Jin Ping Mei
http://dbpedia.org/resource/Jin_Ping_Mei an entity of type: Thing
Jin Ping Mei (chinesisch 金瓶梅, Pinyin Jīnpíngméi, veraltet auch Kin Ping Meh oder Djin Ping Meh) ist ein in der Spätzeit der Ming-Dynastie (16. Jahrhundert) entstandener chinesischer Sittenroman, berühmt für seine erotischen bzw. pornographischen Passagen. Die Autorschaft ist umstritten; zuweilen wird sie Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生 / 兰陵笑笑生, Lánlíng Xiàoxiào Shēng – „der lachende Student von Lanling“, ein Pseudonym) zugeschrieben.
rdf:langString
( 영화에 대해서는 금병매 (영화) 문서를 참고하십시오.) 금병매(중국어 간체자: 金瓶梅, 정체자: 金瓶梅, 병음: Jīn píng méi 진핑메이[*], 광둥어: gam1ping4mui4 감핑무이) 또는 금병매사화(金甁梅詞話)는 중국 명 대의 장편소설이다. 전 100회로 (笑笑生)의 작품으로 알려져 있다. 책명은 주요 인물인 세 여인의 이름(반금련, 이병아, 방춘매)에서 유래했다. 《수호전》과 함께 북송 말년의 작품이라고 되어 있는데 작품의 세계는 오히려 현대(現代)와 깊은 관련이 있으며, 작자의 본명이나 내력이 미상이면서도 한 사람의 창작이라는 성격은 의심의 여지가 없는 점에서 소설사상 선구하는 지위를 차지한다. '음서(淫書)'라는 이유로 몇 번이나 관(官)에서 금지당했는데 이 대소설의 문학성 따위는 금압자(禁壓者)의 안중에는 없었기 때문이다.
rdf:langString
『金瓶梅』（きんぺいばい、拼音: Jīn Píng Méi）は、明代の長編小説で、四大奇書の一つ。著者は蘭陵の笑笑生ということになっている。万暦年間（1573年 - 1620年）に成立したと考えられている。タイトルの『金瓶梅』はストーリーの中心となっている3人の女性、潘金蓮、李瓶児、春梅（龐春梅）の名前から1文字ずつ取ったものである。 『金瓶梅』は『水滸伝』の 第二十三話から二十七話までの武松のエピソードを拡張し、詳細にしたものであり、『水滸伝』からのスピンオフ作品である。『水滸伝』の武松の虎退治のエピソードを入り口とし、そこに登場する武松の兄嫁の潘金蓮は姦通した後殺されずに姦夫の西門慶と暮らし始めるという設定となっている。ストーリーが『水滸伝』から分岐した後は、富豪の西門慶に、金蓮も含めて6人の夫人やその他の女性がからみ、邸宅内の生活や欲望が展開してゆく。『水滸伝』同様に北宋末を舞台とするが、綿密かつ巧みに描写されている富裕な商人の風俗や生活には、明代後期の爛熟した社会風俗が反映している。
rdf:langString
《金瓶梅》，又名《金瓶梅詞話》，中國近代小說，四大奇書之一，中國史上第一部文人獨立創作的長篇白話世情章回小說，亦是明代流行的艷情小說。作者姓名不詳，只知筆名為蘭陵笑笑生。由於詳細描述了古代市井平民的生活和社會現實，歷來研究的學說不少，統稱為金學。
rdf:langString
جين بينغ ماي (باللغة الصينية 金瓶梅 ؛ حسب بينيين: Jīn Píng Méi) هي رواية صينية في الآداب والأخلاق تعود إلى عصر سلالة مينغ المتأخر، التي حكمت بين 1368–1644. اختار مؤلف الرواية اسماً مستعاراً وهو لانلينغ شياوشياو شينغ (蘭陵笑笑生)؛ ولا يعرف عنه سوى أنه من منطقة التاريخية التي تقع في مقاطعة شاندونغ حالياً. يشتق اسم الرواية من أسماء الشخصيات الأنثوية الثلاثة الرئيسية، وهي:
* بان جين ليان (潘金蓮)؛ بمعنى «اللوتس الذهبي»
* لي بينغ إر (李瓶兒)؛ بمعنى «المزهرية الصغيرة»
* بانغ تشون ماي (龐春梅)؛ بمعنى «أزهار خوخ الربيع»
rdf:langString
Ťin Pching Mej (čínsky: znaky 金瓶梅, pinyin Jīn píng méi, doslova Květy slivoně ve zlaté váze, je čínský naturalistický román z konce 16. století. Jeho autorem je Lan-lin Siao-siao Šeng (兰陵笑笑生, doslova Posměváček z Lan-linu), což je zjevný pseudonym. Kniha je někdy pokládaná za pátý klasický román čínské literatury. Název románu obsahuje jména tří hlavních ženských protagonistek – Ťin-lien (Zlatý lotos), Pching-er (Vázička) a Čchun-mej (Jarní květ slivoně). Navzdory označení za pornografický je román v první řadě sociálně-kritický, kritizující úřednickou vrstvu a úpadek mravů ve společnosti.
