Library of Pergamum

http://dbpedia.org/resource/Library_of_Pergamum an entity of type: Thing

Η Βιβλιοθήκη της Περγάμου, που κτίστηκε περί το 200 π.Χ., περιείχε περίπου 200.000 τόμους βιβλίων στην τότε συνηθισμένη κυλινδρική βιβλιοδεσία. Μαζί με την άλλη περίφημη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας συγκαταλέγεται στις δύο σημαντικότερες βιβλιοθήκες της αρχαιότητας, ορόσημα για την εξέλιξη της ιστορίας των κλασικών γραμμάτων. rdf:langString
The Library of Pergamum in Pergamum, Asia Minor or Anatolia (present day Turkey). It was one of the most important libraries in the ancient world. rdf:langString
Perpustakaan Pergamum di Pergamum, Turki, adalah salah satu perpustakaan paling penting di dunia kuno. Pergamom adalah tempat dari perpustakaan yang dikatakan menyimpan sekitar 200,000 volume, menurut pernyataan Plutarch. rdf:langString
Пергамська бібліотека — одна з найбільших і найвідоміших бібліотек античного світу. rdf:langString
A Biblioteca de Pérgamo, localizada no que é hoje a Turquia, foi uma das mais importantes bibliotecas do mundo antigo e um dos maiores centros da cultura helenística grega. Na antiguidade era a segunda em importância depois da Biblioteca de Alexandria. Ambas competiram, durante um certo período de tempo, tanto em qualidade, quanto em número de volumes. O pouco que se conhece sobre essa biblioteca é creditado ao naturalista romano Plínio, o Velho em sua célebre História Natural. rdf:langString
Пергамская библиотека — одно из главных книжных собраний в античном мире. rdf:langString
La Biblioteca de Pèrgam va ser una de les més grans biblioteques de l'Antiguitat la segona en importància després de la d'Alexandria . Ambdues van competir durant un temps en qualitat, nombre de volums i importància, la seva història però, és menys coneguda que la de la biblioteca d'Alexandria. Estava situada a la (ciutat estat) de Pèrgam (ara Bergama a Turquia). El poc que es coneix sobre aquesta biblioteca és el que va aportar l'escriptor i viatger romà Plini el Vell en la seva obra Naturalis Historia. rdf:langString
Pergamská knihovna ve městě Pergamon byla jednou z nejvýznamnějších starověkých knihoven. Stavbu knihovny zahájil král Attalos I. a dokončil král Eumenes II. v r. 170 př. n. l. Knihovna obsahovala 200 000 papyrusových svitků a ve své době byla druhou největší knihovnou na světě, hned po alexandrijské. Skládala se ze 4 místností, z nichž největší měla rozměr 13,4×16,0 m (podle údaje Plinia Staršího). rdf:langString
Die Bibliothek von Pergamon war eine der bedeutendsten antiken Bibliotheken. Sie befand sich in der griechischen Stadt Pergamon, dem heutigen Bergama in der Türkei. Gegründet wurde sie um 200 v. Chr., der Zeitpunkt ihres Endes ist ungeklärt und fällt möglicherweise ins 1. Jahrhundert v. Chr. Es gibt nur wenige Informationen über die Bibliothek von Pergamon, die sich in antiken literarischen Quellen finden. In den frühen 1880er Jahren wurden Gebäudereste freigelegt, bei denen es sich nach mehrheitlicher, aber unter den Forschern umstrittener Ansicht um die Überreste der Bibliothek handelt. rdf:langString
La Biblioteko de Pergamo (antikve-greke Βιβλιοθήκη της Περγάμου) estis granda kaj grava biblioteko en la helenisma mondo, kiu estis konstruita en la Akropolo de la urbo Pergamo, la ĉefurbo de la regno de Pergamono. Ĝi estis fondita ĉirkaŭ 200 a.K, sub la regado de la attilida dinastio, kaj enhavis ĉirkaŭ 200 000 rulaĵojn, kio igis ĝin unu el la plej grandaj bibliotekoj de sia tempo; ĝi eĉ konkuris kun la granda biblioteko de Aleksandrio pri la grandeco kaj kvalito de la libraro. Interalie, en ĝia kolekto troviĝis iuj manuskriptoj de Aristotelo. rdf:langString
