Jules Bernard Luys

http://dbpedia.org/resource/Jules_Bernard_Luys an entity of type: Thing

Jules Bernard Luys, né le 17 août 1828 à Paris et mort le 21 août 1897 à Divonne-les-Bains, est un neurologue, neuroanatomiste et aliéniste français. On lui doit plusieurs atlas du système nerveux central illustrés par la photographie. Son nom reste attaché à la première description du noyau sous-thalamique (ou "corps de Luys") en 1865. rdf:langString
Жюль Берна́р Люи́с или Люи́, также Льюи́с (фр. Jules Bernard Luys; 17 августа 1828 года, Париж — 21 августа 1897 года, Divonne-les-Bains) — французский медик-невролог и психиатр; врач больницы Сальпетриер в Париже. В 1865 году открыл в головном мозгу две области, известные под названием «» (лат. Corpus Luysii). Член медицинской академии с 1877 года. rdf:langString
Жюль Бернар Люїс або Люї, також Льюїс (фр. Jules Bernard Luys; 17 серпня 1828, Париж — 21 серпня 1897, Дівонн-ле-Бен) — французький невролог і психіатр; лікар у госпіталі Сальпетріє в Парижі. У 1865 році відкрив у головному мозку дві області, відомі під назвою «Люісово тіло» (лат. Corpus Luysii). Член Паризької медичної академії з 1877 року. rdf:langString
Jules Bernard Luys (17 August 1828 – 21 August 1897) was a French neurologist who made important contributions to the fields of neuroanatomy and neuropsychiatry. Born in Paris on 17 August 1828 he became a doctor of medicine in 1857 and conducted extensive research on the anatomy, pathology and functions of the central nervous system. In 1865 he published a treatise entitled Studies on the Structure, Functions and Diseases of the Cerebro-spinal System, this book was accompanied by a hand-drawn three-dimensional atlas of the brain. It was within this book that Luys provided the first description of the structure that is today called the subthalamic nucleus. Luys termed this nucleus the bandelette accessoire des olives supérieures (accessory band of the superior olives) and concluded that it rdf:langString
Jules Bernard Luys (París, Francia, 17 de agosto de 1828 - Divonne-les-Bains, 21 de agosto de 1897) fue un médico francés neurólogo, neuroanatómico y psiquiatra que publicó diversos atlas del sistema nervioso central utilizando especialmente la fotografía. Describió en 1865 el núcleo subtalámico (o subtálamo), al que se le llamó durante bastante tiempo como cuerpo de Luys en su honor. En 1881, Jules Bernard Luys creó con Benjamin Ball el periódico (El Encéfalo), dedicado a la publicación de trabajos francófonos y en neurología experimental y clínica. rdf:langString
Jules Bernard Luys (ur. 17 sierpnia 1828 w Paryżu, zm. 21 sierpnia 1897 w Divonne-les-Bains) – francuski neurolog, autor wielu odkryć na polu neuroanatomii i neuropsychiatrii. Doktorem medycyny został w 1857. W swojej karierze zajmował się przede wszystkim anatomią, patologią i fizjologią ośrodkowego układu nerwowego. W 1865 opublikował rozprawę na temat anatomii ośrodkowego układu nerwowego, której towarzyszył atlas mózgowia zawierający odręcznie malowane plansze. W dziele tym Luys jako pierwszy opisał strukturę zwaną dziś jądrem niskowzgórzowym, jako bandelette accessoire des olives supérieures (pasmo dodatkowe oliwek górnych) i uznał je za ośrodek przekazujący bodźce z móżdżku do prążkowia. Luys określił też szlaki łączące jądro niskowzgórzowe z gałką bladą i jądro niskowzgórzowe z korą rdf:langString
rdf:langString Jules Bernard Luys
rdf:langString Jules Bernard Luys
rdf:langString Jules Bernard Luys
rdf:langString Jules Bernard Luys
rdf:langString Люис, Жюль Бернар
rdf:langString Жюль Бернар Люїс
xsd:integer 1543324
xsd:integer 1082158700
rdf:langString InternetArchiveBot
rdf:langString April 2017
rdf:langString yes
rdf:langString Jules Bernard Luys (París, Francia, 17 de agosto de 1828 - Divonne-les-Bains, 21 de agosto de 1897) fue un médico francés neurólogo, neuroanatómico y psiquiatra que publicó diversos atlas del sistema nervioso central utilizando especialmente la fotografía. Describió en 1865 el núcleo subtalámico (o subtálamo), al que se le llamó durante bastante tiempo como cuerpo de Luys en su honor. Después de su tesis doctoral bajo la dirección de (1821-1885) centrada en la histopatología de la tuberculosis (1857), Luys fue nombrado médico de los hospitales de París en 1862 y se especializó en la neurología. Publicó desde 1865 un importante tratado de neuroanatomía ilustrado por sus propios dibujos de excelente calidad. En él realizó especialmente la primera descripción del núcleo centromediano del tálamo y del núcleo subtalámico que describió de forma aproximada como la pequeña banda accesoria de las olivas superiores; este último término se refería, en la descripción de Luys, a los núcleos rojos. Además de su gusto por el dibujo anatómico, Luys también fue el primero en utilizar la fotografía, todavía en desarrollo, para establecer una Iconografía fotográfica de los centros nerviosos (1873). Publicó a continuación una obra pública más grande: El Cerebro y su función (Le Cerveau et ses fonction), que presenta una síntesis muy personal de los conocimientos contemporáneos sobre este órgano. En su traducción anglófona, esta obra fue un éxito en las librerías. Su cualidad de médico y científico es reconocida tanto por sus iguales a través de su elección en la en 1877 como por sus contemporáneos que le nombraron caballero de la Legión de honor, el mismo año. En 1876, formó parte de una comisión nombrada por Claude Bernard para estudiar las experiencias de metaloterapia del médico . Entre los otros autores miembros de esta comisión se encontraba Jean Martin Charcot y Amédée Dumontpallier. En 1881, Jules Bernard Luys creó con Benjamin Ball el periódico (El Encéfalo), dedicado a la publicación de trabajos francófonos y en neurología experimental y clínica. Más tarde, las investigaciones de Luys se orientaron más hacia las enfermedades mentales, a las cuales dedicó varios tratados. Jefe de servicio en los hospitales de la Salpêtrière y de la Caridad, luego director de la y del asilo psiquiátrico en Ivry-sur-Seine, en 1864, después de , se interesó como sus contemporáneos en la histeria, pero contrariamente a su obra neuroanatómica, sus trabajos en este campo siguieron más estrictamente el test de la edad. Acusado de haber sido engañado por sus propios pacientes, Luys vio su reputación de hombre de ciencias fuertemente mermada. Durante los últimos años de su vida, las investigaciones de Luys abordaron temas más controvertidos todavía: sobre la acción a distancia de los medicamentos, los efluvios cerebrales, y otros fenómenos paranormales. Publicó varios artículos sobre el ojo para el menos escéptico de sus contemporáneos. Jules Bernard Luys falleció brutalmente el 21 de agosto de 1897, en su casa de vacaciones en Divonne-les-Bains, en Ain.
rdf:langString Jules Bernard Luys (17 August 1828 – 21 August 1897) was a French neurologist who made important contributions to the fields of neuroanatomy and neuropsychiatry. Born in Paris on 17 August 1828 he became a doctor of medicine in 1857 and conducted extensive research on the anatomy, pathology and functions of the central nervous system. In 1865 he published a treatise entitled Studies on the Structure, Functions and Diseases of the Cerebro-spinal System, this book was accompanied by a hand-drawn three-dimensional atlas of the brain. It was within this book that Luys provided the first description of the structure that is today called the subthalamic nucleus. Luys termed this nucleus the bandelette accessoire des olives supérieures (accessory band of the superior olives) and concluded that it was a centre for the dispersion of cerebellar influence upon the striatum. Luys also traced the projection from the subthalamic nucleus to the globus pallidus and the projection to the subthalamic nucleus from the cerebral cortex. Today these pathways and structures are thought to be central to the pathophysiology of Parkinson's disease, the subthalamic nucleus being one of the major targets for deep brain stimulation. In recognition of Luys discovery Auguste Forel (1848–1931) gave the subthalamic nucleus the name corpus Luysii (Luys' body), a name still sometimes used today. In 1873, Luys published the first photographic atlas on the brain and nervous system: Iconographie Photographique des Centres Nerveux. The atlas contained seventy albumen prints of frontal, sagittal, and horizontal sections of the brain. Some of them were enlarged with a microscope, but the majority represented gross neuroanatomy. Despite the popularity of photography as a new visualization tool, the publication of the Iconographie did not lead to a proliferation of neuroanatomical photographic atlases in the subsequent decades. However, Edward Flatau published such an atlas in 1894. In collaboration with his friend Benjamin Ball, he founded in 1881 the journal L'Encéphale.
rdf:langString Jules Bernard Luys, né le 17 août 1828 à Paris et mort le 21 août 1897 à Divonne-les-Bains, est un neurologue, neuroanatomiste et aliéniste français. On lui doit plusieurs atlas du système nerveux central illustrés par la photographie. Son nom reste attaché à la première description du noyau sous-thalamique (ou "corps de Luys") en 1865.
rdf:langString Jules Bernard Luys (ur. 17 sierpnia 1828 w Paryżu, zm. 21 sierpnia 1897 w Divonne-les-Bains) – francuski neurolog, autor wielu odkryć na polu neuroanatomii i neuropsychiatrii. Doktorem medycyny został w 1857. W swojej karierze zajmował się przede wszystkim anatomią, patologią i fizjologią ośrodkowego układu nerwowego. W 1865 opublikował rozprawę na temat anatomii ośrodkowego układu nerwowego, której towarzyszył atlas mózgowia zawierający odręcznie malowane plansze. W dziele tym Luys jako pierwszy opisał strukturę zwaną dziś jądrem niskowzgórzowym, jako bandelette accessoire des olives supérieures (pasmo dodatkowe oliwek górnych) i uznał je za ośrodek przekazujący bodźce z móżdżku do prążkowia. Luys określił też szlaki łączące jądro niskowzgórzowe z gałką bladą i jądro niskowzgórzowe z korą mózgową. W uznaniu pierwszeństwa odkrycia Luysa, Auguste Forel wprowadził do medycyny termin ciała Luysa (corpus Luysii) na określenie jądra niskowzgórzowego, używany niekiedy i dziś.
rdf:langString Жюль Берна́р Люи́с или Люи́, также Льюи́с (фр. Jules Bernard Luys; 17 августа 1828 года, Париж — 21 августа 1897 года, Divonne-les-Bains) — французский медик-невролог и психиатр; врач больницы Сальпетриер в Париже. В 1865 году открыл в головном мозгу две области, известные под названием «» (лат. Corpus Luysii). Член медицинской академии с 1877 года.
rdf:langString Жюль Бернар Люїс або Люї, також Льюїс (фр. Jules Bernard Luys; 17 серпня 1828, Париж — 21 серпня 1897, Дівонн-ле-Бен) — французький невролог і психіатр; лікар у госпіталі Сальпетріє в Парижі. У 1865 році відкрив у головному мозку дві області, відомі під назвою «Люісово тіло» (лат. Corpus Luysii). Член Паризької медичної академії з 1877 року.
xsd:nonNegativeInteger 3605

data from the linked data cloud