rdf:langString
Jin Ping Mei (Chinese: 金瓶梅) — translated into English as The Plum in the Golden Vase or The Golden Lotus — is a Chinese novel of manners composed in vernacular Chinese during the latter half of the 16th century during the late Ming dynasty (1368–1644). It was published under the pseudonym Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生), "The Scoffing Scholar of Lanling," but the only clue to the actual identity is that the author hailed from Lanling County in present-day Shandong. The novel circulated in manuscript as early as 1596, and may have undergone revision up to its first printed edition in 1610. The most widely read recension, edited and published with commentaries by Zhang Zhupo in 1695, deleted or rewrote passages important in understanding the author's intentions.
rdf:langString
Jin Ping Mei o El ciruelo en el vaso de oro (chino: 金瓶梅, pinyin: Jīn Píng Méi) (también El loto de oro) es una novela naturalista china compuesta en lengua vernácula (baihua) a finales de la dinastía Ming. El autor fue Lanling Xiaoxiao Sheng (兰陵笑笑生), "El burlesco erudito de Lanling", un claro seudónimo. Las versiones más tempranas de la novela sólo existen en documentos manuscritos; el primer libro impreso en bloque fue publicado en 1610. La versión más completa de hoy consta de cien capítulos.
rdf:langString
Jin Ping Mei (chinois : 金瓶梅 ; pinyin : Jīn Píng Méi), traduit parfois par Fleur en fiole d’or ou Le Lotus d’or, est un roman naturaliste chinois écrit en chinois vernaculaire au cours de la dynastie Ming. L’auteur, dont la véritable identité reste encore aujourd’hui incertaine, le publia sous le pseudonyme Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生, littéralement Érudit railleur de Lanling).
rdf:langString
Jin Ping Mei (Hanzi: 金瓶梅) adalah sebuah karya sastra terkenal dari zaman Dinasti Ming. Jin Ping Mei adalah novel pertama yang menggunakan gaya bahasa vernakular (sehari-hari) dalam penulisannya, berbeda dari novel-novel klasik lainnya yang menggunakan bahasa klasik. Alur cerita dimulai dari sepenggal kisah di dalam Batas Air di mana menggoda dan berkomplot membunuh suaminya, . Cerita kemudian meneruskan menggambarkan kehidupan vulgar Ximen Qing sampai akhirnya ia dibunuh oleh , adik Wu Dalang. Wikimedia Commons memiliki media mengenai Jinpingmei.
rdf:langString
Chin P'ing Mei (in cinese: 金瓶梅, pinyin: Jīn Píng Méi, lett. "La prugna nel vaso d'oro" o "Fiore di prugno nell'Ampolla d'oro") è un romanzo cinese, composto in lingua vernacolare (baihua) durante la fine della dinastia Ming nel XVI secolo da un autore, o autrice, anonimo che usò lo pseudonimo di Lanling Xiaoxiao Sheng. Le prime versioni del romanzo furono scritte a mano, il primo libro stampato, invece, fu pubblicato solo nel 1610. La versione più completa oggi comprende un centinaio di capitoli.
