John of Brittany, Earl of Richmond
http://dbpedia.org/resource/John_of_Brittany,_Earl_of_Richmond an entity of type: Thing
John of Brittany, Earl of Richmond (französisch Jean de Bretagne, deutsch Johann von Bretagne) (* 1266; † 17. Januar 1334) war ein bretonisch-englischer Magnat aus dem Haus Dreux. Als Sohn eines französischen Adligen verbrachte er sein Leben als Militär und Diplomat im Dienst der englischen Krone. Als Militär war er dabei wenig erfolgreich, doch er war an fast allen wichtigen Verhandlungen seiner Zeit beteiligt, und seine Zeitgenossen schätzten ihn als geschickten und vertrauenswürdigen Vermittler. Mehrere moderne Historiker bewerten ihn dagegen während der schwierigen Zeit der Herrschaft von Eduard II. als politisch unbedeutend.
rdf:langString
Ο Ιωάννης της Βρετάνης (Γαλλική γλώσσα : Jean de Bretagne, 1266 - 17 Ιανουαρίου 1334) από τον Οίκο του Ντρε-Βρετάνης ήταν 4ος κόμης του Ρίτσμοντ (1306 - 1334). Πρόσφερε στρατιωτικές υπηρεσίες στον θείο του Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας και δέχτηκε τον τίτλο του κόμη του Ρίτσμοντ (15 Οκτωβρίου 1306). Την εποχή που ο Εδουάρδος Α΄ συγκρούστηκε με τη Σκωτία πήρε τον τίτλο του "Φύλακα της Σκωτίας", ο ξάδελφος του Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας του έδωσε τον τίτλο του λόρδου όταν συγκρούστηκε με τους βαρόνους (1311). Ο Ιωάννης της Βρετάνης υπηρέτησε την Αγγλία σαν στρατιώτης και διπλωμάτης αλλά ήταν πολιτικά ανενεργός σε σχέση με άλλους κόμητες στην εποχή του, έμεινε γνωστός επί Εδουάρδου Α΄ και επί Εδουάρδου Β΄ για τις διπλωματικές του ικανότητες. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, τους τίτλους και τα εδάφη του κληρονό
rdf:langString
John of Brittany (French: Jean de Bretagne; c. 1266 – 17 January 1334), 4th Earl of Richmond, was an English nobleman and a member of the Ducal house of Brittany, the House of Dreux. He entered royal service in England under his uncle Edward I, and also served Edward II. On 15 October 1306 he received his father's title of Earl of Richmond. He was named Guardian of Scotland in the midst of England's conflicts with Scotland and in 1311 Lord Ordainer during the baronial rebellion against Edward II.
rdf:langString
John dari Bretagne atau Jean de Bretagne (skt. tahun 1266 – 17 Januari 1334) Earl Ketiga Richmond, merupakan seorang berkebangsaan Inggris bangsawan dari Prancis/asal Breton. Ia bekerja di bawah Edward I, dan berperang di dalam . Pada tanggal 15 Oktober 1306 ia menerima gelar ayahandanya . Meskipun ia biasanya setia kepada Edward II selama pertentangan baron, ia akhirnya mendukung kudeta dan . Ia kemudian mengundurkan diri ke wilayahnya di Prancis, dan selama sisa hidupnya ia tetap tinggal inaktif.
rdf:langString
Jean de Bretagne (v. 1266 – 17 janvier 1334), comte de Richmond, est un noble anglo-breton. Issu de la maison de Dreux par son père, le duc Jean II de Bretagne, Jean entame une longue carrière au service de l'Angleterre, terre natale de sa mère, Béatrice d'Angleterre. Il est un personnage important des règnes de son oncle Édouard Ier et de son cousin Édouard II. Bénéficiant de la confiance absolue de son oncle, Jean de Bretagne est nommé en 1305 gardien de l'Écosse par Édouard Ier, dans le contexte de l'occupation de ce royaume par son voisin anglais. L'année suivante, il reçoit le titre, auparavant détenu par son père, de comte de Richmond. En 1310, il figure parmi les vingt-et-un Seigneurs Ordonnateurs chargés de limiter les pouvoirs de son cousin Édouard II.