La Biblioteca de Pérgamo fue en la Antigüedad la segunda en importancia después de la de Alejandría. Ambas compitieron por un tiempo en calidad, número de volúmenes e importancia. Lo poco que se conoce sobre esta biblioteca es lo que aportó el escritor y viajero romano Plinio el Viejo en su obra Historia Natural. Los reyes de Pérgamo fueron coleccionistas de arte y otros temas, y sobre todo bibliófilos. Tuvieron una gran preocupación por la cultura (como los ptolemaicos en Egipto). Estaban interesados en convertir su capital, Pérgamo, en una ciudad como Atenas en la época de Pericles. rdf:langString
La bibliothèque de Pergame est une des plus importantes bibliothèques de l'Antiquité ; elle n'est dépassée, dans le monde grec, que par celle d'Alexandrie. Elle est située dans la polis (cité-État) de Pergame, en Asie Mineure (aujourd'hui Bergama en Turquie). Elle est développée par la dynastie hellénistique des Attalides, qui ont pris le pouvoir à Pergame et sa région à l'issue du conflit des diadoques. rdf:langString
La biblioteca di Pergamo, talvolta chiamata biblioteca degli Attalidi, fu uno dei più grandi centri di cultura greca dell'età ellenistica. La città viveva una politica di pace con Roma e già dal III secolo a.C. sviluppò un clima favorevole alla cultura, soprattutto grazie alla figura del re Attalo I, che chiamò alla sua corte letterati e artisti e fu egli stesso uno scrittore. rdf:langString
Biblioteka Pergamońska – największa po Bibliotece Aleksandryjskiej książnica starożytna w Pergamonie. Została założona przez króla Attalosa I Sotera w 2. połowie III wieku p.n.e. w Azji Mniejszej jako warsztat pracy dla artystów i uczonych gromadzących się przy dworze. Gmach biblioteki zbudował Eumenes II. Ruiny biblioteki odsłoniły wykopaliska Carla Humanna w roku 1878. Biblioteka zajmowała cztery pomieszczenia, w tym w jednym było zapewne skryptorium. Biblioteka nie posiadała czytelni (ówczesnym zwyczajem recytowano tekst na głos przechadzając się po krużganku). Zbiory klasyfikowano według zasad ustalonych przez Kratesa z Mallos na podstawie Pinakes Kallimacha. rdf:langString
rdf:langString Biblioteca de Pèrgam
rdf:langString Pergamská knihovna
rdf:langString Bibliothek von Pergamon
rdf:langString Βιβλιοθήκη της Περγάμου
rdf:langString Biblioteko de Pergamo
rdf:langString Biblioteca de Pérgamo
rdf:langString Bibliothèque de Pergame
rdf:langString Perpustakaan Pergamon
rdf:langString Biblioteca di Pergamo
rdf:langString Library of Pergamum
rdf:langString Biblioteka Pergamońska
rdf:langString Пергамская библиотека
rdf:langString Biblioteca de Pérgamo
rdf:langString Пергамська бібліотека
rdf:langString Library of Pergamum
xsd:float 39.13222122192383
xsd:float 27.18416595458984
xsd:integer 10991149
xsd:integer 1099732468
rdf:langString The acropolis of Pergamum, seen from the Via Tecta at the entrance to the Asklepion
xsd:integer 3
xsd:string 39.132222222222225 27.184166666666666
rdf:langString La Biblioteca de Pèrgam va ser una de les més grans biblioteques de l'Antiguitat la segona en importància després de la d'Alexandria . Ambdues van competir durant un temps en qualitat, nombre de volums i importància, la seva història però, és menys coneguda que la de la biblioteca d'Alexandria. Estava situada a la (ciutat estat) de Pèrgam (ara Bergama a Turquia). El poc que es coneix sobre aquesta biblioteca és el que va aportar l'escriptor i viatger romà Plini el Vell en la seva obra Naturalis Historia. Els reis de Pèrgam van ser col·leccionistes d'art i altres temes i sobretot bibliófils i van tenir una gran preocupació per la cultura (com els ptolemaics a Egipte). Estaven interessats a convertir la seva capital, Pèrgam, en una ciutat com Atenes en l'època de Pèricles. Sembla que en aquesta biblioteca s'hi van guardar com un gran tresor i durant cent anys els manuscrits d'Aristòtil, sense sense publicar-ne ni fer-ne cap edició. Només quan van arribar a Roma i sota la insistència i l'obstinació del polític i escriptor Ciceró es va procedir a editar-los i donar-los a conèixer no només als estudiosos de les biblioteques sinó a tot el que volgués llegir-los.