rdf:langString
Kwiaty śliwy w złotym wazonie (chiń. 金瓶梅; pinyin Jīn Píng Méi) – chińska powieść z XVI wieku, określana jako pierwsza chińska realistyczna powieść obyczajowa i uważana za klasykę literatury chińskiej. Dzieło nieznanego autora powstało u schyłku dynastii Ming w odmianie języka chińskiego nazywanej baihua. Akcja utworu rozgrywa się w czasach dynastii Song, a jego treścią jest opis hulaszczego i rozpustnego życia Ximen Qinga (西門慶, Si-men Cing), kupca, a potem urzędnika z prowincji Szantung. Kluczowymi dla utworu postaciami są kobiety – żony i kochanki Ximena; od imion trzech z nich pochodzi tytuł powieści.
rdf:langString
Jin Ping Mei (Nederlands: Gouden lotus of Pruimebloesem in gouden vaas) is een eind zestiende eeuw geschreven Chinese zedenroman. Het was een van de eerste origineel geschreven grote romans uit de periode van de Ming-dynastie. Het boek geldt als een van de vroege hoogtepunten in de ontwikkeling van verhalend proza in de wereldliteratuur, vergelijkbaar met Het verhaal van Genji en Don Quichot.
rdf:langString
«Цветы сливы в золотой вазе» («Цзинь, Пин, Мэй») (кит. упр. 金瓶梅, пиньинь Jīn Píng Méi, палл. Цзинь пин мэй) — эротико-бытописательный роман на разговорном китайском языке, известный с 1617 года. Название произведения состоит из частей имён главных героинь романа: Пань Цзиньлянь (潘金莲, Pan Jinlian, «Золотой Лотос» Пань), Ли Пинъэр (李瓶兒, Li Ping’er, «Вазочка» Ли), и Пан Чуньмэй (龐春梅, Pang Chunmei, «Цветок весенней сливы» Пан).
rdf:langString
Jin Ping Mei är en erotisk kinesisk talspråksroman som skrevs under Mingdynastin, möjligen kring år 1610, under Wanli-kejsarens regeringstid. Den är känd för sina öppna erotiska och pornografiska skildringar och räknas ibland till De fyra stora talspråksromanerna. Boken har filmatiserats i flera omgångar i Taiwan och Hongkong, men boken har länge varit förbjuden i Folkrepubliken Kina på grund av sitt erotiska innehåll. Jin Ping Mei föreligger i en ofullständig svensk översättning via tyskan och de sju första volymerna av tio i en dansk översättning har utkommit (2020).
rdf:langString
«Квіти сливи в золотій вазі» — Цзінь пін мей (кит. 金瓶梅, трансліт. Jīn Píng Méi, латиніз. Цзинь Пин Мэй) — еротично-побутовий роман, написаний розмовною китайською мовою, відомий з 1617 року. Назва твору складається з частин імен головних героїн роману: Пань Цзіньлянь (кит. 潘金莲, Pan Jinlian, «Золотий Лотос» Пань), Лі Пін 'ер (Li Ping'er. кит. 李瓶兒, «Вазочка» Лі), і Пан Чуньмей (кит. 龐春梅, Pang Chunmei, «Квітка весняної сливи» Пан).
rdf:langString
rdf:langString
جين بينغ ماي
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Ťin Pching Mej
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Chin P'ing Mei
rdf:langString
금병매
rdf:langString
金瓶梅
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Kwiaty śliwy w złotym wazonie
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
Цветы сливы в золотой вазе
rdf:langString
金瓶梅
rdf:langString
Цзінь пін мей
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
The Plum in the Golden Vase
rdf:langString
金瓶梅
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
The Plum in the Golden Vase
xsd:integer
464523
xsd:integer
1124318805
rdf:langString
Lanling Xiaoxiao Sheng
rdf:langString
金瓶梅
rdf:langString
Wanli era edition
rdf:langString
PL2698.H73 C4713
rdf:langString
China
xsd:double
895.1346
rdf:langString
Historical fiction, erotic fiction
rdf:langString
gam1 ping4 mui4
rdf:langString
Lanling laughing student
rdf:langString
Print
xsd:integer
52200
rdf:langString
zh
rdf:langString
Jīn Píng Méi
rdf:langString
Lánlíng Xiàoxiào Shēng
xsd:integer
1610
rdf:langString
兰陵笑笑生
rdf:langString
China, 1111–1127
rdf:langString
蘭陵笑笑生
rdf:langString
Jin Ping Mei
rdf:langString
The Scoffing Scholar of Lanling
rdf:langString
金瓶梅
rdf:langString
Chin1 Pʻing2 Mei2
rdf:langString
