Julius Africanus
http://dbpedia.org/resource/Julius_Africanus an entity of type: Thing
Juli Africà (en llatí Iulius Africanus) va ser un orador del temps de Neró possiblement fill d'un altra Julius Africanus que va ser condemnat en temps de Tiberi, l'any 32. Quintilià, que l'havia sentit parlar, diu que era el millor orador del seu temps juntament amb Domici Afer. L'eloqüència d'Africà es caracteritzava principalment per la seva vehemència i energia. Plini menciona un net d'aquest Julius Africanus, que era advocat i li va presentar un plet en una ocasió. Va ser cònsol sufecte l'any 108.
rdf:langString
Julio Africano fue un célebre orador durante el reinado de Nerón y parece haber sido el hijo de Julio Africano, del Estado galo de los santoni, quien fue condenado por Tiberio en 32. Quintiliano, que había oído a Julio Africano, considera que, junto con Domicio Afer, es el mejor orador de su época. La elocuencia de Africano se caracterizó principalmente por la vehemencia y energía. Plinio el Joven menciona a un nieto de Julio Africano, quien también fue un orador y se opuso a él en una ocasión. Fue un cónsul sustituto (consul suffectus) en 108.
rdf:langString
Júlio Africano (em latim: Julius Africanus) foi um célebre orador no reinado de Nero, e parece ter sido o filho do Júlio Africano, do estado gaulês dos santões, que foi condenado por Tibério em 32. Quintiliano, que tinha ouvido Júlio Africano, falou dele e Domício Afer, como o melhor orador de seus tempos. A eloquência de Africano era caracterizada principalmente pela veemência e energia. Plínio, o Jovem, menciona um neto de Júlio Africano que também era um advogado e se opôs a ele em certa ocasião. Ele foi cônsul sufecto em 108 d.C.
rdf:langString
Julius Africanus was a celebrated orator in the reign of Nero, and seems to have been the son of the Julius Africanus, of the Gallic state of the Santoni (in present-day France), who was condemned by Tiberius in 32 AD. Quintilian, who had heard Julius Africanus, spoke of him and Domitius Afer as the best orators of their time. The eloquence of Africanus was chiefly characterized by vehemence and energy. Pliny the Younger mentions a grandson of this Julius Africanus, who was also an advocate and was opposed to him upon one occasion.
rdf:langString
rdf:langString
Juli Africà
rdf:langString
Julio Africano
rdf:langString
Julius Africanus
rdf:langString
Júlio Africano
xsd:integer
1702361
xsd:integer
1044652530
rdf:langString
Juli Africà (en llatí Iulius Africanus) va ser un orador del temps de Neró possiblement fill d'un altra Julius Africanus que va ser condemnat en temps de Tiberi, l'any 32. Quintilià, que l'havia sentit parlar, diu que era el millor orador del seu temps juntament amb Domici Afer. L'eloqüència d'Africà es caracteritzava principalment per la seva vehemència i energia. Plini menciona un net d'aquest Julius Africanus, que era advocat i li va presentar un plet en una ocasió. Va ser cònsol sufecte l'any 108.
rdf:langString
Julius Africanus was a celebrated orator in the reign of Nero, and seems to have been the son of the Julius Africanus, of the Gallic state of the Santoni (in present-day France), who was condemned by Tiberius in 32 AD. Quintilian, who had heard Julius Africanus, spoke of him and Domitius Afer as the best orators of their time. The eloquence of Africanus was chiefly characterized by vehemence and energy. Pliny the Younger mentions a grandson of this Julius Africanus, who was also an advocate and was opposed to him upon one occasion. There is a persistent belief in some quarters that Africanus was actually an African. However, being the son of a Gallic chief he was a member of a Celtic tribe. This confusion probably arises from an incorrect belief that the Roman cognomen Africanus means from Africa (i.e. born in Africa) rather than the correct meaning of having some relation to Africa. The cognomen Africanus originated with Scipio Africanus, who defeated Carthage (in North Africa) during the Second Punic War.
rdf:langString
Julio Africano fue un célebre orador durante el reinado de Nerón y parece haber sido el hijo de Julio Africano, del Estado galo de los santoni, quien fue condenado por Tiberio en 32. Quintiliano, que había oído a Julio Africano, considera que, junto con Domicio Afer, es el mejor orador de su época. La elocuencia de Africano se caracterizó principalmente por la vehemencia y energía. Plinio el Joven menciona a un nieto de Julio Africano, quien también fue un orador y se opuso a él en una ocasión. Fue un cónsul sustituto (consul suffectus) en 108.
rdf:langString
Júlio Africano (em latim: Julius Africanus) foi um célebre orador no reinado de Nero, e parece ter sido o filho do Júlio Africano, do estado gaulês dos santões, que foi condenado por Tibério em 32. Quintiliano, que tinha ouvido Júlio Africano, falou dele e Domício Afer, como o melhor orador de seus tempos. A eloquência de Africano era caracterizada principalmente pela veemência e energia. Plínio, o Jovem, menciona um neto de Júlio Africano que também era um advogado e se opôs a ele em certa ocasião. Ele foi cônsul sufecto em 108 d.C.
xsd:nonNegativeInteger
2318