Lapsi (Christianity)
http://dbpedia.org/resource/Lapsi_(Christianity) an entity of type: WikicatSchismsInChristianity
Lapsi és la paraula llatina (els que han ensopegat) amb què es va designar als primers cristians que van abjurar de la seva fe davant la pressió de les autoritats romanes, particularment intensa durant el regnat de Deci. És una apostasia exclusivament cristiana i de caràcter temporal.
rdf:langString
Als Lapsi (lat. „die Abgefallenen“) wurden jene Christen bezeichnet, die, meist als Folge von Christenverfolgungen, ihrem Glauben untreu geworden sind. Der Begriff ist damit in der Verwendung ähnlich dem griechischen Apostat.
rdf:langString
Lapsi (forglitiĝintoj, falintoj), termino latina uzita, en la 3-a kaj 4-a jarcentoj por indiki kristanojn, kiuj, pro la minaco de la , plenumis adorkliniĝojn al la dioj paganaj.
rdf:langString
Lapsi es la palabra latina (los que han tropezado) con que se designó a los primeros cristianos que abjuraron de su fe ante la presión de las autoridades romanas, particularmente intensa durante el reinado de Decio. Es una apostasía exclusivamente cristiana y de carácter temporal.
rdf:langString
In the early Christian Church, lapsi were apostates who renounced their faith under persecution by Roman authorities. The term refers to those who have lapsed or fallen away from their faith, only to return to it later.
rdf:langString
"Lapsi" (letteralmente "scivolati") era il termine latino usato, nel III e IV secolo, per indicare i cristiani che, sotto la minaccia delle persecuzioni, compirono atti di adorazione verso gli dèi pagani.
rdf:langString
Lapsi (Latijn = gevallenen, enkelvoud = lapsus, v. labi = letterlijk: uitglijden) is de algemene benaming bij de christenen voor diegenen die tijdens de christenvervolgingen in de eerste eeuwen – vooral tijdens die van keizer Decius (249–251) – van hun geloof waren afgevallen en deel hadden genomen aan een heidense offerdienst. De meeste lapsi waren onder de druk van de vervolgingen en strenge wetgeving slechts uiterlijk afvallig geworden.
rdf:langString
Lapsi (łac. upadli) – określenie tych chrześcijan z pierwszych wieków, którzy ulegli prześladowaniom i oddali cześć pogańskim bóstwom.
rdf:langString
Lapsi (latim para "caídos") eram os apóstatas ou cristãos que renegaram sua fé durante as perseguições pelo Império Romano. O termo também engloba os que relaxaram em sua fé e que decidem depois voltar para ela.
rdf:langString
Πεπτωκότες (Λατ. lapsi, ενικός lapsus) ονόμαζαν στην αρχαία εκκλησία τους αποστατημένους ή εκπεσόντες Χριστιανούς, κατά τους διωγμούς την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι «πεπτωκότες» αρνούνταν να δώσουν ομολογία πίστης και προτιμούσαν να αποφύγουν το μαρτύριο. Οι αιτίες για την υποχώρηση ως προς την πίστη τους ήταν ποικίλες, όπως
rdf:langString
Au cours des premiers siècles du christianisme, un lapsus, au pluriel lapsi, est un chrétien qui a renié sa foi par peur des persécutions. Il existe cinq types de lapsi, chacun d'eux correspondant à une action que leurs persécuteurs leur demandaient d'effectuer pour renoncer à leurs croyances : ils sont turificati quand ils ont brûlé de l'encens pour honorer des dieux païens, sacrificati quand ils leur ont fait un sacrifice, libellatici en tant qu'ils ont reçu un billet (libellus) des autorités impériales attestant qu'ils ont satisfait à cette obligation (certains l'obtenaient moyennant un paiement), acta facientes quand ils ont fait de fausses déclarations ou d’autres actes pour sauver leur vie et traditores quand ils ont abandonné les écritures sacrées, des artefacts ou révélé le nom de
rdf:langString
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Πεπτωκότες (Χριστιανισμός)
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi (Christianity)
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi
rdf:langString
Lapsi
xsd:integer
9924382
xsd:integer
1115539697
rdf:langString
Lapsi és la paraula llatina (els que han ensopegat) amb què es va designar als primers cristians que van abjurar de la seva fe davant la pressió de les autoritats romanes, particularment intensa durant el regnat de Deci. És una apostasia exclusivament cristiana i de caràcter temporal.