Jin Ping Mei (en xinès 金瓶梅), traduït com La pruna daurada, La pruna al gerro d'or o, més habitualment, El lotus d'or, és una novel·la xinesa de costums escrita en xinès vernacle durant la segona meitat del segle XVI, durant la dinastia Ming tardana (1368–1644). Es va publicar amb el pseudònim de Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生, El burlador erudit de Lanling), però l'única pista segura de la identitat real de l'autor és que provenia del comtat de Lanling, a l'actual Shandong. La novel·la va circular en manuscrit ja l'any 1596 i podria haver estat revisada fins a la seva primera edició impresa coneguda el 1610. L'edució més llegida, editada i publicada amb comentaris de Zhang Zhupo el 1695, va eliminar o reescriure passatges que són importants per entendre les intencions de l'autor. La representació explícita de la sexualitat va donar a la novel·la una notorietat semblant a la que van tenir, en èpoques diferents, Fanny Hill i Lolita a la literatura anglesa, però crítics com el traductor David Tod Roy hi veuen a Jin Ping Mei una estructura moral ferma que exigeix una retribució pel llibertinisme sexual dels personatges centrals. Jin Ping Mei pren el seu nom dels tres personatges femenins centrals Pan Jinlian (潘金蓮, el nom de pila significa "Lotus d'or"); Li Ping'er (李瓶兒, literalment "gerro petit"), una concubina de Ximen Qing; i Pang Chunmei (龐春梅, "Pruna de primavera", referida a l'albercoquer japonès), una jove minyona que va assolir el poder dins de la família a la que servia. Els crítics xinesos veuen que cadascun dels tres caràcters xinesos del títol simbolitzen un aspecte de la naturalesa humana, com ara mei (梅), les flors de pruner, sent metafòres de la sexualitat. La Princeton University Press, en descriure la traducció de Roy, anomena la novel·la "una fita en el desenvolupament de la forma d'art narratiu, no només des d'una perspectiva específicament xinesa, sinó en un context històric mundial... coneguda per la seva tècnica sorprenentment moderna" i "amb la possible excepció de El conte de Genji (c. 1010) i Don Quixot (1605, 1615), no hi ha cap obra anterior de ficció en prosa d'igual sofisticació en la literatura mundial". Jin Ping Mei és considerat un dels sis clàssics de la literatura xinesa .
rdf:langString
جين بينغ ماي (باللغة الصينية 金瓶梅 ؛ حسب بينيين: Jīn Píng Méi) هي رواية صينية في الآداب والأخلاق تعود إلى عصر سلالة مينغ المتأخر، التي حكمت بين 1368–1644. اختار مؤلف الرواية اسماً مستعاراً وهو لانلينغ شياوشياو شينغ (蘭陵笑笑生)؛ ولا يعرف عنه سوى أنه من منطقة التاريخية التي تقع في مقاطعة شاندونغ حالياً. انتشر نص الرواية المكتوب منذ سنة 1596، وخضع للعديد من المراجعات والإضافات حتى الحصول على النسخة المطبوعة الأولى سنة 1610. كما عمد النقاد والأدباء إلى إضافة تحليلاتهم النقدية كما هو الحال في النسخة واسعة الانتشار التي وضع فيها Zhang Zhupo تعليقاته عليها سنة 1695، وذلك بشكل غطى على فهم نوايا الكاتب الأصلية. يشتق اسم الرواية من أسماء الشخصيات الأنثوية الثلاثة الرئيسية، وهي:
* بان جين ليان (潘金蓮)؛ بمعنى «اللوتس الذهبي»
* لي بينغ إر (李瓶兒)؛ بمعنى «المزهرية الصغيرة»
* بانغ تشون ماي (龐春梅)؛ بمعنى «أزهار خوخ الربيع»
rdf:langString
Ťin Pching Mej (čínsky: znaky 金瓶梅, pinyin Jīn píng méi, doslova Květy slivoně ve zlaté váze, je čínský naturalistický román z konce 16. století. Jeho autorem je Lan-lin Siao-siao Šeng (兰陵笑笑生, doslova Posměváček z Lan-linu), což je zjevný pseudonym. Kniha je někdy pokládaná za pátý klasický román čínské literatury. Román je tradičně označovaný za pornografický. Děj je umístěný do první poloviny 12. století, popisuje morálně zpustlý život bohatého lékárníka, který je posedlý ženami. Popisuje jeho bohatý sexuální život a hádky mezi dotčenými ženami. Obsahuje detailní popisy běžného života i erotické scény. Název románu obsahuje jména tří hlavních ženských protagonistek – Ťin-lien (Zlatý lotos), Pching-er (Vázička) a Čchun-mej (Jarní květ slivoně). Navzdory označení za pornografický je román v první řadě sociálně-kritický, kritizující úřednickou vrstvu a úpadek mravů ve společnosti.
