Kid Williams

rdf:langString Kid Williams

rdf:langString Kid Williams, właśc. Jonathon Gutenko (ur. 5 grudnia 1893 w Kopenhadze, zm. 18 października 1963 w Baltimore) – duński bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej. Urodził się w Danii, ale w 1904 wyemigrował z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Osiedlili się w ubogiej dzielnicy Baltimore, gdzie młody Gutenko pracował jako gazeciarz. Pierwsze walki zawodowe stoczył w 1910. Przybrał wówczas przydomek Kid Williams. Spośród pierwszych trzynastu pojedynków dziesięć wygrał przez nokaut. W styczniu 1911 został znokautowany przez George'a „K.O.” Chaneya, który wygrał z nim również na punkty w lipcu tego roku. Potem Williams rozpoczął serię zwycięskich walk lub pojedynków no decision, w których zdaniem prasy przeważnie triumfował. Ustalenie, kto był mistrzem świata w poszczególnych kategoriach wagowych, było w tym czasie skomplikowane, ponieważ nie było organizacji, która przyznawałaby tytuły mistrzowskie. Nie było również jasno określonych limitów wagowych poszczególnych kategorii. O tym, kto był uważany za mistrza, decydowało powszechne uznanie, zwłaszcza prasy. Williams po pokonaniu przez nokaut w 16. rundzie 15 lipca 1913 w Los Angeles ogłosił się mistrzem świata w wadze do 116 funtów, mimo że powszechnie uważany za mistrza był . Williams w obronie swego tytułu znokautował w 2. rundzie Mickeya Dunna 3 października 1913 w Baltimore, stoczył walkę no decision z Dickiem Loadmanem 27 listopada 1913 w Milwaukee (wygraną zdaniem prasy) i pokonał przed czasem w 7. rundzie Chicka Hayesa 6 stycznia 1914 w Baltimore. Następnie 31 stycznia 1914 w Vernon Williams znokautował w 12. rundzie , uznawanego przez europejską organizację za mistrza świata w wadze do 118 funtów, a 9 czerwca tego roku w Vernon znokautował w 3. rundzie Johnny'ego Coulona. Po tych zwycięstwach był powszechnie uznawany za mistrza świata wagi koguciej, zarówno w kategorii do 116 funtów, jak i do 118 funtów. W obronie tytułu mistrzowskiego stoczył następujące walki: W tym czasie Williams stoczył również walkę no decision z mistrzem świata w wadze piórkowej Johnnym Kilbane (17 marca 1915 w Filadefii), zdaniem prasy przegraną. 10 września 1915 w Saint Paul został zdyskwalifikowany w 5. rundzie za zbyt niski cios w walce z , który w następstwie tego podniósł roszczenia do tytułu mistrza świata. Williams był jednak nadal uznawany za mistrza w kategorii do 118 funtów, podczas gdy niektóre federacje stanowe uznawały Ertle'a za mistrza w wadze do 116 funtów. Williams kontynuował obronę tytułu mistrzowskiego w następujących bokserskich pojedynkach: 28 października 1915 Williams stoczył walkę no decision z , zdaniem prasy przegraną. Stracił mistrzostwo świata, gdy 19 stycznia 1917 w Nowym Orleanie Pete Herman pokonał go na punkty po 20. rundach. Był to ich trzeci pięściarski pojedynek. W ich czwartej walce 13 czerwca tego roku (tytuł mistrzowski nie był stawką) lepszy zdaniem prasy był Herman. Kid Williams kontynuował karierę bokserską aż do 1929. W rym czasie stoczył wiele pojedynków ze znanymi pięściarzami, takimi jak: Joe Lynch (13 marca 1917, no decision i 29 stycznia 1918, przegrana przez TKO w 4. rundzie), Johnny Ertle (17 grudnia 1917, remis i 13 sierpnia 1920, wygrana na punkty), Charles Ledoux (12 grudnia 1920, wygrana na punkty), (21 lutego 1921, no decision), (11 maja 1921, wygrana przez TKO w 9. rundzie), Joe Dundee (4 września 1922, wygrana przez dyskwalifikację w 10. rundzie), Pancho Villa (31 lipca 1923, no decision) i Frankie Genaro 26 czerwca 1925, przegrana na punkty). Williams nie dorobił się majątku jako bokser. Po zakończeniu kariery pracował jako taksówkarz, komiwojażer oraz hutnik. W 1934 został skazany na rok więzienia za niepłacenie alimentów, a w 1957 aresztowano go za pijaństwo. Zmarł w 1963. Został wybrany w 1996 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.