rdf:langString Pergamská knihovna ve městě Pergamon byla jednou z nejvýznamnějších starověkých knihoven. Stavbu knihovny zahájil král Attalos I. a dokončil král Eumenes II. v r. 170 př. n. l. Knihovna obsahovala 200 000 papyrusových svitků a ve své době byla druhou největší knihovnou na světě, hned po alexandrijské. Skládala se ze 4 místností, z nichž největší měla rozměr 13,4×16,0 m (podle údaje Plinia Staršího). Jak uvádí Plinius, z obavy, aby pergamská knihovna neohrozila alexandrijskou, vydal egyptský král Ptolemaios embargo na vývoz papyru – proto zde vznikl náhradní materiál pergamen. Plinius neuvedl, který Ptolemaios to byl, ale myšlen byl pravděpodobně Ptolemaios V. Epifanes (205–185 př. n. l.). Dnes víme, že pergamen nevznikl tak romanticky, jak píše Plinius. V r. 1922 Yalská universita prováděla vykopávky v Dura Europos na Horním Eufratu a objevila pergameny s letopočty 117 a 123 kalendáře Seleukovců, což odpovídá v našem letopočtu rokům 196 a 189 př. n. l., proto není pravděpodobné, aby tento vynález byl již v 1. roce objevu využit v tak vzdálené Mezopotámii. Pergamská knihovna byla bohatě zdobena sochami. Na nádvoří před knihovnou stála mramorová socha bohyně Athény Parthenos 3,10 m vysoká, která je dnes v Pergamonském muzeu v Berlíně. Je to kopie Feidiovy sochy z athénské akropole z Parthenonu. Z pergamských knihovníků známe jen jednoho, stoika Kratéra z Mallu. Napsal řadu literárních článků, zejména o Homérovi a také sestavil katalog attalovské knihovny. Celou knihovnu nechal Marcus Antonius v r. 41 př. n. l. převézt do Alexandrie jako dar královně Kleopatře. Tímto darem chtěl Antonius nahradit ztrátu, kterou způsobil G. J. Caesar, když část knihovny vyhořela. Bohatství alexandrijské knihovny bylo v 7. st. zničeno při arabském vpádu do Egypta.
rdf:langString Η Βιβλιοθήκη της Περγάμου, που κτίστηκε περί το 200 π.Χ., περιείχε περίπου 200.000 τόμους βιβλίων στην τότε συνηθισμένη κυλινδρική βιβλιοδεσία. Μαζί με την άλλη περίφημη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας συγκαταλέγεται στις δύο σημαντικότερες βιβλιοθήκες της αρχαιότητας, ορόσημα για την εξέλιξη της ιστορίας των κλασικών γραμμάτων.
rdf:langString La Biblioteko de Pergamo (antikve-greke Βιβλιοθήκη της Περγάμου) estis granda kaj grava biblioteko en la helenisma mondo, kiu estis konstruita en la Akropolo de la urbo Pergamo, la ĉefurbo de la regno de Pergamono. Ĝi estis fondita ĉirkaŭ 200 a.K, sub la regado de la attilida dinastio, kaj enhavis ĉirkaŭ 200 000 rulaĵojn, kio igis ĝin unu el la plej grandaj bibliotekoj de sia tempo; ĝi eĉ konkuris kun la granda biblioteko de Aleksandrio pri la grandeco kaj kvalito de la libraro. Ĝi apudis la templejon, estis ankaŭ altlernejo kaj samtempe reĝa biblioteko, do ia oficiala ŝtata biblioteko. La biblioteko de Pergamo famiĝis pro du eroj: la konstruaĵo estis modelo por pli postaj bibliotekaj konstruaĵoj. Ĝi enhavis plurajn tenejojn, prezentoĉambron kaj antaŭan kolumnohalon 70 metrojn longa. Interalie, en ĝia kolekto troviĝis iuj manuskriptoj de Aristotelo. La Biblioteko de Pergamo ankaŭ enkondukis pergamenon kiel kutiman materialon por skribaĵoj (tial en la latina la vorto por rulaĵo estas: pegamenum). Laŭ antikvaj fontoj, kiam la ptolemea Egiptio malpermisis kaj ĉesigis la eksporton de papiruso al la regno de Pergamo, tiam la urbanoj uzis streĉitan kaj sekigitan bestan haŭton kiel volvlibrojn por iliaj volvlibroj kaj libroj.
