composición; además, su uso como revestimiento de suelo se remonta al 1860. La técnica de impresión linograbado se utilizó por primera vez por los artistas de Die Brücke entre 1905-13 en Alemania, donde se usaba de forma similar para la impresión de papel mural. En un principio sus obras fueron descritas como xilografías (lo que sonaba más respetable). El material se distingue porque al ser tallado no tiene dirección particular, no tiene grano ni fibra que pudiesen tender a dividirse; es más fácil obtener determinados efectos artísticos con linóleo que con la mayoría de las maderas, aunque las impresiones resultantes pueden carecer del carácter granulado -a menudo angular- de xilografías y grabados. El linóleo es mucho más fácil de cortar que la madera, especialmente cuando se calienta, pero la presión del proceso de impresión degrada la placa más pronto, además de que es difícil crear grandes obras debido a la fragilidad del material en grandes superficies. También se pueden trabajar matrices de linóleo mediante la cuidadosa aplicación de hidróxido de sodio en una pasta a partes de la superficie del linóleo. Esto crea una superficie similar a un suelo blando aguafuerte y estas placas cáusticas se pueden imprimir en cualquier de relieve, intaglio o como una manera de otorgar viscosidad a la impresión. El linóleo en color se puede hacer mediante el uso de un bloque distinto para cada color como en un grabado en madera. Pablo Picasso demostró de manera muy eficaz que tales impresiones también se pueden lograr con el mismo segmento de linóleo, en lo que se denomina el método "reduccionista" de impresión. En esencia, después de imprimir el primer color en varios papeles, el artista limpia la placa de linóleo y corta lo que no se estampará con el color aplicado posteriormente. Así cada color se imprime en forma sucesiva sobre el papel o la tela. La técnica de grabado en linóleo es muy estimada y utilizada por los artistas plásticos en el presente y por sus características es una actividad muy apropiada para realizar en las aulas de artes plásticas. Entre los artistas que han utilizado esta técnica cabe destacar a Pablo Picasso (1881-1973), Henri Matisse (1869-1954) y Jean Arp (1887-1966), entre otros.
rdf:langString
Linocut, also known as lino print, lino printing or linoleum art, is a printmaking technique, a variant of woodcut in which a sheet of linoleum (sometimes mounted on a wooden block) is used for a relief surface. A design is cut into the linoleum surface with a sharp knife, V-shaped chisel or gouge, with the raised (uncarved) areas representing a reversal (mirror image) of the parts to show printed. The linoleum sheet is inked with a roller (called a brayer), and then impressed onto paper or fabric. The actual printing can be done by hand or with a printing press.
rdf:langString
La liquidité est une mesure de la capacité d'un débiteur à rembourser ses dettes dans l'hypothèse de la poursuite de ses activités, à la différence de la solvabilité qui se place dans l'hypothèse de la cessation d'activités. Pour mesurer la liquidité d'une entreprise on évalue l'importance de ses fonds disponibles pour ses débours (paiement des fournisseurs et autres ayants droit, interventions financières, etc.), à partir des trois ratios de bilan suivants :
* ratio de liquidité générale = Actifs cycliques / Passifs cycliques ;
* ratio de liquidité réduite = (Actifs circulants - stocks) / Passif exigible à court terme ;
* ratio de liquidité immédiate = Actifs de trésorerie / Passif exigible à court terme. Le risque de liquidité s'accroît lorsque la confiance en l'entreprise baisse : l'entreprise ne peut plus émettre de titres car le marché ne les achèterait pas, quel que soit le projet proposé. C'est ce qui est arrivé au groupe Vivendi lorsque le marché a perdu confiance en Jean-Marie Messier et a refusé de renouveler les emprunts, pour beaucoup à court voire très court terme.
rdf:langString
La linogravure est une technique de gravure en taille d'épargne (technique consistant à enlever les blancs ou « réserves » du résultat final, l'encre se posant sur les parties non retirées, donc en relief, le papier pressé sur la plaque conservant l'empreinte de l'encre), proche de la gravure sur bois, et se pratique sur un matériau particulier, le linoleum.
