Laissez-faire

http://dbpedia.org/resource/Laissez-faire an entity of type: Thing

عدم التدخل من تعبير (بالفرنسية: Laissez-faire)‏ - وتعني حرفيا «دعه يعمل دعه يمر»، في الاقتصاد، مصطلح يشير إلى ترك الحكومة التجارة دون التدخل فيها، وهو مبدأ رأسمالي تدعمه الليبرالية الاقتصادية حيث ترفض التدخل الحكومي في السوق. ويعتقد الليبرتاريون أن عدم التدخل في السوق يحقق ازدهارا اقتصاديا أكبر للدولة مقارنة مع النظم الاقتصادية الأخرى كما تعتبر حرية التملك الفردية المطلقة عندهم جزءا من الحرية الشخصية. يقترح بعض الكتاب بأن مفهوم عدم التدخل الرأسمالي لم يتواجد أبداً في الأسواق البشرية. rdf:langString
L'expressió francesa "laissez faire, laissez passer" ("deixeu fer, deixeu passar") il·lustra la teoria econòmica que preconitza una llibertat absoluta: lliure mercat, lliure manufactura, impostos molt baixos o nuls, lliure mercat laboral i intervenció mínima dels governs. Va ser usada per primera vegada per Jean-Claude Marie Vicent de Gournay, fisiòcrata del segle xviii, contra l'intervencionisme del govern a l'economia. rdf:langString
Laissez-faire [lɛseˈfɛʀ] (eigentlich französisch laissez-faire, laissez-aller [lɛseˈfɛːr, lɛˈseaˈle:] oder laissez-faire, laissez-passer [- -, - paˈseː] = „lassen Sie machen, lassen Sie laufen“) ist ein französischsprachiger Phraseologismus. Er dient insbesondere als Schlagwort des Wirtschaftsliberalismus des 19. Jahrhunderts für eine von staatlichen Eingriffen freie Wirtschaft sowie als Schlagwort für das Gewährenlassen, für die Nichteinmischung etwa in der Kindererziehung und setzt damit bewusst auf den Verzicht von Regulation, Grenzen oder Vorgaben. Diese Geisteshaltung wird oft mit dem Liberalismus und Libertarismus in Verbindung gebracht. rdf:langString
Το Laissez-faire είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου οι συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών δεν επηρεάζονται από την κρατική παρέμβαση όπως νομοθεσίες, προνόμια, δασμολόγια ή διατιμήσεις, και επιχορηγήσεις. Η φράση laissez-faire είναι μέρος μιας μεγαλύτερης γαλλικής φράσης που μεταφράζεται ως «αφήστε το/τα ελεύθερα». rdf:langString
La frase "laissez faire, laissez passer" (pronunciado /lɛse fɛʁ lɛse pase/) es una expresión francesa que significa «dejen hacer, dejen pasar» refiriéndose a una completa libertad en la economía: libre mercado, libre manufactura, bajos o nulos impuestos, libre mercado laboral y mínima intervención de los gobiernos. Fue usada por primera vez por Vincent de Gournay, fisiócrata del siglo XVIII, contra el intervencionismo del gobierno en la economía.De forma completa, la frase es: Laissez faire et laissez passer, le monde va de lui même​, en español: «Dejen hacer y dejen pasar, el mundo va solo». rdf:langString
Le laissez-faire (ou laisser faire) est un concept d'économie politique qui valorise la non-intervention de l'État dans le système économique. Le laissez-faire s'oppose originellement à la doctrine mercantiliste, et aujourd'hui, plus largement, à l'interventionnisme public. La doctrine du laissez-faire vise à enjoindre au pouvoir politique de laisser les agents économiques les plus libres possible. rdf:langString
자유방임주의(自由放任主義, 프랑스어: laissez-faire)는 개인의 경제활동의 자유를 최대한 보장하고, 이에 대한 국가의 간섭을 가능한 한 배제하려는 및 정책을 말한다. 이 때문에 국가의 간섭을 '악'으로 보는 자유시장 경제와는 다른 개념에 속한다. 프랑스어로 laissez-faire인 이 용어는 보통 "하게 내버려두다"등의 의미를 가진다. 중상주의 정책에 반대했던 프랑스의 중농주의자들이 최초로 주장하였으며, 그 후 애덤 스미스가 《국부론》을 통해 경제학적으로 체계화시켰다. 1873년부터 1896년까지 20년 넘게 세계를 강타한 최초의 세계적 '대불황', 1930년대 세계적 대공황을 거치며 자유방임주의에 대한 회의적 시각이 제고되었다. 자유방임주의의 영향을 받는 국제적 시각도 많다. rdf:langString