rdf:langString Die Bibliothek von Pergamon war eine der bedeutendsten antiken Bibliotheken. Sie befand sich in der griechischen Stadt Pergamon, dem heutigen Bergama in der Türkei. Gegründet wurde sie um 200 v. Chr., der Zeitpunkt ihres Endes ist ungeklärt und fällt möglicherweise ins 1. Jahrhundert v. Chr. Es gibt nur wenige Informationen über die Bibliothek von Pergamon, die sich in antiken literarischen Quellen finden. In den frühen 1880er Jahren wurden Gebäudereste freigelegt, bei denen es sich nach mehrheitlicher, aber unter den Forschern umstrittener Ansicht um die Überreste der Bibliothek handelt. Über ihre Größe ist nichts Genaues bekannt. Es ist aber anzunehmen, dass es sich um eine überregional bedeutende Bibliothek handelte, die möglicherweise an die 200.000 Schriftrollen fasste. In antiken Texten wird ein Bibliothekskatalog erwähnt, in dem die in der Bibliothek vorhandenen Schriftrollen verzeichnet waren. Der Katalog selbst ist nicht erhalten. Die Bibliothek entstand zur Zeit des Hellenismus und befand sich in einer der wichtigsten Städte dieser Periode. Pergamon war die Hauptstadt des Pergamenischen Reiches. Ebenso wie die anderen hellenistischen Bibliotheken wurde diese von Herrschern erbaut und betrieben. Sie diente im Rahmen der Kulturpolitik der Attaliden wohl auch repräsentativen Zwecken und befand sich wie die Bibliothek von Alexandria in unmittelbarer Nähe der Königspaläste. Handelt es sich bei den Überresten tatsächlich um die Bibliothek, so war sie Teil des Athenaheiligtums, das wie andere bedeutende Bauten auf dem Burgberg Pergamons lag.
rdf:langString La Biblioteca de Pérgamo fue en la Antigüedad la segunda en importancia después de la de Alejandría. Ambas compitieron por un tiempo en calidad, número de volúmenes e importancia. Lo poco que se conoce sobre esta biblioteca es lo que aportó el escritor y viajero romano Plinio el Viejo en su obra Historia Natural. Los reyes de Pérgamo fueron coleccionistas de arte y otros temas, y sobre todo bibliófilos. Tuvieron una gran preocupación por la cultura (como los ptolemaicos en Egipto). Estaban interesados en convertir su capital, Pérgamo, en una ciudad como Atenas en la época de Pericles. El rey de Pérgamo Átalo I Sóter fue el fundador de la biblioteca, y su hijo Eumenes II fue el que la agrandó y fomentó: llegó a acumular hasta 200.000 volúmenes (otras fuentes hablan de 300.000). Allí se estableció una escuela de estudios gramaticales, como había sucedido en Alejandría, pero con una temática distinta. Mientras en Alejandría se especializaron en ediciones de textos literarios y crítica gramatical, en Pérgamo se inclinaron más a la filosofía, sobre todo a la filosofía estoica, a la búsqueda de la lógica en lugar de hacer análisis filológicos. Los volúmenes de Pérgamo eran copiados en un material llamado pergamino, porque fue inventado y ensayado precisamente en esta ciudad. Aunque anteriormente se habían usado las pieles, diphtheraí, mejor o peor tratadas, como material para escribir, lo que parece cierto es que el nuevo nombre procede de la ciudad.​ Al principio los libros eran de papiro, pero según una leyenda, Alejandría dejó de abastecer a Pérgamo de esta materia, por cuestiones políticas y de rivalidad, y Pérgamo tuvo que ingeniárselas de otra manera. Los historiadores aseguran que la elección de pergamino fue completamente voluntaria y por el hecho de ser este un material más acomodadizo y duradero. La biblioteca de Pérgamo sirvió para ciertos avances filológicos. Se han de resaltar los realizados en gramática por Dionisio de Tracia, pero su gramática está basada, en parte, sobre fundamentos alejandrinos, en parte, sobre fundamentos estoicos. En ella presenta el uso normal lingüístico de los escritores.​ Se lograron consagrar esfuerzos de siglos, haciendo avances en áreas gramaticales como son la flexión de género, tiempo e incluso sintáctica. Parece ser que en esta biblioteca se guardaron como un gran tesoro y durante cien años los manuscritos de Aristóteles, sin hacer ediciones y sin publicarse. Solo cuando llegaron a Roma y bajo la insistencia y el empeño del político y escritor Cicerón se procedió a editarlos y darlos a conocer, no solo a los estudiosos de las bibliotecas, sino a todo el que quisiera leerlos. En el año 47 a. C. ocurrió el incendio de Alejandría, y parte de su biblioteca, a raíz de los enfrentamientos por mar entre el ejército egipcio y Julio César. Según narra Plutarco en sus Vidas paralelas, más tarde, como recompensa por las pérdidas, Marco Antonio habría mandado al Serapeo de Alejandría los volúmenes de la biblioteca de Pérgamo, que ya había sido saqueada con anterioridad por causa de las luchas políticas que hubo en Asia Menor en aquellos años. Este fue el fin de la segunda gran biblioteca de la Antigüedad.
rdf:langString The Library of Pergamum in Pergamum, Asia Minor or Anatolia (present day Turkey). It was one of the most important libraries in the ancient world.
