L'Histoire du soldat

rdf:langString La rakonto de la soldato

rdf:langString Histoire du soldat (aŭ L'Histoire du soldat en franca, tradukebla kiel La rakonto de la soldato), estas teatraĵo "por esti legata, ludata kaj dancata" ("lue, jouée et dansée") fare de tri aktoroj kaj unu aŭ kelkaj dancistoj, akompane de septeto de instrumentoj. La peco estis verkita de Igor Stravinski kaj de la svisa verkisto C. F. Ramuz baze sur rusa folklora rakonto (La fuĝinta soldato kaj la diablo) elprenita el la kolekto de Aleksandr Afanasjev. La libreto rakontas la parabolon de soldato kiu interŝanĝas sian violonon al la diablo kontraŭ senlima ekonomia gajno. La muziko estas planita por septeto de violono, kontrabaso, klarneto, fagoto, korneto (ofte ludita per trumpeto), trombono, kaj perkutado, kaj la rakonto estas dirata fare de tri aktoroj: nome por la roluloj de la soldato, la diablo, kaj rakontanto, kiu ankaŭ akceptas la rolojn de kromfiguroj. Dancisto ludas la ne-parolantan rolon de la princino, kaj povas ankaŭ ekzisti kromaj ensemblodancistoj. La origina franca teksto de Ramuz estis tradukita en la anglan fare de Michael Flanders kaj Kitty Black, kaj de Jeremy Sams, en la germanan fare de Hans Reinhart, kaj en la nederlandan de Martinus Nijhoff. La plena prezentado de L'Histoire du soldat prenas proksimume unu horon. La muziko estas plena je variaj taktindikoj. Tial, ĝi estas ofte ludita de dirigento, kvankam kelkaj ensembloj elektis prezenti la pecon sen tiu. La laboro estis premierita en Laŭzano la 28an de septembro 1918 kondukita fare de Ernest Ansermet. La brita dirigento Edward Clark estis amiko kaj eltenanto de Stravinski kaj iama helpa dirigento por Ansermet ĉe la Rusaj Baletoj. Li kondukis la britan premieron de Histoire du soldat en 1926 en Newcastle-upon-Tyne, kaj faris tri pliajn tute enscenigitajn prezentojn en Londono en julio 1927. Stravinski estis helpita multe en la produktado de la laboro fare de la svisa filantropo Werner Reinhart. Reinhart sponsoris kaj plejparte garantiis la premieron. En dankemo, Stravinski dediĉis la laboron al Reinhart, kaj donacis al li la originan manuskripton. Reinhart daŭrigis sian subtenon de la laboro de Stravinski en 1919 financante serion de koncertoj de sia lastatempa ĉambra muziko. Tiuj inkludis koncertan suiton de kvin pecoj de La rakonto de la soldato, aranĝita por klarneto, violono, kaj piano, kiu estis kapjeso al Reinhart, kiu estis rigardita kiel elstara amatora klarnetisto. La suito unue estis prezentita la 8an de novembro 1919 en Laŭzano longe antaŭ la supre citita suito kun la sep originaj prezentistoj iĝis konata.