rdf:langString
La linoleografia è una tecnica di stampa artistica diretta, di immagini e grafiche su carta, cartone o stoffa mediante l'uso di una matrice ricavata per incisione da una porzione di linoleum adatto. Il termine "linoleografia" deriva dal nome del supporto (linoleum) e dal greco "grapho" (scrivere). La matrice può venire utilizzata per stampare diverse copie del progetto, fino a che non sia usurata. In ogni caso la linoleografia è una tecnica di stampa ad alta tiratura.È una tecnica di stampa relativamente recente, soprattutto se paragonata a tecniche quali la serigrafia. In origine, infatti, il linoleum era semplicemente un materiale da pavimentazione e solo a partire dall'inizio del 1900 venne usato come materiale artistico. Lastra di linoleum incisa con sgorbieLastre di linoleum di alta qualità per linoleografia
rdf:langString
リノカット(Linocut)とは、リノリウムと呼ばれるコルクや木の粉から作られる合成樹脂材を彫って版にする版画の技法のひとつ。 木版と同じく凸版技法に分類されるが、材質が木材に比較して柔らかく、木目の制約を受けないため、どの方向にも無理無く彫ることができる。いっぽう、素材の軟性により細い線が描きにくいことから、繊細な描写よりも大胆な線や形を活かした作品に向くといわれる。 建築資材などにも用いられるリノリウムは、比較的安価で大きなサイズも入手でき、特殊な道具や器具も必要としないことから、初心者でも手軽に制作できる版画の技法として、美術教育などにも広く普及している。
rdf:langString
Wskaźniki płynności finansowej – odzwierciedlają zdolności przedsiębiorstwa do regulowania zaciągniętych zobowiązań na określony termin. Zachowanie płynności finansowej jest podstawowym zadaniem każdej firmy, dbającej o interesy i relacje z kontrahentami oraz chcącymi utrzymać dobrą kondycję finansową spółki. Cztery podstawowe wskaźniki płynności finansowej, zamieszczono w tabeli poniżej.
rdf:langString
Linosnede of linoleumsnede is een hoogdruktechniek, waarbij een afbeelding wordt uitgesneden uit een stuk linoleum. Er bestaan speciale zachte linoleumsoorten voor kunstenaars. De techniek is te vergelijken met de houtsnede. Omdat het snijden in de plaat linoleum makkelijker is - het materiaal is zachter - kunnen vloeiender lijnen ontstaan, maar een linosnede is doorgaans wat grover van tekening. Daardoor is hij beter dan de houtsnede geschikt voor grotere vlakken en grote formaten. De drukvlakken zijn gladder en missen de nerftekening van het hout.
rdf:langString
Linoleogravura é um processo de gravura semelhante à xilogravura, em que a imagem é recortada em linóleo e colada em uma base de madeira. O linóleo foi muito usado no século XIX para se fazer pisos e “passadeiras”, e este material foi utilizado pelos artistas europeus do final do século XIX para produzir gravuras. Na gravura em linóleo o procedimento é parecido com o da xilogravura, e usa-se os mesmos instrumentos cortantes (goivas). O linóleo é mais maleável que a madeira, permitindo um corte mais "doce". E tal como na xilogravura, a tinta mais indicada é a de impressão.
rdf:langString
Płynność finansowa – zdolność podmiotu do wywiązywania się (spłacania) w terminie najbardziej wymagalnych (krótkoterminowych) zobowiązań (np. związanych z zapłatą kontrahentom za wyroby i usługi, wypłatą wynagrodzeń, itp). Jest jednym z elementów oceny finansowej przedsiębiorstwa, bowiem płynność finansowa bezpośrednio wpływa na jego kondycję finansową i standing finansowy.