rdf:langString
Giovanni di Bretagna, o Jean de Bretagne, III conte di Richmond (1266 circa – Bretagna, 17 gennaio 1334), era figlio di Giovanni II di Bretagna e Beatrice d'Inghilterra, e per parte di madre nipote di Enrico III d'Inghilterra. Giovanni di Bretagna non era un soldato provetto, e tra i conti inglesi era politicamente abbastanza insignificante. Ciononostante era un diplomatico capace, tenuto in conto sia da Edoardo I che da Edoardo II per le sue capacità negoziali. Non contrasse matrimonio, e alla sua morte il titolo e le proprietà passarono al nipote, Giovanni III di Bretagna.
rdf:langString
Jan de Bretagne (ur. 1266, zm. 17 stycznia 1334), młodszy syn księcia Bretanii Jana II i Beatrycze Plantagenet, córki króla Anglii Henryka III, młodszy brat księcia Artura II. Po śmierci ojca w 1305 r. Artur odziedziczył Bretanię, natomiast Jan stał się posiadaczem angielskich posiadłości rodowych, znajdujących się w hrabstwie Richmondshire. 15 października 1306 r. otrzymał od króla Edwarda I tytuł hrabiego Richmond. Jan do końca życia pozostał w Anglii i brał udział w życiu politycznym kraju za panowania Edwarda I, Edwarda II (przeciwko któremu walczył w kolejnych ligach baronów) i Edwarda III.
rdf:langString
Жан Бретонский (1266 — 17 января 1334) — 4-й граф Ричмонд из правящего дома Бретани. Он поступил на королевскую службу в Англии при своём дяде Эдуарде I и также служил Эдуарду II. 15 октября 1306 года он стал графом Ричмондом, унаследовав титул от отца. В разгар конфликтов Англии с Шотландией он получил титул хранителя Шотландии, а в 1311 году, во время баронского восстания против Эдуарда II, стал .
rdf:langString
rdf:langString
John of Brittany, Earl of Richmond
rdf:langString
Ιωάννης της Βρετάνης
rdf:langString
John dari Bretagne
rdf:langString
Jean de Bretagne (comte de Richmond)
rdf:langString
John of Brittany, Earl of Richmond
rdf:langString
Giovanni di Bretagna
rdf:langString
Jan Bretoński
rdf:langString
Жан Бретонский
rdf:langString
John of Brittany
rdf:langString
John of Brittany
xsd:date
1334-01-17
xsd:integer
5393869
xsd:integer
1111397944
xsd:integer
1306
rdf:langString
• Battle of Falkirk
rdf:langString
• Battle of Old Byland
rdf:langString
• Siege of Caerlaverock
rdf:langString
Church of the Franciscans, Nantes
rdf:langString
c. 1266
rdf:langString
Arms of John of Brittany.
xsd:date
1334-01-17
rdf:langString
English, French, Breton
rdf:langString
Jean de Bretagne
rdf:langString
Count of Treguier
xsd:integer
1306
xsd:integer
1294
rdf:langString
Ο Ιωάννης της Βρετάνης (Γαλλική γλώσσα : Jean de Bretagne, 1266 - 17 Ιανουαρίου 1334) από τον Οίκο του Ντρε-Βρετάνης ήταν 4ος κόμης του Ρίτσμοντ (1306 - 1334). Πρόσφερε στρατιωτικές υπηρεσίες στον θείο του Εδουάρδο Α΄ της Αγγλίας και δέχτηκε τον τίτλο του κόμη του Ρίτσμοντ (15 Οκτωβρίου 1306). Την εποχή που ο Εδουάρδος Α΄ συγκρούστηκε με τη Σκωτία πήρε τον τίτλο του "Φύλακα της Σκωτίας", ο ξάδελφος του Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας του έδωσε τον τίτλο του λόρδου όταν συγκρούστηκε με τους βαρόνους (1311). Ο Ιωάννης της Βρετάνης υπηρέτησε την Αγγλία σαν στρατιώτης και διπλωμάτης αλλά ήταν πολιτικά ανενεργός σε σχέση με άλλους κόμητες στην εποχή του, έμεινε γνωστός επί Εδουάρδου Α΄ και επί Εδουάρδου Β΄ για τις διπλωματικές του ικανότητες. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, τους τίτλους και τα εδάφη του κληρονόμησε ο ανεψιός του Ιωάννης Γ΄ της Βρετάνης. Έμεινε πιστός στον ξάδελφο του Εδουάρδο Β΄ αλλά όταν εξεγέρθηκαν εναντίον του η σύζυγος του Ισαβέλλα της Γαλλίας και ο Ρότζερ Μόρτιμερ, 1ος κόμης του Μαρς τους υποστήριξε. Όταν παραιτήθηκε ο Εδουάρδος Β΄ και ανέβηκε στον θρόνο ο ανεψιός του Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας αποσύρθηκε στα κτήματα του στη γενέτειρα του Βρετάνη όπου και πέθανε (1334)Ο Ιωάννης ήταν ο δεύτερος γιος του Ιωάννη Β΄ της Βρετάνης και της Βεατρίκης της Αγγλίας κόρης του Ερρίκου Γ΄ της Αγγλίας, είχε άλλους δύο αδελφούς και τρεις αδελφές. Ο πατέρας του είχε τον τίτλο του κόμη του Ρίτσμοντ αλλά είχε ελάχιστη εμπλοκή στις Αγγλικές πολιτικές υποθέσεις. Ο Ιωάννης μεγάλωσε στην αυλή του θείου του Εδουάρδου Α΄ μαζί με τον μεγαλύτερο γιο του Ερρίκο που πέθανε σε ηλικία 6 ετών (1274).