Il laissez-faire (AFI: lɛse fɛʁ ; letteralmente "lasciate fare" in francese) è un sistema economico in cui le transazioni tra gruppi privati di persone sono libere o quasi esenti da ogni forma di interventismo economico; secondo i sostenitori del laissez-faire, l'azione egoistica del singolo cittadino, nella ricerca del proprio benessere, sarebbe infatti sufficiente a garantire la prosperità economica dell'intera società, secondo la metafora della mano invisibile creata da Adam Smith. rdf:langString
レッセフェール(仏: laissez-faire)とは、フランス語で「なすに任せよ」の意。経済学で頻繁に用いられており、その場合は「政府が企業や個人の経済活動に干渉せず市場のはたらきに任せること」を指す。自由放任主義(じゆうほうにんしゅぎ)と一般には訳される。 rdf:langString
Láissez-fáire ([lɛse fɛʁ] с фр. — «позвольте-делать») или при́нцип невмеша́тельства — экономическая доктрина, согласно которой экономическое вмешательство и государственное регулирование экономики должны быть минимальными. rdf:langString
Laissez-faire é expressão escrita em francês que simboliza o liberalismo econômico, na versão mais pura de capitalismo de que o mercado deve funcionar livremente, sem interferência, taxas nem subsídios, apenas com regulamentos suficientes para proteger os direitos de propriedade. Esta filosofia tem início nos Estados Unidos e nos países da Europa durante o final do século XIX até o início do século XX. rdf:langString
Laissez-faire (franskt uttal: [lɛsefɛʁ]; av franska: laissez faire, 'låt gå', 'låt göra') är en ekonomisk teori där människor och företag fritt ska få bestämma hur de ska använda sina resurser, utan inblandning av staten. Tankegången, som noterats i svensk skrift sedan 1911, lanserades i Frankrike under 1700-talet och har senare anammats av olika liberala tänkare och frihandelsförespråkare. rdf:langString
自由放任,又称自由放任主义或無干涉主義,西方用法语词汇“laissez-faire”(「讓他做、讓他去、讓他走」)通称,意思讓商人自由進行貿易,政府不要干涉。這一詞首先在18世纪由重农主义在字典裡使用,以反對政府對貿易的干涉。這一詞到了19世紀早期和中期成為了自由市場经济学的同義詞。自由放任主义反對政府對经济的干涉,並且反對政府徵收除了足以維持和平、社會安全和財產權以外的稅賦。 在欧洲和美國早期的经济学理論中,自由放任的經濟政策通常與反面的重商主义經濟政策做比較,重商主義的經濟政策在英国、美國、香港、德国、意大利、西班牙、法国和其他西欧國家崛起時都擔當了支配的角色。 rdf:langString
„Laissez-faire“, někdy též „laissez faire, laissez passer“ (výsl. [lese fér lese pase], franc. „nechte činit, nechte plynout“) je heslo klasického liberalismu vyjadřující hlavní ekonomickou zásadu, aby stát nezasahoval do hospodářství a nesnažil se je řídit. Má se omezit na roli garanta bezpečí, majetku a tvůrce a arbitra pravidel, jejichž dodržování má od ekonomických subjektů vymáhat. Laissez-faire jako program vznikl počátkem 18. století ve Francii a rozšířil se všude tam, kde se prosazoval ekonomický liberalismus. Teprve koncem 20. století se ho někteří teoretici (například Gary Stanley Becker) pokusili rozšířit i na jiné oblasti společenského života, takže mohla vzniknout i představa, že „trh vyřeší všechno“. Naopak zastánci klasického laissez-faire si dobře uvědomovali zásadní význam rdf:langString
Laissez-faire (franca prononco: [lɛsefɛʁ]; el france laissez faire) estas ekonomia sistemo en kiu transakcioj inter privataj grupoj de personoj estas liberaj el aŭ preskaŭ liberaj el ajna formo de ekonomia intervenismo kiel regularoj aŭ subvencioj. Kiel sistemo de pensaro, laissez-faire baziĝas sur la aksiomoj ke individuo estas la baza unuo en la socio kaj havas naturan rajton al libero; ke la fizika ordo de naturo estas harmonia kaj mem-regulanta sistemo; kaj ke korporacioj estas kreitaĵoj de la ŝtato kaj tiel la cicitanoj devas rigardi ilin de proksime pro ties klinemo al la rompo de la Smith-a spontanea ordo. rdf:langString
Laissez faire esapidea (laissez faire, laissez passer esaldiaren laburdura, frantsesezko "Utzi egiten, utzi pasatzen") XVII eta XVIII. mendeko zenbait ekonomilari frantsesek erabili zuten esapidea da, gobernuak merkataritzan esku hartzearen kontra. Gaur egun edo merkatu libreko ekonomia edo merkatuko ekonomia zorrotzaren sinonimo da. Adam Smith izan zen laissez-faire leloaren aldeko teoria ekonomikoak zabaltzen zutenen artean nabarmendu zenetariko bat. Esaldia lehenbizikoz XVIII. mendeko frantziar fisiokratak gobernuaren interbentzionismo ekonomikoaren aurka erabili zuen. rdf:langString