rdf:langString
Πεπτωκότες (Λατ. lapsi, ενικός lapsus) ονόμαζαν στην αρχαία εκκλησία τους αποστατημένους ή εκπεσόντες Χριστιανούς, κατά τους διωγμούς την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι «πεπτωκότες» αρνούνταν να δώσουν ομολογία πίστης και προτιμούσαν να αποφύγουν το μαρτύριο. Οι αιτίες για την υποχώρηση ως προς την πίστη τους ήταν ποικίλες, όπως
* εκείνοι που συμμετείχαν σε παγανιστικές θυσίες (sacrificati, από το Λατ. sacrificare «θυσιάζω»),
* εκείνοι που πρόσφεραν θυμίαμα ενώπιον ομοιώματος του αυτοκράτορα (thurificati, από το Λατ. thurificare «καίω θυμίαμα»)
* εκείνοι που πλήρωναν για να αποκτήσουν πιστοποιητικά (libellum, «επιστολή, πιστοποιητικό») που βεβαίωναν ότι είχαν επιστρέψει στον παγανισμό (libellatici),
* σε εκείνους που παρέδιδαν ιερά βιβλία ή/και σκεύη ή που πρόδιδαν τα ονόματα ομοπίστων τους (traditores, από το Λατ. tradere «παραδίδω, προδίδω») και
* εκείνους που έκαναν ψευδείς δηλώσεις ή πλήρωναν για να γλιτώσουν τη ζωή τους (acta facientes, δηλ. «εκείνοι που εκτελούν τις πράξεις»). Ο εκκλησιαστικός χειρισμός των πεπτωκότων μετά το πέρας των διωγμών, ιδίως κατά τον 3ο αιώνα, αποτέλεσαν αιτία για διαμάχες και σχίσματα στην αρχαία χριστιανική εκκλησία όσον αφορά τον τρόπο που θα μπορούσαν να επανέλθουν στους κόλπους της. Αρχικά η εκκλησία κρατούσε αυστηρή στάση, αφού ζητούσε μετάνοια έως την «επιθανάτια κλίνη» όπου και ο Χριστός θα αποφάσιζε για την ψυχή του μετανοούντα. Οι πεπτωκότες κατά κύριο λόγο απαγορευόταν να συμμετέχουν στη Θεία Ευχαριστία. Με τα χρόνια και με την αύξηση των πεπτωκότων η εκκλησία στο σύνολό της υιοθέτησε μια πιο διαλλακτική στάση που αρχικά έγινε αιτία συγκρούσεων και σχισμάτων, ιδίως στη Δύση. Αργότερα η ονομασία πήρε την έννοια αυτών που αποχώρησαν από την εκκλησία ή έχασαν την πίστη τους και αποφάσισαν να επιστρέψουν.
rdf:langString
Als Lapsi (lat. „die Abgefallenen“) wurden jene Christen bezeichnet, die, meist als Folge von Christenverfolgungen, ihrem Glauben untreu geworden sind. Der Begriff ist damit in der Verwendung ähnlich dem griechischen Apostat.
rdf:langString
Lapsi (forglitiĝintoj, falintoj), termino latina uzita, en la 3-a kaj 4-a jarcentoj por indiki kristanojn, kiuj, pro la minaco de la , plenumis adorkliniĝojn al la dioj paganaj.
rdf:langString
Lapsi es la palabra latina (los que han tropezado) con que se designó a los primeros cristianos que abjuraron de su fe ante la presión de las autoridades romanas, particularmente intensa durante el reinado de Decio. Es una apostasía exclusivamente cristiana y de carácter temporal.
rdf:langString
Au cours des premiers siècles du christianisme, un lapsus, au pluriel lapsi, est un chrétien qui a renié sa foi par peur des persécutions. Il existe cinq types de lapsi, chacun d'eux correspondant à une action que leurs persécuteurs leur demandaient d'effectuer pour renoncer à leurs croyances : ils sont turificati quand ils ont brûlé de l'encens pour honorer des dieux païens, sacrificati quand ils leur ont fait un sacrifice, libellatici en tant qu'ils ont reçu un billet (libellus) des autorités impériales attestant qu'ils ont satisfait à cette obligation (certains l'obtenaient moyennant un paiement), acta facientes quand ils ont fait de fausses déclarations ou d’autres actes pour sauver leur vie et traditores quand ils ont abandonné les écritures sacrées, des artefacts ou révélé le nom de frères chrétiens. L'Église considère tout d'abord cela comme un péché majeur. Cependant, grâce notamment à Cyprien, les chrétiens lapsi repentis peuvent être réintégrés après une sérieuse pénitence. Par la suite, une partie intransigeante de l'Église qui refuse leur retour au sein de la communauté provoque le schisme de Novatien.
rdf:langString
In the early Christian Church, lapsi were apostates who renounced their faith under persecution by Roman authorities. The term refers to those who have lapsed or fallen away from their faith, only to return to it later.
rdf:langString
"Lapsi" (letteralmente "scivolati") era il termine latino usato, nel III e IV secolo, per indicare i cristiani che, sotto la minaccia delle persecuzioni, compirono atti di adorazione verso gli dèi pagani.
rdf:langString
Lapsi (Latijn = gevallenen, enkelvoud = lapsus, v. labi = letterlijk: uitglijden) is de algemene benaming bij de christenen voor diegenen die tijdens de christenvervolgingen in de eerste eeuwen – vooral tijdens die van keizer Decius (249–251) – van hun geloof waren afgevallen en deel hadden genomen aan een heidense offerdienst. De meeste lapsi waren onder de druk van de vervolgingen en strenge wetgeving slechts uiterlijk afvallig geworden.
rdf:langString
Lapsi (łac. upadli) – określenie tych chrześcijan z pierwszych wieków, którzy ulegli prześladowaniom i oddali cześć pogańskim bóstwom.
rdf:langString
Lapsi (latim para "caídos") eram os apóstatas ou cristãos que renegaram sua fé durante as perseguições pelo Império Romano. O termo também engloba os que relaxaram em sua fé e que decidem depois voltar para ela.
xsd:nonNegativeInteger
4449