rdf:langString
Jin Ping Mei (chinesisch 金瓶梅, Pinyin Jīnpíngméi, veraltet auch Kin Ping Meh oder Djin Ping Meh) ist ein in der Spätzeit der Ming-Dynastie (16. Jahrhundert) entstandener chinesischer Sittenroman, berühmt für seine erotischen bzw. pornographischen Passagen. Die Autorschaft ist umstritten; zuweilen wird sie Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生 / 兰陵笑笑生, Lánlíng Xiàoxiào Shēng – „der lachende Student von Lanling“, ein Pseudonym) zugeschrieben.
rdf:langString
Jin Ping Mei (Chinese: 金瓶梅) — translated into English as The Plum in the Golden Vase or The Golden Lotus — is a Chinese novel of manners composed in vernacular Chinese during the latter half of the 16th century during the late Ming dynasty (1368–1644). It was published under the pseudonym Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生), "The Scoffing Scholar of Lanling," but the only clue to the actual identity is that the author hailed from Lanling County in present-day Shandong. The novel circulated in manuscript as early as 1596, and may have undergone revision up to its first printed edition in 1610. The most widely read recension, edited and published with commentaries by Zhang Zhupo in 1695, deleted or rewrote passages important in understanding the author's intentions. The explicit depiction of sexuality garnered the novel a notoriety akin to Fanny Hill and Lolita in English literature, but critics such as the translator David Tod Roy see a firm moral structure which exacts retribution for the sexual libertinism of the central characters. Jin Ping Mei takes its name from the three central female characters—Pan Jinlian (潘金蓮, whose given name means "Golden Lotus"); Li Ping'er (李瓶兒, literally "Little Vase"), a concubine of Ximen Qing; and Pang Chunmei (龐春梅, "Spring plum blossoms"), a young maid who rose to power within the family. Chinese critics see each of the three Chinese characters in the title as symbolizing an aspect of human nature, such as mei (梅), plum blossoms, being metaphoric for sexuality. David Tod Roy calls the novel "a landmark in the development of the narrative art form—not only from a specifically Chinese perspective but in a world-historical context...noted for its surprisingly modern technique" and "with the possible exception of The Tale of Genji (c. 1010) and Don Quixote (1605, 1615), there is no earlier work of prose fiction of equal sophistication in world literature." Jin Ping Mei is considered one of the six classics of Chinese novels.
rdf:langString
Jin Ping Mei o El ciruelo en el vaso de oro (chino: 金瓶梅, pinyin: Jīn Píng Méi) (también El loto de oro) es una novela naturalista china compuesta en lengua vernácula (baihua) a finales de la dinastía Ming. El autor fue Lanling Xiaoxiao Sheng (兰陵笑笑生), "El burlesco erudito de Lanling", un claro seudónimo. Las versiones más tempranas de la novela sólo existen en documentos manuscritos; el primer libro impreso en bloque fue publicado en 1610. La versión más completa de hoy consta de cien capítulos. Jin Ping Mei es considerada a veces la quinta novela clásica tras "Las cuatro novelas clásicas chinas". Es la primera obra completa de ficción china en describir la sexualidad de un modo gráficamente explícito, y como tal tiene una notoriedad en China similar a Fanny Hill o El amante de Lady Chatterley en inglés. Jin Ping Mei toma su nombre de los tres personajes femeninos centrales — Pan Jinlian (潘金蓮, cuyo nombre significa "Loto de oro"); Li Ping'er (李瓶兒, literalmente, "Pequeño vaso"), una concubina de Ximen Qing; y Pang Chunmei (龐春梅, "Flores de ciruelo de primavera"), una joven doncella que llegó al poder en la familia. Dentro de las sociedades chinas, Jin Ping Mei es considerado material pornográfico, debido a su contenido.
