Lex Manilia

http://dbpedia.org/resource/Lex_Manilia an entity of type: Agent

La lex Manilia de bello Mithridatico va ser una antiga llei romana establerta a proposta de Gai Manili, tribú de la plebs, quan eren cònsols Marc Emili Lèpid i Luci Volcaci Tul·le, l'any 66 aC. Era un privilegi que donava la direcció de la guerra contra Mitridates VI Eupator a Gneu Pompeu amb el comandament de les províncies de l'Àsia Menor i els exèrcits que tenia Luci Licini Lucul·le, i amb potestat de combatre també contra Tigranes II d'Armènia. rdf:langString
Ley Manilia, en latín Lex Manilia, es una ley establecida por el tribuno Gayo Manilio en el año 66 a. C. en la que se concede a Cneo Pompeyo Magno el mando supremo sobre los ejércitos de las provincias de Asia, Bitinia y Cilicia, sin limitación alguna de tiempo. rdf:langString
The lex Manilia (Law of Manilius) was a Roman law passed in 66 BC granting Pompey the military command in the East against Mithridates VI of Pontus. rdf:langString
La lex Manilia est une loi romaine votée en -66. Elle fut proposée par le tribun de la plèbe Caius Manilius, et attribuait à Pompée un imperium en Asie Mineure afin de défaire Mithridate VI, roi du Pont, qui s'opposait à Rome. rdf:langString
La Lex Manilia, proposta dal tribuno della plebe Gaio Manilio, fu una legge romana approvata nel 66 a.C., rdf:langString
Lex Manilia ou Lei Manília (em latim: Lex Manilius ou Lex Manilia de bello Mithridatico) foi uma lei romana aprovada em 66 a.C., proposta pelo tribuno da plebe e apoiada, entre outros, por Cícero (em sua ""), que tentava obter os favores do poderoso Pompeu. Aprovada um ano depois da Lex Gabinia, ela concedeu a Pompeu o comando supremo da Terceira Guerra Mitridática, contra o rei do Ponto Mitrídates VI, que vinha até então sendo conduzida por Lúcio Licínio Lúculo, que foi convocado de volta a Roma. rdf:langString
Die Lex Manilia war ein Gesetz, das auf den Antrag des Volkstribunen Gaius Manilius hin im Jahre 66 v. Chr. von der Volksversammlung beschlossen wurde. Es betraute Gnaeus Pompeius Magnus mit einem imperium extraordinarium (außerordentlichen Oberbefehl) im Krieg gegen Mithridates VI. von Pontos und Tigranes II. von Armenien. Für den Antrag des Manilius sprach u. a. Marcus Tullius Cicero mit seiner Rede Pro lege Manilia (auch: De imperio Cn. Pompei). rdf:langString
rdf:langString Lex Manilia de bello Mithridatico
rdf:langString Lex Manilia
rdf:langString Ley Manilia
rdf:langString Lex Manilia
rdf:langString Lex Manilia
rdf:langString Lex Manilia
rdf:langString Lex Manilia
xsd:integer 4321439
xsd:integer 1123051995
rdf:langString La lex Manilia de bello Mithridatico va ser una antiga llei romana establerta a proposta de Gai Manili, tribú de la plebs, quan eren cònsols Marc Emili Lèpid i Luci Volcaci Tul·le, l'any 66 aC. Era un privilegi que donava la direcció de la guerra contra Mitridates VI Eupator a Gneu Pompeu amb el comandament de les províncies de l'Àsia Menor i els exèrcits que tenia Luci Licini Lucul·le, i amb potestat de combatre també contra Tigranes II d'Armènia.