Laissez-faire (/ˌlɛseɪˈfɛər/ LESS-ay-FAIR; from French: laissez faire [lɛse fɛʁ], lit. 'let do') is an economic system in which transactions between private groups of people are free from any form of economic interventionism (such as subsidies) deriving from special interest groups. As a system of thought, laissez-faire rests on the following axioms: "the individual is the basic unit in society, i.e. the standard of measurement in social calculus; the individual has a natural right to freedom; and the physical order of nature is a harmonious and self-regulating system." rdf:langString
Laissez-faire (IPA: [lɛse fɛr]) adalah sebuah frasa bahasa Prancis yang berarti "biarkan terjadi" (secara harafiah "biarkan berbuat"). Istilah ini berasal dari diksi Prancis yang digunakan pertama kali oleh para psiokrat pada abad ke 18 sebagai bentuk perlawanan terhadap intervensi pemerintah dalam perdagangan. Laissez-faire menjadi sinonim untuk ekonomi pasar bebas yang ketat selama awal dan pertengahan abad ke-19. Secara umum, istilah ini dimengerti sebagai sebuah doktrin ekonomi yang tidak menginginkan adanya campur tangan pemerintah dalam perekonomian. Pendukung doktrin ini berpendapat bahwa suatu (private-enterprise economy) akan mencapai tingkat efesiensi yang lebih tinggi dalam pengalokasian dan penggunaan sumber-sumber ekonomi yang langka dan akan mencapai pertumpuhan ekonomi yang rdf:langString
Laisser-faire of laissez faire is de vrijheid van productie en (handels)verkeer. Letterlijk is de betekenis het op zijn beloop laten, laten gaan, de vrije hand laten en daarmee het tegengestelde van en interventionisme. Een variant in de gebiedende wijs is laissez faire, letterlijk laat op zijn beloop, laat gaan. De woordgroep is aan het Frans ontleend. rdf:langString
Leseferyzm (fr. laissez faire – pozwólcie czynić; laissez passer – pozwólcie przechodzić, laissez aller) – sformułowany przez francuskich fizjokratów, ale najpełniej zrealizowany w dziewiętnastowiecznej Wielkiej Brytanii pogląd filozoficzno-ekonomiczny głoszący wolność jednostki w wymiarze społeczno-ekonomicznym. Leseferyzm został urzeczywistniony w XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii, a sama polityka leseferyzmu utożsamiana jest z liberalizmem gospodarczym, któremu dała swój początek. W dziedzinie filozofii do leseferyzmu odwołuje się filozofia obiektywistyczna. rdf:langString
Laissez-faire (з фр. «дозвольте робити», МФА: [lɛsefɛʁ]) — «принцип невтручання» — економічна доктрина, згідно з якою державне втручання в економіку повинне бути мінімальним, зосереджене на захисті людей та їх власності, національній безпеці, та надання обмеженої кількості суспільних благ, таких як дороги. Вперше обґрунтована в роботах економістів фізіократів, та підтримана представниками класичної школи політекономії (зокрема, в праці Адама Сміта «Дослідження про природу і причини багатства народів»). Наразі, прибічників доктрини можна знайти серед лібертаріанців. rdf:langString
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString مبدأ عدم التدخل (اقتصاد)
rdf:langString Laissez faire
rdf:langString Laissez faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez faire
rdf:langString Laissez faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString 자유방임주의
rdf:langString レッセフェール
rdf:langString Laisser-faire
rdf:langString Leseferyzm
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString Laissez-faire
rdf:langString 自由放任
xsd:integer 165451
xsd:integer 1124812379
xsd:date 2012-02-24
xsd:date 2018-10-27
xsd:date 2021-03-22
rdf:langString February 2021
rdf:langString How could a tax damage welfare? Don't taxes fund welfare? Maybe re-word to increase clarity.