rdf:langString
Jin Ping Mei (chinois : 金瓶梅 ; pinyin : Jīn Píng Méi), traduit parfois par Fleur en fiole d’or ou Le Lotus d’or, est un roman naturaliste chinois écrit en chinois vernaculaire au cours de la dynastie Ming. L’auteur, dont la véritable identité reste encore aujourd’hui incertaine, le publia sous le pseudonyme Lanling Xiaoxiao Sheng (蘭陵笑笑生, littéralement Érudit railleur de Lanling). Ce roman érotique décrit, en 100 chapitres et 120 poésies, la vie de Ximen Qing (西門慶), riche viveur, marchand puis mandarin, avec ses « femmes » (épouses, concubines, servantes). Il est parfois considéré comme le quatrième ou cinquième (suivant les dynasties) des Quatre livres extraordinaires (四大奇书) de la littérature chinoise.
rdf:langString
Jin Ping Mei (Hanzi: 金瓶梅) adalah sebuah karya sastra terkenal dari zaman Dinasti Ming. Jin Ping Mei adalah novel pertama yang menggunakan gaya bahasa vernakular (sehari-hari) dalam penulisannya, berbeda dari novel-novel klasik lainnya yang menggunakan bahasa klasik. Pengarang novel ini adalah sastrawan Dinasti Ming bernama (Hanzi: 蘭陵笑笑生). Mengambil tema kehidupan sehari-hari beberapa karakter yang diambil dari novel Batas Air. Seperti juga Impian Paviliun Merah, novel ini juga adalah cerminan kehidupan masyarakat di Tiongkok pada zaman dulu. Yang pertama adalah pada zaman Qing dan yang terakhir pada zaman Ming. Alur cerita dimulai dari sepenggal kisah di dalam Batas Air di mana menggoda dan berkomplot membunuh suaminya, . Cerita kemudian meneruskan menggambarkan kehidupan vulgar Ximen Qing sampai akhirnya ia dibunuh oleh , adik Wu Dalang. Kevulgaran alur cerita novel ini kemudian menyebabkan novel ini dianggap sebagai novel erotis dan tidak diakui sebagai novel bermutu. Namun seiring perkembangan dinamis masyarakat, novel ini mendapatkan statusnya sebagai salah satu karya sastra terbaik dalam sejarah sastra Tiongkok. Selengkapnya mengenai novel Jin Ping Mei: http://www.tionghoa.info/category/sastra/cerita-klasik-mandarin/ Wikimedia Commons memiliki media mengenai Jinpingmei.
rdf:langString
( 영화에 대해서는 금병매 (영화) 문서를 참고하십시오.) 금병매(중국어 간체자: 金瓶梅, 정체자: 金瓶梅, 병음: Jīn píng méi 진핑메이[*], 광둥어: gam1ping4mui4 감핑무이) 또는 금병매사화(金甁梅詞話)는 중국 명 대의 장편소설이다. 전 100회로 (笑笑生)의 작품으로 알려져 있다. 책명은 주요 인물인 세 여인의 이름(반금련, 이병아, 방춘매)에서 유래했다. 《수호전》과 함께 북송 말년의 작품이라고 되어 있는데 작품의 세계는 오히려 현대(現代)와 깊은 관련이 있으며, 작자의 본명이나 내력이 미상이면서도 한 사람의 창작이라는 성격은 의심의 여지가 없는 점에서 소설사상 선구하는 지위를 차지한다. '음서(淫書)'라는 이유로 몇 번이나 관(官)에서 금지당했는데 이 대소설의 문학성 따위는 금압자(禁壓者)의 안중에는 없었기 때문이다.