rdf:langString La bibliothèque de Pergame est une des plus importantes bibliothèques de l'Antiquité ; elle n'est dépassée, dans le monde grec, que par celle d'Alexandrie. Elle est située dans la polis (cité-État) de Pergame, en Asie Mineure (aujourd'hui Bergama en Turquie). Elle est développée par la dynastie hellénistique des Attalides, qui ont pris le pouvoir à Pergame et sa région à l'issue du conflit des diadoques. Les informations écrites sur la bibliothèque de Pergame sont extrêmement rares. Il y a environ 15 passages de textes d’auteurs anciens, bien que la bibliothèque ne soit mentionnée que brièvement.
rdf:langString Perpustakaan Pergamum di Pergamum, Turki, adalah salah satu perpustakaan paling penting di dunia kuno. Pergamom adalah tempat dari perpustakaan yang dikatakan menyimpan sekitar 200,000 volume, menurut pernyataan Plutarch.
rdf:langString La biblioteca di Pergamo, talvolta chiamata biblioteca degli Attalidi, fu uno dei più grandi centri di cultura greca dell'età ellenistica. La città viveva una politica di pace con Roma e già dal III secolo a.C. sviluppò un clima favorevole alla cultura, soprattutto grazie alla figura del re Attalo I, che chiamò alla sua corte letterati e artisti e fu egli stesso uno scrittore. La fondazione della biblioteca è da attribuire a Eumene II, successore di Attalo, che chiamò a corte Cratete di Mallo, filosofo stoico e studioso di Omero, che perfezionò la tecnica per produrre la pergamena, già conosciuta ma non ancora ampiamente sfruttata. Secondo Plinio il Vecchio, questo supporto fu inventato dallo stesso Eumene II in seguito a un editto del sovrano egizio Tolomeo V che vietò l'esportazione dei rotoli di papiro da Alessandria, la più ricca del mondo antico, per evitare l'incremento della rivale biblioteca di Pergamo.
rdf:langString Biblioteka Pergamońska – największa po Bibliotece Aleksandryjskiej książnica starożytna w Pergamonie. Została założona przez króla Attalosa I Sotera w 2. połowie III wieku p.n.e. w Azji Mniejszej jako warsztat pracy dla artystów i uczonych gromadzących się przy dworze. Gmach biblioteki zbudował Eumenes II. Ruiny biblioteki odsłoniły wykopaliska Carla Humanna w roku 1878. Biblioteka zajmowała cztery pomieszczenia, w tym w jednym było zapewne skryptorium. Biblioteka nie posiadała czytelni (ówczesnym zwyczajem recytowano tekst na głos przechadzając się po krużganku). Zbiory klasyfikowano według zasad ustalonych przez Kratesa z Mallos na podstawie Pinakes Kallimacha. Ze względu na rywalizację między bibliotekami aleksandryjską i pergamońską władca Aleksandrii z II w. p.n.e., Ptolemeusz V Epifanes próbował zahamować wzrost tej Biblioteki poprzez ograniczenie eksportu papirusu. Według Pliniusza Starszego, król Pergamonu Eumenes II (195–158 p.n.e.) został zmuszony do szukania nowego materiału. Najprawdopodobniej właśnie w Pergamonie udoskonalono wtedy znacznie metody produkcji pergaminu, przez co stał się on jego ważnym ośrodkiem produkcji. Informacje Pliniusza nie są jednak potwierdzone, a Pergamon był wtedy najważniejszym ośrodkiem kultury helleńskiej, stąd może rozpowszechnienie przez Pergamon tego nowego podłoża. Biblioteka istniała jeszcze w II w. n.e., mimo że w I w. p.n.e. ok. 200 tysięcy zwojów zabrał Antoniusz dla Biblioteki Aleksandryjskiej.
rdf:langString Пергамська бібліотека — одна з найбільших і найвідоміших бібліотек античного світу.
rdf:langString A Biblioteca de Pérgamo, localizada no que é hoje a Turquia, foi uma das mais importantes bibliotecas do mundo antigo e um dos maiores centros da cultura helenística grega. Na antiguidade era a segunda em importância depois da Biblioteca de Alexandria. Ambas competiram, durante um certo período de tempo, tanto em qualidade, quanto em número de volumes. O pouco que se conhece sobre essa biblioteca é creditado ao naturalista romano Plínio, o Velho em sua célebre História Natural.
rdf:langString Пергамская библиотека — одно из главных книжных собраний в античном мире.
xsd:nonNegativeInteger 10163
<Geometry> POINT(27.18416595459 39.132221221924)

data from the linked data cloud