rdf:langString عدم التدخل من تعبير (بالفرنسية: Laissez-faire)‏ - وتعني حرفيا «دعه يعمل دعه يمر»، في الاقتصاد، مصطلح يشير إلى ترك الحكومة التجارة دون التدخل فيها، وهو مبدأ رأسمالي تدعمه الليبرالية الاقتصادية حيث ترفض التدخل الحكومي في السوق. ويعتقد الليبرتاريون أن عدم التدخل في السوق يحقق ازدهارا اقتصاديا أكبر للدولة مقارنة مع النظم الاقتصادية الأخرى كما تعتبر حرية التملك الفردية المطلقة عندهم جزءا من الحرية الشخصية. يقترح بعض الكتاب بأن مفهوم عدم التدخل الرأسمالي لم يتواجد أبداً في الأسواق البشرية.
rdf:langString L'expressió francesa "laissez faire, laissez passer" ("deixeu fer, deixeu passar") il·lustra la teoria econòmica que preconitza una llibertat absoluta: lliure mercat, lliure manufactura, impostos molt baixos o nuls, lliure mercat laboral i intervenció mínima dels governs. Va ser usada per primera vegada per Jean-Claude Marie Vicent de Gournay, fisiòcrata del segle xviii, contra l'intervencionisme del govern a l'economia.
rdf:langString „Laissez-faire“, někdy též „laissez faire, laissez passer“ (výsl. [lese fér lese pase], franc. „nechte činit, nechte plynout“) je heslo klasického liberalismu vyjadřující hlavní ekonomickou zásadu, aby stát nezasahoval do hospodářství a nesnažil se je řídit. Má se omezit na roli garanta bezpečí, majetku a tvůrce a arbitra pravidel, jejichž dodržování má od ekonomických subjektů vymáhat. Laissez-faire jako program vznikl počátkem 18. století ve Francii a rozšířil se všude tam, kde se prosazoval ekonomický liberalismus. Teprve koncem 20. století se ho někteří teoretici (například Gary Stanley Becker) pokusili rozšířit i na jiné oblasti společenského života, takže mohla vzniknout i představa, že „trh vyřeší všechno“. Naopak zastánci klasického laissez-faire si dobře uvědomovali zásadní význam práva pro ekonomiku a státu jako jeho garanta.
rdf:langString Laissez-faire [lɛseˈfɛʀ] (eigentlich französisch laissez-faire, laissez-aller [lɛseˈfɛːr, lɛˈseaˈle:] oder laissez-faire, laissez-passer [- -, - paˈseː] = „lassen Sie machen, lassen Sie laufen“) ist ein französischsprachiger Phraseologismus. Er dient insbesondere als Schlagwort des Wirtschaftsliberalismus des 19. Jahrhunderts für eine von staatlichen Eingriffen freie Wirtschaft sowie als Schlagwort für das Gewährenlassen, für die Nichteinmischung etwa in der Kindererziehung und setzt damit bewusst auf den Verzicht von Regulation, Grenzen oder Vorgaben. Diese Geisteshaltung wird oft mit dem Liberalismus und Libertarismus in Verbindung gebracht.
rdf:langString Το Laissez-faire είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου οι συναλλαγές μεταξύ ιδιωτών δεν επηρεάζονται από την κρατική παρέμβαση όπως νομοθεσίες, προνόμια, δασμολόγια ή διατιμήσεις, και επιχορηγήσεις. Η φράση laissez-faire είναι μέρος μιας μεγαλύτερης γαλλικής φράσης που μεταφράζεται ως «αφήστε το/τα ελεύθερα».
