Jean-Louis Tulou
http://dbpedia.org/resource/Jean-Louis_Tulou an entity of type: Thing
Jean-Louis Tulou (* 12. September 1786 in Paris; † 24. Juli 1865 in Nantes) war ein französischer Flötist und Komponist.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (Paris, 12 septembre 1786 - Nantes, 24 juillet 1865) est un flûtiste, compositeur et facteur de flûtes français.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (born 12 September 1786 in Paris – died 23 July 1865 in Nantes) was a French flute teacher and player, composer, and instrument maker.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (Parijs, 12 september 1786 - Nantes, 24 juli 1865) was een Frans fluitist. Tulou was de toonaangevende fluitist in Parijs in het tweede kwart van de negentiende eeuw. Hij was een leerling van Johann Georg Wunderlich in Parijs, die hij in 1813 opvolgde als solofluitist van de Opera van Parijs. Hij was van 1829 tot 1856 leraar aan het Conservatorium van Parijs, waar hij Altès, Demersseman en Gordon onder zijn leerlingen telde. Vanaf 1828 bouwde hij zelf fluiten in samenwerking met Jacques Nonon.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou, född 12 september 1786 i Paris, död 23 juli 1865 i Nantes, var en fransk flöjtvirtuos. Tulou blev 1796 elev till Johann Georg Wunderlich vid Pariskonservatoriet, varvid fadern var fagottlärare (död 1799), uppnådde 1800 första pris för flöjtspel, blev 1804 förste flöjtist vid den italienska, 1813 efter Wunderlich vid Stora Operan och segrade under denna period över den likaledes berömde Louis Drouet. Som napoleonist fick Tulou inte anställning i det kungliga kapellet under Ludvig XVIII. År 1822 tog han avsked från Stora Operan, men 1826 återvände han som förste soloflöjtist och kort därefter blev han lärare vid konservatoriet, där han till sin pensionering höll på de flöjter som han lät framställa efter det gamla systemet och inte ville befatta sig med de av Theobald Böhm
rdf:langString
Жан-Луи Тюлу (фр. Jean-Louis Tulou; 12 сентября 1786, Париж — 23 июля 1865, Нант) — французский флейтист и композитор. Сын фаготиста Луи Проспера Тюлу (1749–1799). В 10 лет стал учеником Иоганна Георга Вундерлиха. В 1801 г. заканчивает Парижскую Национальную Консерваторию. С 1804 солист оркестра Итальянской оперы, с 1813 солист Гранд Опера. В 1822 оставляет свой пост по политическим причинам, в 1826 возвращается назад.С 1829 по 1856 год — профессор Парижской Национальной Консерватории. После выхода на пенсию в 1856 переезжает в Нант.
rdf:langString
rdf:langString
Jean-Louis Tulou
rdf:langString
Jean-Louis Tulou
rdf:langString
Jean-Louis Tulou
rdf:langString
Jean-Louis Tulou
rdf:langString
Jean-Louis Tulou
rdf:langString
Тюлу, Жан-Луи
rdf:langString
Jean-Louis Tulou
xsd:integer
18544474
xsd:integer
1116496962
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (* 12. September 1786 in Paris; † 24. Juli 1865 in Nantes) war ein französischer Flötist und Komponist.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (Paris, 12 septembre 1786 - Nantes, 24 juillet 1865) est un flûtiste, compositeur et facteur de flûtes français.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (born 12 September 1786 in Paris – died 23 July 1865 in Nantes) was a French flute teacher and player, composer, and instrument maker.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou (Parijs, 12 september 1786 - Nantes, 24 juli 1865) was een Frans fluitist. Tulou was de toonaangevende fluitist in Parijs in het tweede kwart van de negentiende eeuw. Hij was een leerling van Johann Georg Wunderlich in Parijs, die hij in 1813 opvolgde als solofluitist van de Opera van Parijs. Hij was van 1829 tot 1856 leraar aan het Conservatorium van Parijs, waar hij Altès, Demersseman en Gordon onder zijn leerlingen telde. Vanaf 1828 bouwde hij zelf fluiten in samenwerking met Jacques Nonon. Tulou kantte zich zijn leven lang tegen de nieuwe Boehm-fluit, waardoor het instrument geen ingang vond aan het conservatorium. Hij bespeelde zelf een instrument met vier kleppen. Hij werd vooral geroemd om zijn zangerige, gevoelige manier van spelen. Tulou componeerde ook virtuoze fluitmuziek.
rdf:langString
Jean-Louis Tulou, född 12 september 1786 i Paris, död 23 juli 1865 i Nantes, var en fransk flöjtvirtuos. Tulou blev 1796 elev till Johann Georg Wunderlich vid Pariskonservatoriet, varvid fadern var fagottlärare (död 1799), uppnådde 1800 första pris för flöjtspel, blev 1804 förste flöjtist vid den italienska, 1813 efter Wunderlich vid Stora Operan och segrade under denna period över den likaledes berömde Louis Drouet. Som napoleonist fick Tulou inte anställning i det kungliga kapellet under Ludvig XVIII. År 1822 tog han avsked från Stora Operan, men 1826 återvände han som förste soloflöjtist och kort därefter blev han lärare vid konservatoriet, där han till sin pensionering höll på de flöjter som han lät framställa efter det gamla systemet och inte ville befatta sig med de av Theobald Böhm företagna förändringarna. En mängd kompositioner, 110 med opustal, finns av Tulou, såsom konserter och solon med orkester, fantasier, variationer, divertissementer, varav många över operamelodier, med piano, etyder, duetter för två och trior för tre flöjter.
rdf:langString
Жан-Луи Тюлу (фр. Jean-Louis Tulou; 12 сентября 1786, Париж — 23 июля 1865, Нант) — французский флейтист и композитор. Сын фаготиста Луи Проспера Тюлу (1749–1799). В 10 лет стал учеником Иоганна Георга Вундерлиха. В 1801 г. заканчивает Парижскую Национальную Консерваторию. С 1804 солист оркестра Итальянской оперы, с 1813 солист Гранд Опера. В 1822 оставляет свой пост по политическим причинам, в 1826 возвращается назад.С 1829 по 1856 год — профессор Парижской Национальной Консерватории. После выхода на пенсию в 1856 переезжает в Нант. Главным конкурентом Тюлу был его современник, известный флейтист Луи Друэ. Тюлу был противником флейты системы Бёма, и сопротивлялся её введению в классах Парижской консерватории. Среди его учеников известные французские флейтисты Жозеф Анри Альтес, Жюль Демерссман, Поль-Агриколь Женен. Автор около 130 сочинений для флейты, из них 15 больших соло, написанных специально для экзаменов в Парижской Консерватории.
xsd:nonNegativeInteger
3596
