Karl Wolff

rdf:langString Karl Wolff

rdf:langString Karl Friedrich Otto Wolff (Darmstadt, 13 mei 1900 - Rosenheim, 17 juli 1984) was een Duitse SS-Obergruppenführer, generaal in de Waffen-SS, van de persoonlijke staf van Heinrich Himmler, en vriend van Reinhard Heydrich. Wolff was ook parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag. Karl Wolff werd geboren in een burgerlijk milieu in Darmstadt als zoon van een rechter. Hij volgde een militaire loopbaan maar belandde na de Eerste Wereldoorlog in het bankwezen. Op 7 oktober 1931 werd hij zowel lid van de NSDAP als van de SS. Van 1936 tot 1945 zat hij namens de NSDAP in de Rijksdag. Vanaf 1933 behoorde hij tot de staf van Himmler, vanaf 1935 als chef-staf. In juli 1943 werd hij door Heinrich Himmler tot de Höchster SS- und Polizeiführer van Italië benoemd. Hij speelde een sleutelrol bij de vervolging van de Joden in Italië. Na de Tweede Wereldoorlog werd Wolff samen met zijn gezin op 13 mei 1945 door Amerikaanse troepen gearresteerd en op 21 augustus 1945 werd hij overgebracht naar de gevangenis voor oorlogsmisdadigers in Neurenberg. Daar werd hij nog niet voor de rechter gedaagd, maar werd hij in januari 1948 overgedragen aan de Britten. Eind 1948 werd hij door een rechtbank in Hamburg veroordeeld tot vijf jaren gevangenisstraf. Deze straf werd midden 1949 verkort tot vier jaren. In 1953 kwam hij vrij. In de naweeën van het Eichmann-proces werd op 18 januari 1962 een arrestatiebevel tegen Wolff uitgevaardigd en op 30 september 1964 werd hij veroordeeld tot vijftien jaren gevangenisstraf door de rechtbank van München, wegens medeplichtigheid aan de moord op 300.000 Joden. In een brief van 13 augustus 1942 had Wolff als volgt bedankt voor hulp bij het afvoeren van de Joden uit het getto van Warschau: "...Mit besonderer Freude habe ich von Ihrer Mitteilung Kenntnis genommen, dass nun schon seit 14 Tagen ein Zug mit je 5.000 Angehörigen des ausgewählten Volkes nach Treblinka führt... ("Met bijzondere vreugde heb ik van uw mededeling kennisgenomen dat nu al sedert 14 dagen dagelijks een trein met leden van het uitverkoren volk richting Treblinka rijdt". Eind augustus 1969 werd Wolff wegens ziekte vervroegd vrijgelaten. In de zomer van 1984 overleed hij op 84-jarige leeftijd in het ziekenhuis van Rosenheim.