rdf:langString Laissez-faire (franca prononco: [lɛsefɛʁ]; el france laissez faire) estas ekonomia sistemo en kiu transakcioj inter privataj grupoj de personoj estas liberaj el aŭ preskaŭ liberaj el ajna formo de ekonomia intervenismo kiel regularoj aŭ subvencioj. Kiel sistemo de pensaro, laissez-faire baziĝas sur la aksiomoj ke individuo estas la baza unuo en la socio kaj havas naturan rajton al libero; ke la fizika ordo de naturo estas harmonia kaj mem-regulanta sistemo; kaj ke korporacioj estas kreitaĵoj de la ŝtato kaj tiel la cicitanoj devas rigardi ilin de proksime pro ties klinemo al la rompo de la Smith-a spontanea ordo. Tiuj aksiomoj konstituas la bazajn elementojn de la pensaro laissez-faire. Alia baza principo tenas, ke la merkatoj estu konkurencaj, regulo kiun la fruaj defendantoj de laissez-faire ĉiam emfazis. Kun la celo maksimumi la liberon kaj permesi, ke la merkatoj mem-reguligu, la fruaj defendantoj de laissez-faire proponis impôt unique (ununuran imposton, laŭ nemoveblaĵoj, simile al Georgismo) por anstataŭi ĉiujn impostojn kiujn ili vidis kiel damaĝaj al la bonfaro punante la produktadon. Proponantoj de laissez-faire argumentas, ke por kompleta separado de la registaro disde la ekonomia sektoro. La frazo laissez-faire estas parto de pli granda franclingva frazo kiu laŭvorte estas tradukebla al "lasu [ĝin/ilin] fari", sed en tiu kunteksto la frazo kutime signifas "lasu ĝin esti" kaj "lasu ĝin pasi." Laissez-faire kapitalismo ekpraktikiĝis meze de la 18-a jarcento kaj estis plue popularigita per la verko de Adam Smith nome La riĉo de nacioj (The Wealth of Nations). Ĝi estis hegemonia ĉefe en Britio kaj en Usono en la 19a jarcento. Asocia kun kapitalismo en la komuna uzado, estas tamen ankaŭ ne-kapitalismaj formoj de laissez-faire, kiel kelkaj formoj de merkata socialismo.
rdf:langString La frase "laissez faire, laissez passer" (pronunciado /lɛse fɛʁ lɛse pase/) es una expresión francesa que significa «dejen hacer, dejen pasar» refiriéndose a una completa libertad en la economía: libre mercado, libre manufactura, bajos o nulos impuestos, libre mercado laboral y mínima intervención de los gobiernos. Fue usada por primera vez por Vincent de Gournay, fisiócrata del siglo XVIII, contra el intervencionismo del gobierno en la economía.De forma completa, la frase es: Laissez faire et laissez passer, le monde va de lui même​, en español: «Dejen hacer y dejen pasar, el mundo va solo».
rdf:langString Laissez faire esapidea (laissez faire, laissez passer esaldiaren laburdura, frantsesezko "Utzi egiten, utzi pasatzen") XVII eta XVIII. mendeko zenbait ekonomilari frantsesek erabili zuten esapidea da, gobernuak merkataritzan esku hartzearen kontra. Gaur egun edo merkatu libreko ekonomia edo merkatuko ekonomia zorrotzaren sinonimo da. Adam Smith izan zen laissez-faire leloaren aldeko teoria ekonomikoak zabaltzen zutenen artean nabarmendu zenetariko bat. Esaldia lehenbizikoz XVIII. mendeko frantziar fisiokratak gobernuaren interbentzionismo ekonomikoaren aurka erabili zuen. Jatorrizko esaldi osoa honako hau da: Laissez faire et laissez passer, le monde va de lui même, "Utzi egiten eta utzi pasatzen, mundua bere kaxa baitoa".
