Lartia gens
http://dbpedia.org/resource/Lartia_gens
Les Larcii, Lartii ou Largii sont les membres de la gens romaine patricienne Larcia. Les seuls membres connus vivent aux débuts de la République romaine et ont pour cognomina Flavus ou Flavius et Rufus.
rdf:langString
The gens Lartia, also spelled Larcia, or rarely Largia, was a patrician family at ancient Rome, whose members earned great distinction at the beginning of the Republic. Spurius Larcius was one of the two companions of Horatius, who defended the Pons Sublicius against Lars Porsena in 508 BC. A few years later, Titus Larcius became the first Roman dictator. However, the gens all but vanishes from history after this period. A family of the same name existed in the late Republic and under the early Empire, but their relationship to the earlier Lartii is unknown.
rdf:langString
La gens Lartia, a veces deletreado Larcia o Largia, fue una familia patricia de la Antigua Roma, distinguida a principios de la República a través de dos de sus miembros, Tito Larcio, el primer dictador, y Espurio Larcio, el compañero de Horacio Cocles en el Puente Sublicio. El nombre desaparece enteramente de los anales poco después. Una familia con este nombre existió en el Imperio temprano, pero su relación con los Lartii de la República temprana es desconocida.
rdf:langString
La Gens Larcia (detta anche Gens Lartia o Lartii o Larcii), era una famiglia patrizia di origine etrusca (cfr. Lars Tolumnius, Lars Porsena) insediata a Roma già dal sec. VI a.C.. Vi appartennero Tito Larcio e Spurio Larcio Rufo.
rdf:langString
Larcjusze (łac. Lartii albo Larcii) – patrycjuszowski ród rzymski pochodzenia etruskiego. Założycielem rodu był Spuriusz Larcjusz, konsul z 506 p.n.e. i 490 p.n.e. Kolejną osobą z tej rodziny był Tytus Larcjusz, po którym w źródłach antycznych nie są wzmiankowane żadne osoby z tej rodziny. Dopiero w I wieku p.n.e. pojawiają się kolejne osoby, które zwane są Larcjuszami.
rdf:langString
Ла́рции (лат. Lartii) — древнеримский патрицианский род этрусского происхождения. Играл большую роль в Риме вскоре после войны с Порсенной.
* Спурий Ларций упоминается как современник Горация Коклеса.
* Тит Ларций называется Ливием как первый диктатор. Он разбил фиденатов, после битвы при Регилльском озере настоял на возобновлении союза с латинами, во внутренних делах заявил себя умеренным сторонником плебеев. В 494 г. до н. э. он стоял за освобождение всего народа от долговых обязательств, но не мог помешать уходу плебеев на священную гору.
* В том же столетии упоминается еще несколько Ларциев, но впоследствии род этот совершенно исчезает из истории и магистратских фаст.
rdf:langString
Ларції — патриціанський рід Стародавнього Риму. Мав етруське походження. Ларції походять від етруського Ларс («Пан»). Пересилився до Риму ще за часів царів. Його представники були серед активних прихильників Республіки. Втім з середини V ст. згадок про участь у політичному чи військовому житті Республіканського Риму не згадується. Представники родини Ларціїв з'являються на державних посадах за римських імператорів з династій Флавіїв та Антонинів.
rdf:langString
La gens Làrcia o Làrtia (en llatí Lartia gens) va ser una gens romana patrícia, que es va destacar al començament de la república mercès a dos dels seus membres, Tit Larci Flau, el primer dictador, i Espuri Larci Flau, el company d'Horaci Cocles en la defensa del Pons Sublicius. Aviat aquest nom va desaparèixer.
rdf:langString
Die Larcier (lateinisch Gens Larcia) waren eine römische Gens mit dem Nomen Larcius. Der Name ist etruskischen Ursprungs, nämlich die latinisierte Form des etruskischen Familiennamens „Larcna“. Die Larcier gehörten der römischen Überlieferung nach in den frühen Jahren der römischen Republik zu den Patriziern und stellten zwei herausragende Konsuln, Spurius Larcius und Titus Larcius. Erst in der Kaiserzeit tauchte der Name Larcius wieder verstärkt auf; in der Zeit dazwischen sind nur ein M. Larcius L. f. in Caere und vereinzelte Vertreter in Rom bezeugt.
rdf:langString
rdf:langString
Gens Làrcia
rdf:langString
Larcier
rdf:langString
Gens Larcia
rdf:langString
Larcii
rdf:langString
Gens Larcia
rdf:langString
Lartia gens
rdf:langString
Larcjusze
rdf:langString
Ларции
rdf:langString
Ларції (рід)
xsd:integer
25867975
xsd:integer
1063622957
rdf:langString
La gens Làrcia o Làrtia (en llatí Lartia gens) va ser una gens romana patrícia, que es va destacar al començament de la república mercès a dos dels seus membres, Tit Larci Flau, el primer dictador, i Espuri Larci Flau, el company d'Horaci Cocles en la defensa del Pons Sublicius. Aviat aquest nom va desaparèixer. El seu origen era etrusc amb l'arrel etrusca Lar que vol dir "senyor" i que es troba a les tombes sota les formes Larth, Lart, Laris, i fins i tot Laree. Titus Livi sempre utilitza la forma Larci (Lartius). Dionís d'Halicarnàs utilitza Λάρκιος i Λάργιος i diu que van portar el cognom Flau (Flavus).