rdf:langString
『金瓶梅』（きんぺいばい、拼音: Jīn Píng Méi）は、明代の長編小説で、四大奇書の一つ。著者は蘭陵の笑笑生ということになっている。万暦年間（1573年 - 1620年）に成立したと考えられている。タイトルの『金瓶梅』はストーリーの中心となっている3人の女性、潘金蓮、李瓶児、春梅（龐春梅）の名前から1文字ずつ取ったものである。 『金瓶梅』は『水滸伝』の 第二十三話から二十七話までの武松のエピソードを拡張し、詳細にしたものであり、『水滸伝』からのスピンオフ作品である。『水滸伝』の武松の虎退治のエピソードを入り口とし、そこに登場する武松の兄嫁の潘金蓮は姦通した後殺されずに姦夫の西門慶と暮らし始めるという設定となっている。ストーリーが『水滸伝』から分岐した後は、富豪の西門慶に、金蓮も含めて6人の夫人やその他の女性がからみ、邸宅内の生活や欲望が展開してゆく。『水滸伝』同様に北宋末を舞台とするが、綿密かつ巧みに描写されている富裕な商人の風俗や生活には、明代後期の爛熟した社会風俗が反映している。
rdf:langString
Chin P'ing Mei (in cinese: 金瓶梅, pinyin: Jīn Píng Méi, lett. "La prugna nel vaso d'oro" o "Fiore di prugno nell'Ampolla d'oro") è un romanzo cinese, composto in lingua vernacolare (baihua) durante la fine della dinastia Ming nel XVI secolo da un autore, o autrice, anonimo che usò lo pseudonimo di Lanling Xiaoxiao Sheng. Le prime versioni del romanzo furono scritte a mano, il primo libro stampato, invece, fu pubblicato solo nel 1610. La versione più completa oggi comprende un centinaio di capitoli. Il romanzo ruota attorno alle vicende di Ximen Qing (西门庆), un mercante di materia medica, e del suo numeroso seguito di mogli e concubine. La famiglia del protagonista passerà nel giro di pochi anni da una situazione di ricchezza, passioni e incesti ad un tracollo inesorabile, che vedrà morire molti membri, tra cui il protagonista. Il libro offre una vasta panoramica della Cina durante la dinastia Song Settentrionale e della vita nel XII secolo, fino agli anni dell'invasione dei tartari. Chin P'ing Mei è considerato il quinto dei Quattro grandi romanzi classici della letteratura cinese. È la prima opera cinese a descrivere la sessualità in modo esplicito, vantando nel Paese una notorietà analoga a quella di cui godono Fanny Hill o L'amante di Lady Chatterley in Occidente.
rdf:langString
Kwiaty śliwy w złotym wazonie (chiń. 金瓶梅; pinyin Jīn Píng Méi) – chińska powieść z XVI wieku, określana jako pierwsza chińska realistyczna powieść obyczajowa i uważana za klasykę literatury chińskiej. Dzieło nieznanego autora powstało u schyłku dynastii Ming w odmianie języka chińskiego nazywanej baihua. Akcja utworu rozgrywa się w czasach dynastii Song, a jego treścią jest opis hulaszczego i rozpustnego życia Ximen Qinga (西門慶, Si-men Cing), kupca, a potem urzędnika z prowincji Szantung. Kluczowymi dla utworu postaciami są kobiety – żony i kochanki Ximena; od imion trzech z nich pochodzi tytuł powieści. Utwór zawiera liczne, czasem dość naturalistycznie przedstawione sceny erotyczne. Z tego powodu często podlegał cenzurze; z drugiej strony, w niektórych wydaniach uwypuklano wątki erotyczne, pomijając warstwę obyczajową oraz elementy krytyki społecznej.
rdf:langString
Jin Ping Mei (Nederlands: Gouden lotus of Pruimebloesem in gouden vaas) is een eind zestiende eeuw geschreven Chinese zedenroman. Het was een van de eerste origineel geschreven grote romans uit de periode van de Ming-dynastie. Het boek geldt als een van de vroege hoogtepunten in de ontwikkeling van verhalend proza in de wereldliteratuur, vergelijkbaar met Het verhaal van Genji en Don Quichot. Het boek schokte het publiek met expliciete pornografische scènes en schetst een ontluisterend en gedetailleerd beeld van het decadente en corrupte milieu van de nouveau riche in de late Mingtijd. Jin Ping Mei beschrijft in honderd hoofdstukken het leven van Ximen Qing, een rijke apotheker en handelaar in zijde, en diens betrekkingen met zijn vijf vrouwen, die elk een ander facet van de menselijke natuur vertegenwoordigen. Jin Ping Mei kan ook worden gezien als een moralistische vertelling over hoe inhaligheid en egoïsme het geluk in de weg kan staan. De anonieme auteur schreef het werk onder de pseudoniem Lanling Xiaoxiao Sheng ('de lachende student uit Lanling'). Volgens de Britse Oriëntalist was Xu Wei de werkelijke auteur, maar dit wordt door latere historici betwist.