rdf:langString Laissez-faire (/ˌlɛseɪˈfɛər/ LESS-ay-FAIR; from French: laissez faire [lɛse fɛʁ], lit. 'let do') is an economic system in which transactions between private groups of people are free from any form of economic interventionism (such as subsidies) deriving from special interest groups. As a system of thought, laissez-faire rests on the following axioms: "the individual is the basic unit in society, i.e. the standard of measurement in social calculus; the individual has a natural right to freedom; and the physical order of nature is a harmonious and self-regulating system." Another basic principle of laissez-faire holds that markets should naturally be competitive, a rule that the early advocates of laissez-faire always emphasized. With the aims of maximizing freedom by allowing markets to self-regulate, early advocates of laissez-faire proposed a impôt unique, a tax on land rent (similar to Georgism) to replace all taxes that they saw as damaging welfare by penalizing production. Proponents of laissez-faire argue for a near complete separation of government from the economic sector. The phrase laissez-faire is part of a larger French phrase and literally translates to "let [it/them] do", but in this context the phrase usually means to "let it be" and in expression "laid back." Although never practiced with full consistency, laissez-faire capitalism emerged in the mid-18th century and was further popularized by Adam Smith's book The Wealth of Nations. While associated with capitalism in common usage, there are also non-capitalist forms of laissez-faire, including some forms of market socialism.
rdf:langString Laissez-faire (IPA: [lɛse fɛr]) adalah sebuah frasa bahasa Prancis yang berarti "biarkan terjadi" (secara harafiah "biarkan berbuat"). Istilah ini berasal dari diksi Prancis yang digunakan pertama kali oleh para psiokrat pada abad ke 18 sebagai bentuk perlawanan terhadap intervensi pemerintah dalam perdagangan. Laissez-faire menjadi sinonim untuk ekonomi pasar bebas yang ketat selama awal dan pertengahan abad ke-19. Secara umum, istilah ini dimengerti sebagai sebuah doktrin ekonomi yang tidak menginginkan adanya campur tangan pemerintah dalam perekonomian. Pendukung doktrin ini berpendapat bahwa suatu (private-enterprise economy) akan mencapai tingkat efesiensi yang lebih tinggi dalam pengalokasian dan penggunaan sumber-sumber ekonomi yang langka dan akan mencapai pertumpuhan ekonomi yang lebih besar bila dibandingkan dengan (centrally planned economy). Pendapat ini didasarkan pada pemikiran bahwa kepemilikan pribadi atas sumber daya dan kebebasan penuh untuk menggunakan sumber daya tersebut akan menciptakan dorongan kuat untuk mengambil risiko dan bekerja keras. Sebaliknya, birokrasi pemerintah cenderung mematikan inisiatif dan menekan perusahaan. Dalam pandangan laissez-faire, kewajiban negara bukanlah melakukan intervensi untuk menstabilkan distribusi kekayaan atau untuk menjadikan sebuah negara makmur untuk melindungi rakyatnya dari kemiskinan, melainkan bersandar pada sumbangan dan sistem pasar. Laissez faire juga menyatakan bahwa pemerintah tidak boleh memberi hak khusus dalam bisnis. Misalnya, penganut dari laissez-faire mendukung ide yang menyatakan bahwa pemerintah tidak boleh membuat atau menggunakan kekuasaan dan paksaan untuk merusak . Pendukung dari laissez-faire juga mendukung ide perdagangan bebas dalam artian negara tidak boleh melakukan proteksi, seperti tarif dan subsidi, di wilayah ekonominya. Pada masa awal dari teori ekonomi Eropa dan Amerika, kebijakan laissez-faire terbentuk konflik dengan merkantilisme, yang telah menjadi sistem dominan di Britania raya, Spanyol, Prancis dan negara Eropa lainnya pada masa kejayaannya. Istilah laissez-faire sering digunakan bergantian dengan istilah "pasar bebas". Beberapa menggunakan laissez-faire untuk merujuk pada perilaku "biarkan terjadi, biarkan lewat" dalam hal-hal di luar ilmu ekonomi. Laissez-faire dihubungkan dengan Liberalisme klasik, libertarianisme dan . Asalnya dikenalkan dalam bahasa Inggris tahun 1774, oleh , dalam buku Principles of Trade, yang di dampingi oleh Benjamin Franklin. Ekonom klasik, seperti Thomas Malthus, Adam Smith dan David Ricardo tidak menggunakan istilah ini. Jeremy Bentham menggunakan ini, tetapi hanya dalam dan nyaris sama dengan pengertian Inggrisnya.
rdf:langString Le laissez-faire (ou laisser faire) est un concept d'économie politique qui valorise la non-intervention de l'État dans le système économique. Le laissez-faire s'oppose originellement à la doctrine mercantiliste, et aujourd'hui, plus largement, à l'interventionnisme public. La doctrine du laissez-faire vise à enjoindre au pouvoir politique de laisser les agents économiques les plus libres possible.