rdf:langString
John of Brittany, Earl of Richmond (französisch Jean de Bretagne, deutsch Johann von Bretagne) (* 1266; † 17. Januar 1334) war ein bretonisch-englischer Magnat aus dem Haus Dreux. Als Sohn eines französischen Adligen verbrachte er sein Leben als Militär und Diplomat im Dienst der englischen Krone. Als Militär war er dabei wenig erfolgreich, doch er war an fast allen wichtigen Verhandlungen seiner Zeit beteiligt, und seine Zeitgenossen schätzten ihn als geschickten und vertrauenswürdigen Vermittler. Mehrere moderne Historiker bewerten ihn dagegen während der schwierigen Zeit der Herrschaft von Eduard II. als politisch unbedeutend.
rdf:langString
John of Brittany (French: Jean de Bretagne; c. 1266 – 17 January 1334), 4th Earl of Richmond, was an English nobleman and a member of the Ducal house of Brittany, the House of Dreux. He entered royal service in England under his uncle Edward I, and also served Edward II. On 15 October 1306 he received his father's title of Earl of Richmond. He was named Guardian of Scotland in the midst of England's conflicts with Scotland and in 1311 Lord Ordainer during the baronial rebellion against Edward II. John of Brittany served England as a soldier and as a diplomat but was otherwise politically inactive in comparison to other earls of his time. He was a capable diplomat, valued by both Edward I and Edward II for his negotiating skills. John was never married, and upon his death his title and estates fell to his nephew, John III, Duke of Brittany. Although he was generally loyal to his first cousin Edward II during the times of baronial rebellion, he eventually supported the coup of Isabella and Mortimer. After Edward II abdicated in favour of his son Edward III of England, John retired to his estates in France and died in his native Brittany in 1334 with no known issue.
rdf:langString
Jean de Bretagne (v. 1266 – 17 janvier 1334), comte de Richmond, est un noble anglo-breton. Issu de la maison de Dreux par son père, le duc Jean II de Bretagne, Jean entame une longue carrière au service de l'Angleterre, terre natale de sa mère, Béatrice d'Angleterre. Il est un personnage important des règnes de son oncle Édouard Ier et de son cousin Édouard II. Bénéficiant de la confiance absolue de son oncle, Jean de Bretagne est nommé en 1305 gardien de l'Écosse par Édouard Ier, dans le contexte de l'occupation de ce royaume par son voisin anglais. L'année suivante, il reçoit le titre, auparavant détenu par son père, de comte de Richmond. En 1310, il figure parmi les vingt-et-un Seigneurs Ordonnateurs chargés de limiter les pouvoirs de son cousin Édouard II. Jean de Bretagne sert l'Angleterre essentiellement en tant que militaire et diplomate, mais n'a que peu d'influence politique par rapport aux autres pairs anglais de l'époque. Considéré comme un ambassadeur habile, il est missionné à plusieurs reprises par Édouard Ier et Édouard II pour son talent pendant les négociations. Jean n'a jamais été marié et, à sa mort, son titre et ses possessions reviennent à son neveu, le duc Jean III de Bretagne. Bien qu'il ait été globalement loyal envers son cousin Édouard II lors des rébellions baronniales qui secouent son règne, il finit par soutenir la révolte de la reine Isabelle et de Roger Mortimer. Après qu'Édouard II eut abdiqué en faveur de son fils, Édouard III, Jean se retire dans ses domaines français et meurt en Bretagne en 1334, sans descendance connue.