rdf:langString Die Lex Manilia war ein Gesetz, das auf den Antrag des Volkstribunen Gaius Manilius hin im Jahre 66 v. Chr. von der Volksversammlung beschlossen wurde. Es betraute Gnaeus Pompeius Magnus mit einem imperium extraordinarium (außerordentlichen Oberbefehl) im Krieg gegen Mithridates VI. von Pontos und Tigranes II. von Armenien. Für den Antrag des Manilius sprach u. a. Marcus Tullius Cicero mit seiner Rede Pro lege Manilia (auch: De imperio Cn. Pompei). Der 3. Mithridatische Krieg, um den es dabei ging, hatte schon 74 v. Chr. begonnen und war bislang von Lucius Licinius Lucullus sehr erfolgreich geführt worden. Lucullus war jedoch im Vorjahr (67 v. Chr.) nach einer Meuterei seiner Soldaten vom Senat abberufen worden, worauf schwere militärische Rückschläge folgten. Manilius beantragte daher die Übertragung des Oberbefehls an Pompeius, der soeben den Krieg gegen die Seeräuber in weniger als drei Monaten erfolgreich beendet hatte. Dieser Erfolg sicherte ihm die Vormachtstellung in Rom und machte ihn zur ersten Wahl als Feldherr. Außerdem weilte er nach dem Abschluss des Piratenkrieges gerade in Kilikien und konnte somit schnell in den Krieg in Asien eingreifen. Die Lex Manilia stieß im Senat nicht auf ungeteilte Zustimmung. Gegen den Antrag sprach u. a. der große Redner Quintus Hortensius Hortalus mit dem Argument: „Wenn man einem einzigen alles übertragen müsse, sei Pompeius am würdigsten, aber einem dürfe man eben nicht alles übertragen“. Der Senat lehnte Gesetze wie diese ab, da die Verleihung außerordentlicher Imperien an „große Einzelne“ eine Machtkonzentration bei den Feldherren mit sich brachte und die traditionellen Verfahrensweisen aushebelte. Denn normalerweise wurde ein Mann für ein Amt gewählt und erhielt dann das damit verbundene Imperium für die Dauer seiner Amtszeit; Pompeius hingegen schien die Lücken zwischen seinen Konsulaten mit einer ununterbrochenen Kette außerordentlicher Imperien füllen zu wollen – der Auftrag gegen die Seeräuber war ebenfalls ein solches gewesen (Lex Gabinia). Die Zustimmung zu diesem Gesetz kann daher als ein Symptom der Krise der römischen Republik angesehen werden. Der Senat fürchtete eine Machtergreifung durch Pompeius, wie es später Caesar auch tat. Plutarch etwa beschreibt die ständige Angst der Senatoren, dass Pompeius mit seinem Heer Rom einnehmen würde und so wie Sulla eine Diktatur errichten könne.
rdf:langString Ley Manilia, en latín Lex Manilia, es una ley establecida por el tribuno Gayo Manilio en el año 66 a. C. en la que se concede a Cneo Pompeyo Magno el mando supremo sobre los ejércitos de las provincias de Asia, Bitinia y Cilicia, sin limitación alguna de tiempo.
rdf:langString The lex Manilia (Law of Manilius) was a Roman law passed in 66 BC granting Pompey the military command in the East against Mithridates VI of Pontus.
rdf:langString La lex Manilia est une loi romaine votée en -66. Elle fut proposée par le tribun de la plèbe Caius Manilius, et attribuait à Pompée un imperium en Asie Mineure afin de défaire Mithridate VI, roi du Pont, qui s'opposait à Rome.
rdf:langString La Lex Manilia, proposta dal tribuno della plebe Gaio Manilio, fu una legge romana approvata nel 66 a.C.,
rdf:langString Lex Manilia ou Lei Manília (em latim: Lex Manilius ou Lex Manilia de bello Mithridatico) foi uma lei romana aprovada em 66 a.C., proposta pelo tribuno da plebe e apoiada, entre outros, por Cícero (em sua ""), que tentava obter os favores do poderoso Pompeu. Aprovada um ano depois da Lex Gabinia, ela concedeu a Pompeu o comando supremo da Terceira Guerra Mitridática, contra o rei do Ponto Mitrídates VI, que vinha até então sendo conduzida por Lúcio Licínio Lúculo, que foi convocado de volta a Roma.
xsd:nonNegativeInteger 5521

data from the linked data cloud