rdf:langString 자유방임주의(自由放任主義, 프랑스어: laissez-faire)는 개인의 경제활동의 자유를 최대한 보장하고, 이에 대한 국가의 간섭을 가능한 한 배제하려는 및 정책을 말한다. 이 때문에 국가의 간섭을 '악'으로 보는 자유시장 경제와는 다른 개념에 속한다. 프랑스어로 laissez-faire인 이 용어는 보통 "하게 내버려두다"등의 의미를 가진다. 중상주의 정책에 반대했던 프랑스의 중농주의자들이 최초로 주장하였으며, 그 후 애덤 스미스가 《국부론》을 통해 경제학적으로 체계화시켰다. 1873년부터 1896년까지 20년 넘게 세계를 강타한 최초의 세계적 '대불황', 1930년대 세계적 대공황을 거치며 자유방임주의에 대한 회의적 시각이 제고되었다. 자유방임주의의 영향을 받는 국제적 시각도 많다.
rdf:langString Il laissez-faire (AFI: lɛse fɛʁ ; letteralmente "lasciate fare" in francese) è un sistema economico in cui le transazioni tra gruppi privati di persone sono libere o quasi esenti da ogni forma di interventismo economico; secondo i sostenitori del laissez-faire, l'azione egoistica del singolo cittadino, nella ricerca del proprio benessere, sarebbe infatti sufficiente a garantire la prosperità economica dell'intera società, secondo la metafora della mano invisibile creata da Adam Smith.
rdf:langString レッセフェール(仏: laissez-faire)とは、フランス語で「なすに任せよ」の意。経済学で頻繁に用いられており、その場合は「政府が企業や個人の経済活動に干渉せず市場のはたらきに任せること」を指す。自由放任主義(じゆうほうにんしゅぎ)と一般には訳される。
rdf:langString Laisser-faire of laissez faire is de vrijheid van productie en (handels)verkeer. Letterlijk is de betekenis het op zijn beloop laten, laten gaan, de vrije hand laten en daarmee het tegengestelde van en interventionisme. Een variant in de gebiedende wijs is laissez faire, letterlijk laat op zijn beloop, laat gaan. De woordgroep is aan het Frans ontleend. Laisser-faire wordt primair geassocieerd met de ideeën van het liberalisme over economie, waarin het de betekenis heeft van 'laat de mensen vrij arbeiden en handel drijven'. De uitdrukking wordt bij uitbreiding ook toegepast op andere gebieden dan de economie en kan in feite overal worden gebruikt waar men een proces zoveel mogelijk op zijn beloop laat. Zo wordt ook wel gesproken van een laisser-faire-managementstijl en van een laisser-faire-opvoedingsstijl.
rdf:langString Láissez-fáire ([lɛse fɛʁ] с фр. — «позвольте-делать») или при́нцип невмеша́тельства — экономическая доктрина, согласно которой экономическое вмешательство и государственное регулирование экономики должны быть минимальными.
rdf:langString Leseferyzm (fr. laissez faire – pozwólcie czynić; laissez passer – pozwólcie przechodzić, laissez aller) – sformułowany przez francuskich fizjokratów, ale najpełniej zrealizowany w dziewiętnastowiecznej Wielkiej Brytanii pogląd filozoficzno-ekonomiczny głoszący wolność jednostki w wymiarze społeczno-ekonomicznym. Za popularyzatora tego określenia uznaje się Vincenta Gournaya, nauczyciela ekonomii Jacquesa Turgota. Wyraża dążenie do wolności gospodarowania oraz wyzwolenie z wszelkich zależności feudalnych. Rola państwa miała być ograniczona do roli nocnego stróża, który miał strzec fundamentalnych zasad wolności gospodarowania i prywatnej własności. Rozumowanie leseferystów nie jest oparte na założeniu, że każdy człowiek kieruje się tylko zasadą korzyści materialnej (homo oeconomicus). Korzyścią, jaką chce osiągnąć człowiek, jest usunięcie pewnego dyskomfortu, który może mieć różny charakter (chęć posiadania, świadomość trwania innej osoby w niedostatku, nieznanie swojego miejsca na ziemi i wiele innych). Zespół poglądów leseferystów związany był ściśle z oświeceniowymi koncepcjami wolności jednostki oraz ideą praw naturalnych. Według jego zwolenników, w gospodarce opartej na leseferyzmie jedynym regulatorem jest cena, brak jest jakiejkolwiek ingerencji państwa w procesy rynkowe (przeciwieństwo