rdf:langString
John dari Bretagne atau Jean de Bretagne (skt. tahun 1266 – 17 Januari 1334) Earl Ketiga Richmond, merupakan seorang berkebangsaan Inggris bangsawan dari Prancis/asal Breton. Ia bekerja di bawah Edward I, dan berperang di dalam . Pada tanggal 15 Oktober 1306 ia menerima gelar ayahandanya . Meskipun ia biasanya setia kepada Edward II selama pertentangan baron, ia akhirnya mendukung kudeta dan . Ia kemudian mengundurkan diri ke wilayahnya di Prancis, dan selama sisa hidupnya ia tetap tinggal inaktif. John dari Bretagne bukan seorang prajurit yang berprestasi, dan di antara para earl di Inggris politiknya cukup tegas. Ia tetap sebagai seorang diplomat yang cakap, yang dinilai baik oleh Edward I dan Edward II atas keahliannya bernegosiasi. John tidak pernah menikah dan setelah kematiannya gelar dan wilayahnya jatuh ke tangan keponakannya, Yann III dari Bretagne.
rdf:langString
Giovanni di Bretagna, o Jean de Bretagne, III conte di Richmond (1266 circa – Bretagna, 17 gennaio 1334), era figlio di Giovanni II di Bretagna e Beatrice d'Inghilterra, e per parte di madre nipote di Enrico III d'Inghilterra. Fu al servizio di Edoardo II e combatté nelle guerre di indipendenza scozzesi. Il 15 ottobre 1306 ereditò dal padre il titolo di Conte di Richmond. Sebbene sia rimasto leale a Edoardo II durante il tempo della rivolta dei baroni, finì per sostenere Isabella di Francia e Ruggero Mortimer, I conte di March. Si ritirò quindi nei propri possedimenti francesi rimanendo estraneo alla lotta politica per il resto della vita. Giovanni di Bretagna non era un soldato provetto, e tra i conti inglesi era politicamente abbastanza insignificante. Ciononostante era un diplomatico capace, tenuto in conto sia da Edoardo I che da Edoardo II per le sue capacità negoziali. Non contrasse matrimonio, e alla sua morte il titolo e le proprietà passarono al nipote, Giovanni III di Bretagna.
rdf:langString
Jan de Bretagne (ur. 1266, zm. 17 stycznia 1334), młodszy syn księcia Bretanii Jana II i Beatrycze Plantagenet, córki króla Anglii Henryka III, młodszy brat księcia Artura II. Po śmierci ojca w 1305 r. Artur odziedziczył Bretanię, natomiast Jan stał się posiadaczem angielskich posiadłości rodowych, znajdujących się w hrabstwie Richmondshire. 15 października 1306 r. otrzymał od króla Edwarda I tytuł hrabiego Richmond. Jan do końca życia pozostał w Anglii i brał udział w życiu politycznym kraju za panowania Edwarda I, Edwarda II (przeciwko któremu walczył w kolejnych ligach baronów) i Edwarda III. Zmarł w 1334 r. Nigdy się nie ożenił i nie pozostawił potomstwa. Tytuł hrabiego Richmond odziedziczył jego bratanek, książę Bretanii Jan III Dobry.
rdf:langString
Жан Бретонский (1266 — 17 января 1334) — 4-й граф Ричмонд из правящего дома Бретани. Он поступил на королевскую службу в Англии при своём дяде Эдуарде I и также служил Эдуарду II. 15 октября 1306 года он стал графом Ричмондом, унаследовав титул от отца. В разгар конфликтов Англии с Шотландией он получил титул хранителя Шотландии, а в 1311 году, во время баронского восстания против Эдуарда II, стал . Жан Бретонский служил Англии как солдат и дипломат, но в сравнении с другими графами того времени был мало активен политически. Он был способным дипломатом; и Эдуард I, и Эдуард II ценили его способности в ведении переговоров. Хотя он в целом оставался верен своему двоюродному брату Эдуарду II во время баронского восстания, в конце концов он поддержал переворот Изабеллы и Мортимера. После отречения Эдуарда II в пользу своего сына Эдуарда III Жан удалился в своё имение во Франции и умер в родной Бретани в 1334 году, скорее всего, естественной смертью. Жан не был женат, и после его смерти его титул и имущество перешли к его племяннику Жану III.
rdf:langString
£1800 p.a.
xsd:nonNegativeInteger
18440
rdf:langString
Earl of Richmond