rdf:langString
Linoryt – technika graficzna należąca do technik druku wypukłego, w której matryca wykonana jest z linoleum; także odbitka wykonana tą techniką. Linoryt podobny jest do drzeworytu wzdłużnego (langowego) z tą różnicą, że rysunek zamiast w drewnie żłobi się w linoleum. Jest ono łatwe do obróbki i odporne na uszkodzenia, a rycie możliwe we wszystkich kierunkach. Do opracowania matrycy używa się dłut, nożyków, igieł (tzw. linoryt punktowy) i innych narzędzi umożliwiających cięcie materiału. Odbitki wykonuje się na prasie ręcznej lub za pomocą kostki introligatorskiej. Po raz pierwszy technika linorytu została użyta w 1890 roku w Niemczech do produkcji tapet. Na początku XX wieku została spopularyzowana w grafikach artystycznych, głównie dzięki wysiłkom austriackiego artysty , a później chętnie stosowana m.in. przez Henriego Matisse’a pod koniec lat 30. XX wieku oraz przez Pabla Picassa, którego większość linorytów pochodzi z końca lat 50. XX wieku. Wśród polskich artystów specjalizujących się w technice linorytu są m.in. Józef Gielniak, Stanisław Fijałkowski, Zygmunt Czyż, Piotr Gojowy, .
rdf:langString
Linoleumsnitt är en grafisk teknik av typen högtryck. Tekniken går ut på att man skär ut det som ska vara vitt ur en linoleumplatta som man sedan färgar in med en gummivals och trycker. Linoleumsnitt är en av de enklaste och billigaste tryckteknikerna och är därför populär i såväl bildundervisningen i skolan som bland konstnärer som eftersträvar det expressiva uttrycket.
rdf:langString
Ліногравю́ра (від «лінолеум» і «гравюра») — опукла гравюра, створювана вирізуванням малюнка на лінолеумі. Щодо техніки та художніх засобів подібна до ксилографії. Виникла на початку 20 століття. Найвідоміші майстри ліногравюри в Україні — Іван Падалка, Олександр Довгаль, Марія Котляревська, Олена Кульчицька, Олександр Пащенко, Валентин Литвиненко, В. Левицький, Іван Селіванов, Олексій Фіщенко, Георгій Якутович та ін.У галузі ліногравюри також працював видатний український художник 1930-х років Сергій Конончук.
* Сергій Конончук."Т.Г. Шевченко". Ліногравюра 1929 р.
* Худ. Hartmut Josi Bennöhr, «Дуб».
rdf:langString
Os índices de liquidez são razões entre determinadas variáveis contábeis de uma empresa que visam fornecer um indicador da capacidade da empresa de pagar suas dívidas, a partir da comparação entre os e as exigibilidades. No geral, a liquidez decorre da capacidade de a empresa ser lucrativa, da administração de seu e das suas decisões estratégicas de investimento e financiamento. Em outras palavras, o cálculo dos índices de liquidez iniciam com a comparação entre os direitos e as obrigações da empresa, com objetivo de identificar o grau de liquidez empresarial a partir da sua administração (ciclo financeiro e lucratividade). Tais índices “são utilizados para avaliar a capacidade de pagamento da empresa, isto é, constitui uma apreciação sobre se a empresa tem capacidade para saldar seus compromissos. Essa capacidade de pagamento pode ser avaliada, considerando: longo prazo, curto prazo ou prazo imediato.” Para Matarazzo (2003, p. 163 - 164) “este índice não pode ser confundido com índice de capacidade de pagamento, pois os índices de liquidez não são extraídos do fluxo de caixa que comparam as entradas com as saídas de dinheiro”. Observa-se na apreciação do Matarazzo uma preocupação em esclarecer que os índices de liquidez não podem ser considerados como aqueles que medem a capacidade de pagamento de uma empresa, uma vez que não são extraídos das entradas e saídas de caixa (fluxo de caixa). O autor esclarece que se os índices de liquidez apresentam um resultado bom, isso não pode ser entendido ‘definitivamente’ como uma condição de pagamento, pois é preciso analisar qualitativamente as contas e os ciclos destas para identificar seus prazos, giros e condições. Os índices desse grupo são um sinalizador da sua capacidade de pagamento, demonstrando a situação financeira da empresa. Mostram a relação entre o caixa e outros ativos em comparação com os seus passivos em uma associação lógica.