interwencjonizmu). Leseferyzm oznacza działanie w warunkach „wolności osobistej”, „równości wobec prawa”, poszanowania „własności prywatnej”, a rolę państwa sprowadza wyłącznie do pozycji gwaranta „podstawowych swobód obywatelskich” i dlatego też z założenia państwo nie może ingerować w sferę ekonomiczną. Leseferyzm został urzeczywistniony w XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii, a sama polityka leseferyzmu utożsamiana jest z liberalizmem gospodarczym, któremu dała swój początek. Adam Smith i David Ricardo – twórcy ekonomii klasycznej, głosili idee leseferyzmu. Smith utrzymywał, że rola państwa powinna ograniczyć się do: przestrzegania prawa i utrzymania porządku, dostarczania pewnych dóbr publicznych (których nie dostarczyłyby przedsiębiorstwa prywatne) oraz obrony narodowej. Obecnie zwolennikami leseferyzmu są niektóre środowiska konserwatywno-liberalne oraz libertariańskie. Benito Mussolini wykorzystał idee leseferystyczne, by zdobyć przychylność prawicowej opozycji, jednak utworzony przez niego w 1922 roku rząd faszystowski od początku stosował idee odwrotne do leseferyzmu i wprowadzał korporacjonizm. W dziedzinie filozofii do leseferyzmu odwołuje się filozofia obiektywistyczna.
rdf:langString Laissez-faire é expressão escrita em francês que simboliza o liberalismo econômico, na versão mais pura de capitalismo de que o mercado deve funcionar livremente, sem interferência, taxas nem subsídios, apenas com regulamentos suficientes para proteger os direitos de propriedade. Esta filosofia tem início nos Estados Unidos e nos países da Europa durante o final do século XIX até o início do século XX.
rdf:langString Laissez-faire (franskt uttal: [lɛsefɛʁ]; av franska: laissez faire, 'låt gå', 'låt göra') är en ekonomisk teori där människor och företag fritt ska få bestämma hur de ska använda sina resurser, utan inblandning av staten. Tankegången, som noterats i svensk skrift sedan 1911, lanserades i Frankrike under 1700-talet och har senare anammats av olika liberala tänkare och frihandelsförespråkare.
rdf:langString 自由放任,又称自由放任主义或無干涉主義,西方用法语词汇“laissez-faire”(「讓他做、讓他去、讓他走」)通称,意思讓商人自由進行貿易,政府不要干涉。這一詞首先在18世纪由重农主义在字典裡使用,以反對政府對貿易的干涉。這一詞到了19世紀早期和中期成為了自由市場经济学的同義詞。自由放任主义反對政府對经济的干涉,並且反對政府徵收除了足以維持和平、社會安全和財產權以外的稅賦。 在欧洲和美國早期的经济学理論中,自由放任的經濟政策通常與反面的重商主义經濟政策做比較,重商主義的經濟政策在英国、美國、香港、德国、意大利、西班牙、法国和其他西欧國家崛起時都擔當了支配的角色。
rdf:langString Laissez-faire (з фр. «дозвольте робити», МФА: [lɛsefɛʁ]) — «принцип невтручання» — економічна доктрина, згідно з якою державне втручання в економіку повинне бути мінімальним, зосереджене на захисті людей та їх власності, національній безпеці, та надання обмеженої кількості суспільних благ, таких як дороги. Вперше обґрунтована в роботах економістів фізіократів, та підтримана представниками класичної школи політекономії (зокрема, в праці Адама Сміта «Дослідження про природу і причини багатства народів»). Наразі, прибічників доктрини можна знайти серед лібертаріанців. Основним аргументом прихильників даного принципу є твердження про те, що вільна економіка — така саморегульована система, яка сама знаходить ефективну рівновагу, втручання ж держави спотворює отримувані економічними агентами сигнали і ефективна рівновага виявляється недосяжною. Державі відводять роль «нічного сторожа» — встановлення правил взаємодії економічних агентів на ринку і спостереження за їх виконанням, але ніяк не самостійного суб'єкта ринку.
xsd:nonNegativeInteger 78015

data from the linked data cloud