rdf:langString
Jin Ping Mei är en erotisk kinesisk talspråksroman som skrevs under Mingdynastin, möjligen kring år 1610, under Wanli-kejsarens regeringstid. Den är känd för sina öppna erotiska och pornografiska skildringar och räknas ibland till De fyra stora talspråksromanerna. Boken består av 100 kapitel och 120 dikter som beskriver den liderlige apotekaren Ximen Qings kvinnor och hans amorösa eskapader under den tidiga Songdynastin. Berättelsen tar sin utgångspunkt från en episod i romanen Berättelser från träskmarkerna, där Ximen Qing inleder kärleksaffär med Guldlotus och mördar hennes make, även om episoden får en annan upplösning i Jin Ping Mei. Boken har filmatiserats i flera omgångar i Taiwan och Hongkong, men boken har länge varit förbjuden i Folkrepubliken Kina på grund av sitt erotiska innehåll. Jin Ping Mei föreligger i en ofullständig svensk översättning via tyskan och de sju första volymerna av tio i en dansk översättning har utkommit (2020).
rdf:langString
«Цветы сливы в золотой вазе» («Цзинь, Пин, Мэй») (кит. упр. 金瓶梅, пиньинь Jīn Píng Méi, палл. Цзинь пин мэй) — эротико-бытописательный роман на разговорном китайском языке, известный с 1617 года. Название произведения состоит из частей имён главных героинь романа: Пань Цзиньлянь (潘金莲, Pan Jinlian, «Золотой Лотос» Пань), Ли Пинъэр (李瓶兒, Li Ping’er, «Вазочка» Ли), и Пан Чуньмэй (龐春梅, Pang Chunmei, «Цветок весенней сливы» Пан). Создание романа приписывается Ланьлинскому насмешнику (настоящее имя неизвестно). Это был первый китайский роман реалистического свойства, да ещё и с порнографическими эпизодами. Книга долгое время находилась под запретом из-за своего неприличия; литературоведы КНР обратились к её изучению только в 1980-е годы.
rdf:langString
《金瓶梅》，又名《金瓶梅詞話》，中國近代小說，四大奇書之一，中國史上第一部文人獨立創作的長篇白話世情章回小說，亦是明代流行的艷情小說。作者姓名不詳，只知筆名為蘭陵笑笑生。由於詳細描述了古代市井平民的生活和社會現實，歷來研究的學說不少，統稱為金學。
rdf:langString
«Квіти сливи в золотій вазі» — Цзінь пін мей (кит. 金瓶梅, трансліт. Jīn Píng Méi, латиніз. Цзинь Пин Мэй) — еротично-побутовий роман, написаний розмовною китайською мовою, відомий з 1617 року. Назва твору складається з частин імен головних героїн роману: Пань Цзіньлянь (кит. 潘金莲, Pan Jinlian, «Золотий Лотос» Пань), Лі Пін 'ер (Li Ping'er. кит. 李瓶兒, «Вазочка» Лі), і Пан Чуньмей (кит. 龐春梅, Pang Chunmei, «Квітка весняної сливи» Пан). Створення роману приписують (справжнє ім'я невідоме). Роман вважався настільки непристойним, що його публікація в повному обсязі заборонена в Китаї і до сьогодні. Це був перший китайський роман реалістичного характеру, до того з відвертими еротичними епізодами. Кинувши виклик панівній традиції, автор написав твір не про міфологічні або історичні події, а про щоденне життя нечистого на руку скоробагатька Цін Сімень (чиє ім'я дослівно перекладається «Західні ворота»), який розважається в товаристві своїх шістьох дружин та численних наложниць. Незважаючи на розпусту, що панує в цьому вертепищі, одна з дружин намагається дотримуватись правил добропорядності, а її первісток стає буддистським ченцем, аби спокутувати гріхи батька.
rdf:langString
金瓶梅
xsd:nonNegativeInteger
20821
xsd:string
895.1346
xsd:string
PL2698.H73 C4713