rdf:langString
Линогравюра — способ гравирования на линолеуме. В полиграфии относится к иллюстрационным печатным формам высокой печати. Возник на рубеже XIX—XX веков с изобретением линолеума. Впервые его использовали в качестве материала для гравировки художники немецкой группы «Мост» в 1905 году. Это было сделано в связи с необходимостью использования гравюр для печати крупноформатных плакатов, которые превосходили по площади доски, собранные из поперечных спилов дерева, применявшиеся в торцевой ксилографии. Линолеум представляет собой хороший материал для гравюр большого размера. Для гравирования применяют линолеум толщиной от 2,5 до 5 мм. Инструменты для линогравюры используют те же, что и для продольной гравюры: угловые и продольные стамески, а также нож для точной обрезки мелких деталей. При печати линогравюры используют те же типографские краски, что и при печати ксилографии. Накатывать краску на линолеум лучше всего вальцмассовым валиком, при этом важно отрегулировать количество краски, наносимой на линогравюру: её не должно быть много, чтобы не залить мелкий штрих, и не должно быть мало, чтобы не возникли непропечатки. В России первым начал применять такую технику ученик Василия Матэ Н. Шевердяев. Его работы были выставлены в Париже в 1907 году. Подробно разработал технику линогравюры в России Иван Павлов. С 1909 года Павлов, работая в типографии Ивана Сытина, стал применять для обложек и иллюстраций в детских книгах линогравюру вместо использовавшихся ранее литографии и цинкографии. В 1914 году был выпущен календарь на 1916 год «Царь-колокол» с двенадцатью цветными линогравюрами Павлова. В издательстве Иосифа Кнебеля Павлов начал печатать линогравюры на переплётах книг. Популярность линогравюры в издательском деле возросла в первые послереволюционные годы по причине нехватки цинка. Методом линогравюры иллюстрировался журнал «Творчество» (Москва, 1918-22). В дальнейшем эту технику для изготовления станковой гравюры и особенно в книжной иллюстрации использовали Елизавета Кругликова, Борис Кустодиев, Вадим Фалилеев, Владимир Фаворский, Гурий Захаров, Илларион Голицын, Дмитрий Брюханов, Виктор Замирайло, Алексей Кравченко, Дмитрий Митрохин, Александр Дейнека, , , Лидия Ильина, Нина Новосельская. За рубежом в технике линогравюры работали Анри Матисс, Пабло Пикассо, Франс Мазерель, немецкие экспрессионисты (Фриц Блейль, Карл Шмидт-Ротлуф), Морис Эшер, Сибил Эндрюс, Анхель Ботельо, Валенти Анджело, Ханс Эшенборн, Торстен Биллман, Карлос Кортес, Дженет Эриксон, американская группа Folly Cove Designers, Яков Гнездовский, Хелми Ювонен, Уильям Кермоуд, Сирил Пауэр, Эверет Рюсс, Ирэна Сибли, Ханна Томпкинс. Среди современных художников линогравюру активно используют Георг Базелиц, Стэнли Донвуд, Билл Файк, Батухан Баймен. Баймен работает в технике цветной крупномасштабной линогравюры. . Применяется как чёрно-белая, так и цветная линогравюра. Первым в России линогравюры в нескольких цветах создал Вадим Фалилеев, который работал в жанре пейзажной многокрасочной гравюры. Разноцветное изображение получалось с помощью применения 4-7 матриц, с которых делался один оттиск. В США пионером многоцветной линогравюры стал в 1940-х годах Уолтер Андресон, чьи работы в 1949 году были выставлены в Бруклинском музее. Делается также линогравюра, раскрашенная акварелью, гуашью или другими красками.
xsd:nonNegativeInteger
7433