rdf:langString
Die Larcier (lateinisch Gens Larcia) waren eine römische Gens mit dem Nomen Larcius. Der Name ist etruskischen Ursprungs, nämlich die latinisierte Form des etruskischen Familiennamens „Larcna“. Die Larcier gehörten der römischen Überlieferung nach in den frühen Jahren der römischen Republik zu den Patriziern und stellten zwei herausragende Konsuln, Spurius Larcius und Titus Larcius. Robert Werner hält die Larcier für historische Persönlichkeiten, da der Gentilnamen etruskischen Ursprungs ist und die Larcier nur in der Frühphase der Republik erwähnt werden, spätere Interpolationen daher nicht anzunehmen sind, datiert jedoch Spurius und Titus Larcius in die späte Königszeit, so dass die Ämter der Larcier in der Frühphase der Republik zu streichen wären. Ambros Josef Pfiffig hält die Konsulate der Larcier für historisch und sieht in dem gehäuften Auftreten von Amtsinhabern etruskischen Ursprungs bis 475 ein Argument dafür, dass die römische Republik erst um 475 entstanden sei, Rom mindestens bis dahin unter starkem etruskischem Einfluss gestanden habe. Erst in der Kaiserzeit tauchte der Name Larcius wieder verstärkt auf; in der Zeit dazwischen sind nur ein M. Larcius L. f. in Caere und vereinzelte Vertreter in Rom bezeugt.
rdf:langString
Les Larcii, Lartii ou Largii sont les membres de la gens romaine patricienne Larcia. Les seuls membres connus vivent aux débuts de la République romaine et ont pour cognomina Flavus ou Flavius et Rufus.
rdf:langString
The gens Lartia, also spelled Larcia, or rarely Largia, was a patrician family at ancient Rome, whose members earned great distinction at the beginning of the Republic. Spurius Larcius was one of the two companions of Horatius, who defended the Pons Sublicius against Lars Porsena in 508 BC. A few years later, Titus Larcius became the first Roman dictator. However, the gens all but vanishes from history after this period. A family of the same name existed in the late Republic and under the early Empire, but their relationship to the earlier Lartii is unknown.
rdf:langString
La gens Lartia, a veces deletreado Larcia o Largia, fue una familia patricia de la Antigua Roma, distinguida a principios de la República a través de dos de sus miembros, Tito Larcio, el primer dictador, y Espurio Larcio, el compañero de Horacio Cocles en el Puente Sublicio. El nombre desaparece enteramente de los anales poco después. Una familia con este nombre existió en el Imperio temprano, pero su relación con los Lartii de la República temprana es desconocida.
rdf:langString
La Gens Larcia (detta anche Gens Lartia o Lartii o Larcii), era una famiglia patrizia di origine etrusca (cfr. Lars Tolumnius, Lars Porsena) insediata a Roma già dal sec. VI a.C.. Vi appartennero Tito Larcio e Spurio Larcio Rufo.
rdf:langString
Larcjusze (łac. Lartii albo Larcii) – patrycjuszowski ród rzymski pochodzenia etruskiego. Założycielem rodu był Spuriusz Larcjusz, konsul z 506 p.n.e. i 490 p.n.e. Kolejną osobą z tej rodziny był Tytus Larcjusz, po którym w źródłach antycznych nie są wzmiankowane żadne osoby z tej rodziny. Dopiero w I wieku p.n.e. pojawiają się kolejne osoby, które zwane są Larcjuszami.
rdf:langString
Ла́рции (лат. Lartii) — древнеримский патрицианский род этрусского происхождения. Играл большую роль в Риме вскоре после войны с Порсенной.
* Спурий Ларций упоминается как современник Горация Коклеса.
* Тит Ларций называется Ливием как первый диктатор. Он разбил фиденатов, после битвы при Регилльском озере настоял на возобновлении союза с латинами, во внутренних делах заявил себя умеренным сторонником плебеев. В 494 г. до н. э. он стоял за освобождение всего народа от долговых обязательств, но не мог помешать уходу плебеев на священную гору.
* В том же столетии упоминается еще несколько Ларциев, но впоследствии род этот совершенно исчезает из истории и магистратских фаст.
rdf:langString
Ларції — патриціанський рід Стародавнього Риму. Мав етруське походження. Ларції походять від етруського Ларс («Пан»). Пересилився до Риму ще за часів царів. Його представники були серед активних прихильників Республіки. Втім з середини V ст. згадок про участь у політичному чи військовому житті Республіканського Риму не згадується. Представники родини Ларціїв з'являються на державних посадах за римських імператорів з династій Флавіїв та Антонинів.
xsd:nonNegativeInteger
7322